Osmanlı dönemi önemli muhaddislerden birisi olan Necmeddin Muhammed el-Gazzî (ö. 1061/1651), Gazze’den Şam’a göç eden ulema bir aileye mensuptur. Müellif, hadis başta olmak üzere İslami ilimlerin hemen her sahasında eser yazmış, müderrislik, imamlık, vaizlik, müftülük gibi görevlerde bulunmuştur. Onun İtḳānü mâ yaḥsünü min beyâni’l-aḫbâri’d-dâʾire ʿale’l-elsün isimli kitabı, halkın arasında yayılmış hadis veya hadis diye bilinen sözleri tetkik eden, müştehir hadis edebiyatı sahasında telif edilen önemli eserlerden birisidir. Eserinde bu sahada yazılan çalışmaları cem etmiş ve kendi döneminin müştehir hadislerini tespit ederek bunlara yer vermiştir. İtḳānü mâ yaḥsünü, müellifin vefatı sonrasında referans alınan önemli çalışmalardan birisi olmuştur. Araştırmanın konusu, Gazzî’nin hayatı ve söz konusu eserinin değişik yönlerden ele alınmasıdır. Çalışma Osmanlı dönemi hadis çalışmalarının ortaya konması ve müştehir hadis sahasında Şam bölgesinde kaleme alınan eserlerin tespiti açısından önemlidir. Araştırmada ağırlıklı olarak literatür taraması, metin tahlili ve tarihsel yöntem kullanılmıştır. Çalışmada Gazzî’nin kendisinden önceki müştehir hadis edebiyatına dair eserleri cem ettiği, farklı görevlerde bulunmasından dolayı toplumun çeşitli kesimleri arasında dolaşan müştehir hadisleri tespit ederek kitabında yer verdiği görülmüştür. Eserin kendisinden sonraki diğer çalışmaları etkilediği, müellifin hadislerin asli kaynaklardaki yerini göstermek amacıyla bir nevi tahrîc yaptığı, değerlendirmelerde bulunduğu ve hadislerin sahîh, zayıf, hasen ve mevzû olma durumlarına işaret ettiği sonucuna ulaşılmıştır.
One of the prominent muḥaddit̲hs in the Ottoman period, Najm al-Dīn Muḥammad al-G̲h̲azzī (d. 1061/1651), was a member of a scholarly family that migrated from Ghazza to Damascus. The author wrote extensively in various Islamic sciences, especially ḥadīt̲h̲, and held positions such as mudarris, imām, preacher and muftī. His book Itḳānü mā yaḥsunu min beyāni’l-ak̲h̲bārı’d-dāʾire ʿale’l-elsun is an important work in the field of mus̲htaher ḥadīt̲h̲ literature, which examines ḥadīt̲h̲s and sayings circulated among the people. In this work, he both compiled earlier writings on the subject and and included the mus̲htaher ḥadīt̲h̲s of his time by identifying them. Itḳānü mā yaḥsunu became an influential reference after the author’s death. The subject of the research is the analysis of al-G̲h̲azzī’s life and his his work in question from various perspectives. It is significant in highlighting Ottoman period ḥadīt̲h̲ studies and identifying works written in the Damascus region on mus̲h̲taher ḥadīt̲h̲. The research primarily employs literature review, textual analysis, and historical method. The study concludes that al-G̲h̲azzī compiled earlier works, identified circulating ḥadīt̲h̲s from different societal groups, and included them in his book. It also shows that his work influenced later scholarship, demonstrated tak̲h̲rīj to trace ḥadīt̲h̲s to original sources, and classified ḥadīt̲h̲s as ṣaḥīḥ, ḍaʿīf, ḥasan, or mawḍūʿ.
Ḥadīt̲h̲ Mus̲h̲taher Ḥadīt̲h̲ G̲h̲azzī Ottoman İtḳānü mā yaḥsunu.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İslam Araştırmaları (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 14 Temmuz 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 15 Temmuz 2025 |
Gönderilme Tarihi | 25 Şubat 2025 |
Kabul Tarihi | 10 Haziran 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 14 Sayı: 28 |