Arka Plan/Amaçlar: Obezite, COVID-19’a yakalanma riskini artırır. Amacımız bilgisayarlı tomografide (BT) vücut yağı, kas bileşimi ve iç organ yağ dokusu ile COVID-19 hastalık şiddetiyle arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem: Toraks BT’si olan ve ters transkriptaz-polimeraz zincir reaksiyonu testi pozitif olan 149 hasta çalışmaya dahil edildi. Epikardiyal yağ dokusu kalınlığını (EAT) ve karaciğer dansitesi (LD), torasik deri altı yağ dokusu/pektoralis majör (TSAT/PMJ), karın deri altı yağ dokusu/psoas majör kası (ASAT/PSM), karın deri altı yağ dokusu/erector spina kas (ASAT/ESM) kalınlık oranlarını Toraks BT’den ölçtük. Lenfosit, trombosit, nötrofil sayısı, lenfosit/nötrofil oranı ve CRP kaydedildi.
Bulgular: Klinik gidişi kötü olan hastalarda ortalama EAT yüksekti (ağır hastalarda: 7,06±2,39 mm, kritik hastalarda: 7,89±2,08 mm). Yoğun bakım grubunun ortalama EAT’si 7,70±2,14 mm, ölen hastalarda ise 8,50±2,10 mm idi. Ölen hastalarda TSAT/PMJ daha düşüktü (0,90±0,36, p=0,038). ASAT/PSM ve ASAT/ESM de orta grupta (2,27±1,60 ve 0,51±0,25) (p=0,003 ve p=0,019), hafif gruptan (1,59±1,80 ve p=0,019) daha yüksekti. 0,40±0,26). DM, malignite ve cinsiyet açısından fark yoktu.
Sonuç: YBÜ’ye başvuran ve ölen hastalarda EAT yüksekti ve kötü prognozun bir göstergesi olarak kullanılabilir.
Background/Aims: Obesity increases the risk of having COVID-19. To evaluate the relationship between body fat, muscle composition, and visceral adipose tissue on computed tomography (CT) with COVID-19 outcome.
Materials and Methods: 149 patients were included who had chest CT and a positive reverse transcriptase-polymerase chain reaction test. We measured the epicardial adipose tissue thickness (EAT) and liver density (LD), thoracic subcutaneous adipose tissue /pectoralis major (TSAT/PMJ), abdominal subcutaneous adipose tissue /psoas major muscle (ASAT/PSM), abdominal subcutaneous adipose tissue/erector spina muscle (ASAT/ESM) thickness ratios from thorax CT. Lymphocyte, platelet, neutrophil count, lymphocyte/neutrophil ratio, and CRP were recorded.
Results: The mean EAT was high in the patients with a poor clinical course (in severe patients: 7.06±2.39 mm, in critical patients: 7.89±2.08 mm). The mean EAT of the ICU group was 7.70±2.14 mm, it was 8.50±2.10 mm in the deceased patients. TSAT/PMJ was lower in deceased patients (0.90±0.36, p=0.038). ASAT/PSM and ASAT/ESM were also higher in the moderate group (2,27±1,60 and 0,51±0,25) (p=0.003. and p=0.019) than mild one (1.59±1.80, and 0.40±0.26). There was no difference in terms of DM, malignancy, or gender.
Conclusion: EAT was high in ICU-admitted and deceased patients and can be used as a predictor of poor prognosis.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Original Article |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 29 Aralık 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2023 |
Gönderilme Tarihi | 25 Nisan 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 33 Sayı: 6 |
Genel Tıp Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.