BibTex RIS Kaynak Göster

1923-2018 Yılları Arasında Sosyal Hizmet Kurumlarının Uygulamış Oldukları Gençlik Hizmetleri Üzerine Kronolojik Bir Bakış

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 17, 105 - 130, 01.01.2019

İhsan Yılkan Ömer Miraç Yaman

Öz

Genç ve gençlik kavramları, tarih boyunca her zaman var olmuştur. Ancak sosyal bir kategori olarak ortaya çıkması modern zamanlara denk gelmektedir. Yapılan bu çalışmanın konusu, gençlik ve gençlik politikalarının temel alınıp bu doğrultuda korunmaya muhtaç gençlere yönelik uygulamaların ve hizmetlerin neler olduğunun değerlendirilmesidir. Çalışmanın yöntemi, betimleyici ve tarihidir. Betimleyici çalışma ile ele alınan kurumların ilişki ağlarının ve işleyiş süreçlerinin betimlenmesi hedeflenmiş, tarihi araştırma ile de ele alınan süreçte “geçmişte ne oldu?” sorusuna cevap aranmıştır. Bu kapsamda Türkiye’de 1923 yılından 2018 yılına kadar gençlik alanında, farklı kurumlar çalışmış olmasına rağmen sosyal hizmet perspektifiyle çalışan temelde üç kurum bulunmaktadır. Bunlardan ilki önceki adıyla Himaye-i Etfal Cemiyeti olan Türkiye Çocuk Esirgeme Kurumudur. İkincisi, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu ve üçüncüsü; Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığıdır. Türkiye Çocuk Esirgeme Kurumu’nun kuruluşu; savaş yıllarına ve Cumhuriyet’in ilk kurulduğu yıllara denk gelmesi itibari ile gençliğe yönelik pek fazla hizmetinin olmadığı görülmektedir. Daha sonra SHÇEK ve ASPB döneminde korunmaya muhtaç gençlere yönelik sunulan hizmetlerin daha sistemli ve daha fazla olduğu görülmektedir. Bu durumun en büyük nedenini; ÇEK’in bir sivil örgüt kurumu olmasının aksine, SHÇEK ve ASPB’nin ise devlet kurumları olmasıdır

Anahtar Kelimeler

Genç Gençlik Gençlik Politikası Korunmaya Muhtaç Çocuk ve Sosyal Hizmet

Kaynakça

  • • Acar, H. (2005). Cumhuriyet’in çocuk refahı politikasını yapılandıran bir sivil toplum örgütü: Türkiye çocuk esirgeme kurumu (1921-1981) (2. bs.). Ankara: Fişek Enstitüsü Çalışan Çocuklar Bilim ve Eylem Merkezi Vakfı Yayını.
  • • Acar, H. (2008). Türkiye’nin ulusal gençlik politikası nasıl yapılandırılmalıdır? Uluslar Arası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(1), 1-20.
  • • Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ASPB. 2011 Yılı Faaliyet Raporu. Erişim adresi (10.06.2017): http:// sgb.aile.gov.tr/data/5434f307369dc31d48e42dc5/2011_bakanlik_faaliyet_raporu.pdf
  • • Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ASPB. 2014 Yılı Faaliyet Raporu. Erişim adresi (25.05.2017): http:// sgb.aile.gov.tr/data/5434f307369dc31d48e42dc5/2014_idare_faaliyet_raporu.pdf
  • • Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ASPB. 2015 Yılı Faaliyet Raporu. Erişim adresi (31.05.2017): http://sgb.aile.gov.tr/data/5434f307369dc31d48e42dc5/2015%20Y%C4%B1l%C4%B1%20 Bakanl%C4%B1k%20%C4%B0dare%20Faaliyet%20Raporu.pdf
  • • Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ASPB. 2016 Yılı Faaliyet Raporu. Erişim adresi (28.05.2017): http:// idbb.aile.gov.tr/data/5885ba70369dc50e08106189/1%202016%20Y%C4%B1l%C4%B1%20 Faaliyet%20Raporu%20ve%20%C4%B0%C3%A7%20Kont.G%C3%BCvn.Beyan%C4%B1.pdf
  • • Akyüz, E. (1991). Çocuğun güvenliği ilkesi ışığında korunmaya muhtaç çocuklar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 24(2), 709-734.
  • • Albayrak, H. (1988). Himaye-i etfal cemiyeti. Tarih ve Toplum, 52, 31.
  • • Bayhan, V. (2015). Türkiye’de gençlik sosyoloji çalışmaları. Sosyoloji konferansları. No:52, s-355-390.
  • • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri (19. bs.). Ankara: Pegem Akademi.
  • • Cılga, İ. (1984). Yetiştirme yurtlarında toplumsallaşma. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksek Okulu Dergisi, 2, 1-3.
  • • Cılga, İ. (1994). Gençlik ve yaşam niteliği. Ankara: T.C. Başbakanlık Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü Yayınları.
  • • Creswell, J.W. (2016). Nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları: araştırma deseni (3. bs.). Selçuk B. Demir (Çev.). Ankara: Eğiten Kitap Yayınları.
  • • Çalık, B. (2012). 14 Bin Kimsesiz Çocuk Evde Yaşayacak. Sabah Gazetesi. Erişim adresi (09.05.2017): http://www.sabah.com.tr/Gundem/2012/07/09/14-bin-kimsesiz-cocuk-artik-evde-yasayacak
  • • Çavuşoğlu, T. (2005). Sosyal hizmetlerin yakın tarihinden sayfalar: Türkiye çocuk esirgeme kurumu yaprakları. Ankara: SABEV.
  • • ÇEK Genel Merkezi. (1948). Genel kongre iş ve hesap raporu. 25 ve 26 Yıllar (1946-1947). Ankara: Çankaya Matbaası.
  • • ÇEK. (Tarihsiz). Çocukların 40 yıllık koruyucusu: Türkiye Çocuk Esirgeme Kurumu.
  • • Çengelci, E. (1996). Cumhuriyet Türkiyesinde sosyal hizmetlerin örgütlenmesi. Ankara: Şafak Matbaacılık.
  • • Çengelci, E. (1998). Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu’nun Türk sosyal güvenlik ve sosyal hizmetler sistemi içindeki yeri. Ankara: Özel Yayın.
  • • Çocuk Hizmetleri Genel Müdürlüğü. (2018, Aralık). Çocuk Hizmetleri Genel Müdürlüğü İstatistikler içinde. Erişim adresi (19.02.2019): https://cocukhizmetleri.aile.gov.tr/uploads/pages/istatistikler/2018- 5c62a51c75b1f.pdf
  • • Çocuk Hizmetleri Genel Müdürlüğü. (2017, Aralık). Çocuk Hizmetleri Genel Müdürlüğü 2017 Bülteni içinde. Erişim adresi (19.02.2019): https://cocukhizmetleri.aile.gov.tr/uploads/pages/yayinlar-ana-baslik/ cocuk-hizmetleri-genel-mudurlugu-2017-bulteni.pdf
  • • Demirbilek, S. (2000). Korunmaya muhtaç gençlerin topluma kazandırılmasında yetiştirme yurtları. D.E.Ü.İ.İ.B.F. Dergisi, 15(2), 137-152.
  • • Denstad, F.Y. (2014). Gençlik politikaları kılavuzu: Ulusal gençlik stratejisi nasıl geliştirilir? (Çev. Hale Akay). İstanbul Bilgi Üniversitesi Şebeke Gençlerin Katılım Projesi Kitapları-No:1, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • • Denzin, N. K., ve Lincoln, Y. S. (2005). The Sage handbook of qualitative research (5. bs.) California: Sage Publications Ltd.
  • • Dibou, T. (2012). Towards a better understanding of the model of eu youth policy. studies of changing societies: Youth under global perspective. SCS Journal, 1(5), 15-36.
  • • European Commission. (2013). Youth In Action Programm. Erişim Adresi (20.04.2017): http://ec.europa. eu/youth/youth-in-action-programme/overview_en.htm.
  • • Gençlik ve Spor Bakanlığı GSB. (Ocak 2013). Gençlik ve spor bakanlığı çalışanları çalıştayı sorunlar ve çözüm önerileri. Ankara: Türk Büro-Sen.
  • • Gündoğan, N. (1999). Genç işsizliği ve Avrupa Birliğine üye ülkelerde uygulanan genç istihdam politikaları, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 54(1), 63-79.
  • • İnan, A.N. (1996). Çocuk hukuku bakımından korunma kararı, koruma ve emniyet kavramları. Prof. Dr. Şakir Berki’ye Armağan. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 5, 1-2.
  • • İnanır, S. (2005). Bildiğimiz gençliğin sonu. Birikim Dergisi, 196, 37-51.
  • • Kafadar, O. (2003). Türkiye’de gençliğin eğitimi sorunu ve kaynaklarına sosyo-kültürel bir yaklaşım. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 2(3), 105-115.
  • • Karatay, A. (2007). Cumhuriyet dönemi korunmaya muhtaç çocuklara ilişkin politikanın oluşumu. (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi. İstanbul.
  • • Köknel, N. (1981). Cumhuriyet gençliği ve sorunları (2. bs.). İstanbul: Cem Yayınevi.
  • • Kulaksızoğlu, A. (2004). Ergenlik psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitapevi.
  • • Okay, C. (1999). Belgelerle Himaye-i Etfal Cemiyeti 1917-1923. İstanbul: Şule Yayınları.
  • • Saçan, S. (2010). Sosyal hizmetler çocuk esirgeme kurumunda korunma altında iken aile yanına döndürülen 6-18 yaş çocuk ve gençlerin duygusal ve davranış sorunları; Kütahya ili örneği. (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi. Ankara.
  • • SHÇEK Genel Müdürlüğü. (2009). 2008 Yılı faaliyet raporu. Ankara: Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu.
  • • SHÇEK Genel Müdürlüğü. (2010). 2009 faaliyet raporu. Ankara: Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü
  • • SHÇEK Genel Müdürlüğü. (2011). Sosyal hizmetler rehber kitapçığı. Ankara: Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu.
  • • SHÇEK Genel Müdürlüğü. (Kasım 1993). 1993 yılı çalışmaları değerlendirme raporu ve 1994 yılı hedefleri. Ankara: Başbakanlık SHÇEK Basımevi.
  • • Şenocak, H. (2005). Korunmaya muhtaç çocuklar: İstanbul yetiştirme yurtları üzerine bir alan araştırması. (Doktora Tezi). İstanbul üniversitesi. İstanbul.
  • • Şenol, D. ve Dinç, A. (2016). Korunmaya muhtaç çocuk olgusuna sosyolojik bir bakış. 14. uluslararası Türk dünyası sosyal bilimler kongresi. Uluslararası Vizyon Üniversitesi. Gostivar/Makedonya.
  • • Şentuna, M. ve Çelebi, M. (2010). Türkiye’deki gençlik ve spor ile ilgili kamu kurumları ve sivil toplum kuruluşlarının gençlik politikalarının değerlendirilmesi ve bir model örneği. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4(3), 109-117.
  • • Tulay, M. Ş. (1959). Korunmaya muhtaç çocuklar. Adana: Doğan Basımevi.
  • • Türkiye Çocuk Esirgeme Kurumu’nun İlk Yirmibeş Yılı. (1946). Ankara: Türkiye Çocuk Esirgeme Kurumu.
  • • Türkiye Himaye-i Etfal Cemiyeti Umumi Merkezi. (1934). 1932-1933. on birinci ve on ikinci seneler umumi kongresine verilen mesai raporu. Ankara: Hakimiyeti Milliye Matbaası.
  • • Williamson, H. (2007). A complex but ıncreasingly coherent journey? The emergence of ‘youth policy’ in europe. Youth&Policy, 95, 57-72.
  • • Wyn, J. ve White, R. (1997), Rethinking youth. Australia: Allen & Unwin.
  • • Yaman, Ö.M. (2013). Apaçi Gençlik. Gençlerin toplumsal davranış ve yönelimleri: İstanbul’da “Apaçi” altkültür grupları üzerine nitel bir araştırma. İstanbul: Açılım Kitap.
  • • Yentürk, N. ve Başlevent, C. (2008). Türkiye’de genç işsizliği: etkileyen faktörler ve politika önerileri. (s. 345-378) içinde N. Yentürk, Y. Kurtaran ve G. Nemutlu (Ed.), Türkiye’de Gençlik Çalışması ve Politikaları (2. bs.). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. bs.). Ankara: Seçkin.
  • • Yolcuoğlu, İ.G. (2009). Türkiye’de çocuk koruma sisteminin genel olarak değerlendirilmesi. Aile ve Toplum, 5(18), 43-57.
  • • Youth-Social Policy and Development Division. (2013). Erişim Adresi (02.04.2017): http://social.un.org/ index/Youth.aspx

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 17, 105 - 130, 01.01.2019

İhsan Yılkan Ömer Miraç Yaman

Öz

The emergence of youth in different forms throughout history as a social category occur at the same time as modern times. The aim of this study is to evaluate the practices and services for young people in need of protection of social work institutions on the basis of youth policies. The method of study is descriptive and historical. It is aimed to describe the relation system and working process of the institutions which discussed with descriptive study, the answer to the question ‘’What happened in the past?’’ is sought in the process which discussed with historical study. In this context, there are basically three institutions working with social work perspective in the field of youth from 1923 to 2018, although different institutions have worked in this field. First of them is the Child Protection Agency of Turkey TÇEK which was named as Himaye-i Etfal Cemiyeti Children’s Protection Society of Turkey before. The second is the Social Services and Child Protection Acency SHÇEK and the third is the Ministry of Family and Social Policy ASPB . It is observed that the establishment of the Child Protection Agency has not much service for youth since it coincided with the war years and the first years of the republic. It is seen that the services established after a while for young people in need of protection during the period of SHÇEK and ASPB are more systematic and more effective. The main reason for this situation is that, unlike the fact that the Child Protection Acency is a nongovernmental organization, SHÇEK and ASPB are state institutions

Anahtar Kelimeler

Young Youth Youth Policy Child in Need of Protection and Social Work

Kaynakça

  • • Acar, H. (2005). Cumhuriyet’in çocuk refahı politikasını yapılandıran bir sivil toplum örgütü: Türkiye çocuk esirgeme kurumu (1921-1981) (2. bs.). Ankara: Fişek Enstitüsü Çalışan Çocuklar Bilim ve Eylem Merkezi Vakfı Yayını.
  • • Acar, H. (2008). Türkiye’nin ulusal gençlik politikası nasıl yapılandırılmalıdır? Uluslar Arası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(1), 1-20.
  • • Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ASPB. 2011 Yılı Faaliyet Raporu. Erişim adresi (10.06.2017): http:// sgb.aile.gov.tr/data/5434f307369dc31d48e42dc5/2011_bakanlik_faaliyet_raporu.pdf
  • • Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ASPB. 2014 Yılı Faaliyet Raporu. Erişim adresi (25.05.2017): http:// sgb.aile.gov.tr/data/5434f307369dc31d48e42dc5/2014_idare_faaliyet_raporu.pdf
  • • Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ASPB. 2015 Yılı Faaliyet Raporu. Erişim adresi (31.05.2017): http://sgb.aile.gov.tr/data/5434f307369dc31d48e42dc5/2015%20Y%C4%B1l%C4%B1%20 Bakanl%C4%B1k%20%C4%B0dare%20Faaliyet%20Raporu.pdf
  • • Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ASPB. 2016 Yılı Faaliyet Raporu. Erişim adresi (28.05.2017): http:// idbb.aile.gov.tr/data/5885ba70369dc50e08106189/1%202016%20Y%C4%B1l%C4%B1%20 Faaliyet%20Raporu%20ve%20%C4%B0%C3%A7%20Kont.G%C3%BCvn.Beyan%C4%B1.pdf
  • • Akyüz, E. (1991). Çocuğun güvenliği ilkesi ışığında korunmaya muhtaç çocuklar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 24(2), 709-734.
  • • Albayrak, H. (1988). Himaye-i etfal cemiyeti. Tarih ve Toplum, 52, 31.
  • • Bayhan, V. (2015). Türkiye’de gençlik sosyoloji çalışmaları. Sosyoloji konferansları. No:52, s-355-390.
  • • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri (19. bs.). Ankara: Pegem Akademi.
  • • Cılga, İ. (1984). Yetiştirme yurtlarında toplumsallaşma. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksek Okulu Dergisi, 2, 1-3.
  • • Cılga, İ. (1994). Gençlik ve yaşam niteliği. Ankara: T.C. Başbakanlık Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü Yayınları.
  • • Creswell, J.W. (2016). Nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları: araştırma deseni (3. bs.). Selçuk B. Demir (Çev.). Ankara: Eğiten Kitap Yayınları.
  • • Çalık, B. (2012). 14 Bin Kimsesiz Çocuk Evde Yaşayacak. Sabah Gazetesi. Erişim adresi (09.05.2017): http://www.sabah.com.tr/Gundem/2012/07/09/14-bin-kimsesiz-cocuk-artik-evde-yasayacak
  • • Çavuşoğlu, T. (2005). Sosyal hizmetlerin yakın tarihinden sayfalar: Türkiye çocuk esirgeme kurumu yaprakları. Ankara: SABEV.
  • • ÇEK Genel Merkezi. (1948). Genel kongre iş ve hesap raporu. 25 ve 26 Yıllar (1946-1947). Ankara: Çankaya Matbaası.
  • • ÇEK. (Tarihsiz). Çocukların 40 yıllık koruyucusu: Türkiye Çocuk Esirgeme Kurumu.
  • • Çengelci, E. (1996). Cumhuriyet Türkiyesinde sosyal hizmetlerin örgütlenmesi. Ankara: Şafak Matbaacılık.
  • • Çengelci, E. (1998). Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu’nun Türk sosyal güvenlik ve sosyal hizmetler sistemi içindeki yeri. Ankara: Özel Yayın.
  • • Çocuk Hizmetleri Genel Müdürlüğü. (2018, Aralık). Çocuk Hizmetleri Genel Müdürlüğü İstatistikler içinde. Erişim adresi (19.02.2019): https://cocukhizmetleri.aile.gov.tr/uploads/pages/istatistikler/2018- 5c62a51c75b1f.pdf
  • • Çocuk Hizmetleri Genel Müdürlüğü. (2017, Aralık). Çocuk Hizmetleri Genel Müdürlüğü 2017 Bülteni içinde. Erişim adresi (19.02.2019): https://cocukhizmetleri.aile.gov.tr/uploads/pages/yayinlar-ana-baslik/ cocuk-hizmetleri-genel-mudurlugu-2017-bulteni.pdf
  • • Demirbilek, S. (2000). Korunmaya muhtaç gençlerin topluma kazandırılmasında yetiştirme yurtları. D.E.Ü.İ.İ.B.F. Dergisi, 15(2), 137-152.
  • • Denstad, F.Y. (2014). Gençlik politikaları kılavuzu: Ulusal gençlik stratejisi nasıl geliştirilir? (Çev. Hale Akay). İstanbul Bilgi Üniversitesi Şebeke Gençlerin Katılım Projesi Kitapları-No:1, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • • Denzin, N. K., ve Lincoln, Y. S. (2005). The Sage handbook of qualitative research (5. bs.) California: Sage Publications Ltd.
  • • Dibou, T. (2012). Towards a better understanding of the model of eu youth policy. studies of changing societies: Youth under global perspective. SCS Journal, 1(5), 15-36.
  • • European Commission. (2013). Youth In Action Programm. Erişim Adresi (20.04.2017): http://ec.europa. eu/youth/youth-in-action-programme/overview_en.htm.
  • • Gençlik ve Spor Bakanlığı GSB. (Ocak 2013). Gençlik ve spor bakanlığı çalışanları çalıştayı sorunlar ve çözüm önerileri. Ankara: Türk Büro-Sen.
  • • Gündoğan, N. (1999). Genç işsizliği ve Avrupa Birliğine üye ülkelerde uygulanan genç istihdam politikaları, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 54(1), 63-79.
  • • İnan, A.N. (1996). Çocuk hukuku bakımından korunma kararı, koruma ve emniyet kavramları. Prof. Dr. Şakir Berki’ye Armağan. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 5, 1-2.
  • • İnanır, S. (2005). Bildiğimiz gençliğin sonu. Birikim Dergisi, 196, 37-51.
  • • Kafadar, O. (2003). Türkiye’de gençliğin eğitimi sorunu ve kaynaklarına sosyo-kültürel bir yaklaşım. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 2(3), 105-115.
  • • Karatay, A. (2007). Cumhuriyet dönemi korunmaya muhtaç çocuklara ilişkin politikanın oluşumu. (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi. İstanbul.
  • • Köknel, N. (1981). Cumhuriyet gençliği ve sorunları (2. bs.). İstanbul: Cem Yayınevi.
  • • Kulaksızoğlu, A. (2004). Ergenlik psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitapevi.
  • • Okay, C. (1999). Belgelerle Himaye-i Etfal Cemiyeti 1917-1923. İstanbul: Şule Yayınları.
  • • Saçan, S. (2010). Sosyal hizmetler çocuk esirgeme kurumunda korunma altında iken aile yanına döndürülen 6-18 yaş çocuk ve gençlerin duygusal ve davranış sorunları; Kütahya ili örneği. (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi. Ankara.
  • • SHÇEK Genel Müdürlüğü. (2009). 2008 Yılı faaliyet raporu. Ankara: Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu.
  • • SHÇEK Genel Müdürlüğü. (2010). 2009 faaliyet raporu. Ankara: Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü
  • • SHÇEK Genel Müdürlüğü. (2011). Sosyal hizmetler rehber kitapçığı. Ankara: Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu.
  • • SHÇEK Genel Müdürlüğü. (Kasım 1993). 1993 yılı çalışmaları değerlendirme raporu ve 1994 yılı hedefleri. Ankara: Başbakanlık SHÇEK Basımevi.
  • • Şenocak, H. (2005). Korunmaya muhtaç çocuklar: İstanbul yetiştirme yurtları üzerine bir alan araştırması. (Doktora Tezi). İstanbul üniversitesi. İstanbul.
  • • Şenol, D. ve Dinç, A. (2016). Korunmaya muhtaç çocuk olgusuna sosyolojik bir bakış. 14. uluslararası Türk dünyası sosyal bilimler kongresi. Uluslararası Vizyon Üniversitesi. Gostivar/Makedonya.
  • • Şentuna, M. ve Çelebi, M. (2010). Türkiye’deki gençlik ve spor ile ilgili kamu kurumları ve sivil toplum kuruluşlarının gençlik politikalarının değerlendirilmesi ve bir model örneği. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4(3), 109-117.
  • • Tulay, M. Ş. (1959). Korunmaya muhtaç çocuklar. Adana: Doğan Basımevi.
  • • Türkiye Çocuk Esirgeme Kurumu’nun İlk Yirmibeş Yılı. (1946). Ankara: Türkiye Çocuk Esirgeme Kurumu.
  • • Türkiye Himaye-i Etfal Cemiyeti Umumi Merkezi. (1934). 1932-1933. on birinci ve on ikinci seneler umumi kongresine verilen mesai raporu. Ankara: Hakimiyeti Milliye Matbaası.
  • • Williamson, H. (2007). A complex but ıncreasingly coherent journey? The emergence of ‘youth policy’ in europe. Youth&Policy, 95, 57-72.
  • • Wyn, J. ve White, R. (1997), Rethinking youth. Australia: Allen & Unwin.
  • • Yaman, Ö.M. (2013). Apaçi Gençlik. Gençlerin toplumsal davranış ve yönelimleri: İstanbul’da “Apaçi” altkültür grupları üzerine nitel bir araştırma. İstanbul: Açılım Kitap.
  • • Yentürk, N. ve Başlevent, C. (2008). Türkiye’de genç işsizliği: etkileyen faktörler ve politika önerileri. (s. 345-378) içinde N. Yentürk, Y. Kurtaran ve G. Nemutlu (Ed.), Türkiye’de Gençlik Çalışması ve Politikaları (2. bs.). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. bs.). Ankara: Seçkin.
  • • Yolcuoğlu, İ.G. (2009). Türkiye’de çocuk koruma sisteminin genel olarak değerlendirilmesi. Aile ve Toplum, 5(18), 43-57.
  • • Youth-Social Policy and Development Division. (2013). Erişim Adresi (02.04.2017): http://social.un.org/ index/Youth.aspx
Toplam 53 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

İhsan Yılkan Bu kişi benim

Ömer Miraç Yaman Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Ocak 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 7 Sayı: 17

Kaynak Göster

APA Yılkan, İ., & Yaman, Ö. M. (2019). 1923-2018 Yılları Arasında Sosyal Hizmet Kurumlarının Uygulamış Oldukları Gençlik Hizmetleri Üzerine Kronolojik Bir Bakış. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 7(17), 105-130.
 Kapak Resmi İndir

ÖNEMLİ NOT: DERGİMİZ ÖZEL SAYILAR HARİCİNDE HER YILIN NİSAN, AĞUSTOS VE ARALIK AYLARINDA OLMAK ÜZERE YILDA ÜÇ DEFA YAYIMLANMAKTADIR. ADAY ÇALIŞMALAR SAYIYA ÖZEL GÖNDERİLMEMEKTEDİR. DERGİMİZE GÖNDERİLEN MAKALELER DEĞERLENDİRME SÜRECİNİN TAMAMLANMASINI TAKİBEN UYGUN OLAN İLK SAYIDA YAYIMLANMAKTADIR.