Investigation of the Attitudes and Behaviors of Patients with Type 2 Diabetes Mellitus

Yıl 2021, Cilt: 31 Sayı: 2, 148 - 152, 30.06.2021

Ahmet Kayabaşı Yasemin Korkut

https://doi.org/10.15321/GenelTipDer.2021.303

Öz

İndividuals' perception of their disease, has an important effect on the methods of coping with the disease. The study was conducted to evaluate the attitudes and behaviors of patients with type 2 diabetes mellitus.
This study is cross-sectional. After the written informed consent was obtained, a questionnaire including Sociodemographic Characteristics Form, Clinical Data Form, Diabetes Attitude Scale and Satisfaction with Life Scale was used.
Among the patients 71% were female. The mean age was 64.7 ± 11.6 years. Of the patients, 64.5% were primary school graduates and 74.3% were married. According to the distribution of clinical features, 50.3% had diabetes for 10 years, 25.7% was using insulin in treatment, 14.8% had a diabetic foot. The mean score of the diabetes attitude scale was 3.61 ± 0.41.
There was a statistically significant difference between the ages of the patients, their monthly income levels, the duration of diabetes disease and diabetes attitude scale scores. There was a significant difference between satisfaction with life scale scores and age, educational, marital, and family status of patients with diabetes. A positive weak correlation was found between the patients' diabetes attitude scale and life satisfaction scale scores.
As a conclusion, as the life satisfaction of the individuals who have more positive attitudes towards diabetes is higher, it is important to determine the factors that cause negative and positive attitudes in patients and to support them accordingly.

Anahtar Kelimeler

Type 2 diabetes, life satisfaction, home care, attitude

Tip 2 Diyabetes Mellituslu Hastaların Hastalıklarına Yönelik Tutum ve Davranışlarının İncelenmesi

Öz

Bireylerin hastalık algıları, hastalıkla başa çıkma yöntemleri üzerinde önemli bir etkiye sahiptir. Çalışma, tip 2 diabetes mellituslu hastaların tutum ve davranışlarını değerlendirmek için yapıldı.
Bu çalışma kesitseldir. Yazılı hasta onamı alındıktan sonra Sosyodemografik Özellikler Formu, Klinik Veri Formu, Diyabet Tutum Ölçeği ve Yaşam Ölçeği Memnuniyeti anketi kullanılmıştır.
Hastaların% 71'i kadındı. Yaş ortalaması 64.7 ± 11.6 idi. Hastaların% 64,5'i ilkokul mezunu,% 74,3'ü evli idi. Klinik özelliklerin dağılımına göre,% 50.3'ü 10 yıl boyunca diyabet geçirirken,% 25.7'si tedavide insülin kullanıyordu,% 14.8'i diyabetik ayağı vardı. Diyabet tutumu ölçeğinin ortalama puanı 3.61 ± 0.41 idi.
Hastaların yaşları, aylık gelir düzeyleri, diyabet hastalığı süresi ve diyabet tutumu ölçeği puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark vardı. Yaşam ölçeği puanları ile memnuniyet düzeyi ile diyabetli hastaların yaş, eğitim, medeni ve aile durumları arasında memnuniyet arasında anlamlı bir fark vardı. Hastaların diyabet tutum ölçeği ile yaşam doyumu ölçeği puanları arasında pozitif yönde zayıf bir ilişki bulundu.
Sonuç olarak, diyabete karşı daha olumlu tutum gösteren bireylerin yaşam doyumları arttıkça, hastalarda olumsuz ve olumlu tutumlara neden olan faktörleri belirlemek ve buna göre destek vermek önemlidir.

Anahtar Kelimeler

Tip 2 diyabet, yaşam doyumu, evde bakım, tutum

Kaynakça

• Satman İ, İmamoğlu Ş, Yılmaz C. TEMD Diabetes mellitus ve komplikasyonlarının tanı, tedavi ve izlem kılavuzu. 10. Baskı.Ankara:Miki Matbaacılık San ve Tic Ltd Şti, 2018;15-141.
• Eren İ, Erdi Ö, Özcankaya R. Tip II diabetik hastalarda kan şekeri kontrolü ile psikiyatrik bozuklukların ilişkisi. Türk Psikiyatri Dergisi 2003;14:184-91.
• Whiting DR, Guariguata L, Weil C, et al. IDF diabetes atlas: global estimates of the prevalence of diabetes for 2011 and 2030. Diabetes research and clinical practice 2011;94:311-21.
• Türkiye diyabet programı 2015-2020. Available at: http://beslenme.gov.tr/content/files/diyabet/turkiyediyabetprogrami pdf. 2014.Erişim Tarihi 15Ekim 2018.(Accessed October 15, 2018.)
• Atmaca HU, Akbaş F, Şak T, ve ark. Diyabetik Hastalarda Hastalık Bilinç Düzeyi ve Farkındalık. Istanbul Medical Journal 2015;16:101-4.
• Akaltun H, Ersin F. Evde Bakım Hizmeti Alan Diyabetli Hastaların Diyabet Tutum ve Davranışlarının Belirlenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi 2016;9:126-133.
• 2010-2020 Ulusal Diyabet Stratejisi Sonuç Dokümanı. Available at: http://www.nefroloji.org.tr/folders/file/Diyabet_2020_Sonuc_Dokumani.pdf. Erişim Tarihi 20 Ekim 2018. (Accessed October 20, 2018.)
• Karlıdağ R, Ünal S, Yoloğlu S. Hekimlerde iş doyumu ve tükenmişlik düzeyi. Türk Psikiyatri Dergisi 2000;11:49-57.
• Yüksel S. Tip 1 ve Tip 2 diyabetik hastaların uyku kalitesi, anksiyete, depresyon ve yaşam kalitesinin değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi.Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Afyon, 2007.
• Özcan HŞ. Diyabetli hastalarda hastalığa uyumu etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi. Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul,1999.
• Diener E, Emmons RA, Larsen RJ, et al. The satisfaction with life scale. Journal of personality assessment 1985;49:71-5.
• Yetim Ü. Life satisfaction: A study based on the organization of personal projects. Social Indicators Research 1993;29:277-89.
• Javanshir M. Tip 1 ve tip 2 diyabetli hastaların diyabet tutumlarının değerlendirilmesi. Yüksek lisans tezi.İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, 2006.
• Çelik S. Tip 2 diyabetli hastaların bakıma ve tedaviye yönelik tutumlarının ve iyilik hallerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, 2002. 15. Elkoca A. Tip 2 diyabetli hastaların hastalığa karşı tutumları ve problem alanları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi.Atatürk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum, 2010.
• Kartal A, Çağırgan G, Tığlı H, ve ark. Tip 2 diyabetli hastaların bakım ve tedaviye yönelik tutumları ve tutumu etkileyen faktörler. TAF Prev Med Bull 2008;7:223-30.
• Anderson RM, Hiss RG, Stepien C, et al. The diabetes education experience of randomly selected patients under the care of community physicians. The Diabetes Educator 1994;20:399-405.
• Kaynak İ, Polat Ü. Diabetes mellitus’ lu hastaların tamamlayıcı ve alternatif tedavileri kullanma durumları ve diyabet tutumları ile ilişkisi. Genel Tıp Dergisi 2017;27:56-64.
• Ustaalioğlu S. Tip 2 Diyabetli Hastalarin Bakim Ve Tedaviye Yönelİk Tutum Ve Davranişlarinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi.Atatürk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum, 2015.
• Gimenes HT, Zanetti ML, Haas VJ. Factors Related To Patient Adherence To Antidiabetic Drug Therapy. Rev Latinoam Enfermagem2009;17:46-51.
• Ünsalavdal E, Özyazıcıoğlu N, Dırık G, ve ark. A comparıson betweenHba1c levels and knowledge and attitudes concerning diabetes among type 1 and type 2 diabetics. Acta Medica Mediterranea 2015;31:681-86.
• Cheng KY, Morris T, Borkoles E, et al. Modelling of diabetesknowledge, attitudes, selfmanagement, and quality of life: a cross-sectional studywith an Australian sample. Health and Quality of Life Outcomes 2015;13:129-39.
• Chen A, Huang Z, Wan X, et al. Attitudes toward diabetes affect maintenance of drugfree remission in patientswith newly diagnosed type 2 diabetes after short-term continuous subcutaneousinsulin infusion treatment. Diabetes Care 2012; 35:474–481.
• American Diabetes Association. Diagnosis and classification of diabetes mellitus. Diabetes care 2014;37:81-90.
• Diyabet Tanı ve Tedavi Rehberi 2017. İstanbul: Türkiye Diyabet Vakfı, 2017;14-67.
• McAuley E, Blissmer B, Marquez DX, et al. Social relations, physical activity, and wellbeing in older adults. Preventive medicine 2000;31:608-17.
• McCulloch BJ. The relationship of family proximity and social support to the mental health of older rural adults: The Appalachian context. Journal of Aging Studies 1995;9:65-81.
• McNicholas SL. Social support and positive health practices. Western Journal of Nursing Research 2002;24:772-87.
• Kuhirunyaratn P, Pongpanich S, Somrongthong R, et al. Social support among elderly in Khon Kean province, Thailand. Southeast Asian Journal of Tropical Medicine and Public Health 2007;38:936-46.