Fen Bilimleri Öğretmenlerinin Eğitsel Oyunlar Hakkında Görüşleri: “En Süratli Ses" Oyunu

Yıl 2021, Cilt: 2021 Sayı: 16, 48 - 69, 27.04.2021

Aslı Dolunay , Orhan Karamustafaoğlu

https://doi.org/10.46778/goputeb.872860

Cited By: 3

Öz

Yapılan çalışmada fen bilimleri dersi 6. sınıf “Sesin Sürati” konusuna yönelik bir eğitsel oyun geliştirmek ve fen bilimleri öğretmenlerin “En Süratli Ses” isimli geliştirilen bu oyun hakkında görüşleri nelerdir? problemine cevap aramak amaçlanmıştır. Araştırmada nitel yaklaşımlarından olgu bilim deseni kullanılmıştır. Araştırmanın amacına uygun bir şekilde, öğretmenlerin öncelikle tasarlanan oyunu incelemeleri ve bunun uygulanmasına yönelik görüşlerini samimi duygularla sunmaları için çalışma grubunu kolay ulaşılabilir ve gönüllülük esasına göre belirlenen sekizi kadın toplam dokuz fen bilimleri öğretmeni oluşturmuştur. Veriler öğretmenlerle gerçekleştirilen yarı-yapılandırılmış görüşmelerle toplanmıştır. Verilerin çözümlenmesi NVivo programı yardımıyla kod ve temalar çıkartılarak içerik analizi yapılarak sağlanmıştır. Verilerden, öğretmenlerin “En Süratli Ses” oyununun konuyu somutlaştırdığını, öğretimi kolaylaştırdığını ve varsa kavram yanılgılarını giderilebileceğine yönelik görüşleri tespit edilmiştir. Öğretmenlerin tamamı eğitsel oyunların bilişsel, duyuşsal ve psikomotor becerileri kazandırabileceğini ifade etmişlerdir. Verilere dayalı olarak eğitsel oyunun anlaşılır, konudaki kazanımları karşılayan ve öğrencilerin eğlenerek öğrenebileceği bir oyun olduğu sonucuna varılmıştır. Bu bağlamda geliştirilen “En Süratli Ses” oyununun sesin sürati konusunun öğretiminde kullanılması önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Eğitsel Oyun, Fen Öğretimi, Ses

Opinions of Science Teachers about Educational Games: "The Fastest Sound" Game

Öz

The purpose of this study was to develop an educational game for the “Speed of Sound” topic in 6th grade science lesson and to reveal science teachers’ opinions about the game called “The Fastest Sound”. In this study, phenomenology design, one of the qualitative approaches, was used. In accordance with the purpose of the study, the study group was composed of nine science teachers, eight of whom were female, who were easily accessible and determined on a voluntary basis in order for the teachers to first examine the designed game and present their opinions about its implementation with sincere feelings. The data were collected through semi-structured interviews with teachers. The analysis of the data was provided by content analysis by extracting codes and themes using NVivo. As a result of the analysis, it was determined that the "The Fastest Sound" game concretized the subject, facilitated the teaching, and if any, misconceptions could be eliminated based on teachers’ opinions. All the teachers stated that educational games can provide cognitive, affective, and psychomotor skills. Based on the data, it was concluded that the educational game is understandable, meets the objectives in the subject and that students can learn by having fun. In this context, it has been suggested to use the "The Fastest Sound" game in teaching the speed of sound topic.

Anahtar Kelimeler

Educational Game, Science Teaching, Speed of Sound

Kaynakça

• Akcanca, N. ve Sömen, T. (2018). Öğretmen adaylarının eğitsel oyun tasarlama ve uygulama durumları. Turkish Studies Educational Sciences, 13(27), 49-71.
• Akın, F. ve Atıcı, B. (2015). Oyun tabanlı öğrenme ortamlarının öğrenci başarısı ve görüşlerine etkisi. Turkish Journal of Educational Studies, 2(2), 75-102.
• Al-Tarawneh, M.H. (2016). The effectiveness of educational games on scientific concepts acquisition in first grade students in science. Journal of Education and Practice, 7(3), 31-37.
• Aras, H., Şimşek, Ü. ve Yıldız, E. (2017). Eğitsel oyun yönteminin öğrencilerin sosyal becerileri, okula ilişkin tutumları ve fen öğrenimi kaygıları üzerine etkisi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 11(1), 381-400.
• Ata, S. (2016). Okul öncesi öğretmenlerinin dış mekânda oyun uygulamaları ve çocukların dış mekânda oyun oynamalarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Atılğanlar, N. (2014). Kavram karikatürlerinin ilköğretim yedinci sınıf öğrencilerinin basit elektrik devreleri konusundaki kavram yanılgıları üzerindeki etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Aymen Peker, E. (2018). 5. sınıf “canlılar dünyasını gezelim ve tanıyalım” ünitesinin klasik eğitsel oyunlar ve teknoloji destekli eğitsel oyunlarla öğretiminin değerlendirilmesi. Doktora Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
• Balçın, M.D. ve Çavuş, R. (2017). Fen bilimleri dersinde gerçekleştirilen oyun etkinliklerine ilişkin öğrenci görüşleri: Maddenin yapısı ve özellikleri ünitesi örneği. Researcher: Social Science Studies, 5(10), 323-341.
• Bayat, S., Kılıçarslan, H. ve Şentürk, Ş. (2014). Fen ve teknoloji dersinde eğitsel oyunların yedinci sınıf öğrencilerinin akademik başarısına etkisinin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 204-216.
• Bayırtepe E. ve Tüzün H. (2007). Oyun-tabanlı öğrenme ortamlarının öğrencilerin bilgisayar dersindeki başarıları ve öz-yeterlik algıları üzerine etkileri, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 41-54.
• Burgaz Uskan, S. ve Bozkuş, T. (2019). Eğitimde oyunun yeri. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 123-131.
• Casby, M.W. (2003). The development of play in infants, toddlers, and young children. Communication Disorders Quarterly, 24(4), 163-174.
• Cop, M.R. ve Kablan, Z. (2018). Türkiye’de eğitsel oyunlarla ilgili yapılmış çalışmaların analizi. Kocaeli Üniversitesi Eğitim Dergisi, 1(1), 52-71.
• Daşcı, A. ve Yaman, S. (2014). Fen ve teknoloji dersinde öğrencilerin zihinsel risk alma becerilerinin Piaget’in bilişsel gelişim dönemlerine ve eğitim kademelerine göre incelenmesi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 7(3), 271-285.
• Demir, M. (2012, Haziran). 7.sınıf vücudumuzdaki sistemler ünitesinin oyun tabanlı öğrenme yaklaşımı ile işlenmesinin öğrencilerin akademik başarılarına ve fen teknoloji dersine karşı tutumlarına etkisi. X. Ulusal Fen Bilimleri Ve Matematik Eğitimi Kongresi’nde sunuldu, Niğde.
• Demirci, N. ve Efe, S. (2007). İlköğretim öğrencilerinin ses konusundaki kavram yanılgılarının belirlenmesi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 1(1), 23-56.
• Demirel, Ö. (2010). Eğitim sözlüğü (4. bs.). Ankara: Pegem Akademi.
• Demirel, Ö. (2015). Öğretme sanatı (22. bs.). Ankara: Pegem Akademi.
• Doğan, Y. (2007). İlköğretim çağındaki 10-14 yaş grubu öğrencilerinin gelişim özellikleri. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(13), 155-187.
• Durualp, E. ve Aral, N. (2010). Altı yaşındaki çocukların sosyal becerilerine oyun temelli sosyal beceri eğitiminin etkisinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 160-172.
• Fırat, S. (2011). Bilgisayar destekli eğitsel oyunlarla gerçekleştirilen matematik öğretiminin kavramsal öğrenmeye etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adıyaman Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Adıyaman.
• Gülsoy T. (2013). 6. Sınıf öğrencilerinin kelime hazinesinin geliştirilmesinde eğitsel oyunların etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Niğde.
• Güvendi, Ö.F. ve Macun, B. (2019). Okul öncesi dönem çocuklarının oynama eğilimlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Ekev Akademi Dergisi, 23(78), 79-98.
• Hazar, M. (2005). Beden eğitimi ve sporda oyunla eğitim. Ankara: Tutibay Yayıncılık.
• Hazar, Z. ve Altun, M. (2018). Eğitsel oyunlara yönelik öğretmen görüşleri ve yeterliliklerinin incelenmesi. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 13(1), 52-72.
• Karamustafaoğlu, O. ve Aksoy, S. (2020). “Canlıların sınıflandırılması” konusunda geliştirilen eğitsel oyunla ilgili öğretmen görüşleri. Academia Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(1), 90-109.
• Karamustafaoğlu, O. ve Kaya, M. (2013). Eğitsel oyunlarla ‘yansıma ve aynalar’ konusunun öğretimi: Yansımalı koşu örneği. Araştırma Temelli Etkinlik Dergisi (ATED), 3(2), 41-49.
• Kaya, S. (2013). Okul öncesinde oyunun işlevleri, Eğitişim Dergisi, 37. http://www.egitisim.gen.tr/tr/index.php/arsiv/sayi-31-40/sayi-37-ocak-2013/623-okul-oncesinde-oyunun-islevleri adresinden alınmıştır.
• Kıncal, Y. ve Deniz Yazgan, A. (2010). İlköğretim 7. ve 8. sınıf öğrencilerinin formal operasyonel düşünme becerilerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. İlköğretim Online, 9(2), 723-733.
• Korkmaz, S. (2018). Eğitsel oyun geliştirerek desteklenen fen bilimleri öğretiminin öğrenci tutum ve başarısına etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bartın Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
• Kuğuoğlu, S. ve Kürtüncü Tanır, M. (2006). Gelişim dönemlerine göre oyunun terapötik kullanımı. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 22(1), 293-304.
• Kukul, V. (2013). Eğitsel dijital oyunlar. M.A. Ocak (Ed.). Oyunla ilgili tarihsel gelimler ve yaklaşımlar içinde (s. 20-31). Ankara: Pegem Akademi.
• MEB. (2005). İlköğretim fen ve teknoloji dersi (6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
• Nur, G.Y. (2019). Madde ve ısı ünitesinin öğretiminde eğitsel oyunları kullanmanın öğrencilerin akademik başarısı üzerine etkisi ve sürece yönelik öğrenci görüşleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Önen, F., Demir, S. ve Şahin, F. (2012). Fen öğretmen adaylarının oyunlara ilişkin görüşleri ve hazırladıkları oyunların değerlendirilmesi. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 13(3), 299-318.
• Özmen, H., İbrahimoğlu, K. ve Ayas, A. (2000, Eylül). Lise II öğrencilerinin kimya-I konularında zor olarak nitelendirdikleri kavramlar ve bunların anlaşılma seviyeleri. IV. Ulusal Fen Bilimleri Eğitimi Sempozyumu’nda sunuldu, Ankara.
• Özmen, H. ve Karamustafaoğlu, O. (Ed.) (2019). Eğitimde araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Prensky, M. (2001). Digital natives, digital immigrants, Part II: Do they really think differently? On the Horizon, 9(6). 1-6.
• Saracaloğlu, A.S. ve Aldan Karademir, Ç. (2009, Mayıs). Eğitsel oyun temelli fen ve teknoloji öğretiminin öğrenci başarısına etkisi. VIII. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu’nda sunuldu, Eskişehir.
• Seçkin Kapucu, M. ve Çağlak, S. (2018). Fen bilgisi öğretmen adaylarının eğitsel oyun tasarlama ve sürece ilişkin görüşler: Bir durum çalışması. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(29), 536-573.
• Tsai, J.C., Chang, C.Y., Liu, S.Y. ve Chen, S.Y. (2020). Element enterprise tycoon: Playing board games to learn chemistry in daily life. Education Sciences, 10(3), 48; https://doi.org/10.3390/educsci10030048
• Topuz, F.G. ve Karamustafaoğlu, O. (2013). Öğrenme stillerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi: Fen bilgisi öğretmen adayları. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 30-46.
• Yenice, N., Alpak Tunç, G. ve. Yavaşoğlu, N. (2019). Eğitsel oyun uygulamasının 5. sınıf öğrencilerinin fen öğrenmeye yönelik motivasyonları üzerindeki etkisinin incelenmesi. E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 10(1), 87-100.
• Yiğit A. (2007). İlköğretim 2.sınıf seviyesinde bilgisayar destekli eğitici matematik oyunlarının başarıya ve kalıcılığa etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.