BibTex RIS Kaynak Göster

Sosyal Dışlanma ve Genç Suçluluğu

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 11, 5 - 36, 01.01.2017

Öz

Sosyal dışlanma bir takım eşitsizlikler ve dezavantajlar sonucunda bireyin dışlanmasına neden olacak maddi ve manevi yoksunluk içinde bulunması, haklarını koruyacak kurumlardan veya sosyal destekten uzak olması durumunda ortaya çıkan dinamik bir süreci ifade etmektedir. Son yıllarda özellikle batı Avrupa ülkelerinde sıkça kullanılan bu kavram dışlanmanın sadece ekonomik görünümüne değil aynı zamanda bireysel ve toplumsal görünümüne dikkat çekmektedir.Toplumda birçok kişi dışlanma riski ile karşı karşıyadır. Bunlar arasında engellileri, kadınları, yoksulları, hastaları ve suçluları saymak mümkündür. Bireysel veya yapısal nedenlerden dolayı ortaya çıkan suç davranışı dışlanmanın hem bir nedeni hem de bir sonucu olabilmektedir. Suç ile ilgili kaynaklara bakıldığında suç davranışının özellikle genç bireyler arasında sıklıkla görüldüğü dikkat çekmektedir. Bu çalışmada bireyin yaşamında önemli bir evre olan gençlik dönemindeki suç davranışı ile sosyal dışlanma ilişkisi ele alınmaktadır. Bu kapsamda gerçekleştirilen saha çalışması Adalet Bakanlığı Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü’nün Denetimli Serbestlik ve Yardım Hizmetleri Merkezlerinde denetimli serbestlik hizmetinden yararlanan gençler üzerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırma İstanbul ve Ankara olmak üzere iki büyük şehirdeki Denetimli Serbestlik İl Müdürlüklerinde tamamlanmıştır. Nitel ve nicel araştırma tekniklerinin bir arada kullanıldığı saha çalışmasında 234 kişiye “Sosyal Dışlanma Ölçeği” uygulanmış olup 18 kişi ile derinlemesine görüşmeler yapılarak nicel araştırma sonuçlarını destekleyen verilere ulaşılmıştır. Çalışmada elde edilen sonuçlar genç suçluluğunu açıklamada sosyal dışlanmanın önemli bir faktör olduğunu ortaya koymaktadır

Kaynakça

  • • Akbulut, B. (2013). Ceza Mevzuatında Çocuk ve Çocukların Yakalanması, Gözaltına Alınması, Prof. Dr. Nur Centel’e Armağan, Hukuk Araştırmaları Dergisi, s.541-568.
  • • Alpar, R. (2013). Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistiksel Yöntemler, Ankara, Detay Yayınları.
  • • Armağan, İ. (2004). Gençlik Gözüyle Gençlik -21. Yüzyıl Eşiğinde Türkiye Gençliği, İstanbul: Kırkıs- raklılar Vakfı Usadem Yayınları.
  • • Bal, H. (2003). Hukuk-Hukuk Sosyolojisi, Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Yayın No: 32.
  • • Bayram, N. ve vd. (2010). Yaşam Tatmini ve Sosyal Dışlanma, “İş, Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, Cilt: 12, sayı: 4, sayfa: 79-92.
  • • Bombongan Jr D. (2002). The Concept of Social Exclusion: An Overview, Asia-Pasific Social Scien- ce Review, 8:2, pp-48-73.
  • • Boyd H. and Kirrily J. (2010). Explaining Social Exclusion: Towards Social Inclusion for Indigenous Australians, Australian Journal of Social Issues, 45(2): 243–65.
  • • Burchardt, Tania; Julian Le Grand; and David Piachaud (2002), Introduction. İn Understanding Soci- al Exclusion, Oxford, Oxford University Press.
  • • Craine S. (1997). The Black Magic Roundabout: Cyclical Transitions, Social Exclusion And Alternati- ve Careers, in R. Macdonald (Ed) Youth, the ‘Underclass’ and Social Exclusion London, Routledge.
  • • Chris H. and Marian F. (2007), Multidisiplinary Handbook of Social Exclusion, ed. D. Abrems, J. Christian, D. Gordon, England, John Wiley & Sons, Ltd.
  • • Cömertler N, Kar M.(2007). Türkiye’de Suç Oranının Sosyo-Ekonomik Belirleyicileri: Yatay Kesit Ana- lizi, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 62(2), s. 37-57.
  • • Çakır Ö. (2008). Sosyal Dışlanma, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 4, Sayı 3, 83-104.
  • • David B. (1999), Social Exclusion. Open University Press, Buckingham.
  • • Demirbaş T. (2001), Kriminoloji, Ankara, Seçkin Yayınları.
  • • Dolu O. (2010), Suç Teorileri- Teori, Araştırma ve Uygulamada Kriminoloji, Ankara, Seçkin Yayınları.
  • • Dönmezer S. (1994), Kriminoloji, 8. baskı, İstanbul, Beta Yayınları.
  • • Eitzen S. (1985). Criminology: Crime and Criminal Justice, New York, Macmillon Publishing Com- pany
  • • European Commission Joint Report on Social Inclusion (2002), Luxembourg: Office For Official Publications Of The European Communities.
  • • Farrıngton F. (2002). Towards a Useful Definition: Advantages and Critics of Social Exclusion, http://www.socsci.flinders.edu.au/geog/geos/PDF%20Papers/Farrington.pdf , s. 4, Erişim Tarihi: 20.05.2011
  • • Finer C. J, Nellis M. (1998). Crime &Social Exclusion, USA, Blackwell pub.
  • • Foster J. (2000). Social Exclusion, Crime And Drugs, Drugs: Education, Prevention And Policy, Vol. 7, No. 4, s. 317-330.
  • • Gerda J. G., Cok V. (2007). Explaining Social Exclusion: A Theoretical Model Tested In The Nether- lands, The Netherlands Institute for Social Research The Hague, SCP.
  • • Gough J., Eisenschitz A., Mcculloch A. (2006). Spaces of Social Exclusion, USA, Routledge.
  • • Gökulu G. (2010). Kent Güvenliği Kentleşme ve Suç İlişkisi, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 24, Sayı: 1, ss.209-226.
  • • Gölbaşı S. (2008). Kentleşme ve Suç, İstanbul, Levha Yayınları.
  • • Gür B.S, Dalmış İ., Kırmızıdağ N.,Çelik Z., Boz N. (2012). Türkiye’nin Gençlik Profili, Ankara, Seta Ya- yınları.
  • • Hale C., FitzGerald M. (2007). Multidisiplinary Handbook of Social Exclusion, ed. D. Abrems, J. Christian, D. Gordon, England, John Wiley & Sons, Ltd.
  • • Hirschi, (1966). s.16-34 ‘den aktaran İçli T. (2004), Kriminoloji, Ankara, Martı Yayınları.
  • • İçli T. (1993). Türkiye’de Suçlular-Sosyal Kültürel ve Ekonomik Özellikleri, Sayı: 71, 3. baskı, Ankara, AKM Yayınları.
  • • Jehoel-Gijsbers G., Vrooman C. (2007). Explaining Social Exclusion: A Theoretical Model Tested In The Netherlands, The Netherlands Institute for Social Research The Hague
  • • Kane J. (2011). Social Class, Gender and Exclusion from School, New York, Routledge.
  • • Ken Peattie (2007). Multidisiplinary Handbook of Social Exclusion, ed. D. Abrems, J. Christian, D. Gor- don, England, John Wiley & Sons, Ltd.
  • • Kızmaz Z. (2004), Öğrenim Düzeyi ve Suç: Suç- Okul İlişkisi Üzerine Sosyolojik Bir Araştırma, Fırat Üni- versitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C. 14, S.2, ss. 291-319.
  • • Larsson D., Halleröd B. (2008). Poverty, Welfare Problems and Social Exclusion, International Journal of Social Welfare, Cilt: 17, s.15-25.
  • • Levitas R. (2005). The Inclusive Society-Social Exclusion and New Labour, UK, Palgrave Macmillan Yayınları.
  • • Lupton R., Power A. (2002). Social Exclusion and Neighbourhoods, Understanding Social Exclusion, Edited by John Hills, Julian Le Grand, and David Piachaud, Oxford, Oxford University Press.
  • • Macdonald R., Marsh J. (2001). Disconnected Youth Journal of Youth Studies, Vol. 4, No. 4, ss. 373–391.
  • • Macdonald R. (1997). Youth, Social Exclusion And The Millennium, Youth, the Underclass and Social Exclusion, London, Routledge.
  • • Machin S. (1998). Intergenerational Transmissions of Economic Status, in P. Gregg (ed.) Jobs, Wages and Poverty: Patterns of Persistence and Mobility in the New Flexible Labour Market, s. 17-21.
  • • Millar J. (2007). Social Exclusion and Social Policy Research: Defining Exclusion, Multidisiplinary Hand- book of Social Exclusion, ed. D. Abrems, J. Christian, D. Gordon, England, John Wiley & Sons,
  • • Morris K., Barnes M, Mason P. (2009). Children, Families And Social Exclusion-New Approaches To Prevention, Portland, Policy Press.
  • • Özden Ö. (2004). Yaş, Adolesan Suçları ve Sosyal Bağ Teorisi, Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 1, ss.53- 75.
  • • Pierson J. (2001). Tackling Social Exclusion-The Social Work Skills Series, Cornwall, Routledge.
  • • Saith R. (2001). Social Exclusion: the Concept and Application to Developing Countries, Oxford, Oxford Depertment of International Development.
  • • Sapancalı F. (2005b). Avrupa Birliği’nde Sosyal Dışlanma Sorunu ve Mücadele Yöntemleri, Çalışma ve Toplum, , 2005/3, 51-106.
  • • Sapancalı F. (2005a). Sosyal Dışlanma, İzmir, Dokuz Eylül Yayınları.
  • • Soyaslan D. (1998). Kriminoloji, Ankara, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları No: 526.
  • • Stephenson M. (2006). Young People and Offending-Education, Youth Justice and Social Inclusion, Portland, Willan Publlishing.
  • • Toprak U. Çocuk Suçluluğunun Karakteristik ve Yapısal Özellikleri, http://portal.ubap.org.tr/App_The- mes/Dergi/2011-95-727.pdf, s.321, Erişim Tarihi: 03.04.2014
  • • TUİK Evlenme ve Boşanma İstatistikleri 2014, http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=18628, Erişim Tarihi: 10.10.2015
  • • Ulusal Gençlik ve Spor Politikası Belgesi, (2013). Ankara, Gençlik ve Spor Bakanlığı Yayın No:57.
  • • Ünal H. (2008). Neden Çocuklar ve Gençler Suç İşler? Ayırıcı Birleşimler ve Sosyal Kontrol Teorileri, Top- lumbilim, (Kent ve Suç Sayısı), Sayı: 23, , ss. 51-62.
  • • Walklate S. (2003). Understanding Criminology-Current Theoritical Debates, England, Meidenhead: Open University Pres.
  • • Williamson H. (2007). Social Exclusion And Young People: Some İntroductory Remarks, Social İnclusion And Young People: Breaking Down The Barriers, ed. Helen Colley, Philipp Boetzelen, Bryony Hoskins and Teodora Parveva, Council of Europe Publishing.
  • • Yentürk N., Kurtaran Y., Nemutlu G. (2008). Gençler Hakkında, Gençlik İçin, Gençlerle, (Türkiye’de Genç- lik Çalışması ve Politikaları), İstanbul, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • • Yıldırım E., Öcal O. (2001), İşsizlik-Suç İlişkisi: Kayseri İli Örneğinde Makro ve Mikro Verilerden Kanıtlar, Uluslararası Ekonomi Politik Konferansı, Kocaeli, Emek Piyasaları Ve İstihdam Konferansı Emek Piyasa- ları ve İstihdam.
  • • Yıldırım, A. ve Simsek, H. (2003). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • • Young J., Roger M. (2011), New Labour, Crime Control and Social Exclusion, The New Politics of Crime and Punishment, ed. Young J., Roger M., New York, Routledge.
Toplam 58 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Senem Aslan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Ocak 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 5 Sayı: 11

Kaynak Göster

APA Aslan, S. (2017). Sosyal Dışlanma ve Genç Suçluluğu. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 5(11), 5-36.

ÖNEMLİ NOT: DERGİMİZ ÖZEL SAYILAR HARİCİNDE HER YILIN NİSAN, AĞUSTOS VE ARALIK AYLARINDA OLMAK ÜZERE YILDA ÜÇ DEFA YAYIMLANMAKTADIR. ADAY ÇALIŞMALAR SAYIYA ÖZEL GÖNDERİLMEMEKTEDİR. DERGİMİZE GÖNDERİLEN MAKALELER DEĞERLENDİRME SÜRECİNİN TAMAMLANMASINI TAKİBEN UYGUN OLAN İLK SAYIDA YAYIMLANMAKTADIR.