Translation and Evaluation of the Hadith "My Father and Your Father Are Both in Hell"

Yıl 2025, Cilt: 6 Sayı: 1, 149 - 173, 20.03.2025

Şahmurat Kaya

Öz

This study examines the critique of the chain of transmission (isnad) and textual content of the hadith narrated by Anas ibn Malik and Imran ibn Husayn, which translates as, "Both my father and your father are in Hell," as well as how scholars have interpreted this hadith. The sources and transmission paths of the hadith have been identified. Subsequently, the chain of transmission of the hadiths has been presented schematically, and these narrations have been evaluated in terms of chain of transmission (isnad) criticism. Furthermore, the opinions of commentators regarding the narration have been included. In the conclusion section, the following opinion is reached: The Prophet's father is considered among the Ahl al-Fatrah (people who lived during the interregnum). No prophet reached them, and the prophethood of Muhammad had not yet been conveyed to them; therefore, they are among those who will attain salvation (ahl al-najat). The Prophet is believed to have said this hadith to console the person he was addressing. Therefore, it is concluded that he meant his uncle Abu Talib with the expressions “My father and your father are both in Hell”.

Anahtar Kelimeler

Hadith, Father, Hell, Fire

Benim Babam da Senin Baban da Cehennemdedir Hadisinin Tahriç ve Değerlendirilmesi

Öz

Bu çalışmada, Enes b. Mâlik ve İmran b. Husayn tarafından rivayet edilmiş olan, “Benim babam da senin baban da cehennemdedir” mealindeki hadisin senet ve metin açısından tenkidi ile ulema tarafından hadisin nasıl anlaşıldığı meselesi ele alınmaktadır. Hadisin kaynakları ve rivayet tarikleri tespit edilmiştir. Daha sonra hadislerin senet ağı şema halinde verilmiş ve ardından senet tenkîdi yönüyle bu rivayetlerin değerlendirilmesi yapılmıştır. Öte yandan şârihlerin rivayet hakkındaki görüşlerine yer verilmiştir. Sonuç bölümünde ise şu kanaate varılmıştır: Hz. Peygamber’in babası fetret ehlindendir. Kendilerine herhangi bir Peygamber gelmemiş ve Hz. Muhammed’in Risâlet’i de ulaşmamış ve dolayısıyla ehli necattır. Hz. Peygamber söz konusu hadisi muhatabını teselli etmek amacıyla söylemiştir. Doayısıyla “Benim babam da senin baban da cehennemdedir” ifadeleriyle de amcası Ebû Talib’i kastettiği kanaatine varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

hadis, Baba, Cehennem, Ateştedir.

Kaynakça

• Ahmed b. Hanbel, 2001, Müsned. (Thk: Ş. Arnavûd vd.) (C. 1-50). Beyrût: Muessesetu’r-Risâle.
• Azîmâbâdî, E. T. M. Ş., 2013, ʿAvnü’l-maʿbûd Şerhu Sunen-i Ebû Dâvud, (C. 1-7). Dımeşk: Daru’ı-Feyhâ.
• Bağdâdî, E. B. A. b. A., 2011, Târîhu Bağdâd, (C.?). Beyrût, Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye.
• Buhârî, E. A. M. b. İ., (t.y.) et-Tarih’ul-Kebir, (Thk: M. b. Abdulmu’îd Hân) (C. 1-8). Haydar Âbâd: Dâirat’ul-M’ârif el-Osman.
• Beyhakî, E. B. A. b. H., 2003, es-Sünenü Kübra, (Thk: M. A. Ata) (C. ?) Beyrût: Daru’l-Kutubu’l-İlmiyye.
• Bezzâr, E. B. A., 1988-2009, el-Bahru’z-Zehhâr el-Ma‘rûf bi Müsnedi’l-Bezzâr, (Thk: M. R. Zeynullâh vd.) (C. 1-18), Medine: Mektebetü’l-Ulum ve’l-Hikem.
• Davudoğlu, A., 1974, Sahih-i Müslim Tercümesi ve Şerhi, (C. 1-12), İstanbul: Sönmez neşriyat.
• Ebû Dâvud, S. b. E., (t.y.), Sünenu Ebî Dâvud, (Thk: M. M. Abdülhamîd) (C:1-4), Beyrûd: Mektebetü’l-Asriyye.
• Ebû Ya‘lâ, A. b. A., 1984, el-Müsned, (Thk: H. S. Esed) (C. 1-13), Dımeşk, Daru’l-Me’mûn li’t-Turâs.
• İbn Ebû Hâtim, E. M. A., 1952, el-Cerh ve’t-Ta’dîl, (C. 1-9), Haydar Âbâd: Dâirat’ul-M’ârif el-Osman, Hayda.
• İbn Hâcer el-Askalânî, E. F. Ş., 1986, Tehzîbu’t-Tehzîb, (C. ?) Beyrût, Daru’l-Fikr.
• İbn Hibbân, E. H. M., 1993, Sahihu İbn Hibbân, (Thk: Ş. Arnavud) (C. 1-18), Beyrût: Müessesetü’r-Risâle.
• İbn Hibbân,E. H. M., 1973, Sikât, (Thk: M. Abdu’l-Humeyd) (C. 1-9), Haydar Âbad: Dairetü’l-Me’ari’l-Osmanî.
• İbn Mâce, E. A. M., 2009, es-Sunen-i İbn Mâce, (Thk: Ş. Arnavud) C. 1-5), Beyrût: Daru’l-Risâle.
• İbn Sa’d, E., Abdillâh M. b. S., 1990, et-Tabakât’ül-Kübrâ, (Thk: M. b. A. b. A’tâ) (C. 1-8), Beyrût, Dâru’l-Kutub’ul-İlmi.
• İclî, A. b. A., (t.y.), Tarihu’s-Sikât, Beyrût: Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye.
• Kâdî İyâz, E. F. İ., 1998, İkmâli’l-Muʿlim bi-fevâʾidi Müslim, (Thk: Y. İsmail) (C.1-8), Mısır: Daru’l-Vefâ.
• Kayapınar, H.; Yeniel, N., 2000, Süneni Ebû Dâvud Tercüme ve Şerhi, (C. 1-15), İstanbul: Şamil Yay.
• Kurtubî, E. A. M., 1996, el-Müfhim lima eşkele min telğisi Kitabi Müslim, (Thk. M. D. Müstû) (C. 1-7), Beyrût: Daru’l-İbni Kesir.
• koçyiğit, T., 2013, Hadis Usulü, Ankara: TDV Yay.
• Müslim, E. H. M., (t.y.), Sahîhu Muslim, (Thk: M. F. Abdulbaki) (C. 1-5), Beyrût: Dâru İhyâi’l-Kütübi’l-Arabiyye.
• Mizzî, Y. b. A., 1980, Tehzîbü’l-Kemâl fi Esmâi’r-Ricâl, (Thk: B. A. Me’rûf) (1-35), Beyrût: Müesset’ür-Risâle.
• Nesâi, E. K. S., (t.y.), Mü’cemü’l-Kebîr, (Thk: H. b. A. es-Sülfî) (1-25), Mektebetü İbni Teymiyye.
• Nevevî, E. Z. Y. 1392, Minhâc Şerhu Sahihi Müslim, (C. 1-9), Beyrût: Daru’l-İhya Turasi’l-E’rabi.
• Tirmizî, E. Î. M., 1992, et-Tirmizî, es-Sünen, (C: ?) İstanbul: Çağrı Yay.
• Yücel, A., 2014, Hadis Usulü, İstanbul: İFAV Yay.
• Zehebî, E. A. Ş., 1985, Siyeru A’lâmi’n-Nübelâ, (Thk: Ş. Arnavud) (C.1-25), Betrût: Müessesetü’r-Risâle.
• Zehebî, 1963, Mizânü’l-İ’tidâl fi Nakdi’r-Ricâl, (Thk: A. M. el-Bacâvî) (C.1-4), Beyrût: Dâru’l-Ma’rûf.
• Zehebî, 1956, Tezkiretu’l-Huffâz, Beyrût: Dâru’l-Kutubul-İlmiyye.
• Özafşar, M. E., Veki' (2013). Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, 8, 8-9, İstanbul TDV Yayınları.
• Yardım, A., Ebû Bekir İbn Ebû Şeybe (1999). Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, 19, 8-9, İstanbul, TDV Yayınları.