In this study, the degree to which architectural research methods relate to practice is discussed through the concepts of practice-led and practice-based, and how close they are to the creative process that forms the basis of design-based thinking is analysed. In this way, the study questions the place of creativity in architectural research, which is a fundamental activity of knowledge production for design practice. Architectural research methods, which are analysed with permeable relationships through a systematised form according to the relationships of the seven methods defined by Groat and Wang (2013) in their book Architectural Research Methods, have been analytically examined through doctoral theses completed on a national and international scale. As a result of the study, the relationships of the research methods with the practice were evaluated with a new scale proposed with the inferences made from the theses examined, and a new categorisation was presented in the context of creativity with the data obtained from all these analyses. This proposed framework can provide researchers using design-based research methods with a new awareness of how they can relate to their research/projects and suggest appropriate combinations for their work. Focusing on the interplay between research methods, practice and creativity, this study aims to contribute to knowledge in the field of architectural research.
Architectural research methods Creativity Practice-led approaches Practice-based approaches Doctoral Theses
Bu çalışmada mimari araştırma yöntemlerinin uygulama ile kurdukları ilişki dereceleri uygulama odaklı ve uygulamaya dayalı kavramları üzerinden tartışılmış ve tasarım temelli düşüncenin tabanını oluşturan yaratıcı sürece ne derece yakın oldukları incelenmiştir. Bu sayede çalışma, mimari araştırmalarda, tasarım uygulamasına yönelik bilgi üretiminin temel bir faaliyeti olan yaratıcılığın yerini sorgulamaktadır. Groat ve Wang’in (2013) Architectural Research Methods isimli kitabında tanımladığı yedi yöntemin ilişkilerine göre sistematize edilen şekil üzerinden, geçirgen ilişkilerle analiz edilen mimari araştırma yöntemleri, ulusal ve uluslararası ölçekte tamamlanmış doktora tezleri üzerinden analitik olarak incelenmiştir. Çalışmanın sonucunda, incelenen tezlerden yapılan çıkarımlarla araştırma yöntemlerinin uygulama ile olan ilişkileri önerilen yeni bir ölçekle değerlendirilmiş ve tüm bu analizlerden elde edilen verilerle yaratıcılık bağlamında yeni bir kategorizasyon sunulmuştur. Önerilen bu çerçeve, tasarım temelli araştırma yöntemlerini kullanan araştırmacılara araştırmaları/projeleri ile nasıl ilişki kurabileceklerine dair yeni bir farkındalık ve çalışmaları için uygun kombinasyonlara dair öneri sağlayabilmektedir. Araştırma yöntemleri, uygulama ve yaratıcılık arasındaki etkileşime odaklanan bu çalışma mimari araştırma alanındaki bilgiye katkıda bulunmayı amaçlamaktadır.
Mimari araştırma yöntemleri Yaratıcılık Uygulama odaklı yaklaşımlar Uygulamaya dayalı yaklaşımlar Doktora Tezleri
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Mimarlık |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Ekim 2024 |
Gönderilme Tarihi | 16 Mayıs 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 7 Sayı: 2 |