Candidate Primary School And Primary School Teachers’level Of Liking Of Children

Yıl 2016, Cilt: 2016 Sayı: 6, 134 - 142, 30.04.2016

Yıldız Çay , Mustafa Şanal

Öz

Liking of children is one of
the features that teachers should have. It is pointed that when the teachers
approach children with love and affection, their academic success increase and
the problems related to dicipline in the school decrease. In this study,
“candidate primary school and primary school teachers’ level of liking of
children” was analyzed regarding some variances.

The research is a kind of
descriptive study based on relational screening model. The data of research was
gathered by conducting Barnett Liking of Children Scaleand Personal Data form
to primary school and candidate primary school teachers attending to the study.
Independents amples T-TEST , F-test, and Tukey test are used in the analysis of
data gathered from research.

It was
found that the level of liking of children is higher in primary school teachers
and candidate primary school teachers reading children’s book than the others.
Research results show that the level of liking of children is much higher in
primary school and candidate primary school teachers who know children’s
games..It is seen that primary schoolteachers’ level of liking of children is
higher than the candidate primary school teachers’ level of liking of children.
The seresults were discussed with related literature and suggesstions were
given for the researhcers.

Anahtar Kelimeler

Child, Liking of Children, Primary School Teacher, CandidateTeacher

Sınıf Öğretmeni Adaylarının ve Sınıf Öğretmenlerinin Çocuk Sevme Düzeylerinin İncelenmesi

Öz

Öğretmenlerin sahip olmaları
gereken özelliklerden birisi de çocuk sevme duygusudur. Öğretmenlerin çocuklara
sevgi ile yaklaşmaları çocukların akademik başarılarının yükselmesini ve okul
ortamında disiplin problemlerinin azalmasını sağlamaktadır. Bu araştırmada “sınıf
öğretmeni ve sınıf öğretmeni adaylarının çocuk sevme düzeyleri” bazı değişkenlere
göre incelenmiştir.

Araştırma ilişkisel tarama
modeline dayalı betimsel bir çalışmadır. Araştırmaya katılan sınıf öğretmeni ve
sınıf öğretmeni adaylarına “Kişisel Bilgi Formu” ve “Barnett Çocuk Sevme Ölçeği”
uygulanarak, araştırmanın verileri toplanmıştır. Araştırma verilerinin
analizinde bağımsız gruplar t testi, F testi ve Tukey anlamlılık testi kullanılmıştır.

Araştırma
sonucunda çocuk kitapları okuyan sınıf öğretmeni adayları ve sınıf öğretmenlerinin,
çocuk kitapları okumayanlara göre çocuk sevme düzeylerinin daha yüksek olduğu
bulunmuştur. Sınıf öğretmeni adayları ve sınıf öğretmenlerinden çocuk oyunları
bilenlerin, çocuk oyunları bilmeyenlere göre çocuk sevme düzeylerinin daha yüksek
olduğu görülmektedir. Sınıf öğretmenlerinin çocuk sevme düzeylerinin, sınıf öğretmeni
adaylarından daha yüksek olduğu görülmektedir. Bu sonuçlar ilgili literatür ile
tartışılarak araştırmacılar için önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Çocuk, çocuk sevme, sınıf öğretmeni, aday öğretmen

Kaynakça

• AKSOY, A. (1994). Okul öncesi eğitim kurumlarında yönetim. Ankara: Gazi Üniversitesi Mesleki Eğitim Yayınları.
• AKYÜZ, E. (2001).Çocuk hakları sözleşmesinin temel ilkeleri ışığında çocuğun eğitim, Milli Eğitim Dergisi, 5, 151-170.
• ALTAY, N. ve TÖRÜNER, E. K. (2014). “Öğrenci hemşirelerin klinik stres yaşama ve çocuk sevme durumlarının belirlenmesi.”Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi, 7, 166-70.
• ARİFOĞLU, B. ve RAZI, G.S. (2011). “Birinci sınıf hemşirelik öğrencilerinin empati ve iletişim becerileriyle iletişim yönetimi dersi akademik başarı puanı arasındaki ilişki.”DEUHYO ED, 4 (1), 7-11.
• BALDANZA, M.T. (2013).Teacher-childınteractionsandchildren’speerengagementinpre-kindergarten(UnpublishedDoctoralThesis). University of California, Los Angeles.
• BARNETT, M.A. ve SINISI, C.S.(1990). “Theinitialvalidation of a Liking of ChildrenScale.”Journal of PersonalityAssessment, 55, 161-167.
• BİN DAHARİ, Z. ve SABRİ BİN YA, M. (2011). “Factorsthatinfluenceparents‟ choice of pre-schooleducation in Malaysia: an exploratorystudy.”International journal of Business andSocialScience, 2 (15), 115-128.
• BROWN, N.,MOREHEAD, P., JULİA, B. andSMİTH, J. B. (2008). “But I lovechildren: Changingelementaryteachercandidates‟ conceptions of thequalities of effectiveteachers.”TeacherEducationQuarterly, Winter, 169-183.
• CÜCELOĞLU, D. (2005). Yeniden insan insana, İstanbul: Remzi Kitabevi.
• DERELİ İMAN, E. (2014).“Okul öncesi öğretmen adaylarının çocuk sevgisi ve öğretmenlik mesleğine ilişkin motivasyonlarının incelenmesi.”Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 7(4), 482-505.
• DÖKMEN, Ü. (2003). İletişim çatışmaları ve empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• DURMUŞOĞLUSALTALI, N. ve ERBAY, F. (2013).“Okul öncesi öğretmenlerinin konuşma, dinleme ve empati becerilerinin çocuk sevme davranışı açısından incelenmesi.”Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 14 (1), 159-174.
• DUYAN, V. ve GELBAL, S. (2008). “Barnett Çocuk Sevme Ölçeği’ni Türkçeye uyarlama çalışması.”Eğitim ve Bilim, 33 (148), 40-48.
• ERCAN, R. (2014). Öğretmenlerde çocuk sevgisi, International PeriodicalForTheLanguages, LiteratureandHistory of TurkishorTurkic, 9(8), 435-444.
• ERDOĞAN, S. ve ŞİMŞEK BEKİR, H. (1997). “İş eğitimi (Teknoloji eğitimi) öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine ilişkin görüşleri.”I. Uluslararası Öğretmen Yetiştirme Sempozyumu, Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi, 27-29 Kasım
• ERGÜN, M. ve ÖZDAŞ, A. (1999). “Okul gözlemi ve uygulama çalışmalarının öğretmen adayları üzerindeki etkisi.”AKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 3, 115-119.
• GELBAL, S. ve DUYAN, V. (2010). “İlköğretim öğretmenlerinin çocuk sevme durumlarına etki eden değişkenlerin incelenmesi.”Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 127-137.
• HELVACI, M.A. (2009). Öğretmenlik mesleğinin özellikleri. N. Sayilan (Ed.). Eğitim Bilimine Giriş İçinde .Ankara: Anı Yayıncılık.
• KARASAR, N. (2007). Bilimsel araştırma yöntemi, (17. Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
• KORKUT, F. (2005). Yetişkinlere yönelik iletişim becerileri eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 143-149.
• ONUR, B. (2005). “Çocukluğun dünü ve bugünü.”Kebikeç-İnsan Bilimleri İçin Kaynak Araştırmaları Dergisi, 19, 99-112.
• ŞAHİN, D. ve ANLIAK, Ş. (2008). Okul öncesi çocuklarının öğretmenleriyle kurdukları ilişkiyi algılama biçimleri. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 7(14), 215-230.
• UĞURLU, T.C. (2013). “Öğretmenlerin iletişim becerisi ve empatik eğilim davranışlarının çocuk sevme düzeyleri üzerine etkisi.”Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3(2), 2013, 51-61.
• YOLERİ, S. (2014). “Okul öncesi öğretmenlerinin çocuk sevme düzeyine etki eden değişkenlerin incelenmesi.”Ejercongress, 24-26 Nisan, İstanbul Üniversitesi Kongre Merkezi.