İlk başarılı kütür deneyleri takriben 40 yıl önce yapılmış ve bu arada kültür metodları çok daha gelişmiş olmasına rağmen bitki kültürü biyoteknik bir yöntem olarak şimdiye değin hiçbir endüstriyel anlam kazanamamıştır. Bu tür kültürlerde uygun koşullar altında bazı bitkilerde de rastlandığı gibi, ikinci aşama maddeleri (bazı alkoloitler, glikozitler, kauçuk v.b.) oluştuğundan, bitki kültürü potansiyel olanaklarının çok büyük olması gerekir. Fakat bu yöntem tekniğinin kullanılması için gerekli bilgi halen yeterli değildir. Hayvansal ve bitkisel hücre kültürü bugün ilaç endüstrisi tarafından antiviral aşıların elde olunmasına (poliyo, kızamık, rozeol ve diğerleri) hazırdır. Ancak burada daha büyük laboratuvar yöntemleri kullanmak zorunludur. “Monolayer” denilen kültür tekniği bu amaçla geliştirilmiştir. Bu yöntem yüzyılımızın başında hücre fizyologları tarafından geliştirildi. İzole edilen doku hücreleri cam yüzeyler üzerinde ince bir tabaka halinde gelişirler ve sıvı haldeki, çoğunlukla serum içeren substratlar üstten geçirilerek beslenirler. 50’li yılların ortasında bu teknik “Nationla Cancer Institute, USA” da ekseni etrafında döndürülen şişelerde kitle kültürü şeklinde geliştirildikten sonra yöntem emniyet ve kullanılabilirlik kazandı.
İlk başarılı kütür deneyleri takriben 40 yıl önce yapılmış ve bu arada kültür metodları çok daha gelişmiş olmasına rağmen bitki kültürü biyoteknik bir yöntem olarak şimdiye değin hiçbir endüstriyel anlam kazanamamıştır. Bu tür kültürlerde uygun koşullar altında bazı bitkilerde de rastlandığı gibi, ikinci aşama maddeleri (bazı alkoloitler, glikozitler, kauçuk v.b.) oluştuğundan, bitki kültürü potansiyel olanaklarının çok büyük olması gerekir. Fakat bu yöntem tekniğinin kullanılması için gerekli bilgi halen yeterli değildir. Hayvansal ve bitkisel hücre kültürü bugün ilaç endüstrisi tarafından antiviral aşıların elde olunmasına (poliyo, kızamık, rozeol ve diğerleri) hazırdır. Ancak burada daha büyük laboratuvar yöntemleri kullanmak zorunludur. “Monolayer” denilen kültür tekniği bu amaçla geliştirilmiştir. Bu yöntem yüzyılımızın başında hücre fizyologları tarafından geliştirildi. İzole edilen doku hücreleri cam yüzeyler üzerinde ince bir tabaka halinde gelişirler ve sıvı haldeki, çoğunlukla serum içeren substratlar üstten geçirilerek beslenirler. 50’li yılların ortasında bu teknik “Nationla Cancer Institute, USA” da ekseni etrafında döndürülen şişelerde kitle kültürü şeklinde geliştirildikten sonra yöntem emniyet ve kullanılabilirlik kazandı.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Şubat 1977 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 1977 Cilt: 2 Sayı: 1 |