Rekreasyon Bölümü Öğrencilerinin Kariyer Planlama Stratejileri

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 22, 76 - 97, 31.12.2020

Kubilay Öcal Mehmet Bayansalduz

Öz

Bu çalışmanın amacı rekreasyon alanında eğitim alan öğrencilerin üniversite eğitimleri öncesinde
ve üniversite eğitimleri sırasında uyguladıkları kariyer planlama stratejileri ve öz liderlik becerilerini
incelemek, bununla birlikte rekreasyon bölümlerinin öğrencilerin kariyer planlama süreçlerini insan
kaynakları yönetimi perspektifinden nasıl yönettiklerini araştırmaktır. Çalışmada örneklem yöntemi
olarak maksimum çeşitlilik örneklemesi uygulanmış ve her sınıftan sekizer kişi olmak üzere toplam 32
katılımcıyla dört adet odak grup görüşmesi yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak 4 temel başlık altında
15 sorudan oluşan bir anket formu geliştirilmiştir. Bu form doğrultusunda odak grup görüşmeleri
yapılarak ses kayıtları elde edilmiştir. Katılımcıların açık uçlu sorulara verdikleri sözlü açıklamalar
içerik analizi yoluyla çözümlenmiştir. Sonuçlara göre katılımcıların tamamına yakın kısmı rekreasyon
bölümü ile ilgili bilgileri ilk kez özel yetenek sınavlarına hazırlanırken ya da bölüme girerken
öğrendiklerini belirtirken, bu bölümün üniversite öncesi yaptıkları kariyer planları içerisinde hiçbir
zaman yer almadığını belirtmişlerdir. Bunun yanında sonuçlar; öğrencilerin üniversite öğrenimleri
sırasında rekreasyon ile ilgili kariyer olanaklarını kısmen de olsa öğrendiklerini, fakat üniversite
eğitimi sonrasında rekreasyon alanında çalışmayı düşünmediklerini ortaya koymaktadır. Öğrencilerin
öz liderlik becerileri araştırıldığında; çoğunluğun yapmak istedikleri şeyler için kendilerini kolayca
motive edebildikleri anlaşılırken, neredeyse tamamına yakın kısmı bu motivasyonda devamlılık
sağlayabilecek potansiyelleri olduğunu belirtmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

Rekreasyon, Kariyer Planlama, İnsan Kaynakları Yönetimi, Mesleki Rehberlik

Kaynakça

• • Akoğlan Kozak M. (2001). Konaklama İşletmelerin¬de Kariyer Planlaması. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Ya¬yınları.
• • Australian Education Council (1992). Career education in Australian schools: National goals, student, school and system outcomes and evaluative arrangements. Canberra, Australia.
• • Bandura A. (1986). Social Foundations of Thought and Action: A Social Cognitive Theory. Prentice-Hall, Englewood Cliffs: NJ.
• • Bandura A. (1994). Self-efficacy. (VS Ramachaudran, Ed.) Encyclopedia of Human Behavior. s.71-81. Newyork: Academic Press.
• • Barker J, Kellen J. (1998). Career Planning: A Developmental Approach. Upper Saddle, NJ: Prentice-Hall.
• • Barnett BR, Bradley L. (2007). The impact of organisational support for career development on career satisfaction. Career Development International, 12(7), 617-636.
• • Birasnav M, Rangnekar S. (2012). The role of career management between human capital and interim leadership: An empirical study. Journal of Advances in Management Research, 9(1), 124-138.
• • Bolat T, Aytemiz S. (2003). Örgütlerde iş etiği ve kariyer yönetimi ilişkisi: normatif etik boyutuyla bir değerlendirme, Yönetim, 45(5), 3-19.
• • Bottenburg M. (2011). Sport participation in the EU: trends and differences. W.J.H. Mulier Institute - Centre for Research on Sports in Society. 10 Mayıs 2015, http://ec.europa.eu/health/ph_determinants/life_style/nutrition/platform/docs/ev20050525_rd02_en.pdf
• • Bowling A. (2002). Research Methods in Health: Investigating Health and Health Services. Philadelphia, PA: McGraw-Hill House.
• • Brown KM. (1999). Social Cognitive Theory overview. 10 Ekim 2014, http://edutechwiki.unige.ch/en/Social_cognitive_theory.
• • Çiftçi B. (2007). Kariyer planlama. (U Dolgun, Ed.), İnsan Kaynakları Yönetimi. s.139-166. Bursa: Ekin Kitabevi.
• • De Vos A, Soens N. (2008). Protean attitude and career success: The mediating role of selfmanagement. Journal of Vocational Behavior, 73, 449-456.
• • DiRenzo MS. (2010). An Examination of the Roles of Protean Career Orientation and Careercapital on Work and Life Outcomes. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Drexel Universitesi, Philadelphia, USA.
• • Durak Ş. Kaya V. (2014). Türkiye’de işsizlik ve işsizliği azaltmaya yönelik politikilar: tarihsel bir bakış. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 28(2).
• • Ergün M. (2014). Sınıfta Motivasyon. (E. Karip, Ed.) Sınıf Yönetimi. s. 134-148. Ankara: Pegem Akademi
• • Fern EF. (2001). Advanced Focus Group Research. Thousand Oaks, California: Sage.
• • Gibbs A. (1997). Focus groups. Social Research Update, 19. 20 Haziran 2014 http://www.soc.surrey.ac.uk/sru/SRU19.html
• • Ginzberg E, Ginzburg S, Axelrad S, Herma J. (1951). Occupational Choice: An Approach to a General Theory. New York: Columbia University Press.
• • Henderson M. (2013). Career Management Strategies and Perceived Career Success and Satisfaction: Are Women Disadvantaged? Yayımlanmamış Doktora Tezi, Claremont Graduate University. USA.
• • Işık E. (2010). Sosyal Bilişsel Kariyer Teorisi Temelli Bir Grup Müdahalesinin Üniversite Öğrencilerinin Kariyer Kararı Yet¬kinlik ve Mesleki Sonuç Beklenti Düzeylerine Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• • Kaynak T. (1996). İnsan Kaynakları Planlaması. İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım.
• • Kitzinger J, Farquhar C. (1999). The analytical potential of ‘sensitive moments’ in focusgroup discussions. (R. Barbour, J. Kitzinger, Ed.). Developing Focus Group Research: Politics, Theory and Practice. s. 156–172. London: SAGE.
• • Kitzinger J. (1994). The methodology of focus groups: the importance of interaction between research participant, Sociology of Health and Illness, 16 (1), 103–121.
• • Kitzinger J. (1995). Qualitative research: introducing focus groups. British Medical Journal, 311, 299–302.
• • Krueger RA. (1994). Focus Groups: A Practical Guide for Applied Research. London: Sage.
• • Lent RW, Brown SD, Hackett G. (1994). Toward a unifying social cognitive theory of career and academic interest,· choice, and performance. Journal of Vocational Behavior, 45, 79-122.
• • Lent RW, Brown SD, Hackett, G. (2002). Social cognitive career theory. Career Choice and Development, 4, 255-311.
• • Malone Y. (2002). Social cognitive theory and choice theory: A compatibility analysis. International Journal of Reality Therapy, 22(1), 10-13.
• • Manz CC. (1986). Self-leadership: toward an expanded theory of self- Influence processes in organizations. Academy of Management Review, 11(3), 585-600.
• • ÖSYM, KPSS 2020 Lisans Testlere Ait Sayısal Bilgiler 25.Eylül.2020, https://dokuman.osym.gov.tr/pdfdokuman/2020/KPSS/LISANS/sayisalbilgiler22102020.pdf
• • Öcal, K. (2015) Rekreasyonda kariyer planlama, insan kaynakları yönetimi ve öz liderlik stratejileri. . (Yayımlanmamış doktora tezi). Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Muğla.
• • Rashid AM, Bakar AR. (2010). Career development interventions implemented by secondary school counsellors in Malaysia. Journal of Global Business Management, 6(2), 1- 10. • Sabuncuoğlu Z. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi. Bursa: Ezgi Kitabevi.
• • Sears S. (1982). A definition of career guidance terms: A National Vocational Guidance Association perspective. Vocational Guidance Quarterly, 31(2), 137-143.
• • Şimşek MŞ, Öğe HS. (2009). İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara: Nobel Yayınları.
• • T.C. Sağlık Bakanlığı (2013). Türkiye Halk Sağlığı Kurumu, Türkiye Sağlıklı Beslenme ve Hareketli Hayat Programı (2014-2017). Sağlık Bakanlığı Yayın No: 773: Ankara
• • TUİK, İşgücü İstatistikleri, Temmuz 2020. https://tuikweb.tuik.gov.tr
• • Wood RE, Bandura A. (1989). Impact of conceptions of ability on self regulatory. Journal of Personality and Social Psychology, 56(3), 407.
• • Yeşilyaprak B. (2003). Eğitimde Rehberlik Hizmetleri. Ankara: Nobel Yayınları.
• • Yıldırım A, Şimşek H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
• • Ziyagil, M. A.(2014) Spor Bilimleri Alanında Nitelikli Öğretim Üyelerinin Yetiştirilmesi. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 12(2), 91-107.
• • Zorba E, Cerit E, Gümüşdağ H, Evli M. (2013). Rekreasyon bölümlerinin tercih edilme nedenleri ve bölüm öğrencilerinin beklentilerinin araştırılması. Akademik Spor Sağlık ve Tıp Bilimleri Dergisi, 8(3). 10 Mayıs 2015 http://sstbdergisi.com/dergi/9e66b08%20SSTB%20YEN%C4%B0.pdf