Adaptation of Reported and Desired Father Involvement in Childhood and Adolescence Scales to Turkish: A Validity and Reliability Study

Yıl 2021, Cilt: 2 Sayı: 4, 119 - 140, 30.12.2021

Özüm Seda Duran Gül Şendil

https://doi.org/10.51503/gpd.928481

Öz

The main purpose of this study is to test the validity and reliability of Father Involvement Scales (Reported Involvement and Desired Involvement Scale) developed by Finley and Scwartz (2004) and adapt them into Turkish. These scales measure two levels of father involvement as Reported Father Involvement and Desired Father involvement retrospectively for adolescent and adult children. The sample of this study consisted of 287 university students including 152 females and 135 males aged between 18-29 (M=21,56, SD=±1,8). All the participants were from intact families. The data was gathered through The Personal Information Form, Nurturant Fathering Scale, Reported Father Involvement Scale, Desired Father Involvement Scale. Exploratory factor analyses and confirmatory factor analyses were conducted and Cronbach’s alphas were estimated for all scores in order to test the validity and reliability of these scales. High internal consistency estimates were obtained for both father involvement scales and based on these factor analytic results two subscales (instrumental Involvement and Expressive Involvement) were produced with 16 items for Reported Father Involvement Scale and three subscales (desired intsrumental involvement, desired expressive involvement, desired autonomizing involvement) were produced with 18 items for Desired Father Involvement Scale. In conclusion, the results indicate that Reported and Desired Father Involvement Scales are valid and reliable for this sample.

Anahtar Kelimeler

Father involvement, desired father involvement, reliability-validity, scale, father

Çocuklukta ve Ergenlikte Mevcut ve Arzu Edilen Baba Katılım Algısı Ölçekleri’nin Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Öz

Bu araştırmanın amacı Finley ve Schwartz (2004) tarafından geliştirilen Çocuklukta ve Ergenlikte Mevcut Baba Katılım Algısı Ölçeği ile Çocuklukta ve Ergenlikte Arzu Edilen Baba Katılım Algısı Ölçeklerinin Türkçeye uyarlanmasıdır. Bu amaç doğrultusunda ölçeğin dil, yapı geçerliği ve güvenirlik analizleri test edilmiştir. Çalışmanın örneklemini 18-29 yaş aralığında, yaş ortalaması 21,56 (S=±1,8) olan; ailesi evli ve birlikte yaşayan; 152 kadın, 135 erkek olmak üzere, toplam 287 üniversite öğrencisi oluşturmuştur. Araştırmada kullanılan veriler Kişisel Bilgi Formu, Baba Katılım Ölçeği, Çocuklukta ve Ergenlikte Mevcut Baba Katılım Algısı Ölçeği, Çocuklukta ve Ergenlikte Arzu Edilen Baba Katılım Algısı Ölçeği aracılığıyla elde edilmiştir. Çocuklukta ve Ergenlikte Mevcut Baba Katılım Algısı ve Çocuklukta ve Ergenlikte Arzu Edilen Baba Katılım Algısı Ölçeklerinin yapı geçerliğini ölçmek için oblik döndürme yönteminin kullanıldığı açımlayıcı faktör analizi yapılmıştır. Açımlayıcı faktör analizinin ardından elde edilen yapıların uyum değerlerini karşılaştırmak amacıyla yapısal eşitlik modeli kapsamında doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Ölçeklerin ölçüt geçerliği ve test tekrar test korelasyonları için Pearson momentler çarpımı korelasyon analizi kullanılmış, güvenirliğiyle ilgi olarak Cronbach alfa iç tutarlılık katsayısı hesaplanmıştır. Bu analizler neticesinde orijinal ölçekler 20 maddeden oluşurken Çocuklukta ve Ergenlikte Mevcut Baba Katılım Algısı Ölçeğinin 16 maddeli, Araçsal Katılım ve Duygusal Destekleyici Katılım olmak üzere iki faktörüyle geçerli ve güvenilir olduğu görülmüştür. Çocuklukta ve Ergenlikte Arzu Edilen Baba Katılım Algısı Ölçeği için de 18 maddeli, Araçsal Arzu Edilen Katılım, Duygusal Destekleyici Arzu Edilen Katılım ve Özerkleştirici Arzu Edilen Katılım olmak üzere üç faktörüyle geçerli ve güvenilir olduğu sonucu elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Baba katılım, arzu edilen baba katılım, geçerlik-güvenirlik, ölçek, baba

Kaynakça

• Ana Çocuk Eğitim Vakfı (2017). Türkiye’de babalığı anlamak serisi I: Türkiye’de ilgili babalık ve beliryicileri ana raporu. Erişim adresi: http://www.acev.org/kaynaklarimiz/arastirmalarimiz-ve-yayinlarimiz
• Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Türk Dil Kurumu: Türkçe Sözlük. (1988). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Aslan, H. S. (2020). Çocuk gelişimi ve baba katılımı. Ş. Ünlü-Çetin (Ed.), Erken çocukluk gelişimi ve eğitiminde baba katılımı (2 bs., s.31-40) içinde. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi,32, 470-483.
• Cabrera, N.(2019). Father involvement, father-child relationship and attachment in the early years. Attachment and Human Development. doi:10.1080/14616734.2019.1589070
• Carlson, M. (2006). Family structure, father involvement, and adolescent behavioral outcomes. Journal of Marriage and Family, 68, 137-154.
• Choi, J., Kim, H.K., Capaldi, D. M. ve Snodgrass, J. J. (2021). Long-term effects of father involvement in childhood on their son's physiological stress regulation system in adulthood. Developmental Psychobiology, 1-12. doi:10.1002/dev.22152
• Chong, W.S. ve Savitri, L.S.Y. (2020). Comparisons of fathers’s involvement in Korean immigrants and Indonesians: Gender and cultural differences. Advances in Social Science, Education and Humanities Research, 494, 471-485.
• Cryer-Coupet, Q. R., Dorsey, M. S., Lemmons, B. P. ve Hope, E. C. (2020) Examining multiple dimensions of father involvement as predictors of risk taking intentions among black adolescent females. Children and Youth Services Review, 108, 1-10.
• Dick, G.L. (2004). The fatherhood scale. Research on Social Work Practice, 14(2), 80-92.
• Doherty, J. W, Kouneski, F. E., Erickson, F. M. (1998). Responsible fathering: An overwiev and conceptual framework. Journal of Marriage and the Family, 60, 277-292.
• Erdem, S. (2020). Baba katılımı ölçümünde yorumsamacı yaklaşımın yeri. Akademik Hassasiyetler, 7(13), 407-430.
• Erkman, F. (2009, Şubat). Relationship of perceived parental acceptance and perceived father involvement to resilience. The Society for Cross-Cultural Research 38. yıllık toplantısında sunulan bildiri, Las Vegas, Nevada, USA.
• Fabrigar, L.R. ve Wegener, D.T. (2012). Exploratory factor analysis. New York, NY: Oxford University Press.
• Finley, G.E. (1998). Parental age and parenting quality as perceived by late adolescents. Journal of Genetic Psychology, 159, 505-506.
• Finley, G.E., ve Schwartz, S.J. (2004). The father involvement and nurturant fathering scales: Retrospective measures for adolescent and adult children. Educational and Psychological Measurement, 64(1), 143-164. doi: 101177/0013164403258453
• Finley, G.E. ve Schwartz, S.J. (2006). Parsons and Bales revisited: Young adult children’s characterization of fathering role. Psychology of Men&Masculinity, 7(1), 42-55.
• Finley, G. E., ve Schwartz, S.J. (2007). Father involvement and long-term young adults outcomes: The differential contributions of divorce and gender. Family Court Review, 45(4), 573-587. doi:101111/j.1744-1617.2007.00172.x
• Finley, G.E. ve Schwartz, S.J. (2010). The divided world of the child: Divorce and long-term psychosocial adjustment. Family Court Review, 48 (3), 516-527. doi:101111/j.1744-1617.2010.01326.x
• Hawkins, A.J. ve Palkovitz, R. (1999). Beyond ticks and clicks: The need for more diverse and broader conceptualizations and measures of father involvement. Journal of Mens's Studies,8, 11-32.
• Hawkins, A.J., Bradford, K.P., Palkovitz, R., Christiansen, S.L., Day, R.D., Call, V.R.A. (2002). The inventory of father involvement: a pilot study of a new measure of father involvement. The Journal of Mens's Studies, 10 (2), 183-196.
• Hearn, G., Clarkson, G. ve Day, M. (2019). The role of NICU in father involvement, beliefs and confidence: A follow up qualitative study. Advances in Neonatal Care, 20(1), 80-89. doi: 10.1097/ANC.0000000000000665
• Hofferth, S. (2003). Race/ ethnic differences in father involvement in two-parent families: Culture, context, or economy? Journal of Family Issues, 24, 185-216.
• Karabulut, H. (2017). Ergenlerin saldırgan davranışları, baba katılımı ve baba katılımının yordayıcıları arasındaki ilişkilerin incelenmesi. (Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Karabulut, H. ve Şendil, G. (2018). Okul öncesi dönemdeki baba katılımının ebeveyn tutumlarına göre incelenmesi, Yaşam Becerileri Psikoloji Dergisi, 2/3, 143-154.
• Karaduman, M.A. ve Çığ, O. (2020). Babaların çocukların hayatına katılımını etkileyen faktörler. Ş. Ünlü-Çetin (Ed.), Erken çocukluk gelişimi ve eğitiminde baba katılımı (2 bs., s.47-61) içinde. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Kline, P. (1994). An easy guide to factor analysis. New York: Routledge.
• Kume, T. (2015). The effect of father involvement in childcare on the psychological well-being of Adolescent: A cross cultural Study. New Male Studies: An International Journal, 4(1), 38-51.
• Kuzucu, Y. ve Özdemir Y. (2013). Ergen ruh sağlığının anne ve baba katılımı açısından yordanması. Eğitim ve Bilim,38 (168), 96-112.
• Lamb, M. (2000). The history of research on father involvement: An overview. Marriage &Family Review, 29(2/3), 23-42.
• Lamb, M. (2010). How do fathers influence children’s development? Let me count the ways. M.E.Lamb (Ed.) The role of the father in child development (5 bs., s.1-26) içinde. Canada: John Wiley&Sons.
• Lamb, M.E., Pleck, J.H., Charnov, E., Levine, J.A. (1985). Paternal behavior in humans. American Zoologist. 25(3), 883-894. doi:10.1093/icb/25.3.883
• Lamb, M. E. ve Tamis-Lemonda, C.S. 2004. The role of father: An introduction. M.E.Lamb. (Ed.) The role of father in child development içinde (s.1-31). Haboken, NJ, US; John Wiley & Sons inc.
• Levtov, R., van der Gaag, N., Grene, M., Kaufman ve M., Barker, G. (2015). State of the world’s fathers.Washington, DC: Promunda, Rutgers, Save the children, Sanke Gender Justice and Men Engage Alliance.
• Özyeşer-Cinel, N. (2021). Babaların ve büyükbabaların çocuklarının hayatına katılım durumları. Birey ve Toplum Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 97-127. doi:10.20493/birtop.883288.
• Palkovitz, R. (1997). Reconstructing “involvement”: Advancing our understanding of good fathering. C. Tamis-Le Monda ve N. Cabrera (Ed), Handbook of father involvement: Multidisciplinary perpectives (s.119-140) içinde. Mahwah, NJ:Erbaum.
• Parke, R. D. (1996). Fatherhood. Cambridge, MA: Harvard University Press.
• Parke, R.D.(2000). Father involvement. Marriage&Family Review, 29(2-3), 43-58.
• Parsons, T. ve Robert, F.B. (1955). Family, socialization and interaction process. Glencoe III:Free press.
• Pleck, J.H. (2010). Paternal involvement: revised conceptualization and theoretical linkages with children outcomes. M.E.Lamb (Ed.),The role of the father in child development (5 bs, s.58-93) içinde. Canada: John Wiley & Sons
• Roopnarine, J.L.(Ed.). (2015). Fathers across cultures: The importance, roles and diverse practices of dads. Santa Barbara, CA: Praeger. Schwalb, D., Schwalb, B.J., Lamb, M. (Ed.). (2013). Fathers in cultural context. Londra: Routledge.
• Sımsıkı, H. ve Şendil, G. (2014). Baba katılım ölçeği'nin (BAKÖ) geliştirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 13 (49), 104-123.
• Slaughter, J. ve Nagoshi, C.T. (2020). Testing a contextual model of effects of father involvement on child behaviors. Child and Adolescent Social Work Journal, 37, 547–556. doi:10.1007/s10560-020-00649-5
• Şencan, H. (2005). Güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayınları.
• Taylor, S.E., Fredericks, E.M., Janisse, H.C. ve Cousino, M. K. (2020). Systematic review of father involvement and child outcomes in pediatric chronic illness populations. Journal of Clinical Psychology in Medical Settings, 27, 89–106.doi:10.1007/s10880-019-09623-5.
• Uzun, H. (2020). Babalık ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(20), 551-567.
• Ünlü, Ş. (2010). Being fathered and being a father: examination of the general pattern of Turkish fathers' and their own fathers' involvement level for children between the ages 0-8. (Yüksek Lisans Tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Williams, C, R. (2013). Father involvement and offspring’s subjective well being in African Americans. ( Doktora Tezi).Tennessee State University, Tennessee.