Teacher Opinion Related to Disruptive Behaviors of Gifted Students in Classroom and Managing Them

Yıl 2015, Cilt: 2015 Sayı: 4, 317 - 333, 30.04.2015

Şenol Sezer

Öz

This study was conducted quantitative research design.The purpose of this study is to determineteachers’ opinion related to thedisruptive behaviours of gifted students in classroom environment and management them.Semi-structured interview form was used as a data collection tool which developed by researcher.The study group consists of 52 primary school teachersand itwas determined by using easily accessiblecase sampling method among the 168teachers who serve the schools which send students to the Giresun Science and Art Centre in 2011-2012 academic year. 7.7% of teachers adressed that they had been participated frequently; 19.2% of them sometimes; 28.8% of them rarely and 44.3% of them never participated to the course or seminary related to the educating of gifted students. 40.4% of the teachers frequently; 30.8% of them sometimes; 25% of them rarely and 3.8% of themnever have problems with gifted students in classroom environment.Disruptive behaviours which gifted students’ exhibit in the classroom environment emerge as disrupting the learning environment and acting disinterested.The methods applied by teachers in managing disruptive behaviours of gifted students in the classroom are in the form; support and sanctions.

Anahtar Kelimeler

Gifted, disruptive behaviour, management of disruptive behaviours

Üstün Yeteneklilerin Sınıf İçindeki Olumsuz Davranışları ve Yönetilmesine İlişkin Öğretmen Görüşleri

Öz

Bu araştırma nitel araştırma desenindedir. Araştırmanın amacı üstün yetenekli öğrencilerin sınıf içinde sergiledikleri olumsuz davranışlar ve yönetilmesine ilişkin öğretmen görüşlerini belirlemektir. Verilerin toplanmasında, araştırmacı tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2011-2012 eğitim öğretim yılında, Giresun Bilim ve Sanat Merkezine öğrenci gönderen 168 öğretmen arasından, kolay ulaşılabilir durum örneklemesi yöntemiyle belirlenen 52 öğretmen oluşturmaktadır. Öğretmenlerin %7.7’si, üstün yeteneklilerin eğitimi ile ilgili kurs ve seminerlere sıklıkla katıldıklarını; %19.2’si bazen katıldıklarını; %28.8’i nadiren katıldıklarını ve %44.3’ü ise hiç katılmadıklarını belirtmektedir. Öğretmenlerin %40.4’ü üstün yetenekli öğrencilerin sınıf ortamında sıklıkla; %30.8’i bazen; %25’i nadiren olumsuz davranışlar sergiledikleri şeklinde görüş belirtmektedir. Öğretmenlerin sadece %3.8’i, üstün yetenekli öğrencilerin sınıf ortamında hiç olumsuz davranış sergilemediği görüşündedir. Üstün yetenekli öğrencilerin sınıf ortamında sergilediği olumsuz davranışlar ilgisiz davranma ve öğrenme ortamını bozma şeklinde ortaya çıkmaktadır. Öğretmenlerin üstün yetenekli öğrencilerin sınıf ortamındaki olumsuz davranışlarını yönetmede başvurduğu yöntemler; destekleme ve yaptırım uygulama şeklindedir.

Anahtar Kelimeler

Üstün yetenekli, olumsuz davranış, olumsuz davranışların yönetimi

Kaynakça

• Akarsu, F. (2000). A learning model for Istanbul Science and Art Center. Gifted and Talented International, 15(2), 124-129.
• Ataman, A. (1998). Üstün zekâlılar ve üstün yetenekliler, (Ed. S. Eripek), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Bakioğlu, A. ve Levent, F. (2013). Üstün Yeteneklilerin Eğitiminde Türkiye İçin Öneriler. Üstün Yetenekli Eğitimi Araştırmaları Dergisi,1(1), 31-44.
• Balay, R.,& Sağlam, M. (2008). Sınıf içi olumsuz davranışlara ilişkin öğretmen görüşleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 1-24.
• Bilim ve Sanat Merkezleri Yönergesi (2009). Mart 2009/2618 Sayılı Tebliğler Dergisi.
• Boran, A. İ.,& Aslaner, R. (2008).Bilim ve sanat merkezlerinde matematik öğretiminde probleme dayalı öğrenme. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,15(9), 15-32.
• Borland, J. H. (2003). Rethinking gifted education. NY: Teachers College Press.
• Bozgeyikli, H, Doğan, H. ve Işıklar, A. (2010). Üstün yetenekli öğrencilerin mesleki olgunluk düzeyleri ile algıladıkları sosyal destek düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(28), 133-149.
• Can, N. (2004). Öğretmenlerin geliştirilmesi ve etkili öğretmen davranışları. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(16), 103-119.
• Coleman, L. J. ve Cross, T. C. (1988). Is being gifted asocial handicap? Journal for the Education of the Gifted, 11, 41-56.
• Çankaya, İ. (2011). Sınıf öğretmenlerinin karşılaştıkları istenmeyen öğrenci davranışları ve bu davranışlarla başa çıkma yolları. Turkish Studies, 6(2), 307-316.
• Delisle, J. R. (1992). Guiding the social and emotional development of gifted youth.USA: Longman Press.
• Denzin, N. K.,& Lincoln, Y. S. (2005). The sage handbook of qualitative research. California: Sage Publications.
• Dunbar, C. (2004). Best practises in classroom management.USA: Michigan State University Press.
• Emmer, E. T.,& Stough, C. M. (2001). Classroom management: A critical part of educational psychology with implication for teacher education. Educational Psychologist, 36(2). 103-112.
• Gökdere, M.,&Çepni, S. (2003). Üstün yetenekli çocuklara verilen değerler eğitiminde öğretmenin rolü. Değerler Eğitimi Dergisi, 1 (2), 93-107.
• Kesner, J. E. (2005). Gifted children’s relationships with teachers. International Education Journal, 6(2), 218-223.
• Kingore, B. (2001). Gifted kids, gifted characters, and great books. Gifted Child Today, 24(1), 30-32.
• Kitano, M. (1990). A developmental model for identifying and serving young gifted children. Early Child Development and Care,63, 19-31.
• Klein, B. S. (2007). Raising gifted kids. USA: American Management Association.
• Kuzgun, Y.,& Deryakulu, D. (2006). Eğitimde bireysel farklılıklar. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 5(2), 316-321.
• Mares, L. (1991). Young gifted children.Australia: Hawker-Brownlow Education Press.
• Marshall,C.,& Rosman, B. G. (2006). Designing qualitative research. California: Sage Publications.
• Miles, M. B.,& Huberman, M. A. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. London: Sage Publications.
• Monks, F. J.,& Pfluger, R. (2005). Gifted education in 21 European Countries: Inventory andperspective. Germany: Radboud University Press.
• Moore, M. (2005). Meeting the educational needs of young gifted readers in the regular classroom. Gifted Child Today, 28(4), 40-64.
• Newman, I.,& Benz, C. R. (1998). Qualitative-quantitative research methodology: Exploring the interactive continuum. USA: Southern Illinois University Press.
• Öztürk, B. (2005). Sınıfta istenmeyen davranışların önlenmesi ve giderilmesi. Edit. Emin Karip. Sınıf yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık. ss.156-199.
• Porter, L. (2005). A guide for teachers and parents.Australia: Allen &Unwin Publications.
• Porter, L. (2006). Behaviour in schools: Theory and practice for teachers. England: Open University Press.
• Quinn, M. M., Osher, D., Warger, C., Hanley, T., Bader, B. D., Tate, R., & Hoffman, C. (2000). Educational strategies for children with emotional and behavioural problems. Washington, DC: Center for Effective Collaboration and Practice American Institutes for Research.
• Renzulli, J. S. (1977). The enrichment triad model: A guide for developing defensible programs for gifted. USA: Creative Learning Press.
• Renzulli, J. S. (1999). What is thing called giftedness, and how do we develop it? A twenty-five year perspective. Journal for the Education of Gifted, 23(1), 3-54.
• Safran, S. P.,& Oswald, K. (2003). Positive behavior supports: Can schools reshape disciplinary practices? Exceptional Children, 69(3), 361-373.
• Sapon-Shevin, M. (2003). Equity, excellence, and school reform: Why is finding common ground so hard? (Ed. James H. Borland). Rethinking gifted education. New York: Teachers College Press. pp. 127-142.
• Seeman, H. (2010). Preventing disruptive behavior in colleges:Acampus and classroom management handbook for higher education.UK: Rowman & Littlefield Education Press.
• Shavinina, L.V. & Ferrari, M. (2004). Beyond knowledge: Extracognitive aspects of developing high ability.London: Lawrence Erlbaum Associates.
• Singh, K. (2007). Quantitative social research methods. Los Angeles: Sage Publications.
• Smith, C. J.&Laslett, R. (2002). Effective classroom management. London: Routledge Falmer Group Press.
• Şenol, C. (2011). Üstün yeteneklilerineğitim programına ilişkin öğretmen görüşleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Fırat Üniversitesi, Elazığ, Türkiye.
• Tannenbaum, A. J. (2003). The meaning and making of giftedness. (Eds. N. Colangelo & G.A. Davis). Handbook of gifted education. Boston: Allyn & Bacon Publications. pp. 45-59.
• Tardif, T. Z.,& Sternberg, R. J. (1988). What do we know about creativity?(Ed. R. J. Sternberg). The nature of creativity.USA: Cambridge University Press. pp. 429-440.
• Toprakçı, E. (2008). Sınıfa dayalı yönetim. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Torrance, E. P. (1981). Non-test ways of identifying the creatively gifted.(Eds. J. C. Gowan, J. Khatena & E. P. Torrance). Creativity: Its educationalimplications. pp. 165-170. Dubuque: Kendall/Hunt.
• Türnüklü, A. (2006). Onarıcı disiplin. Ankara: Ekinoks Yayıncılık.
• Walters, J.,&Frei, S. (2007). Managingclassroom behavior and discipline. USA: Shell Education Press.
• Wagale, E. (2001). Enneagram yöntemiyle çocuk yetiştirmek. (Çev: Günseli Aksoy). İstanbul: Rota Yayınları.
• Whitmore, J. R. (1980). Giftedness, conflict and underachievement. Boston: Allyn & Bacon Publications.
• Yıldırım, A.,& Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.