Amaç: Artan yüke karşı yapılan egzersiz sırasında solunum ve CO2 atılımı VE/VCO2 oranı ile tanımlanmakta olan solunumun etkinliği aerobik fitnes seviyesinin belirlenmesinde kullanılmaktadır. Egzersiz sırasında en düşük VE/VCO2 oranının 34’ün üzerinde olduğu durumlar artan ölüm riskini göstermektedir. Bu çalışmadaki amacımız solunumun etkinliğini antrenmanlı ve sedanter deneklerde karşılaştırmalı olarak incelenmesi ve düşük VE/VCO2 oranının fitnes değerlendirilmesinde kullanılıp kullanılamayacağını araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: On antrenmanlı yaş 20.1±0.4 yıl ve 10 sedanter yaş:19.8±0.7 yıl erkek denek artan yüke karşı yapılan egzersiz testine katıldılar 15 W/min . Akciğer gaz değişim parametreleri metabolik gaz analizörü ile solunumdan solunuma ölçüldü. Anaerobik eşik AE ve solunum kompansasyon noktası SKN gaz değişim parametreleri ile hesaplandı.Bulgular: İş gücü antrenmanlı ve sedanter deneklerde AE de 143±8 W ile 123±5 W , SKN de 170±9 W ile 148±6 W ve testin sonunda 222±9 W ile 204±7 W olarak sırası ile bulundular. VE/VCO2 oranı antrenmanlı ve sedanter deneklerde testin başında 32±0.6 ile 32±1.6, AE de 26.5±0.7 ile 26±1, SKN de 27.5±0.7 ile 26±0.9 ve testin sonunda 30±1.1 ile 30±1.3 olarak bulundular.Sonuç: AE ve SKN de elde edilen ve solunum etkinliğini gösteren en düşük VE/VCO2 oranı her iki grupta istatistiksel olarak farklılık göstermedi. Böylece artan VE/VCO2 oranı, zayıflayan aerobik fitnes göstergesi olarak kullanılmasına rağmen, bu kriterin artan fitnes seviyesi göstergesi olarak kullanılamayacağı belirlenmiştir
Egzersiz solunum etkinliği akciğer gaz değişimi aerobik fitnes anaerobik eşik
Objective: Ventilatory efficiency, which describes the ratio between ventilation to CO2 output VE/VCO2 during an incremental exercise test has been used to evaluate fitness levels of the subjects. During exercise, the lowest VE/VCO2 ratio above 34 shows increased mortality levels. In the present study, we comparatively evaluated ventilatory efficiency in trained and sedentary males that the lowest VE/VCO2 ratio could be related fitness levels of the subjects. Materials and Methods: Ten trained age: 20.1±0.4 yr and 10 sedentary age:19.8±0.7 yr male subjects were performed an incremental exercise 15 W/min test. Ventilatory gas exchange parameters were evaluated breath-by-breath using metabolic gas analyser. Anaerobic threshold AT and respiratory compensation point RCP estimated from the gas exchange values. Results: Work rates for trained and sedentary subjects were found to be 143±8 W vs 123±5 W at the AT, 170±9 W vs 148±6 W at the RCP and 222±9 W vs 204±7 W at the end of the test, respectively. VE/VCO2 ratio for trained and sedentary subjects were found to be 32±0.6 vs 32±1.6 at the beginning of test and 26.5±0.7 vs 26±1 at the AT, 27.5±0.7 vs 26±0.9 at the RCP and 30±1.1 vs 30±1.3 at the end of the test.Conclusion: The lowest VE/VCO2 ratio, reflects optimal ventilatory efficiency obtained at the AT and RPC, was not statistically different in both groups. While increased VE/VCO2 ratio could be a useful criteria to evaluate reduced aerobic fitness levels, it can not be use to indicate increased aerobic fitness levels
Exercise ventilatory efficency pulmonary gas exchange aerobik fitness anaerobik threshold
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Original Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 28 Sayı: 2 |
Genel Tıp Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.