Güvencesizlik, Gençlik ve İnşaat: İnşaatın Eğitimli Gençleri Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 20, 106 - 134, 23.06.2020

Ahmet Usanmaz Fatih Kahraman

Öz

Toplumların günü ve geleceği olan genç bireylerin farklı toplumsal risklerden korunabilmelerinin
önemli aracı eğitimdir. Gençlerin farklı nedenler (ekonomik, kültürel, siyasi vb.) ile eğitim sürecine dâhil
ol(a)mamaları ciddi bir toplumsal sorun alanıyken, sürece dâhil olduktan sonra farklı nedenlerden
dolayı tamamlayamamaları da yaşadıkları yoksulluk ve güvencesizliğin göstergeleri arasındadır.
Gençler eğitim süresi içerisinde temel ihtiyaçlarını (barınma, beslenme, ulaşım, sağlık) karşılamak ve
eğitimlerine devam edebilmek adına stratejiler geliştirmişlerdir. Bu stratejiler arasında eğitim öğretim
hayatına devam ederken özellikle tatil dönemlerinde bulundukları şehirlerde, memleketlerinde veya
büyükşehirlerin inşaat sahasında çalışmak yer almaktadır. Bu araştırma 2017-2018 eğitim öğretim
yılında yoksullukları ile baş edebilmek için inşaat sektöründe çalışan yükseköğretimli gençlerin
geliştirdikleri stratejilerini incelemeye yöneliktir. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesinde 2017-
2018 eğitim öğretim yılında yükseköğretim eğitimine devam eden 24 üniversite öğrencisi ile yarı
yapılandırılmış görüşme formu uygulanarak görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Elde edilen veriler
betimsel analiz tekniği ile analiz edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Üniversite, Gençlik, İnşaat, Güvencesizlik

Kaynakça

• Açıkalın, N. (2008). ‘‘Yoksulluk ve Genç Kuşakların Toplumsal Hareketlilik Olanakları İstanbul ve Gaziantep Örnekleri’’. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi: Ordu. Ss. 131-154. Aygül, H. H. (2018). ‘‘Eğitime Erişim, Yoksulluk ve Formel/Enformel İşgücü Olarak Üniversite Gençliği: İstihdam İçin Mi Eğitim? Eğitim İçin Mi İstihdam?’’. Uluslar arası Toplum Araştırmaları Dergisi. Ss. 58-87. Bourdieu, P. Passeron, J. (2014). Varisler: Öğrenciler ve Kültür. çev. Levent Ünsaldı ve Aslı Sümer. Heretik Yayınları: Ankara. Bourdieu, P. Passeron, J. (2015). Yeniden Üretim. çev. Aslı Sümer, Özlem Akkaya ve Levent Ünsaldı. Heretik Yayınları: Ankara. Bourdieu, P. Wacquant, L. (2012). Düşünümsel Bir Antropoloji İçin Cevaplar. İletişim Yayınları: İstanbul. Çağlayan S. (2008). Göç ve Yoksulluk: Mutlak ve Doğrusal Olmayan Bir İlişki içinde “Türkiye’de Yoksulluk Çalışmaları”. der. Nurgün Oktik. Yakın Yayınları: İzmir. Çınar, S. (2014). “Taşeron Çalışma İlişkilerinde İnşaat İşçileri”..Sosyoloji Araştırmaları Dergisi: Ankara. Cilt: 17 Sayı: 2. Ss. 36-70. ÇSBG. (2009) “İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin Tehlikeli Sınıflar Listesi Tebliği” Resmi Gazete. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2009/11/20091125-10.htm. (E.T. 07.08.2018). Dardot, P. ve Laval, C. (2012) Dünyanın Yeni Aklı. çev. Işık Ergüden. İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları: İstanbul. Dericioğulları, A. ve Sallan, S. G. (2016). ‘‘Kent Yoksullarının Dayanışma Biçimlerinin Dönüşümü: İzmir Karabağlar Örneği’’. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi. Yıl:4, Sayı:31, s. 337-363. Enelli, P. (2010). ‘‘Toplumsal Bir Kategori Olarak Yoksul Gençlik’’. Antropoloji Dergisi 23. Ss. 41 – 67. Gün, S. (2010). Yoksulluktan Sefalete Bir Göç Hikayesi Sokakta Çalışan Çocuklar Sorununun Ekonomi-Politiği. Özgür Üniversite Kitaplığı: İstanbul. ILO. (2018). “Sağlıklı ve Güvenli Nesil”. https://www.ilo.org/wcmsp5/groups/public/@europe/@ro-geneva/@ilo ankara/documents/ publication/wcms_627043.pdf. (E.T. 06.08.2018). Işık, O. ve Pınarcıoğlu, M. (2009). Nöbetleşe Yoksulluk. İletişim Yayınları: İstanbul. İdemen, B. (2008). Sosyal Köken, Habitus ve Eğitim: Pierre Bourdieu’nun Yeniden Üretim Kuramı.İçinde “Türkiye’de Gençlik Çalışması ve Politikaları”. der. içinde. Nurhan Yentürk, Yörük Kurtaran ve Gülesin Nemutlu İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. Kahraman, F. ve Kahraman, A. (2016). ‘‘Mevsimlik İstihdamın Eğitimli Gençleri: İnşaatlarda Çalışan Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma’’. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. Sayı: 38, Ss. 183-201. Kahraman, F. ve Kahraman, A. (2017). ‘‘Dezavantajlılığın Çocuk Halleri’’ Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi. Cilt 8 Sayı 20. Ss. 254-268. Murat, S. Şahin, L. (2011). AB'ye Uyum Sürecinde Genç İşsizliği. İstanbul Ticaret Odası Yayınları: İstanbul. Mütevellioğlu, N. ve Zanbak, M. Mert, M. (2010).‘‘İşsizlik Üniversiteli Gençlik ve Gelecek: Bir Alan Araştırmasının Bulguları’’. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt 11, Sayı 1. Ss. 207-229. OECD. (2015). ‘‘Enrolment Rate’’.https://data.oecd.org/eduatt/enrolment-rate.htm. (E.T: 19.06.2018). OECD. (2016). ‘‘Youth Not in Employment, Education or Training’’.https://data.oecd.org/youthinac/youth-not-in-employment-education-or-training-neet.htm (E.T: 19.06.2018). OECD. (2017). ‘‘Education At A Glance 2017 Türkiye’’.http://www.oecd.org/education/skills-beyond-school/EAG2017CN-Turkey-Turkish.pdf (E.T: 18.06.2018). Özkaplan, N., Öztan, E. ve Ruben E. (2017), AVM’lerin Yorgun Gençleri. Sosyal Araştırmalar Vakfı: İstanbul. Standing, G. (2015). Prekarya. çev. Ergin Bulut. 3. Baskı. İletişim Yayınları: İstanbul. Şen, B., Arlı, A. ve Alican Ş. A. (2016). Yoksulluğu Bölüşmek Süleymaniye Bekâr Odası Göçmenleri. Küre Yayınları: İstanbul. Şen, M. (2016). Kökene Dayalı Dayanışma-Yardımlaşma Zor İş. içinde “Yoksulluk Halleri” ed. Necmi Erdoğan. İletişim Yayınları: İstanbul. Taş, Y. H. ve Bilen, M. (2014). ‘‘Avrupa Birliği ve Türkiye’de Genç İşsizliği Sorunu ve Çözüm Önerileri’’. Hak-İş Uluslar arası Emek ve Toplum Dergisi. Cilt: 3, Yıl: 3, Sayı: 6. Ss. 50-69. TEPAV. (2013). “Eğitimde Kuşaklararası Hareketlilik: Fırsat Eşitliğinde Türkiye Nerede?”. http://www.tepav.org.tr/upload/files/1358423734-2.Egitimde_Kusaklararasi_Hareketlilik___Firsat_Esitliginde_Turkiye_Nerede.pdf. (E.T. 08.08.2018). TÜİK. (2017). ‘‘Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması Bölgesel Sonuçları 2016”. Türkiye İstatistik Kurumu Haber Bülteni, http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=24580. (E.T:15.06.2018). TÜİK. (2013). “Çocuk İşgücü Anketi Sonuçları”.Türkiye İstatistik Kurumu Haber Bülteni. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=13659 . (E.T.06.08.2018). TÜİK. (2017). “İstatistiklerle Aile”.Türkiye İstatistik Kurumu Haber Bülteni. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=27597. (E.T. 06.08.2018). TÜİK. (2018). ‘‘İstatistiklerle Gençlik 2017’’.Türkiye İstatistik Kurumu Haber Bülteni. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=27598. (E.T: 02.06.2018). Uyar, V. (2017). ‘‘Eğitimi Terk Oranları Azalsa da Hala Çok Yüksek’’. http://www.dogrulukpayi.com/bulten/turkiye-egitimi-terk-eden-genc-nufusta-zirvede. (E.T: 20.06.2018). Willis, P. (2016). İşçiliği Öğrenmek. çev. Dara El Hüseyni. Heretik Yayıncılık: Ankara. Yentürk, N. (2012). Gençlerin Yaşamlarını Çevreleyen Alanlarda Gençlik Politika Önerileri. içinde. “Türkiye’de Gençlik Çalışması ve Politikaları”. der. Nurhan Yentürk, Yörük Kurtaran ve Gülesin Nemutlu. 2.Baskı. İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları: İstanbul. Yentürk, N. Başlevent, C (2012). Türkiye'de Genç İşsizliğini Etkileyen Politika Önerileri.içinde.“Türkiye’de Gençlik Çalışması ve Politikaları” der. Nurhan Yentürk, Yörük Kurtaran ve Gülesin Nemutlu. 2.Baskı. İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları: İstanbul.