Undergraduate Program Of Social Sciences Teacher Training: A Descriptive Comparison

Yıl 2010, Cilt: 5 Sayı: 2, 27 - 46, 01.06.2010

Ahmet Çoban

Öz

Social sciences teacher training is fundamental base for education-instruction process in terms of socialization of individual in elementary education process. The fact that social studies teachers have qualifies which are necessary for the profession depends on the education they had pre-service training. In Turkey, since 1998-1999 education-instruction year, social sciences teachers are trained by social sciences teacher training program of primary teaching sections of faculties of education. Social sciences teacher training program, from 2006-2007 education-instruction year have been rearranged. The purpose of this study is to compare 1998 with 2006 social sciences teacher training programs. The research was carried out using the survey model. In this study via document analysis, social sciences teacher training programs were analyzed Knowledge of Teaching Profession, Branch Knowledge and General Culture categories in terms of course hours/credits, numbers of courses, course type, elective courses, and making varieties have tried to expose. As a result of differences were found.

Anahtar Kelimeler

Social Sciences Teacher, Social Sciences Teacher Training, Social Sciences Teacher Training Programs.

Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Lisans Programı: Betimsel Bir Karşılaştırma

Öz

Sosyal Bilgiler Öğretmenliği, bireylerin temel eğitim sürecinde sosyalleşmesi açısından eğitim-öğretim sürecinin temelini oluşturmaktadır. Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin, mesleğin gerektirdiği niteliklere sahip olmaları hizmet öncesinde aldıkları eğitime bağlıdır. Türkiye’de Sosyal Bilgiler öğretmenleri 1998-1999 öğretim yılından itibaren eğitim fakültelerinin ilköğretim bölümleri Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Programı yoluyla yetiştirilmektedir. Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Programı 2006-2007 eğitim-öğretim yılından itibaren yeniden düzenlenmiştir. Bu araştırmanın amacı, 1998 Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Programı ile 2006 Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Programını karşılaştırmaktır. Araştırma tarama modeli kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmada doküman analizi yoluyla 1998 ve 2006 Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Programları; ders saat/kredi, ders sayısı, ders çeşidi, seçmeli dersler, Öğretmenlik Meslek Bilgisi, Alan Bilgisi, Genel Kültür kategorileri açısından incelenmiş, yapılan değişiklikler ortaya konulmaya çalışılmıştır. Araştırma sonucunda farklılıkların olduğu saptanmıştır

Anahtar Kelimeler

Sosyal Bilgiler Öğretmeni, Sosyal Bilgiler Öğretmenliği, Sosyal Bilgiler Programları.

Kaynakça

• Alkan, C. (2000). “İki Binli Yıllarda Öğretmenlik Mesleğinin Yeniden Yapılandırılması ve Öğretmen Adaylarının Yetiştirilmesi”, Çağdaş Eğitim, 271: 12-14.
• Altınok, H. (2000). “Öğretmen Yetiştirmede Eğitim Bilimlerinin Yeri ve Öğretmen Yetiştirmeye İlişkin Son Gelişmelerin Bu Bağlamda Değerlendirilmesi”. Yetiştirmede Eğitim Bilimlerinin Yeri (126-128). Ankara: A. Ü. N.Tural, D. Karaduman (Haz.). Öğretmen Basımevi.
• Arslan, M. (2000). İlköğretim Öğretmenlerinin Yetiştirilmesi. H.Coşkun” (Haz.) Öğretmenlik Mesleği (97-106). Ankara: CTB Yayınları
• Ataklı, A. (1996). İlkokullarda Yönetici Davranışlarının Öğretmenlerin Verimliliğine Etkisi. Ankara: MEB Yayınları.
• Aydın, A. (1998). “Eğitim Fakültelerinin Yeniden Yapılandırılması ve Öğretmen Yetiştirme Sorunu”, Eğitim Yönetimi: 15, 275-286.
• Çoban, A. (1996). Eğitim Fakülteleri ile Eğitim Yüksekokullarının Programlar Açısından Bütünleştirilmesi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış doktora tezi.
• Doyle, W. (1986). Classroom Management Techniques and Student Discipline. Office of Educational Research and Improvement. (S: 42-76). Washington D.C.
• Gabriel, H. D. M. (1999). Professional Development for Language Teachers. National Administration of Public Education. www.cal.org.
• Garmon, M., A. (1993). Preservice Teachers Perception of the First Year A Teacher Preparation Programme. Paper Presented at Annual Meeting of the American Educational Research Association Atlanta. April 12-16, pp: 31-38.
• Gökçe, E. (2000). “Yirmibirinci Yüzyılın Öğretmeni”, Çağdaş Eğitim, 270: 21
• Gürkan, T. (2000). “Öğretmen Yetiştirmede Eğitim Bilimlerinin Yeri ve Öğretmen Yetiştirmeye İlişkin Son Gelişmelerin Bu Bağlamda Değerlendirilmesi” Yetiştirmede Eğitim Bilimlerinin Yeri (S: 78-84) Ankara: A. Ü. D. Karaduman (Haz.). Öğretmen Basımevi.
• Gürkan, T. (1993). İlkokul Öğretmenlerinin Öğretmenlik Tutumları ile Benlik Kavramaları Arasındaki İlişki. Ankara: Sevinç Matbaası.
• Hacıoğlu, F. (1991). “Öğretmen Adaylarına Öğretmenlik Niteliği Kazandırmada Öğretim Uygulamalarının İşlevi”. Eğitimde Arayışlar 1.Sempozyumu. İstanbul
• Karagözoğlu, G. (1999). “Cumhuriyet ve Demokrasinin Yerleşmesi ve Yaşatılmasında Öğretmenin Rolü”. Cumhuriyet’in Yetmişbeşinci Yılında Öğretmen yetiştirme. S:27-33). Ankara: Milli Eğitim Basımevi
• Karasar, N. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemi (10.Bakı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kavcar, C. (1982). “Tarihe Karışan Bir Öğretmen Modeli: Yüksek Öğretmen Okulu”, A.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 1.
• Küçükahmet, L. (2002). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Küçükahmet, L. (1993). Öğretmen Yetiştirme (Programları ve Uygulamaları). Ankara: G.Ü. İletişim Fakültesi Matbaası.
• Madge, J. (1965). The Tools of Science An Analytical Description of Social Scince Techniques. Anchor Books Doubleday and Comp.
• Oktay, A. (1998). “Türkiye’de Öğretmen Eğitimi”, Milli Eğitim, 137.
• Özyar, A. (1998). “Milli Eğitim Bakanlığının İlköğretimde Öğretmen Yetiştirme Politikaları”. Cumhuriyetin 75. Yılında İlköğretim I. Ulusal Sempozyumu Bildiri Kitabı. Ankara: Tekışık Yayınları, 60-68.
• Shantz, D. (2005). “Öğretmen Eğitiminde Yenilikçi Bir Yaklaşım mı Yoksa Geleneksel Bir Anlayış mı?” (Çev. Gökçe E. ve Demirhan, C.), Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 2, 187-195.
• Seferoğlu, S. S. (2001). “Sınıf Öğretmenlerinin Kendi Mesleki Gelişimleriyle İlgili Görüşleri, Beklentileri ve Önerileri”, Milli Eğitim Dergisi, 149: 12
• Sezgin, İ. (2002).”Öğretmen Eğitiminde Gelişmeler ve Sorunlar”: Çağdaş Eğitim, 293: 6-8.
• Türk, E. (1999). Türk Eğitim Sistemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Varış, F. (1988). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: A.Ü. Eğitim Fakültesi Yayınları, No: 157.
• Yılman, M. (1999). Türkiye’de Öğretmen Eğitiminin Temelleri. İzmir: Star Ofset Matbaacılık.
• Yılmaz, K., Yoldaş C. ve Yangil, K. (2004) “Sınıf Öğretmenlerinin Mesleki Gelişimleri İle ilgili Görüşleri”, Budur Eğitim Fakültesi Dergisi, 7: 198- 211.
• Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı. (1998). Eğitim Fakültesi Öğretmen Yetiştirme Lisans Programları. Ankara.
• Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı.(1997). Üniversite Rektörlerine Gönderilen 6.11.1997 tarih ve 22449 sayılı yazı.
• http://www.yok.gov.tr/egitim/ogretmen/programlar_aciklama.doc (7 Kasım 2007)