1920-1938 yılları arasında iktisadi, toplumsal ve siyasi alanlarda benzer modernleşme sürecinde olan Türkiye ve İran ilişkileri bölgesel savunma ve işbirliği paktı ve dostluk ziyaretleriyle dostane bir süreç geçirmiştir. II. Dünya Savaşı sürecinde yavaşlayan ilişkiler öğrenci değişimi gibi faaliyetlerle kısıtlı da olsa sürdürülmüştür. Soğuk Savaşın getirdiği şartlar her iki ülkeyi de etkilemiş Demokrat Parti dönemiyle her iki ülke arasındaki ilişkiler yeniden yakınlaşmıştır. 1956 yılında Hükümet yetkilileri, Dışişleri temsilcileri ve eşleri, akademisyenler ve tüccarlar tarafından kurulan “Türk-İran Dostluk Cemiyeti” Türkiye ve İran arasındaki kültür ve eğitim gibi faaliyetleri sürdürmüştür. Türkiye’de yaşanan 1960 askeri müdahalesi sonrasında iki ülke arasındaki ilişkilerin seyri inişli çıkışlı bir süreç yaşamış ancak İran Hükümetinin Milli Birlik Komitesi ile ilgili olumlu beyanatları sonrasında ilişkiler normalleşmiştir. 1967 yılında “Türk-İran Kadınları Dostluk ve Kültür Derneği” kurulmuş 1975 yılında da Türkiye-İran Dostluk ve Kültür Derneği adını alan cemiyet faaliyetlerini sürdürmüştür. Türkiye ve İran’da 1979-1980 yıllarında yaşanan askeri müdahaleler ve rejim değişiklikleri her iki ülke arasındaki ilişkilerin resmi düzeye indirilmesine sebep olmuştur. Ancak bölgenin en eski devlet geleneğine sahip olan her iki ülke, geçmişte olduğu üzere, ortak sorun karşısında işbirliğine gitme ve ortak faaliyet gösterme kabiliyetini bugün itibariyle de göstermektedir. Bu çalışmada, kurulan Dostluk ve Kültür cemiyetlerinin nizamnameleri incelenerek her iki ülke arasındaki ilişkiler değerlendirilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Temmuz 2020 |
Gönderilme Tarihi | 3 Haziran 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 2 Sayı: 4 |