Purpose: This descriptive study was carried out to reveal the level of physical activity in patients who receive hemodialysis due to chronic kidney failure and to identify its relationship with the prevalence of metabolic syndrome (MetS). Material and method: The study was conducted with 55 patients at the hemodialysis units of Alanya State Hospital and Private Alanya Anadolu Hospital between 10 and 30 June 2013. The study data were collected using the National Cholesterol Education Program, the Adult Treatment Panel III (NCEP-ATP III), a data collection form containing Metabolic Syndrome Diagnosis Criteria, and the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ). The data were analyzed using arithmetic mean ± standard deviation (SD), number and percentage distributions, independent sample t test, crosstabs, One Way Anova, and Pearson’s Correlation Analysis. Results: It was found that 41.8% of the patients were between 50 and 65 years of age, the majority of them were male (58.2%), hemodialysis had been administered to 69.1% of them for at least 36 months, and 50.9% of them met three and more of the MetS criteria. There was no statistically significant relationship between MetS and physical activity levels, but the length of physical activity was longer in those who did not meet the MetS diagnosis criteria (p>0.05). An increase in sedentary time raised the MetS criteria (p<0.05). Conclusion: Nearly 1/2 of the patients were at risk of MetS. Physical activity level being statistically ineffective on MetS can be associated with low physical activity level and longer sedentary time. It can be said that being completely sedentary increases BMI and therefore MetS. The study can be repeated on different samples and the results can be compared.
Amaç: Çalışma, kronik böbrek yetmezliği nedeniyle hemodiyalize giren hastaların fiziksel aktivite düzeylerini belirlemek ve metabolik sendrom (MetS) sıklığı ile ilişkisini saptamak amacıyla tanımlayıcı olarak yapıldı.
Gereç ve yöntem: Çalışma; 10-30 Haziran 2013 tarihleri arasında, Alanya Devlet hastanesi ve Özel Alanya Anadolu Hastanesi hemodiyaliz merkezinde 55 hasta ile yapıldı. Araştırma verilerinin toplanmasında, Ulusal Kolesterol Eğitim Programı (National Cholesterol Education Program) Erişkin Tedavi Paneli III (Adult Treatment Panel III) (NCEP-ATP III) Metabolik Sendrom Tanı Kriterlerini içeren veri toplama formu, Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi (IPAQ) kullanıldı. Verilerin analizinde; aritmetik ortalama ± standart sapma (SS), sayı ve yüzde dağılımı, bağımsız örneklem t testi, çapraz tablo, One Way Anova ve Pearson Korelasyon Analizi kullanıldı.
Bulgular: Hastaların %41.8’inin 50-65 yaş arasında, çoğunluğunun erkek (%58.2), %69.1’ine en az 36 aydır hemodiyaliz uygulandığı, %50.9’unun MetS kriterlerinin üç ve üçten fazlasını taşıdığı belirlendi. MetS ve fiziksel aktivite düzeyleri arasında istatistiksel olarak ilişki olmadığı ancak MetS tanı kriteri taşımayanlarda fiziksel aktivite sürelerinin daha fazla olduğu belirlendi (p˃0.05). Oturma süresindeki artmanın MetS kriterlerini artırdığı görüldü (p<0.05).
Sonuç ve öneriler: Hastaların yaklaşık 1/2’si MetS riski altındaydı. Fiziksel aktivite düzeyinin MetS üzerinde istatistiksel olarak etkisiz olması fiziksel aktivite düzeylerinin oldukça az, oturma süresinin fazla olmasına bağlanabilir. Tamamen hareketsiz kalmanın BKİ’yi dolayısıyla MetS görülmesini artırdığı söylenebilir. Çalışma farklı örneklemlerde tekrarlanarak sonuçlar karşılaştırılabilir.
Hemodiyaliz hemşirelik; metabolik sendrom; fiziksel aktivite
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Orjinal Çalışma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 2 Ağustos 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 4 Sayı: 2 |