Bu çalışma ‘gençliğin’ inşasına ve onun televizyon dizilerindeki toplumsal gösterimlerine odaklanmaktadır. Çalışma, Türk televizyon dizilerinde ‘gençliğin’ nasıl gösterildiğini ve belli anlamlamalarla nasıl özellikler ile yüklendiğini tartışır. inşasının hegemonik bir anlamlama sürecinin sonucu olduğunu kabul eder. Bir başka deyişle, çalışma belli başlı göstergeler üzerinden Türk televizyon dizilerinin gençliği nasıl inşa ettiğini ve gençliği nasıl dönüştürdüklerini incelemeye teşebbüs eder. Bu süreç belli başlı göstergeler ile toplumun kabul edilmiş düşüncelerinin, böylelikle de toplumsal gösterimlerinin yapılandırıldığını ve dönüştürüldüğünü gösterir. Bu çalışmada, bir Türk televizyon dizisindeki, Güneşi Beklerken, anlam yaratma süreçlerine değinerek itiatsizliğin gösterimi üzerinden ‘gençliğin’ inşası ve dönüşümüne dair bir yorumcu ve eleştirel çözümleme ve anlayış sunmayı amaçlamaktayım. Çalışmada Serge Moscovici’s 1984, 1988, 2000, 2001 tarafından ortaya konulan toplumnsal gösterimler ve Roland Barthes’ın 1977 görsel retoriğe ve düz-anlam/ yan-anlam ikiliğine dair düşünceleri üzerinden geçilmektedir. Bu çerçevede, gençlik kimliğini ortaya koyan dilsel ve sosyo-kültürel kodların televizyon dizilerindeki gösterimler yolu ile ‘gençliğin’ anlamını belirleyen yeni kodlarla değiştirildiğini tartışmaktayım
Gençlik Toplumsal Gösterimler Anlamlama Görsel Retorik İtaatsizlik
The present study focuses on the construction of ‘youth’ and its social representations in Turkish television series. It discusses how Turkish TV series represent ‘youth’ and how they feature youth with specific significations. In other words, the study attempts to investigate how Turkish TV series construct youth and make a transformation of youth through certain signs. This process implies that through particular signs particular taken-for-granted ideas of society, therefore social representations, are constructed and transformed. In the present study, by pointing out the meaningmaking processes in a Turkish television series, Güneşi Beklerken, I attempt to offer an interpretative and critical analysis and an understanding on the construction and transformation of ‘youth’ through the representation of disobedience. The study traverses Serge Moscovici’s 1984, 1988, 2000, 2001 ideas on social representations and Roland Barthes’s 1977 ideas on visual rhetoric and denotationconnotation dichotomy 1964 . In this framework, I discuss how linguistic and socio-cultural codes that establish youth identity are replaced with new codes determining the meaning of ‘youth’ via its representations in television series
Youth Social Representations Signification Visual Rhetoric Disobedience
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 6 Sayı: 15 |
ÖNEMLİ NOT: DERGİMİZ ÖZEL SAYILAR HARİCİNDE HER YILIN NİSAN, AĞUSTOS VE ARALIK AYLARINDA OLMAK ÜZERE YILDA ÜÇ DEFA YAYIMLANMAKTADIR. ADAY ÇALIŞMALAR SAYIYA ÖZEL GÖNDERİLMEMEKTEDİR. DERGİMİZE GÖNDERİLEN MAKALELER DEĞERLENDİRME SÜRECİNİN TAMAMLANMASINI TAKİBEN UYGUN OLAN İLK SAYIDA YAYIMLANMAKTADIR.