Dijital Dönüşüm Sürecinde İnsan İlişkilerine Örgütler Bağlamında Kavramsal Bakış

Yıl 2022, , 46 - 56, 27.06.2022

Oktay Tavas , Yunus Ayyıldız , Emin Kuzkaya

https://doi.org/10.31006/gipad.1099045

Cited By: 1

Öz

Bu çalışmanın amacını, dijitalleşme sürecinde insan ilişkilerinin örgütler bağlamında incelenmesi oluşturmaktadır. Dijital dönüşüm süreci içerisinde bireylerin davranış şekilleri ve insan ilişkileri farklı bir bakış açısıyla ele alınmaktadır. İnsanlar, özellikle dijital alanda yaşanan hızlı değişim ve dönüşüm süreçlerinin önemli bir parçasıdır. Dijitalleşme; üretim, organizasyon, toplum ve kişilerarası ilişkilere hızla yayılmaktadır. İşletme süreçlerinde yaşanan büyük değişimler üretim ilişkilerine yansımaktadır. Organizasyon içindeki bireylerin ilişkileri de dijital süreçlerle birlikte yeni bir şekillenme göstermeye başlamaktadır. Tüm alanda yaşanan dijitalleşme süreçleri insan ilişkilerini her geçen gün hızla değiştirmektedir. Bu kapsamda dijitalleşme ve insan ilişkileri örgütler bağlamında kavramsal bir açıdan incelenmektedir.

Anahtar Kelimeler

Dijitalleşme,, İletişim,, İnsan,, Teknoloji,, Toplum.

A Conceptual View of Human Relations in the Context of Organizations in the Digital Transformation Process

Öz

The aim of this study is to examine human relations in the context of organizations in the digitalization process. In the digital transformation process, the behavior patterns of individuals and human relations are discussed from a different perspective. People are an important part of the rapid change and transformation processes, especially in the digital field. Digitalization; It spreads rapidly to production, organization, society and interpersonal relations. Major changes in business processes are reflected in production relations. The relationships of individuals within the organization are also beginning to take a new shape with digital processes. Digitalization processes in all areas are rapidly changing human relations day by day. In this context, digitalization and human relations are examined from a conceptual perspective in the context of organizations.

Anahtar Kelimeler

Digitalization,, Communication,, Human,, Technology,, Society.

Kaynakça

• Bilgiseven, A. (1995). Türk İslam kültüründe fert ve cemiyet ilişkisi ve İslami kavramlar. Filiz Kitabevi.
• Bingöl, Y. ve Tanrıver, N. (2011). Bilgi çağında değişen sosyal hareketler: sanal eylemler. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 6(1), 132 - 141.
• Calık, D. Ç. (2009). Geçmişten günümüze bilgi yaklaşımları bilgi toplumu ve internet. XIV. Türkiye'de İnternet Konferansı, 12(13).
• Carstens, A. ve Beck, J. (2005). Get ready for the gamer generation. TechTrends, 49(3), 22-25.
• Castells, M. (2005). Enformasyon çağı: ekonomi, toplum ve kültür, birinci cilt: ağ toplumunun yükselişi. Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Castells, M. (2016). İletişim gücü. Bilgi Üniversitesi.
• Cavuşoğlu, M. (2004). Sanal organizasyonlar ve elektronik ticaret. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(1), 317-334.
• Cüceloğlu, D. (1997). İnsan ve davranışı. Remzi Kitabevi.
• Demirci Celep, N. (2020). Toplum 5.0: insan merkezli toplum. Erişim adresi: https://tedmem.org/download/toplum-5-0-insan-merkezli-toplum?wpdmdl=3362&refresh=5f5 51a4beb03d1599412811.
• Erdal, C. (2012). Vısual Culture in the new communication environment: environment: e- government as a case study. Visiallst Uluslararası Görsel Kültür Kongresi Kitabı, Cilt I, İstanbul, 17.
• Hatlevik, O. E. ve Christophersen, K. S. (2013). Digital competence in the beginning of upper secondary school: Digital inclusion. Computers & Education, 63, 240-247.
• Hietajarvia,L., Salmela-Aroa, K., Heta Tuominena, H., Hakkarainena, K. ve Lonkaa, K. (2019). Beyond screen time: multidimensionality of socio-digital participation and relations to academic well-being ın three educational phases. Computers in Human Behavior, 93(2019), 13–24.
• Görgün Baran, A., Hazer, O. ve Öztürk, S. (2017). Gençlik ve dijital çağ. Hacettepe Üniversitesi Yayınları.
• Güzel, M. (2006). Küreselleşme, internet ve gençlik kültürü. Küresel İletişim Yayınları.
• Geray, H. (2002). İletişim ve teknoloji. Ütopya Yayınları.
• Gudmundsdottir, G. B. ve Hatlevik, O. E. (2018). Newly qualified teachers’ professional digital competence: Implications for teacher education. European Journal of Teacher Education, 41(2), 214–231.
• Instefjord, E. ve Munthe, E. (2016). Preparing pre-service teachers to integrate technology: An analysis of the emphasis on digital competence in teacher education curricula, European Journal of Teacher Education, 39(1), 77-93.
• Keating, T. ve Evans, E. (2001). Three computers in the back of the classroom: preservice teachers’conceptions of technology integration. In Society for Information Technology & Teacher Education İnternational Conference (pp. 1671-1676). Association for the Advancement of Computing in Education (AACE).
• McLuhan, M. (2005). The medium is the massag. Glinko Press, Corte Madera.
• Oblinger, D.G. ve Oblinger, J.L. (2005). Educating the Net Generation, An Educause e-book publication. Retrieved from: http://www.educause.edu/educatingthenetgen
• Okur, H. Ö. (2015). Modern iletişimin arayüzü: sanal iletişim sosyal paylaşım sitelerinin toplumsal ilişki kurma biçimlerine etkisi (Facebook örneği). Journal Of Süleyman Demirel University Institute Of Social Sciences, 1(21), 215-216.
• Palacin, V., Ferrario, M. A., Hsieh, G., Knutas, A., Wolff, A. ve Porras, J. (2021). Human values and digital citizen science interactions, International Journal of Human - Computer Studies 149(10), 1-25.
• Pedro, F. (2006). The new millennium learners: challenging our views on ICT and learning. Retrieved from: https://publications.iadb.org/publications/english/document/The-New-Millennium-Learners-Challenging-our-Views-on-ICT-and-Learning.pdf
• Prensky, M. (2001). Dijital yerliler, dijital göçmenler I. Retrieved from: http://www.ilipg.org/sites/ilipg.org/files/documents/2013/08/dijital-yerliler-dijital-göçmenler-i.pdf.
• Singh, U., Singh, N., Gulati, K., Bhasin, N.K., Kumar, H. ve Sreejith, M. (2021). A study on the revolution of consumer relationships as a combination of human interactions and digital transformations, Materials Today: Proceedings 51(1), 460-464.
• Shackelford, L. (2015). Tactics of the human. University of Michigan Press; Digital culture books.
• Svensson, P. (2016). Big digital humanities: imagining a meeting place for the humanities and the digital. University of Michigan Press; Digital culture books.
• Şentürk, E. (2017). Sosyal medya bağımlılığının depresyon, anksiyete bozukluğu, karışık anksiyete ve depresif bozukluk hastaları ile kontrol grubu arasında karşılaştırılması ve kullanıcıların kişilik özellikleriyle ilişkisinin araştırılması (Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi). Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ankara.
• Roberts, D. F., Foehr, U. G. ve Rideout, V. (2005). Generation M: Media in the lives of 8-18 year-olds. Menlo Park, CA: Author.
• Rosen, S. (2010). China media colloquium| is the internet a positive force in the development of civil society, a public sphere and democratization in China?. International Journal of Communication, 4(2010), 509-516.
• Rowlands, I., Nicholas, D., Williams, P., Huntington, P., Fieldhouse, M., Gunter, B., ve Tenopir, C. (2008). The Google generation: the information behaviour of the researcher of the future. In Aslib proceedings 60(4), 290-310.
• Tapscott, D. (1998). Growing up digital: the rise of the Net generation. McGraw-Hill.
• Thompson, B. (2008). Medya ve modernite. Kırmızı Yayınları.
• Veen, W. ve Vrakking, B. (2006). Homo zappiens, growing up in a digital age. Network Continuum Education.
• Weiler, A. (2005). Information-seeking behavior in generation Y students: Motivation, critical thinking, and learning theory. The journal of academic librarianship, 31(1), 46-53.
• Yıldırım Becerikli, S. (2013). Türkiye’de sağlık iletişimi üzerine yazılan lisansüstü tezlerin bibliyometrik analizi: eleştirel bir bakış. Ankara Sağlık Hizmetleri Dergisi, 12(2), 25-36.