Amaç: Bu çalışma, akıllı telefon bağımlılığı riskinin üniversite öğrencilerinde duygusal düzensizlik ve problem çözme üzerindeki etkisini araştırmayı amaçlamaktadır.
Yöntem: Tanımlayıcı-ilişki arayıcı olarak gerçekleştirilen bu çalışmaya üniversitede öğrenim gören 354 öğrenci katılmıştır. Veriler bilgi formu, Akıllı Telefon Bağımlılığı Ölçeği-kısa form (ATBÖ), Problem Çözme Envanteri (PÇE) ve Duygu Düzenleme Güçlüğü Ölçeği-kısa form (DDGÖ-16) kullanılarak toplanmıştır. Verilerin analizinde frekans, yüzde, ortalama, Pearseon korelasyon ve doğrusal regresyon, bağımsız gruplar t -testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve post hoc (Tukey, LSD) kullanılmıştır.
Bulgular: Öğrencilerin ATBÖ, PÇE ve DDGÖ puan ortalamaları sırasıyla 36,40±12,71, 99,52±24,12, 25,69±14,14’dır. ATBÖ ile PÇÖ ve DDGÖ arasında neden sonuç ilişkisini belirlemek üzere yapılan lineer regresyon analizinde akıllı telefon bağımlılığı riski bulunanların, problem çözme becerilerinde azalma (ß=0,331) ve duygu düzenleme becerilerinde güçlükler düzeyini arttırmaktadır (ß=0,172). Çalışmamızda, akıllı telefon bağımlılığı riskinin artmasının duygu düzenleme güçlüklerinde ve problem çözme becerilerinde azalmaya neden olduğu bulunmuştur.
Sonuç: Bu sonuç, bağımlılıkla mücadele eylem planlarında akıllı telefon bağımlılığı riskinin yol açtığı sorunları ortaya koymakta ve bu riskin azaltılması için önemli veriler sağlamaktadır. Ders müfredatlarına akıllı telefon bağımlılığı ile ilgili derslerin eklenmesi önerilmektedir.
Akıllı telefon Bağımlılık Problem çözme Duygu düzenleme becerileri
TUBİTAK 2209-A
1919B012222775
Objective: This study aims to investigate the impact of smartphone addiction risk on emotional dysregulation and problem-solving in university students.
Methods: This descriptive-correlational study included 354 students in the university. Data were collected using the information form, Smartphone Addiction Scale-short form (SAS), Problem Solving Inventory (PSI), and Difficulties in Emotion Regulation Scale-brief form (DERS-16). Frequency, percentage, mean, Pearson correlation and linear regression, independent groups t-test, one-way analysis of variance (ANOVA) and post hoc (Tukey, LSD) were used in data analysis.
Results: The mean scores of the students were 36.40±12.71, 99.52±24.12, and 25.69±14.14 for SAS, PSI, and DERS-16, respectively. In the linear regression analysis performed to determine the cause-and-effect relationship between SAS and PSI and DERS-16, those at risk of smartphone addiction increased the level of decrease in problem solving skills (ß=0.331) and difficulties in emotion regulation skills (ß=0.172). In our study, an increased risk of smartphone addiction was found to cause a decrease in emotion regulation difficulties and problem-solving skills.
Conclusion: This result reveals the problems caused by the risk of smartphone addiction in action plans for combating addiction and provides important data for reducing this risk. It is recommended that courses related to smartphone addiction should be added to the course curricula.
Smartphone Addiction Problem solving Emotion regulation skills
This research was supported by TUBITAK 2209-A.
1919B012222775
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Psikiyatri |
Bölüm | Original Article |
Yazarlar | |
Proje Numarası | 1919B012222775 |
Erken Görünüm Tarihi | 29 Ağustos 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 29 Ağustos 2025 |
Gönderilme Tarihi | 20 Şubat 2025 |
Kabul Tarihi | 21 Mayıs 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 35 Sayı: 4 |
Genel Tıp Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.