Eyyûbîler dönemi, mezhep ihtilafları ve dini meselelerdeki tartışmaların yoğun olduğu bir dönemdir. El-Melikü’l-Kâmil, İzzeddin İbn Abdüsselâm’ın fetvasına dayanarak Regaib namazını yasaklamış ve bu yasak dini, siyasi ve iktisadi boyutlarıyla ülkede önemli etkiler yaratmıştır. Eyyûbîlerin coğrafi olarak genişlemesiyle yönetim sahası artmış, Suriye, Mısır ve el-Cezire’de yaşayan ulemanın etkinliği üst düzeyde olmuştur. El-Melikü’l-Kâmil, Selâhaddin ve el-Melikü’l-Âdil gibi ülkede birliği sağlamış, Haçlılara karşı başarılı seferler düzenlemiş ve Haçlılarla yapılan antlaşmalarda başarıya ulaşmıştır. El-Melikü’l-Kâmil’in dini, siyasi ve kültürel eğitimi, onun yönetimsel kararlarında isabetli olmasını sağlamıştır. El-Melikü’l-Kâmil, saltanatının ilk yıllarında Mısır’ı hedef alan Haçlı seferiyle uğraşmış, Dimyat’ı savunurken tahta çıkışında şehir Haçlılar tarafından ele geçirilmiştir. Eyyûbîler, Dimyat’ı kaybettikten sonra büyük güç kaybına uğramış, Müslüman emir ve hükümdarlardan destek talep etmişlerdir. El-Melikü’l-Kâmil ile el-Melikü’l-Muazzam’ın Eyyûbî ülkesinde birliği sağlaması, Haçlıların kıskaç altına alınmasına ve V. Haçlı seferinin sona ermesine neden olmuştur. El-Melikü’l-Kâmil dönemi, ülke içinde birlik ve düzenin sağlanması açısından önemli olmuştur. Hükümdarlar, Batinîler ve Haçlılara karşı daha etkili mücadele edebilmek için alimlere, özellikle fakihlere büyük önem vermişlerdir. Din ilimleri, Eyyûbîlerde birinci sırada yer almış ve medreselerde öğretilmiştir. İbnü’s-Salâh, selefi görüşü benimsemiş, Kuran ve hadisleri tevil etmeyi doğru bulmamış, Batinîlere karşı sultan ve emirleri uyarmıştır. İbnü’s-Salâh'ın etkisiyle felsefe ve mantık ilminin medreselerde okutulması engellenmiş, İbn Abdüsselâm da benzer görüşleri savunmuştur. İbn Abdüsselâm, bidatlarla mücadele etmiş, Regaib namazını bidat olarak değerlendirmiştir. İbn Ebû Rendeka et-Turtûşî’ye göre bu namaz ilk defa 1087 yılında Kudüs’te ortaya çıkmış, İbn Abdüsselâm’ın çabaları ve Eyyûbî Sultanı Melik Kamil’in direktifleriyle yasaklanmıştır. İbn Abdüsselâm’ın fetvası sayesinde Regaib namazı yasaklanmış, el-Melikü’l-Kâmil’in bid‘atlara karşı hassasiyeti nedeniyle dini, siyasi ve iktisadi etkileri olmuştur. Regaib namazının toplu halde kılınmasının halkı etkilediği ve zeytinyağı gibi temel ve değerli kaynakların israf edilmesine yol açtığı belirtilmiştir. Eyyûbî Sultanı, vakıf mallarının tükenmesini önlemek ve daha hayırlı işlere yönlendirmek amacıyla bu bid‘ati yasaklamış, İbn Abdüsselâm’ın fetvasına uygun hareket etmiştir. Eyyûbî Sultanının Regaib namazını yasaklamasında ekonomik kaygılar da etkili olmuştur. Nitekim, İbn Abdüsselâm’a bu konuda fetva sorulduğunda, olayın iktisadi yönüyle ilgili de cevap vermiş ve meselenin sadece dini yönüyle yetinmemiştir. Eyyûbî ülkesinde, özellikle Kahire’de, pek çok cami ve mescidin bulunması ve Regaib gecesinde yakılan binlerce kandilin harcandığı zeytinyağının beytülmalden alınması nedeniyle harcamalar oldukça yüksekti. Ayrıca, bid‘at olan ve Allah'ın ve Resul’ünün emretmediği bir ibadet için beytülmalden zeytinyağı alınması ve kullanılması uygun değildi. El-Melikü’l-Kâmil, özellikle Haçlılar ve civar devletlerle yaptığı mücadelelerde büyük bir maliyet üstlendiğinden, bu tür harcamaları ortadan kaldırmak istemiş ve İbn Selam’ın fetvasına uygun hareket ederek Regaib namazını yasaklamıştır.
Eyyûbîler El-Melikü’l-Kâmil İbnü’s-Salâh İbn Abdüsselâm Regaib Namazı.
The Ayyubid period was marked by intense sectarian conflicts and religious debates. Al-Malik al-Kamil, acting on the fatwa of Izz al-Din Ibn Salam, banned the Regaib prayer, which had significant religious, political, and economic implications. As the Ayyubids expanded geographically, their governance and the influence of scholars in Syria, Egypt, and al-Jazira increased significantly. Al-Malik al-Kamil, like Salah ad-Din and al-Adil, managed to unite the country, launched successful campaigns against the Crusaders, and secured beneficial treaties. His education in religious, political, and cultural matters enabled him to make sound decisions. In the early years of his reign, al-Malik al-Kamil defended Egypt against Crusader invasions, and during his ascension, Damietta was captured by the Crusaders. The loss of Damietta led to significant power loss, prompting calls for support from Muslim leaders. The unity brought by Kamil and al-Muazzam in the Ayyubid state helped encircle the Crusaders, ending the Fifth Crusade and achieving an eight-year peace. Kamil's era was crucial for establishing internal unity and order. During the Ayyubid period, social life was governed by fiqh, making jurists highly respected. Leaders valued scholars, especially jurists, for their role in combating Batinism and Crusader invasions. Zengi atabeg Nur ad-Din Zengi and Ayyubid Sultan Salah ad-Din opposed philosophical sciences and mystical philosophy. Religious sciences held the highest priority and were taught in madrasas. Ibn Salah, an adherent of the Salafi view, opposed interpreting the Quran and hadiths and warned rulers against the Batinis. His influence led to the exclusion of philosophy and logic from madrasas. Izz al-Din Ibn Abd al-Salam shared these views and fought against innovations in religion, deeming the Regaib prayer a bidah. According to Ibn Abu Randaqah al-Turtushi, this prayer first appeared in Jerusalem in 1087. Due to Ibn Abd al-Salam’s efforts and directives from Ayyubid Sultan al-Malik al-Kamil, it was banned. Ibn Salam's fatwa resulted in the prohibition of the Regaib prayer, reflecting al-Malik al-Kamil’s sensitivity to bidahs and its religious, political, and economic consequences. The communal performance of the Regaib prayer led to public influence and waste of resources like olive oil. The Ayyubid Sultan banned this practice to prevent the depletion of waqf assets and redirect resources to more beneficial uses, aligning with Ibn Salam’s fatwa. Economic concerns also influenced al-Malik al-Kamil's decision, as significant expenditures on olive oil for candles during the Regaib night were unsustainable, especially amidst the costs of Crusader conflicts. Thus, to curb these expenditures, he banned the Regaib prayer, adhering to Ibn Salam’s fatwa.
Ayyubids Malik Kamil Ibn al-Salah Izz al-Din Ibn al-Salam Regaib Prayer.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Genel Türk Tarihi (Diğer), Tarihçilik (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ocak 2025 |
Gönderilme Tarihi | 21 Kasım 2024 |
Kabul Tarihi | 29 Ocak 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 7 Sayı: 13 |