Effects of different fertilizer sources and sowing density on root and crown rot disease agents of organic wheat

Yıl 2014, Cilt: 2014 Sayı: 1, 12 - 18, 01.06.2014

Cafer Eken Sancar Bulut , Tuba Genç Ali Öztürk

https://doi.org/10.13002/jafag617

Cited By: 1

Öz

The effects of organic fertilizers and sowing density on root and crown rot disease agents of organic wheat were investigated during the 2008-09 seasons; in Erzurum (Turkey) at dry agriculture conditions. Experiment design was factorial with completely randomized block design having 4 replications. Factors were two wheat cultivars (Doğu-88 and Kırik), two sowing density (475 seeds m-2and 625 seeds m-2) and seven fertilizer sources (control, standard inorganic (NP), Bio-Organic, Bio-Organic SR, Leonardit, Organic fertilizer and cattle manure). Alternaria alternata, Arthrinium urticae, Bipolaris sorokiniana, Chaetomium spp., Chrysosporium spp., Cladosporium spp. Curvularia pallescens, Fusarium spp., Microdochium nivale, Mucor spp., Penicillium spp., Rhizopus stolonifer, Clonostachys spp., Ulocladium atrum and sterile mycelia were isolated from crown of organic wheat. Significant differences were not found in the mycoflora among the sowing density. However, there were differences among fertilizer sources compared to the control on root and crown rot disease agents of organic wheat.

Anahtar Kelimeler

Wheat, sowing density, fertilizer, mycoflora, Triticum aestivum

Farklı Gübre Kaynakları ve Ekim Sıklığının Organik Buğdayda Kök ve Kök Boğazı Çürüklüğü Etmenlerine Etkisi

Öz

Organik gübreler ve ekim sıklığının organik buğdayın kök ve kök boğazı çürüklüğü hastalığı etmenlerine etkisi 2008-09 ürün yılında Erzurum sulamasız koşullarında incelenmiştir. Tesadüf blokları deneme planında faktöriyel düzenlemeye göre 4 tekrarlamalı olarak yürütülen araştırmada; 2 buğday çeşidi (Doğu-88 ve Kırik), 2 ekim sıklığı (475 tohum/m2 ve 625 tohum/m2) ve 7 gübre kaynağı (Kontrol, standart inorganik (NP), Biyo- Organik, Biyo- Organik SR, Leonardit, Organik Gübre ve sığır gübresi) yer almıştır. Organik buğdayın kök boğazından yapılan izolasyonlarda Alternaria alternata, Arthrinium urticae, Bipolaris sorokiniana, Chaetomium spp., Chrysosporium spp., Cladosporium spp. Curvularia pallescens, Fusarium spp., Microdochium nivale, Mucor spp., Penicillium spp., Rhizopus stolonifer, Clonostachys spp., Ulocladium atrum ve steril misel tespit edilmiştir. Kullanılan ekim sıklıkları arasında fungus florası bakımından herhangi bir fark tespit edilememiştir. Organik buğdayın kök ve kök boğazı çürüklüğü etmenleri üzerine etkisi bakımından kullanılan gübre kaynakları arasında ise farklılıklar saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Buğday, ekim sıklığı, gübre, mikoflora, Triticum aestivum

Kaynakça

• Akkaya A (1994). Buğday Yetiştiriciliği. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Ders Kitapları Yayın No:1, Kahramanmaraş, 225s
• Aktaş H (1982). Orta Anadolu Bölgesi arpa ve buğday ekim alanlarında görülen kök çürüklüğü hastalık etmeni Dreschlera sorokiniana (Sacc.) Subram. and Jain'nın yayılışı. 3. Türkiye Fitopatoloji Kongresi Bildirileri, Adana, 10-23.
• Aktaş H, Bostancıoğlu H, Tunalı B ve Bayram E (1996). Sakarya yöresinde buğday kök ve kök boğazı çürüklüğüne neden olan hastalık etmenlerinin belirlenmesi ve bu etmenlerin buğday yetiştirme teknikleri ile ilişkileri üzerinde araştırmalar. Bitki Koruma Bülteni, 36(3-4), 151-167.
• Aktaş H, Kınacı E, Yıldırım AF, Sayın L ve Kural A (1999). Konya yöresinde hububatta sorun olan kök ve kök boğazı çürüklüğü etmenlerinin hububatta verim komponentlerine etkileri ve mücadelesi üzerinde araştırmalar. Orta Anadolu da Hububat Tarımının Sorunları ve Çözüm Yolları Sempozyumu, 392-403.
• Aktaş H, Bolat N, Keser M ve İnce T (2000). Eskişehir ili hububat ekim alanlarında hububat kök ve kökboğazı çürüklüğü hastalık etmenlerinin saptanması, buğday ve arpada Drechslera sorokiniana (Sacc.) Subram. and Jain'ya karşı genitör çeşit ve hatların belirlenmesi. Bitki Koruma Bülteni, 40 (1-2), 71-83.
• Arslan Ü ve Baykal N (2001). Bursa ilinde yetiştirilen buğdaylarda kök ve kök boğazı fungal hastalık etmenlerinin saptanması üzerinde araştırmalar. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 15, 127-128.
• Araz A, Bayram ME ve Babaroğlu EN (2009). Sakarya ilinde bazı buğday çeşitlerinde kök ve kök boğazı hastalıklarına neden olan etmenlerin belirlenmesi. Bitki Koruma Bülteni, 49 (1), 31-43.
• Araz A, Uğuz N ve Güler P (2010). Fusarium türlerinin izolasyonu ve patojenitelerinin belirlenmesi. Biyoloji Bilimleri Araştırma Dergisi, 3 (1), 1-5.
• Ataç A (1977). Studies on foot rot of wheat (Drechslera sorokiniana (Saac.) Subram. and Jain.) in Mardin province. The Journal of Turkish Phytopathology, 6 (2), 85-90.
• Bender D, Erdal İ, Dengiz O, Gürbüz M ve Tarakçıoğlu C (1998). Farklı organik materyallerin killi bir toprağın bazı fiziksel özellikleri üzerine etkileri. International Symposium on Arid Region Soil, 21-24 September 1998, Menemen-İzmir, 506-510.
• Bergmann W (1992) Nutritional disorders of plants: Development, visual and analytical diagnosis. Gustav Fischer, New York.
• Demirci E (1998). Rhizoctonia species and anastomosis groups isolated from barley and wheat in Erzurum, Turkey. Plant Pathology, 47(1), 10-15.
• Demirci E and Dane E (2003). Identification and pathogenicity of Fusarium spp. from stem bases of winter wheat in Erzurum, Turkey. Phytoparasitica, 31, 170-173.
• Demiryürek K (2004). Dünya ve Türkiye’de organik tarım. Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 8, 63- 71.
• Domsch KH, Gams W and Anderson TH (1980). Compendium of soil fungi, Vol. 1, Academic Press. London, 858 p.
• Eken C ve Demirci E (1998). Erzurum yöresinde buğday ve arpa ekim alanlarında Drechslera sorokiniana’nın yayılışı, morfolojisi ve patojenitesi. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 22 (2), 175-180.
• Eken C, Bulut S, Öztürk A, Dane E, Çağlar Ö and Demirci E (2011). Screening of wheat germ plasm for resistance to Microdochium nivale under field conditions. The Journal of Animal & Plant Sciences, 21(1), 72-77. MB Ellis Commonwealth Mycological Institute. Kew, Surrey, England, 608 p. Hyphomycetes.
• Ellis MB and Ellis JP (1985). Microfungi on land plants. Croom Helm Ltd., Australia. 818 p.
• Ergon Å, Skinnes H and Tronsmo AM (2003). Testing snow mould resistance of winter wheat: Inoculation experiments with Microdochium nivale in the field. Acta Agriculturae Scandinavica, Section B - Soil & Plant Science, 53, 110- 117.
• Gerlach W and Nirenberg H (1982). The Genus Fusarium - a pictoral atlas. Biologische Bundesanstalt für Land- und Forstwirtschaft Institut für Mikrobiologie, Berlin- Dahlem,, 406 p.
• Goyal S, Chander K, Mundra MC and Kapoor KK (1999). Influence of inorganic fertilizers and organic amendments on soil organic matter and soil microbial properties under tropical conditions. Biology and Fertility of Soils, 29, 196-200.
• Hasenekoğlu İ (1991). Toprak mikrofungusları, Cilt I-VII. Kazım Karabekir Eğitim Fak. Basımevi, Erzurum.
• Hekimhan H, Bağcı SA, Nicol J ve Tunalı B (2005). Kök ve kök boğazı çürüklüğü hastalık etmenlerinin bazı kışlık hububat verimleri üzerine etkileri. Türkiye VI. Tarla Bitkileri Kongresi, 5-9 Eylül 2005, Antalya, 201-206.
• Huber DM (1981). Incidence and severity of take-all of wheat in Indiana. Plant Disease, 65, 734-737.
• Huber DM, Graham RD (1999). The role of nutrition in crop resistance and tolerance to diseases. in: Mineral Nutrition of Crops: Fundamental Mechanisms and Implications. Edited Rengel Z. Food Products Press, London, 169–204.
• Inglis DA, Cook RJ (1986). Persistence of clamydospores of Fusarium culmorum in wheat field soils of Eastern Washington. Phytopathology, 76, 1205-1208.
• Kantar F, Eşitken A, Aksakal V, Bayram B (2006). Doğu Anadolu Bölgesi Organik Tarım Çalışmaları: Uygulama Örnekleri, Uygun Havzalar ve Bölgeler, Potansiyel Sahalar. Eraslan İH, Şelli F (Edit.). Sürdürülebilir Rekabet Avantajı Elde Etmede Organik Tarım Sektörü: Sektörel Stratejiler ve Uygulamalar, 743-760. Uluslararası Rekabet Kurumu Derneği, İstanbul.
• Kınacı E (1984). Monitoring wheat root and foot rots in Central Anatolian Region of Turkey. The Journal of Turkish Phytopathology, 13(2-3),71-74.
• Kodaş R, Er C (2012). Tahıllarda organik yetiştiricilik. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 26 (1), 103-116.
• MacNish GC (1986). Rhizoctonia patch of cereals. Journal of Agriculture of Western Australia, 27, 91-95.
• Muratçavuşoğlu N, Hancıoğlu Ö (1995). Ankara ili buğday ekim alanlarında kök ve kök boğazı hastalıklarına neden olan Fusarium türlerinin tespiti üzerine araştırmalar. VII. Türkiye Fitopatoloji Kongresi Bildirileri, 26-29 Eylül 1995, Adana, 174-177.
• Smiley RW, Collins PH, Rasmussen EP (1996). Diseases of wheat in long-term agronimic experiments at Pendleton, Oregon. Plant Disease, 80, 813-820.
• Soran B, Damgacı E (1980). Ankara ili buğday ekim alanlarında kök ve kök boğazı hastalığına neden olan fungal etmenlerin saptanması üzerinde araştırmalar. VII. Bilim Kongresi, Tarım ve Ormancılık Araştırma Grubu Tebliğleri, 6-10 Ekim 1980, Adana, 119-128.
• Swer H, Dkhar MS, Kayang H (2011). Fungal population and diversity in organically amended agricultural soils of Meghalaya, India. Journal of Organic Systems, 6, 3- 12.
• Tunalı B, Nicole JM, Hodson D, Uçkun Z, Büyük O, Erdurmuş D, Hekimhan H, Aktaş H, Akbudak MA, Bağcı SA (2008). Root and crown root fungi associated with spring, facultative, and winter wheat in Turkey. Plant Disease, 92 (12), 99-1306.
• Uçkun Z, Yıldız M (2004). İzmir, Aydın ve Denizli illeri buğday hastalıklarının belirlenmesi. Bitki Koruma Bülteni, 44 (1-4), 79-92. ve etmenlerinin
• Uğuz N, Araz A, Güler P (2009). Drechslera sorokiniana (Sacc)’nın izolasyonu ve patojenitesinin belirlenmesi. Biyoloji Bilimleri Araştırma Dergisi, 3 (2), 105-109.
• Yılmazdemir FY (1976). Edirne, Tekirdağ ve Kırklareli illerinde buğday kök hastalıklarının fungal etmenleri ve bu hastalıkların dağılışına toprak Ph ve nem'inin etkisi üzerinde araştırmalar. Uzmanlık Tezi, Ege Üni. Zir. Fak., 107 s.