Türkiye’de Kadın Girişimciliğinin İktisadi ve Kültürel Normlar Çerçevesinde Değerlendirilmesi

Yıl 2018, Cilt: 13 Sayı: 1, 1 - 11, 30.06.2018

Selcen Öztürk

Öz

Kadın girişimciliği son yıllarda tartışılan önemli konulardan biri haline gelmiştir. Gerek girişimciliğin gerekse kadının çalışma hayatına katılmasının
büyüme ve kalkınma ile ilişkisi kadın girişimciliği kavramını tüm dünya için
önemli bir konuma taşımaktadır. Ancak toplumsal cinsiyet ve kültürel normların hâkim olduğu ülkelerde kadın girişimci kavramı diğer ülkelerle farklılaşabilmektedir. Bu nedenle çalışma kapsamında ilk önce girişimcilik kavramına yer verilmiş ve kavramın tarihsel gelişimi kadın girişimcilik özelinde
incelenmiştir. Bu çalışmanın amacı Türkiye’de kadın girişimcilerin hangi
bölgede hangi sektörde yoğunlaştığının tespit edilmesidir. Bu amaçla Türkiye için yerelleşme katsayıları hesaplanmıştır. Çalışmanın sonucunda Türkiye’de hemen hemen tüm bölgelerde geçerli olmak üzere kadın girişimcilerin
yoğunlaşmasının tarım sektöründen sanayi sektörüne kaydığı gözlenmiştir.
Bu ilgi çekici sonuç erken sanayisizleşme ve toplumsal cinsiyet kavramları
ile birlikte değerlendirildiğinde kadınların sanayi sektöründeki bu yoğunlaşmasının anlamının farklılaştığı görülmektedir

Anahtar Kelimeler

Girişimcilik, Kadın Girişimci, Toplumsal Cinsiyet, Yerelleşme Katsayısı

Kaynakça

• TAKAY, B. A, AYDIN, D. G. (2013). “Kapitalizmin Şövalyeleri ve Sanayi Kaptanları Üzerine”, Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 31(2). BERBER, M., YILMAZ ESER, B. (2008). “Türkiye’de Kadın İstihdamı: Ülke Ve Bölge Düzeyinde Sektörel Analiz”, Is, Guc: The Journal of Industrial Relations & Human Resources, 10(2) BROSNAN, S. (2017). “Crime Concentration in Ireland in 2012: A Location Quotient Approach”, Irish Journal of Applied Social Studies, 17(1): 7. BROUWER, M. T.(2002). “Weber, Schumpeter and Knight of Entrepreneurship and Economic Development”, Journal of Evolutionary Economics, 12: 83-105. DOĞAN, B. B., KAYA M. (2014). “TRC2 Bölgesinde Kadın İstihdamı Sorunları ve Çözüm Önerileri”, Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi (IJSES), 4(2): 91-106. CAMPANIARIS, C., MURRAY, R., HAYES, S., JEFFREY, M. (2015). “Evidence-based development of a strategy for Canadian apparel SMEs”, Journal of Fashion Marketing and Management, 19(3), 299-314. Chiang, Shu-hen (2009). “Location quotient and trade.” The Annals of Regional Science 43(2): 399-414. DEDEOĞLU, S. (2000). “Toplumsal cinsiyet rolleri açısından Türkiye’de aile ve kadın emeği”, Toplum ve Bilim, 86: 139-170. DÜNYA BANKASI (2012). Dünya Kalkınma Raporu. Toplumsal Cinsiyet Eşitliği ve Kalkınma, Genel Bakış. Washington DC: Dünya Bankası Yay. MORÇİN, S. E. (2013). “Türk kültüründe kadın girişimciliği: Kavramsal bir değerlendirme”, Journal Of Entrepreneurship & Development/Girisimcilik ve Kalkinma Dergisi, 8(2): 167-190. FERNHABER, S. A., BRETT, A. G., MCDOUGALL, P. P (2008). “International entrepreneurship and geographic location: an empirical examination of new venture internationalization”, Journal of International Business Studies, 39(2): 267-290. KIM, S. (1995). “Expansion of markets and the geographic distribution of economic activities: the trends in US regional manufacturing structure, 1860–1987”, The Quarterly Journal of Economics, 110(4): 881-908. KIRZNER, I. M. (1973) Competition and Entrepreneurship. The University of Chicago Press. LEIGH, R. (1970). “The use of location quotients in urban economic base studies”, Land Economics, 46(2): 202-205. MILLER, M. M., LAY J. G., WRIGHT, N. G. (1991). “Location quotient: A basic tool for economic development analysis”, Economic Development Review, 9(2): 65. MINNITI, M., ARENIUS P. (2003). “Women in Entrepreneurship”, The Entrepreneurial Advantage of Nations: First Annual Global Entrepreneurship Symposium 29. YALMAN, İ. N., GÜNDOĞDU, Ö. (2014). “Kadın Girişimciliği ve Bölgesel Kalkınma: Tr72 (Kayseri, Sivas, Yozgat) Bölgesinde Uygulama”, Journal Of Entrepreneurship & Development/Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 9 (1): 39-70. ÖZKAPLAN, N. (2009). “Duygusal emek ve kadın işi/erkek işi”, Çalışma ve Toplum, 2(21): 15-23. PASCAL, V. J., STEWART D. (2008). “The Effects of Location and Economic Cluster Development on Native American Entrepreneurship”, The International Journal of Entrepreneurship and Innovation, 9(2): 121-131. SCHUMPETER, J. A. (1934) The Theory of Economic Development. New York: Oxford University Pres. SOYSAL, A. (2010) “Türkiye’de Kadın Girişimciler: Engeller ve Fırsatlar Bağlamında Bir Değerlendirme”, Ankara Üniversitesi Sbf Dergisi, 65(1): 83-114. TÜSİAD (2002). Türkiye’de Girişimcilik. İstanbul: TÜSİAD Yay. VAN-PRAAG, C. M. (1999). “Some classic views on entrepreneurship”. De economist 147(3): 311-335. VERHEUL, I., VAN STEL A. J., THURIK A. R. (2004). “Explaining female and male entrepreneurship across 29 countries”, No. 0804. Papers on Entrepreneurship, Growth and Public Policy. WETERINGS, A., MARSILI, O. (2015). “Spatial concentration of industries and new firm exits: Does this relationship differ between exits by closure and by M&A?”, Regional Studies, 49(1): 44-58. WHARTON, A. S. (2009). The Sociology of Gender: An Introduction to Theory and Research. John Wiley & Sons. ÖZTÜRK, M. Y. (2010). “Kapitalist gelişme ve kriz sürecinde kadın emeği: Asya deneyiminden çıkarılacak dersler”, Çalışma ve Toplum, 1: 105-132.