Objective: The aim of this study was to investigate the potentially deleterious effect of in vivo high-fructose feeding of rats on ex vivo hemodynamic recovery and infarct size of isolated rat hearts subjected to low-flow ischemia and reperfusion.
Methods: After feeding Sprague-Dawley male rats with a high-fructose (n=9), high-glucose (n=9) or a standard diet (n=9) for four weeks, the hearts were extirpated and perfused ex vivo with a Krebs-Henseleit solution for 15 min; thereafter the hearts were subjected to low flow (0.3 ml/min) ischemia during 30 min followed by 60 min reperfusion. Left ventricular developed pressure (LVDP), first derivative of pressure development during the contraction and relaxation phase and heart rate were recorded prior to ischemia and after reperfusion. Infarct area was measured at the end of the reperfusion period.
Results: In isolated hearts, subjected to ex vivo low-flow ischemia followed by 60 min reperfusion, the relative myocardial infarct size did not differ between the three groups. Post-ischemic cardiac contractile recovery appeared to be complete in both the high-fructose and high-glucose group at 60 min reperfusion. In contrast, in the control group LVDP and left ventricular relaxation rate were still depressed at the end of 60 minutes of reperfusion.
Conclusion: Feeding with a high-fructose diet of rats appears to have a positive effect on the recovery of left ventricular contractile function after low-flow ischemia, in comparison to a standard diet, without a difference in relative myocardial infarct size. Similar results were obtained in the high-glucose fed rats.
frucrose rat heart myocardial ischemia reperfusion hemodynamic function infact size
This study is supported by the foundation of Trakya (Scientific Research Projects Office of Trakya University).
Project number:2012/27
Amaç: Bu çalışmanın amacı, düşük akımlı iskemi ve reperfüzyona maruz bırakılan izole sıçan kalplerinde in vivo yüksek fruktozla beslenmenin, ex vivo hemodinamik iyileşme ve enfarktüs boyutu üzerindeki potansiyel zararlı etkisini araştırmaktı.
Gereç ve Yöntemler: Erkek Sprague-Dawley sıçanları dört hafta boyunca yüksek fruktozlu (n=9), yüksek glikozlu (n=9) veya standart bir diyetle (n=9) besledikten sonra, kalpleri çıkarıldı ve Krebs-Henseleit solüsyonu ile 15 dakika ex vivo perfüze edildi. Daha sonra kalpler, 30 dakika boyunca düşük akımlı (0.3 ml/dk) iskemiye ve ardından 60 dakikalık reperfüzyona tabi tutuldu. Sol ventrikül gelişim basıncı (SVGB), kasılma ve gevşeme fazındaki basınç gelişim oranları ve kalp hızı iskemi öncesi ve reperfüzyon sonrası kaydedildi. Enfarktüs alanı reperfüzyon periyodunun sonunda ölçüldü.
Bulgular: Ex vivo düşük akımlı iskemiye tabi tutulan izole kalplerde 60 dakikalık reperfüzyonun ardından, miyokard enfarktüsü boyutu üç grup arasında farklılık göstermedi. İskemi sonrası kardiyak kontraktil iyileşmenin hem yüksek fruktoz hem de yüksek glikoz grubunda 60 dakikalık reperfüzyonda tamamlanmış olduğu görüldü. Buna karşılık, kontrol grubunda LVDP ve sol ventrikül gevşeme hızı, 60 dakikalık reperfüzyonun sonunda hala baskılanmış durumdaydı.
Sonuç: Sıçanları yüksek fruktozlu diyetiyle beslenmenin, standart bir diyete kıyasla, miyokard enfarktüsü boyutunda bir fark olmaksızın, düşük akımlı iskemiden sonra sol ventrikül kontraktil fonksiyonunun iyileşmesi üzerinde olumlu bir etkisi olduğu görülmektedir. Yüksek glikozla beslenen sıçanlarda da benzer sonuçlar elde edildi.
fruktoz sıçan kalp miyokardiyal iskemi reperfüzyon hemodinamik fonksiyon entarktüs boyutu
Project number:2012/27
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Original Article |
Yazarlar | |
Proje Numarası | Project number:2012/27 |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ağustos 2022 |
Gönderilme Tarihi | 3 Nisan 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 32 Sayı: 3 |
Genel Tıp Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.