Objective: The aim of this study was to evaluate how medical students perceive and feel the increasing events of violence against physicians (VAP) in recent years.
Method: This study was conducted with students and research assistants who attended a meeting about VAP at Meram Medical Faculty. A short sociodemographic information form prepared by the researchers, the Attitude Towards Violence Scale (ATVS) and the Beck Hopelessness Scale (BHS) were applied to the participants.
Results: The average age of 109 participants who were present at the meeting and completed the survey was 22.8±2.9 years (18-31), 33% were third class student and 29.4% were sixth class student. The frequency of witnessing VAP when they worked in the hospital or when they were the relatıves of the patıent was 74.3%. Very few participants stated that they were subjected to violence. While more than half of the research assistants, approximately half of the 6th grade students witnessed the VAP event, this ratio was lower in the first 3 grade students (p=0.001). Of the participants, 43% of the students who witnessed VAP stated that they felt anger towards the perpetrator and that they were afraid of the incident at the same rate, and 40% said they were worried about the incident. Those in the female sex were condemning fear and violence and those in the male sex were worried. Of the participants, 44% of respondents cited the cause of the violence as the lack of education of the public, while nearly half cited a lack of empathy towards doctors and patients. The mean score obtained from the ATVS was 18.63±6.0 points (10-35) and the mean score obtained from BHS was 8.10±2.9 points (3-17). The scores of ATVS and BHS scores were significantly higher in those who witnessed violence (p=0.001).
Conclusion: The results of this study show that the medical students and research assistants who witness violence have increased their tendency to violence and made them desperate from the future. The importance of legal measures to prevent violence in health, effective communication methods education for the students and the feeling of safety in the environments they work in have been demonstrated once again for the future of public health and the medical profession.
Amaç: Bu çalışmanın amacı tıp fakültesinde okuyan öğrencilerin son zamanlarda giderek artan hekime yönelik şiddet (HYŞ) olaylarını nasıl algıladıklarını ve hissettiklerini değerlendirmektir.
Yöntem: Bu çalışma Meram Tıp Fakültesi’nde HYŞ ile ilgili bir toplantıya katılan öğrenci ve araştırma görevlileri ile yapılmıştır. Gönüllü olarak çalışmaya katılanlara araştırmacılar tarafından hazırlanan kısa sosyodemografik bilgi formu, Şiddete Yönelik Tutum Ölçeği (ŞYTÖ) ve Beck Umutsuzluk Ölçeği (BUÖ) uygulanmıştır.
Bulgular: Toplantıda bulunup anketi tam olarak dolduran 109 katılımcının yaş ortalaması 22,8±2,9 yıl (18-31) olup %33’ü 3. Sınıf ve %29,4’ü 6. sınıf öğrencisiydi. Hastanede çalıştıkları birimlerde veya hasta yakını iken HYŞ’e şahit olma sıklığı %74,3olarak bulundu. Çok az sayıda katılımcı şiddete uğradığını ifade etti. Çalışmaya katılan araştırma görevlilerinin yarısından fazlası, 6. sınıf öğrencilerinin yaklaşık yarısı HYŞ olayına şahit olurken, ilk 3 sınıf öğrencilerinde bu oran daha düşüktü (p=0,001). HYŞ’e şahit olan öğrencilerin %43 kadarı şiddet uygulayana karşı öfke hissettiğini ve yine aynı oranda olaydan dolayı korktuğunu ve %40 kadarı ise olay karşısında endişe duyduğunu belirtmişti. Kadın cinsiyette olanlar daha çok korku ve şiddeti kınama hissi, erkek cinsiyette olanlar ise endişe duymaktaydı. Katılımcıların %44’ü şiddetin sebebini halkın eğitimsiz olması, yaklaşık yarısı ise doktor ve hastaların karşısındakine yönelik empati eksikliği olarak belirtmişti. ŞYTÖ’den alınan puan ortalaması 18,63±6,0 puan (10-35) ve BUÖ’den alınan puan ortalaması 8,10±2,9 puan (3-17) bulundu. Şiddete şahit olanlarda ŞYTÖ puanı ve BUÖ puanı anlamlı olarak yüksekti (p=0,001).
Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları şiddete şahit olan tıp fakültesi öğrencileri ve araştırma görevlilerinin şiddete yönelimlerinin arttığını ve onları gelecekten umutsuz hale getirdiğini göstermektedir. Sağlıkta şiddeti önlemeye yönelik yasal tedbirlerin, öğrencilere etkili iletişim yöntemleri eğitiminin ve çalıştıkları ortamlarda kendilerini güvende hissetmelerinin toplum sağlığı ve tıp mesleğinin geleceği açısından önemi bir kez daha ortaya konmuştur kanaatindeyiz.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Original Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2021 |
Gönderilme Tarihi | 14 Ekim 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 31 Sayı: 2 |
Genel Tıp Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.