Antalya Yaşlılık Araştırması (AYAR©) Yaşlıların Sağlık Durumu

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 2, 49 - 60, 29.10.2018

İsmail Tufan Bernd Seeberger Sanem Öztürk Sıla Ayan Özlem Özgür

Öz

Türkiye’de
yaşlıların sayısı hızla çoğalmaktadır. Yaşlanan nüfusun sağlık durumu hakkında
fazla bilgi mevcut değildir. Gerontolojik araştırmacılıktaki bu boşluk Antalya
Yaşlılık Araştırması (AYAR^©) için vesile olmuştur. Araştırma Antalya
merkezde yaşayan 60+ bireylerle tesadüfi örneklem
ile yapılmıştır.

Antalyalı
yaşlıların biyolojik, psişik ve sosyal durumlarının incelendiği araştırmanın
bulguları arasından, AYAR araştırması bakıma muhtaçlık sadece sağlık sorunu
olarak kabul edilmemesini görüşünü destekleyen bulgulara erişmiştir. Bakıma
muhtaçlığı sosyal problem olarak tanımlama şansı yaratan bu araştırmanın
sunduğu yeni perspektifin dikkate alınması gerekli görülmektedir.

Günümüzde
bakıma muhtaçlık sadece bireyin değil, aynı zamanda bireyin içinde yaşadığı
sosyal sistemin de sorunu olarak kabul edilmektedir. Bunun birey ve toplum
açısından faydaları vardır. Yaşlılığa duyarlı, dayanışmaya odaklı, insancıl
toplumun yaratılmasına yardımcı olabilir. Bu genel faydaların yanı sıra, elle
tutulur projelere odaklı yerel yaşlı bakım ağının kurulmasına da katkı
sağlayabilir.

Anahtar Kelimeler

Yaşlılık, yaşlanma, gerontoloji, yaşam durumu, sağlık, bakıma muhtaçlık

Kaynakça

• 1. Backes, G. M., & Clemens, W. (2013). Lebensphase Alter - Eine Einführung in die sozialwissenschaftlcihe Alternsforschung, 4.Aufl. Weinheim, Basel: Beltz/Juventa.
• 2. Bengtson, V. L., Elder, G. H., & Putney, N. (2012). The life course per spective on ageing: linkes lives, timing, and history. J. Katz, S. Peace, & S. Spurr içinde, Adult lives. A life course perspective (s. 9-17). Bristol: Bristol: Policiy Press.
• 3. Bortz, J. (2005). Statistik für Human- und Sozialwissenschaftler, 6. Aufl. Heidelberg: Springer.
• 4. Bortz, J., & Döring, N. (2006). Forschungsmethoden und Evaluation für Human- und Sozialwissenschaftler. Heidelberg: Springer.
• 5. Dibelius, O., & Uzarewicz, C. (2006). Pflege von Menschen hörerer Lebensalter. Stuttgart: Kohlhammer.
• 6. Faltermaier, T., Mayring, P., Saup, W., & Strehmel, P. (2014). Entwicklungspsychologie des Erwachsenenalters, 3.Aufl. . Stuttgart: Kohlhammer.
• 7. Helmchen, H., Kanowski, S., & Lauter, H. (2006). Ethik in der Altersmedizin. Stuttgart: Kohlhammer.
• 8. Jasper, B. M. (2002). Gerontologie: Lehrbuch Altenpflege. Hannover: Vincentz Verlag.
• 9. Kalbermatten, U. (2004). Bildung im Alter. A. Kruse, & M. Martin içinde, Enzyklopädie der Gerontologie (s. 110-124). Bern, Göttingen, Toronto, Seattle: Huber.
• 10. Karstedt, S. (1999). Soziale Probleme und soziale Bewegungen. G. Albrecht, A. Groenemeyer, & F. Stallberg içinde, Handbuch soziale Probleme (s. 73-110). Opladen, Wiesbaden: Westdeutscher .
• 11. Klie, T. (2003). Altenpflege – quo vadis? T. KLIE, & H. BRANDENBURG içinde, Gerontologie und Pflege (s. 1-9). Hannover: Vincentz.
• 12. Kohli, M., & Robert, G. (1984). Biographie und soziale Wirklichkeit. Stuttgart: Metzler.
• 13. Kruse, A. (2001). Ressoucen des Alters aus individualler und gesellschaftlicher Perspektive. DeuschesZentrumfürAltersfragen içinde, Dritter Bericht zur Lage der älteren Generation in der Bundesrepublik Deutschland (s. Yazar tarafından verilmemiştir). Bonn: BMFSFJ.
• 14. Kruse, A. (2002). Produktives Leben im Alter II: Der Umgang mit Verlusten und der Endlichkeit des Lebens. R. OERTER, & L. MONTADA içinde, Entwicklungspsychologie (s. 983-996). Weinheim: Beltz.
• 15. Kruse, A. (2007). Was stimmt? Alter: Die wichtigsten Antworten. Freiburg, Basel, Wien: Herder Spektrum.
• 16. Kruse, A. (2010). Einführung. A. KRUSE içinde, Lebensqualität bei Demenz? Zum gesellschaftlichen und individuellen Umagang mit einer Grenzsituation im Alter. (s. xi-xvi). Heidelberg: AKA Verlag.
• 17. Kruse, A., & Wahl, H. W. (2010). Zukunft Altern: Individuelle und gesellschaftliche Weichenstellungen. Heidelberg: Spektrum Akademie verlag.
• 18. Lehr, U. (1998). Altern in Deutschland - Trends demographischer Entwicklung. A. Kruse içinde, Psychosoziale Gerontologie, Band 1: Grundlagen (s. 13-34). Göttingen, Bern, Toronto, Seattle: Hogrefe; Verlag für Psychologie.
• 19. Martin, M., & Kliegel, M. (2005). Psychologische Grundlagen der Gerontologie. Stuttgart: Kohlhammer.
• 20. Naegele, G. (1998). Lebenslagen älterer Menschen. A. Kruse içinde, Psychosoziale Gerontologie. Band 1: Grundlagen (s. 106-130). Göttingen, Bern, Toronto, Seattle: Hogrefe, Verlag für Psychologie.
• 21. Rosenmayr, L. (1976a). Schwerpunkte der Jugendsoziologie. R. König içinde, Handbuch der empirischen Sozialforschung, Band 6 (s. 1 ff.). Stuttgart: Deutsche Taschenbuch Verlag.
• 22. Rosenmayr, L. (1976b). Schwepunkt der Soziologie des Alters (Gerosoziologie). R. König içinde, Handbuch der empirischen Sozialforschung, Band 7 (s. 218-372). Stuttgart: Deutsche Taschenbuch Verlag, Enke Verlag.
• 23. Rosenmayr, L., & Rosenmayr, H. (1978). Der alte Mensch in der Gesellschaft. Reinbek bei Hamburg: Rowohlt.
• 24. Schnell, R., Hill, P. B., & Esser, E. (2005). Methoden der empirischen Sozialforschung, 7.Aufl. München, Wien: Oldenbourg .
• 25. Schulz-Nieswandt, F., & Köstler, U. (2011). Bürgerschaftliches Engagement im Alter: Hintergründe, Formen, Umfang und Funktionen. Stuttgart: Kohlhammer Verlag.
• 26. Sieber, C. (2006). Medizinische Alternstheorien. W. D. Oswald, U. Lehr, C. Sieber, & J. Kornhuber içinde, Gerontologie - Medizinische, psychologische und sozialwissenschaftliche Grundbegriffe (3.Aufl. b., s. 26-31). Stuttgart: Kohlhammer.
• 27. TC Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı. (2007). Türkiye'de Yaşlıların Durumu ve Yaşlanma Ulusal Eylem Planı. Ankara: Sosyal Sektörler ve Koordinayon Genel Müdürlüğü Yayın No: 2741.
• 28. TC Başbakanlık Türkiye İstatistik Kurumu. (2000). Türkiye Nüfus İstatistikleri. Ankara: TÜİK.
• 29. TC Başbakanlık Türkiye İstatistik Kurumu. (2007). Türkiye Nüfus İstatistikleri. Ankara: TÜİK.
• 30. TC Başbakanlık Türkiye İstatistik Kurumu. (2010). Türkiye Nüfus İstatistikleri. Ankara: TÜİK.