Sağlık harcamaları ve çevresel inovasyon düzeyindeki farklılıklar hem gelişmiş hem de gelişmekte olan ülkeler açısından çeşitli çevresel sonuçlar doğurabilmektedir. Çevresel sürdürülebilirliğin sağlanabilmesi noktasında bu faktörler oldukça ön plana çıkmaktadır. Bu çalışmanın amacı çevresel inovasyon ve sağlık harcamalarının çevre kirliliği üzerindeki etkisini araştırmaktır. Ampirik analizde 2000-2021 dönemine ve 5 ülkeye (Çin, Hindistan, Rusya, Japonya ve ABD) ait panel veriler kullanılmıştır. Çevre kirliliğinin göstergesi olarak literatürde sıklıkla CO2 emisyonu verisi kullanılmasına rağmen çeşitli avantajlarından dolayı bu çalışmada “yük kapasite faktörü” verisi kullanılmıştır. Çevresel inovasyonu temsilen “çevreyi korumaya yönelik teknoloji patent sayıları” verisi, sağlık harcamaları (%GSYH) ve kontrol değişken olarak kişi başına GSYH verisi kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki eşbütünleşik ilişki Westerlund (2007) tarafından geliştirilen panel eşbütünleşme testi ile analiz edilmiştir. Ardından uzun dönem katsayılar geleneksel panel veri yöntemi Driscoll-Kraay Standart hatalar (DKSE) ve güncel bir yöntem olan Momentler Metodu Kantil Regresyon (MMQR) yöntemi ile tahmin edilmiştir. Her iki tahmin sonucu birbirine paralellik göstermektedir. Buna göre çevresel inovasyonun çevre kirliliğini arttırdığı, sağlık harcamalarının ise azalttığı sonucuna ulaşılmıştır. Kontrol değişken olarak modellere dahil edilen kişi başına GSYH ise çevre kirliliğini arttırdığı tespit edilmiştir. Son aşamada ilişkilerin yönü Kónya (2006) panel nedensellik testi ile tespit edilmiştir.
çevresel inovasyon sağlık harcamaları ekonomik büyüme çevre kirliliği
Differences in health expenditures and levels of environmental innovation can generate diverse environmental outcomes in both developed and developing economies. These factors play a critical role in achieving environmental sustainability. This study examines the impact of environmental innovation and health expenditures on environmental pollution using panel data for five major economies China, India, Russia, Japan, and the United States covering the period 2000–2021. While CO₂ emissions are typically used as a proxy for pollution, this study employs the load capacity factor because of its methodological advantages. Environmental innovation is measured by the number of patents related to environmentally friendly technologies, health expenditures are expressed as a percentage of GDP, and per capita GDP serves as a control variable. Cointegration among the variables is examined using Westerlund’s (2007) panel cointegration test. Long-run coefficients are estimated through both the Driscoll–Kraay standard error approach and the Method of Moments Quantile Regression (MMQR). The results from both methods are consistent, showing that environmental innovation increases environmental pollution, whereas health expenditures mitigate it. Per capita GDP, by contrast, is found to increase environmental pollution. Finally, causality directions are analyzed through Kónya’s (2006) panel causality test.
environmental innovation health expenditures economic growth environmental pollution
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Makro İktisat (Diğer) |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 27 Ekim 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 27 Ekim 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 18 Mayıs 2025 |
| Kabul Tarihi | 28 Eylül 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 11 Sayı: 3 |