Assessment the effects of different tillage methods on chickpea yield and some yield components

Yıl 2013, Cilt: 2013 Sayı: 1, 70 - 83, 01.06.2013

Abdullah Kasap İlknur Dursun

https://doi.org/10.13002/jafag187

Cited By: 2

Öz

This study was carried out to determine the effects of different soil tillage methods on crop yield and some yield components in chickpea cultivation. For this reason, experimental trials were performed in Çayköy and Güzelpınar in Tokat-Kazova during 2008, 2009 and 2010. In this trials Gökçe cultivar of chickpea was used. Six different soil tillage methods were applied which were, mouldboard plough tillage in fall + cultivator in the spring + tooth harrow (Method A), mouldboard plough tillage in spring + cultivator + tooth harrow (Method B), rotary tiller in the spring (Method C), chisel in the spring + disc harrow and slider (Method D), strip tillage with router rotary hoe (Method E) and direct seeding (Method F). Trials were set up in completely randomized block design with three replications. The results indicated that the highest average plant and seed yield per square meter was obtained with method A (470.74 g and 260.63 g) and followed by method B (459.43 g and 254.18 g) and method D (447.82 g and 247.23 g). In terms of factors evaluated; A, B and D methods were superior compared to the other methods.

Anahtar Kelimeler

Chickpea cultivation, soil tillage methods, product yield, yield components

Nohut Tarımında Farklı Toprak İşleme Yöntemlerinin Ürün Verimi ve Bazı Verim Unsurlarına Etkilerinin Belirlenmesi

Öz

Bu araştırmada; nohut tarımında farklı toprak işleme yöntemlerinin ürün verimi ve bazı verim unsurlarına etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, Tokat Kazova’ da bulunan Çayköy ve Güzelpınar köylerinde 2008, 2009 ve 2010 yıllarında tarla denemeleri yapılmıştır. Denemeler sırasında bitkisel materyal olarak Gökçe çeşidi nohut kullanılmıştır. Araştırmada; sonbaharda toprağın kulaklı pullukla sürülmesi ve ilkbaharda tarla kültivatörü + dişli tırmıkla tohum yatağının hazırlanması (A yöntemi), ilkbaharda kulaklı pullukla toprağın sürülmesi daha sonra tarla kültivatörü + dişli tırmıkla tohum yatağının hazırlanması (B yöntemi), ilkbaharda toprak frezesiyle toprağın işlenmesi (C yöntemi), ilkbaharda çizelle toprağın işlenmesinin ardından diskli tırmık ve sürgüyle tohum yatağının hazırlanması (D yöntemi), frezeli ara çapa makinasıyla şeritsel toprak işleme (E yöntemi) ve doğrudan ekim (F yöntemi) olmak üzere 6 farklı toprak işleme yöntemi ele alınmıştır. Tarla denemeleri, tesadüf blokları deneme desenine göre üçr tekerrürlü olarak düzenlenmiştir. Araştırma sonucunda; en yüksek metrekaredeki ortalama bitki ve tane verimlerinin 470,74 ve 260,63 g ile A yönteminden elde edildiği, bunu 459,43 ve 254,18 g ile B yönteminin ve ardından 447,82 ve 247,23 g ile D yönteminin izlediği belirlenmiştir. Genel olarak incelenen faktörler yönünden A, B ve D yöntemlerinin diğer yöntemlerden daha üstün oldukları sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Nohut tarımı, toprak işleme yöntemleri, ürün verimi, verim unsurları

Kaynakça

• Abdou RF and Ashour AS (1990). Developmental and Cytological Effect of Herbicides Prometryne,Trifluralin, and EPTC in Lentil. Lens Newsletter, 17, 1: 17:20.
• Akçin A (1988). Yemeklik Dane Baklagiller. S.Ü. Zir.Fak. Yayınları No: 8, Konya.
• Aksoy E (2005). Modifiye Edilmiş Kültivatörler ile Nohut Ekiminin Makine İşletmeciliği Açısından Değerlendirilmesi. Kahraman Maraş Sütçü İmam Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Makinaları Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, 33 s., Kahramanmaraş.
• Anonim (2008). Nohut Yetiştiriciliği. Orta Öğretim Projesi, Tarım Teknolojileri, Ankara.
• Anonim (2012). Tokat Meteoroloji İstasyonu Kayıtları, Tokat.
• Anonymous (2013). FAOSTAT, Food and Agriculture Organization of the United Nations, FAO Statistics Division, ( http://faostat.fao.org/site/ ).
• Aydoğan A, Gürbüz A, Karagül V ve Aydın N (2009). Yüksek Alanlarda Kışlık Nohut (Cicer arietinum L.) Yetiştirme imkanlarının Araştırılması. Tarla bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 18 (1-2):11-16.
• Aytaç H (2004). Nohut (Cicer arietinum L.)’ ta Sıra Arası Mesafesi ile Tohum Miktarının Verim ve Verim Öğelerine Etkileri. Ankara Üniveristesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, 45 s., Ankara.
• Azkan N (1989). Yemeklik Tane Baklagiller. U.Ü. Zir.Fak. Ders Notları No: 40, Bursa.
• Babagil GE (2010). Muş Ekolojik Koşullarında Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinin Verim ve Verim Unsurlarının Değerlendirilmesi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 7 (3).
• Babagil GE (2011). Erzurum Ekolojik Koşullarında Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinin Verim ve Verim özelliklerinin İncelenmesi. Anadolu Tarım Bilim Dergisi, 26 (2): 122-127.
• Bakoğlu A ve Ayçiçek M (2005). Bingöl ekolojik koşullarında bazı nohut (Cicer arietinum L.) çeşitlerinin verim ve verim öğeleri üzerine bir araştırma. F. Ü. Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 17 (1): 107-113.
• Bakoğlu A (2005). Elazığ Şartlarında Nohut (Cicer arietinum L.)’ta Tohum Verimi ve Tarımsal Özellikler. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları.
• Bakoğlu A (2009). Elazığ ekolojik koşullarında bazı nohut (Cicer arietinum L.) çeşitlerinin verim ve verim öğeleri üzerine bir araştırma. Harran.Üniv.Zir.Fak. Dergisi, 13 (13): 1-6.
• Baykal N ve Karasu A (1997). Kışlık nohut tarımı ve antraknoz hastalığının önemi. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 11: 241-251.
• Bayrak H, Önder M ve Gezgin S (2005). Bor uygulamaksızın nohut (Cicer arietinum L.) çeşitlerinde verim ve bazı verim unsurlarına etkileri. S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, 19 (35): 667
• Bargezar AR, Asoodar MA, Khadish A, Hashemi AM and Herbert SJ (2003). Soil physical characteristics and chickpea yield responses to tillage treatments. Soil & Tillage Research, 71: 49–57.
• Biçer BT ve Anlarsal AE (2005). Diyarbakır yöresi nohut (Cicer arietinum L.) köy popülasyonlarının tarımsal, morfolojik ve fenolojik özellikler için değerlendirilmesi. Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 9 (3): 1-8.
• Çarman K ve Marakoğlu T (2007). Nohut Üretiminde Azaltılmış Toprak İşleme ve Direk Ekim Uygulamalarının Karşılaştırılması. E. Ü. Z. F. Tarım Makinaları Bölümü Çalıştaylar Dizisi, No: 10, Koruyucu Toprak İşleme ve Doğrudan Ekim Çalıştayı,13 Haziran 2007, s. 93-104, İzmir.
• Çiftçi CY (2004). Dünyada ve Türkiye’de Yemeklik Tane Baklagiller Tarımı. TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası Teknik Yayınlar Dizisi No: 5, 197 s., Ankara.
• Çiftçi CY (2006). Yemeklik Tane Baklagiller, Araştırma Makaleleri ve Özetleri (1939-2005). T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Yayın Dairesi Başkanlığı, 248 s., Ankara
• Demir A, Tepe I ve Erman M (2005). Nohutta (Cicer arietinum L.) farklı mücadele yöntemlerinin yabancı otlanmaya, verime, bazı verim unsurlarına ve nodülasyona etkisi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, 15 (1): 71-7
• Dursun İ (2012). Toprak ve suyu korumaya yönelik toprak işleme teknikleri. Türk Tarım Dergisi, Tarım Makinaları Tarım Türk, Sayı: 36, Yıl: 7, Sayfa: 8790, İzmir.
• Düzdemir O, Akdağ C ve Yanar Y (2007). Bazı nohut (Cicer arietinum L.) çeşitlerinin farklı çevrelerde Antraknoz (Ascochyta rabiei)’a dayanımları ve tane verimleri üzerine bir araştırma. GOÜ. Ziraat Fakültesi Dergisi, 24 (2): 87-97.
• Düzdemir O ve Akdağ C (2007). Bazı nohut (Cicer arietinum L.) çeşitlerinin genotip x çevre interaksiyonlarının belirlenmesi. GOÜ. Ziraat Fakültesi Dergisi, 24 (1): 27-34, 2007.
• Eser D, Geçit HH, Emekliler HY ve Kavuncu O (1989). Nohut gen materyalinin zenginleştirilmesi ve değerlendirilmesi. Doğa TUBİTAK Tarım ve Ormancılık Dergisi, 13(2): 246-254.
• Güler İE (2011). Erzurum yöresinde nohut tarımının mekanizasyon sorunları ve çözüm önerileri. ığdır üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1(4): 91-9
• Işık Y (1992). Konya Ekolojik Şartlarında Azotlu-Fosforlu Gübre Uygulamaları ve Bakteri İle Aşılamanın, Nohut Çeşitlerinin (C. arietinum L.) Dane Verimi, Danenin Kimyasal Kompozisyonu ve Morfolojik Özellikleri Üzerine Etkileri Konusunda Bir Araştırma. TKB, KHGM, Konya Köy Hizmetleri Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları Genel Yayın No: 150, Rapor Seri No: 123, Konya.
• Kaya Y, Arısoy RZ, Taner A, Aksoyak Ş, Partigöç F ve Gültekin İ (2010). Geleneksel ve doğrudan ekim yöntemlerinin nohut buğday ekim nöbetinde orta anadolu kuru koşullarında karşılaştırılması. Tarım Makinaları Bilimi Dergisi, 6 (4): 267-272, 2010.
• Kayan N and Adak S (2005). Effect of different soil tillage methods, weed control and phosphorus fertilizer doses on yield components in chickpea under Central Anatolian conditions. Pakistan Journal of Biological Sciences, 8 (11): 1503-1506.
• Lopez-Bellido L, Lopez-Bellido RJ, Castillo JE and Lopez-Bellido FJ (2004). Chickpea response to tillage and soil residual nitrogen in a continuous rotation with wheat I. Biomass and seed yield. Field Crops Research, 88: 191–200.
• Mart D (2010). Çukurova Bölgesinde Nohut (Cicer arietinum L.) Tarımı. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Tarımsal Araştırmalar Genel Müdürlüğü, Çukurova Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Adana.
• Marakoğlu T, Özbek O ve Çarman K (2010). Nohut üretiminde farklı toprak işleme sistemlerinin enerji bilançosu. Tarım Makinaları Bilimi Dergisi, 6 (4): 229-2
• Öztaş, E., Bucak, B., Al, V. ve Kahraman, A., 2007. Farklı nohut (Cicer arietinum L.) çeşitlerinin harran ovası koşullarında kışa dayanıklılık, verim ve diğer özelliklerinin belirlenmesi. Harran Üniversitesi, Zir.Fak. Dergisi, 13 (13): 1-6.
• Sepetoğlu H (1994). Yemeklik Dane Baklagiller. E.Ü. Zir.Fak. Yayınları No: 24, İzmir.
• Singh KB, Holly L and Bejiga G (1991). A Catolog of Kabuli Chickpea Germplasm. ICARDA, p. 398.
• Smithson JB, Thompson JA and Summerfield RJ (1985). Chickpea (Cicer arietinum L.). p. 312-390. In R.J. Summerfield and E. H. Roberts (eds.). Grain Legume Crops, Collins, London, UK.
• Solh, M. B. and M. Palk, 1990. Weed Control İn Chickpea. Options Mediterraneennes Serie Seminaires, 9. 93-99, ISSN1016-121X.
• Şanlı, A., Kaya, M. ve B. Kara, 2009. Nohut (Cicer arietinum L.)’ ta yabancı ot mücadele zamanları ile herbisit uygulamalarının verim ve bazı verim unsurlarına etkileri. Anadolu Tarım Bilim Dergisi, 24 (1): 13-20.
• Uzun A, Özçelik H ve Yılmaz S (2012). Seçilmiş bazı nohut (Cicer Arietinum l.) hatlarının agronomik ve kalite özellikleri bakımından değerlendirilmesi. Akademik Ziraat Dergisi, 1 (1): 29-36.