Horizontal konkomitan şaşılıklarda cerrahi tedavi sonuçlarımız

Yıl 2020, Cilt: 30 Sayı: 2, 66 - 70, 01.06.2020

Çiğdem Harmancı Hüseyin Güzel

Öz

Amaç: Horizontal konkomitan şaşılığı olan ve kliniğimizde cerrahi tedavi yapılan olguların sonuçlarını değerlendirmek.Gereç ve Yöntem: Nisan 2010-Kasım 2012 arasında horizontal konkomitan şaşılık nedeniyle kliniğimize başvurup opere edilen 62 hasta çalışmaya alındı. Çalışmaya alınan 62 olgunun 33’ü %53.2 kadın, 29’u %46.7 erkek idi. Yaş ortalaması 14.4 ± 10.2 yaş idi. 22’si % 35.4 0-7 yaş aralığında iken, 40’ı %64.5 8 yaş ve üzerinde idi. Ortalama takip süresi 13.6 ± 1.8 ay idi. 38’ine %61.2 iki gözdeki kaslara geriletme, 8’ine %12.9 iki gözdeki kaslara geriletme –tek gözdeki kasa rezeksiyon, 12’sine %19.3 tek gözdeki kasa geriletme, 4’üne %6.4 tek göz geriletme rezeksiyon uygulandı. Ameliyat sonrası altıncı ayda ± 10 prizm dioptri kayma açısı başarı olarak kabul edildi.Bulgular: Ameliyat sonrası olguların kayma derecelerine göre başarı oranları değerlendirildiğinde kayma açısı 15-30 prizm dioptri olanlarda %91.6, 31-50 prizm dioptri olanlarda %90.4, 50 prizm dioptri’nin üzerinde ise %62.5 başarı oranı tespit edildi. Şaşılık tipine göre genel başarı oranları; alternan ezotropyada %90, alternan ekzotropyada %86.6, monooküler ezotropyada %87.5, monooküler ekzotropyada ise %75 başarı saptandı. Ameliyat sırasında herhangi bir komplikasyon görülmemiştir. Sonuç: Horizontal konkomitan şaşılığı olan olgularda ameliyat öncesi ayrıntılı muayene yapılıp kayma açısı doğru şekilde ölçüldükten sonra cerrahi tedavi ile oldukça yüz güldürücü sonuçlar elde edilebilir. Buna rağmen geniş açılı kayması olanlarda 50 pd üzeri tek cerrahi ile başarı oranları halen sınırlıdır

Anahtar Kelimeler

Horizontal konkomitan şaşılık, şaşılık cerrahisi, ezotropya, ekzotropya

Outcomes of strabismic surgery in horizontal concomitant deviations

Öz

Objective: In this experimental study, we investigated the possible correlation between the increase in the hydrostatic pressure within the pancreatic duct caused by opaque substance given during ERCP procedure and the development of acute pancreatitis.Material and Methods: In our study, 24 rats were divided into 4 groups. The first of these groups was designated as the control group and only biliopancreatic duct cannulation was performed. In other groups, the opaque substance was infused into the biliopancreatic duct at various rates and the resulting intra-ductal pressure was measured.Results: After the experiment, the rats were followed up. 24 hours later, the rats were sacrificed, and blood and tissue samples were taken to evaluate the development and severity of acute pancreatitis. Leukocyte WBC count, amylase, lipase, urea, creatinine, glucose, AST, ALT, ALP, LDH, calcium, CRP, albumin, total protein, MDA, TAS and TOS were studied from the blood samples taken. The pancreatic tissues were histopathologically evaluated for the development of acute pancreatitis.Conclusion: it has been concluded that an increase in the intra-ductal hydrostatic pressure led to acute pancreatitis. As the hydrostatic pressure in the biliopancreatic duct increased, the severity of acute pancreatitis was observed to have increased

Anahtar Kelimeler

ERCP, acute pancreatitis, post-ERCP acute pancreatitis, intraductal hydrostatic pressure increase

Kaynakça

• Şener EC. Çocuk Göz Hastalıkları ve Şaşılık ‘Soruna Yöne- lik’. Güneş Tıp Kitabevleri, Ankara, 2009:159-97.
• Wilson ME. Pediatric Ophthalmology and Strabismus. American Academy of Ophthalmology Basic and Clinical Course Section:6.San Francisco,1999-2000:53-5.
• Miller S.J.H. Parsons’ Göz Hastalıkları; Atlas Tıp Kitapçılık, Ankara, 1989:319.
• Aydın P, Akova Y. Temel Göz Hastalıkları. Güneş Kitabevi Ltd, Ankara,2001:427- 39.
• Wilson ME. Pediatric Ophthalmology and Strabismus. American Academy of Ophthalmology Basic and Clinical Course Section:6. San Francisco,1999-2000:142-4.
• Erdöl H, İmamoğlu İ, Elmas R. Şaşılık cerrahisinde başarıyı etkileyen faktörler. T Oft Gaz 2000;30:192-7.
• Denny M, Daniel J. Pediatric ophthalmology and strabis- mus. San Francisco, CA: American Academy of Ophthal- mology 2003;9-12.
• Burian HM, Spıvey BE. The surgical management of exode- viations. Am J Ophthalmol 1965;59:603-20.
• Scott WE, Keech R, Mash AJ. The postoperative results and stability of exodeviations. Arch Ophthalmol 1981;99:1814- 8.
• Faridi UA, Saleh TA, Ewings P, Twomey JM. Factors affec- ting the surgical outcome of primary exotropia. Strabismus 2007;15:127-31.
• Kargı ŞH, Koç F, Özal H, Fırat E. Temel ekzotropyada geri- letme rezeksiyon ve çift taraflı geriletme cerrahisi sonuçla- rının karşılaştırılması. MN Oftalmoloji 2002; 9:66-9.
• Sezen F. Eksoforya ve tedavisi. T Oft Gaz 1985;15:310-4.
• Curtis TH, Stout AU, Drack AV, Durairaj VD. Giant or- bital cysts after strabismus surgery. Am J Ophthalmol 2006;142:697-9.
• Palamar M, Uretmen O, Kose S. Orbital cellulitis after stra- bismus surgery. J AAPOS 2005;9:602-3.
• Coats DK. Strabismus surgery complications. Int. Ophthal- mol Clin. 2010;50:125-35.
• Kılıç A, Çınal A, Karpuzoğlu MN, Gül A, Yaşar T, Demirok A. Ekzotropya Hastalarında cerrahi sonuçlarımız. Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 2007;4:91-3.
• Sanaç A.Ş. Şaşılık ve Tedavisi. 2. Baskı Ankara 2002;75-121.
• Erkam N. Şaşılıkta prizmatik cam tedavisi. A.Ü.Tıp Fakülte- si Göz Kliniği Yıllığı, 1978:64-71.
• Çakmak S.S, Ünlü K, Çaça İ, Şakalar Y.B.Horizontal Kon- komitan Şaşılıklarda Cerrahi Başarının Şaşılık Tipi ve De- recesi ile İlişkisi. Dicle Tıp Dergisi 2004;31:27-30.
• Abadan S. Konkomitan Şaşılıklar. XIV.Ulusal Türk Oftal- moloji Kongresi, Şaşılık sempozyumu, İstanbul,1979:21-30.
• Pamukçu K. Şaşılıklarda ortoptik tedavi metodları ve klini- ğimizde alınan sonuçlar. Ege Üniv. Tıp Fak.Uzmanlık tezi, 1975:22-36.
• Yaşar T, Şimşek Ş, Özdemir M. Horizontal konkomitan şa- şılıklarda cerrahi sonuçların şaşılık tipi, derecesi ve cerrahi tekniği ile ilişkisi. MN Oftalmoloji, 2002: 9: 70-3.
• Kushner BJ, Fisher MR, Lucchase Nj, Morton GV. Factors influencing response to strabismus surgery. Arch Ophthal- mol, 1993;111:75-9.
• Kasapoğlu K, Bakbak B, Önder F. Temel Ekzotropya’da mo- noküler ve binoküler cerrahi yaklaşımının karşılaştırılması. ŞEEAH Tıp Bülteni 2009:43;164-8.
• Baykal O, Çağlar N, Manga G, Anangin F. Ekzotropyalarda tedavi sonuçlarımız. TOD, XXIII. Ulusal Kongresi Bülteni Adana, 1989:268-70.
• Şenerkek E, Ünlü MK, Vergili N, Aksünger A. Konkomitan horizontal şaşılıklarda cerrahi tedavi sonuçlarımız. T Klin Oftalmoloji 1996;5:293-7.
• Nacaroğlu A.N, Soyugelen G, Demirel S, ve ark. İntermittan Ekzotropya Cerrahisinin Başarısını Etkileyen Faktörler. Ba- kırköy Tıp Dergisi 2012;8:182-6.
• Gezer A, Sezer F, Demirci H. Intermittan ekzotropyalarda simetrik ve asimetrik cerrahinin kıyaslanması. T Oft Gaz 1997;27:49-53.
• Simon JW. Complications of strabismus surgery. Curr Opin Ophthalmol. 2010;21:361-6.