Legal structure of the Ottoman Empire is divided into Islamic law and customary law. Islamic law is formed by the jurisprudence of mujtahid based on sources of Islamic law within the framework of the principles established by fiqh procedure. On the other hand, customary law are in the form of code regulations as “maslahat-ı nasa evfak” in administrative, financial, criminal and other similiar areas within the context of the legislative authority granted to ülü'l-order. Many radical reforms are carried out in the military, administrative, economic, legal and social areas by the Tanzimat. Translations and implementation of laws used by European countries or reorganizing existing law using European codification techniques are the codification activities made in the field of law during the Tanzimat period. The best example of the second type is the “Mecelle -i Ahkâm-ı Adliye”, prepared based on fundamental fiqh books which includes relevant provisions, related to law of obligations, partly property law and trial law. Mecelle has clearly shown practical and dynamic nature of the fourteen centuries-old legal system with its law technique used, language, being simplicity, response to needs of time and very strong Fundamentals, and is a law source which has inspired modern legal systems.
Islamic law customary law code regulations mecelle Ahmet Cevdet Paşa
Osmanlı Devleti’nde hukukî yapı, şer’î hukuk ve örfî hukuk şeklinde ikiye ayrılır. Şer’î hukuk, fıkıh usulünün belirlediği esaslar çerçevesinde İslam hukukunun kaynaklarına dayanılarak müçtehitlerin içtihatlarıyla oluşan hukuktur. Örfî hukuk ise, ülü’l-emre tanınan yasama yetkisi çerçevesinde idarî, malî, cezaî ve benzeri alanlarda “maslahat-ı nasa evfak” olarak kanunnâmeler şeklinde yapılan düzenlemelerdir. Tanzimat’la birlikte askerî, idarî, iktisadî, hukukî ve sosyal konularda birçok köklü reformlar yapılmıştır. Hukukî sahada Avrupa devletlerinde yapılan kanunlarının tercüme edilerek uygulanması veya onların kanunlaştırma teknikleri kullanılarak mevcut hukukun yeniden düzenlenmesi şeklinde kanunlaştırma faaliyetleri gerçekleştirilmiştir. İkinci türün en güzel örneği, temel fıkıh kitaplarından yararlanılarak hazırlanan, borçlar hukuku kısmen de eşya ve yargılama hukuku ile ilgili hükümleri içeren “Mecelle -i Ahkâm-ı Adliye”dir. Mecelle, kullanılan kanun tekniği, dilinin sadeliği, zamanın ihtiyaçlarını karşılaması ve çok kuvvetli esaslarıyla on dört asırlık bir hukuk sisteminin pratik ve dinamik yapısını açık bir şekilde göstermiş ve modern hukuk sistemlerine ilham kaynağı olmuş bir kanun mecmuasıdır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 3 Sayı: 6 |