Investigation of Physical-Spatial Conditions of Teachers' Rooms and Spatial Satisfaction Levels of Teachers Regarding Teachers' Rooms

Yıl 2021, Cilt: 2021 Sayı: 17, 72 - 89, 22.10.2021

Emrah Terzi Suna Arslan

https://doi.org/10.46778/goputeb.904523

Öz

In this research, the teachers’ rooms which is an important unit of the learning environment/schools; the time spent in these areas, structural (physicalspatial) features and teachers’ spatial satisfaction level about the teacher rooms have been examined and discussed based on the relationships among these variables. The main question involves how much time teachers spend at teachers’ rooms, how and what this unit’s physical-spatial conditions are, and teachers’ positive and negative perceptions about the area. The research was conducted with a qualitative approach and carried out in a case study model. The participants of the research consist of 10 teachers working in primary and secondary schools in Akdağmadeni district of Yozgat province in the 2017-2018 academic year. The "Teachers' Room Diary" form, developed for this research, was used as a data collection tool. The data analysis of the study was carried out using the content analysis technique. As a result, it was seen that teachers' rooms were used by teachers for a long time and functionally relative to the time spent at school. It was observed that fewer data were recorded under the physical conditions theme of the teachers' rooms compared to the spatial conditions theme, and these records mostly contained negative perceptions. It was concluded that spatial conditions are the themes in which a large number of data was recorded and these records mostly contain positive perceptions. It has been observed that teachers' satisfaction levels regarding the place are at a high level. Based on the findings of the research, it is recommended to carry out complementary studies that contribute to the field and move the teachers' rooms to better conditions.

Anahtar Kelimeler

Teachers’ Room, Educational Environment, Spatial Satisfaction

Öğretmen Odalarının Fiziksel-Mekânsal Koşullarının ve Öğretmenlerin Öğretmen Odalarına İlişkin Mekânsal Doyum Düzeylerinin İncelenmesi

Öz

Bu araştırmada, eğitim-öğretim faaliyetlerinin verildiği ortamların/okulların önemli bir birimi olan öğretmen odaları; bu alanda geçirilen süre, yapı (fizikselmekânsal) özellikleri ve bu alana ilişkin mekânsal doyum düzeyleri, bu değişkenlerin kendi aralarındaki ilişkisi bağlamında incelenmiş ve tartışılmıştır. Araştırmanın yanıt aradığı temel soru, öğretmenlerin kendileri için ayrılan bu ortamda ne kadar zaman geçirdikleri, bu birimin fiziksel-mekânsal koşullarının neler/nasıl olduğu, öğretmenlerin bu alandaki olumlu ve olumsuz algıları ile ilgili bulgu ve sonuçlara ulaşmaktır. Araştırma, nitel yaklaşımla yürütülmüş ve durum çalışması modelinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu 2017-2018 eğitim-öğretim yılında Yozgat ili Akdağmadeni ilçesinde ilköğretim ve ortaöğretim okullarında çalışan 10 öğretmen oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak bu araştırma için geliştirilen “Öğretmenler Odası Günlüğü” formu kullanılmıştır. Çalışmanın veri çözümlemesi içerik analizi tekniği kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Sonuç olarak, öğretmen odalarının öğretmenler tarafından okulda geçen süreye göreli olarak uzun süreli ve işlevsel kullanıldığı görülmüştür. Öğretmen odalarının fiziksel koşullar teması altında mekânsal koşullar temasına göre daha az veri kaydedildiği, bu kayıtların çoğunlukla olumsuz algılar içerdiği görülmüştür. Mekânsal koşulların yüksek sayıda veri kaydedilen tema olduğu ve bu kayıtların çoğunlukla olumlu algılar içerdiği sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmenlerin mekâna ilişkin doyum düzeylerinin yüksek düzeyde olduğu görülmüştür. Araştırmada elde edilen bulgulardan hareketle tamamlayıcı, alana katkı sağlayan ve öğretmen odalarının daha iyi koşullara taşınması yönünde çalışmalar yapılması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Öğretmen Odası, Eğitim Ortamları, Mekânsal Doyum

Kaynakça

• Açıkalın, A. (2013). Mesleki gelişim ortamı olarak ‘Öğretmenler Odası’ Öğretmenler Odası Dergisi, 9, 8–10.
• Akar, C. ve Gündüz, İ. (2016). İlköğretim okullarının TSE standartlarına göre değerlendirilmesi (Uşak ili örneği). Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2 (2), 85- 100.
• Akbaba, A. ve Turhan, M. (2016). İlköğretim okul binalarının fiziksel sorunlarına ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi (Van il örneği). KTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (12), 341-357.
• Akyol, T. (2011). Resmi ilköğretim okulu sınıf öğretmenlerinin okulların fiziki durumu konusunda görüşleri (Esenyurt ilçesi örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
• Alkan, C. (1983). Eğitimde ergonomi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 16 (1), 197-206.
• Argon, T. ve Koçak, S. (2019). Öğretmenlerin mesleki yorgunluğu. Turkish Studies Volume 14 Issue 4, 2019, p. 2043-2069 DOI: 10.29228/Turkish Studies. 23437 ISSN: 1308- 2140 Skopje/Macedonıa-Ankara/Turkey.
• Arslan Karaküçük, S. (2008). Okul öncesi eğitim kurumlarında fiziksel/mekânsal koşulların incelenmesi: Sivas ili örneği. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 32 (2), 307-320.
• Arslan, S. (2016). Teachers’ rooms environmental assessment scale: Development and psychometric evaluation. International Journal of Higher Education, 5 (2), 292-297.
• Ayaydın, Y. ve Katılmış, A. (2018). Ortaokullardaki fiziki koşullara ilişkin veli görüş ve beklentilerinin incelenmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8 (4), 790-807.
• Aydoğdu-Özoğlu, E. ve Turan, S. (2015). Okul kültürünün sembolik açıdan çözümlenmesi: Etnografik bir çalışma. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 21 (3), 275-318.
• Britland, M. (2012). Would you miss your school staff room? https://www.theguardian.com/teacher-network/2012/feb/25/school-staff-rooms teaching adresinden alınmıştır.
• Butin, D. (2000). Teacher workspaces. National Clearinghouse for Educational Facilities. Washington, DC. http://www.edfacilities.org/pubs/teacherspace3.html adresinden alınmıştır.
• Cilve, N. (2006). İlköğretim ve lise eğitim binalarının kullanıcı gereksinimlerinin ve fiziksel mekân özelliklerinin bina değerlendirme yöntemi ile belirlenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
• Clandfield, L. ve Foord, D. (2008). Humanising your staff room-humanising language teaching. http://www.hltmag.co.uk/aug08/sart05.rtf adresinden alınmıştır.
• Dağlı, A. ve Gençdal G. (2018). Öğretmenlerin okul binalarının fiziksel koşullarına ilişkin algılarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Tarih Okulu Dergisi (TOD), 11 (2), 38-69.
• Dinç, P. ve Onat, E. (2002). Bir ilköğretim yapısının bina programı ve tasarım bağlamında değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 17 (3), 35-55.
• Ekinci, A. (2010). Japon eğitim sisteminden Türk eğitim sistemine iyi örnekler. Milli Eğitim, 188, 32-49.
• Gök, H. ve Gürol, M. (2002). Zaman ve ergonomik açıdan ilköğretim okul binalarının kullanım durumu (Elazığ ili örneği). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (2), 263-273.
• Göksoy, S. (2017). Eğitimde eşitlik kapsamında okulların altyapı yeterliliği. Uluslararası Liderlik Eğitimi Dergisi-International Journal Of Leadership Training,1 (1), 9-15.
• Kaplan, C. (2014). Okul binalarının fiziksel yeterliğinin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hatay.
• Karaküçük, S. (2010). Okul rehberlik servislerinin fiziksel-mekânsal koşullarının incelenmesi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1 (28), 421-440.
• Karakütük, K., Tunç, B., Bülbül, T., Özdem, G., Taşdan, M., Çelikkaleli, Ö. ve Bayram, A. (2012). Türkiye’de genel ortaöğretim okullarının büyüklüğüne göre fiziksel koşulların yeterliği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 45 (2), 183-204.
• Karasolak, K. (2009). Mimari özellikleri farklı ilköğretim okullarındaki öğrenci ve öğretmenlerin okullarının bina ve bahçeleri hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Kurşunlu, E. (2018). Türkiye’deki okul öncesi eğitim kurumlarının fiziksel özelliklerinin incelenmesi. Doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2017). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. Ankara: Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2019). Yeni nesil öğretmenler odası. https://www.meb.gov.tr/yeninesil-ogretmenler-odasi/haber/19240/tr adresinden alınmıştır.
• Parks, M. C. (2017). Teacher relationships in an Australian high school staffroom: Reconceptualising the significance of teacher relationships during non-contact time in a high school staffroom. Doktora tezi. Griffith University, Brisbane.
• Paton, G. (2014). Schools no longer forced to provide staff rooms or canteens. The Telegraph Education News. https://www.telegraph.co.uk/education adresinden alınmıştır.
• Sağol, F. (2013). Kurum kültürü analizi: Milli Eğitim Bakanlığı ilkokul ve ortaokuluna yönelik bir araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Antalya Akdeniz Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
• Taşdan, M., Tösten, R., Bulut, K. ve Karakaya, V. (2013). Okul profili araştırması (Kars ili örneği). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17 (1), 203-222.
• Terzioğlu, E. (2005). İlköğretim okulu binalarının fiziksel özellikler bakımından değerlendirilmesi. Yayımlanmamış doktora tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Turhan, B., Kaptan, A. ve Kahveci, H. (2015). İlkokul ve ortaokul öğretmenlerinin öğretmenler odasına yönelik görüşleri. Turkish Studies, 10 (3) , 993-1008.
• Uğurlu, C. T., Koç, B., Şemin Köybaşı, F. (2018, 10-12 Mayıs). Sağlıklı öğrenme çevresi ihtiyacının keşfi: Okul yönetimi ve öğretmenlerin görüşleri. 13. Uluslararası Eğitim Yönetimi Kongresi’nde sunuldu, Sivas.
• Ünal, A., Sürücü, A. ve Yıldırım, A. (2018, 28 Nisan-1 Mayıs). Öğretmen adaylarının gözünden öğretmenler odası. III. Ines Uluslararası Eğitim ve Sosyal Bilimler Kongresi’nde sunuldu, Antalya.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.