Amaç: Bu çalışmada Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde uzmanlık eğitimini almakta olan araştırma görevlilerinde tükenmişlik sendromu ve ilişkili faktörlerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Bu çalışmaya Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde uzmanlık eğitimini almakta olan toplam 200 araştırma görevlisinin 160’ı dahil edildi. Veri toplama aracı olarak araştırma görevlilerinin sosyo-demografik özelliklerini değerlendiren 34 sorudan oluşan anket formu ve 22 sorudan oluşan Maslach Tükenmişlik Ölçeği yüz yüze görüşme tekniği ile uygulandı. Bulgular: Araştırma görevlilerinin %6.2’si temel tıp, %63.1’i dahili tıp, %30.7’si cerrahi tıp alanında idi. Araştırma görevlilerinin %47.5’i kadın, %52.5’i erkekti. Araştırma görevlilerinin yaş ortalaması 28.34±3.08 idi. Araştırma görevlilerinin duygusal tükenme puan ortalamaları 17.77±7.27, duyarsızlaşma puan ortalamaları 6.71±3.69 olup, kişisel başarı puan ortalamaları ise 20.10±4.32’idi. Duygusal tükenme, duyarsızlaşma ve kişisel başarı puan ortalamaları çalıştıkları bilim alanları arasında anlamlı fark bulunmadı p
Objective: In this study, we aimed to evaluate the burnout syndrome and related factors in the research assistants who were receiving specialized training at Faculty of Medicine, Selcuk University. Material and method: This study included 160 out of total 200 research assistants who were receiving specialized training at Medical Faculty Hospital of Selcuk University. As a means of data collection; a questionnaire consisting of 34 questions to assess the socio-demographic characteristics of research assistants, and Maslach Burnout Inventory with 22 questions through face-to-face interviews were applied. Results: Of the research assistants; %6.2 were in the field of basic medical, %63.1 internal medicine, and %30.7 were in the field of surgical medicine. %47.5 of the research assistants were female and 52.5% were male. The mean age was 28.34±3.08. The mean emotional exhaustion scores of the research assistants was 17.77±7.27, the mean scores of depersonalization 6.71±3.69, and personal achievement score was 10.20±4.32. There was no significant difference p
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Original Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 23 Sayı: 4 |
Genel Tıp Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.