Tüketicilerin Yöresel Gıda Ürünleri Satın Alma İstekliliği

Yıl 2016, , 9 - 16, 16.05.2016

Esra Kadanalı Vedat Dağdemir

https://doi.org/10.13002/jafag851

Cited By: 4

Öz

Bu çalışmada, Erzurum ilinde yaşayan tüketicilerin yöresel gıda ürünlerine yönelik satın alma istekliliği tahmininde, önemli olan demografik ve davranışsal faktörlerin analizi amaçlanmıştır. Bu amaçla 288 tüketici ile yapılan anketlerden elde edilen veriler kullanılarak ordered probit modeli tahmin edilmiştir. Analiz sonuçları, yöresel ürünleri satın alma istekliliği ile yılda köy/çiftçi pazarına gitme sıklığının on defadan fazla olması arasında önemli ve pozitif bir ilişki olduğunu göstermiştir. Ayrıca tüketicilerin kalite, fiyat ve tazeliğe yönelik beklentilerinin, bu ürünleri satın alma kararlarında önemli olduğu bulunmuştur. Sonuç olarak, yöresel ürünleri satın alma istekliliğinde tespit edilen beklentilerin, markalaşmayla gerçekleşebileceği düşünülmektedir. Bu nedenle, satın alma istekliliğinde, üreticiler için geleneksel üretilen yöresel gıda ürünleri üretim ve pazarlamasında markalaşmayla ile ilgili bilgilendirme faaliyetleri önemli olacaktır.

Anahtar Kelimeler

Ordered probit model, satın alma istekliliği, yöresel gıdalar

Kaynakça

• Altuntaş A, Gülçubuk B (2014). Yerel kalkınmada yaygınlaşan bir araç olarak geleneksel gıdalar ve geleneksel gıda mevzuatının yaygınlaştırılabilirliği. Gaziosman Paşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 31 (3): 73-81.
• Brown C (2003). Consumers' preferences for locally produced food: A study in Southeast Missouri. American Journal of Alternative Agriculture, 18 (4): 213- 224.
• Carpio C E, Massa O I (2008). Consumer willingness to pay for locally grown products: the case of South Carolina. Southern Agricultural Economics Association Annual Meeting, Dallas, TX, February 2-6.
• Çoksöyler N (2009). Önsöz, II. Geleneksel gıdalar sempozyumu, 27-29 Mayıs, Van. Bildiriler Kitabı, pp iii-iv, Korza Basım, Ankara.
• Çoksöyler N (2011). Geleneksel gıda denince ne anlaşılıyor? Halkta; geleneksel gıda algısı nedir? www.gidalab.tarim.gov.tr/izmir/Belgeler/ (Erişim tarihi: 08.09.2014).
• Delice N. Y, Güneşer O, Yüceer Y K (2013). Ezine peynirinde tüketici tercihi ve beklentisi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 10 (2): 92- 103.
• Demirbaş N, Oktay D, Tosun D (2006). AB sürecindeki Türkiye’deki gıda güvenliği açısından geleneksel gıdaların üretim ve pazarlaması. Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 10 (3/4):47-55.
• Emeç H (2002). Ege bölgesi tüketim harcamaları için sıralı logit tahminleri ve senaryo sonuçları. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4 (2):13- 29.
• Gündüz O, Emir M (2010). Dondurulmuş gıda tüketimini etkileyen faktörlerin analizi: Samsun ili örneği. Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 14(3): 15-24.
• Greene W H (1997). Econometric Analysis. Third edition, Prentice-Hall, New Jersey.
• Greene W H (2002). Econometric Analysis, Prentice Hall, 5. Edition.
• Greene W H (2003). Econometric Analysis. Prentice-Hall International, Inc., 1026s.
• Gürler Kiren Ö, Turgutlu T, Kırcı N, Üçdoğruk Ş (2007). Türkiye’de eğitim talebi belirleyicileri. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 44/512 89- 101.
• Jekonovski M D, Williams II D R, Schiek W A (2000). Consumers’ willingness to purchase locally produced agricultural products: an analysis of an Indiana survey. Agricultural and Resource Economics Review 29(8): 43-53.
• Kan M, Gülçubuk B, Kan A, Küçükangar M (2010). Coğrafi işaret olarak Karaman divle tulum peyniri. Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi 12 (19): 5-23.
• Kennedy P (1998). A Guide to Econometrics, Fourth Edition. The MIT Press, United Kingdom.
• Kuşat N (2012). Bölgesel kalkınmada geleneksel gıda ürünlerinin rolü ve geleneksel gıdalarda inovasyon belirleyicileri üzerine bir çalışma: Afyon örneği. Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19 (2) 261 – 276.
• Mevzuat Bilgi Sistemi (2014). Türk Gıda Kodeksi Yönetmeliği. http://mevzuat.basbakanlik.gov.tr (Erişim tarihi: 10.06.2014).
• Miran B (2003). Temel İstatistik. Ege Üniversitesi Basımevi, Bornova, İzmir.
• Nayga RM, Poghosyan A, Nichols JP (2002). Consumer willingness to pay for irradiated beef: initial phase. Paradoxes in Food Chains and Networks, Wageningen Academic Publishers pp 250- 259.
• Newbold P (1995). Statistics for Business & Economics. Fourth Edition, Prentice Hall.
• Pieniak Z, Verbeke W, Vanhonacker F, Guerrero L, Hersleth M (2009). Association between traditional food consumption and motives for food choice in six European Countries. Appetite 53 (1): 101-108.
• Şahin A, Meral Y (2012). Türkiye’de coğrafi işaretleme ve yöresel ürünler. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 5 (2): 88-92
• Şahin K, Andiç S, Koç Ş (2001). Van ili kentsel alanda ailelerin otlu peynir ve süt ürünleri alım ve tüketim davranışları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi, 11(2): 67-73.
• Tekelioğlu Y, Demirer R (2008). Küreselleşme sürecinde yöresel ürünler ve coğrafi işaretlerin geleceği. İgeme’den Bakış Dergisi, 36: pp 87- 102.
• Tosun ÖO, Hatırlı SA (2009). Tüketicilerin kırmızı et satın alım yerleri tercihlerinin analizi: Antalya İli örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14 (2): 433- 445.
• Tümer İkikat E, Dağdemir V, Eker Z (2010). Civil peynir tüketiminde etkili olan değişkenlerin belirlenmesi. Türkiye IX. Tarım Ekonomisi Kongresi, 22-24 Eylül, Şanlıurfa, pp. 306-311.
• Gıda Güvenliği Derneği (2014). Geleneksel Ürünlerin Kontrol ve Sertifikasyonu. http://www.ggd.org.tr/icerik.php?id=466 (Erişim tarihi: 05.06.2014).
• Vasilopoulou E, Dilis V, Soukara S, Trichopolilou A (2005). The systematic inventigation of traditional foods in Europe. 1. International Food anda Nutrition Congress, TÜBİTAK, June 15, İstanbul.