The Relationship between Sport-Oriented Attitude and The Satisfaction with Life: The Sample of Marmara University Vocational School of Social Sciences

Yıl 2019, Cilt: 10 Sayı: 3, 484 - 491, 23.10.2019

Çağdaş Caz Yunus Serhat Bıçakçı F.firuzan Nakipoğlu

Öz

It is
inconvertible fact that the sport, which exists in almost every area and every
moment in our life; has physical, spiritual and mental benefits for mankind.
Based on this idea, the aim of this research is to examine of the relationship
between attitudes the students of vocational school of social sciences towards
sports and the satisfaction with life. The sample of this study was comprised
of from 120 female and 153 male (N=199). 
“Sport-Oriented Attitude Scale” and “The Satisfaction with Life” scales
were used as a data collection tools. In the analysis of the data; descriptive
statistics, t-test for independent two groups, one-way ANOVA were used and
Tukey multiple comparison test was used for determine significance level. In
addition, a correlation analysis was performed to determine the relationship
between “Sport-Oriented Attitude Scale” and “The Satisfaction with Life”
scales. As a result of the analysis, it was determined that the satisfaction
with life of the students is in the middle level and the attitudes towards
sport was found high level. While there was a significant difference between
male and female students at the attitude towards sport, there was no difference
in the point of life satisfaction. Also, there was a low significant positive
correlation between sport attitude and life satisfaction.

Anahtar Kelimeler

The satisfaction with life, sport-oriented attitude, social sciences, student.

Spora Yönelik Tutum İle Yaşam Doyumu Arasındaki İlişki: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Öğrencileri Örneği

Öz

Hayatımızın hemen hemen her alanında ve anında var olan
sporun, insanoğlu için fiziksel, ruhsal ve zihinsel faydalarının olduğu
yadsınamaz bir gerçektir. Bu düşünceden hareketle çalışmanın amacı, sosyal
bilimler meslek yüksekokulu öğrencilerinin spora yönelik tutumları ile yaşam
doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Çalışmaya, 120’si
kadın ve 79’u erkek olmak üzere toplam 199 öğrenci katılmıştır. Çalışmada veri
toplama aracı olarak; spora yönelik tutum ile yaşam doyum ölçeği
kullanılmıştır. Verilerin analizinde; betimsel istatistik, bağımsız iki grup
için t-testi, tek yönlü varyans analizi Anova, çıkan anlamlılığı tespit etmek
için Tukey çoklu karşılaştırma testi kullanılmıştır. Ayrıca, yaşam doyum ile
spora yönelik tutum arasındaki ilişkiyi belirlemek için ise korelasyon analizi
gerçekleştirilmiştir. Analizler sonucunda, öğrencilerin yaşam doyumlarının orta
seviyede, spora yönelik tutumlarının ise yüksek düzeyde olduğu
belirlenmiştir.  Spora yönelik tutum noktasında
kadın ve erkek öğrenciler arasında anlamlılık görülmekteyken, yaşam doyumu
noktasında herhangi bir farklılığa rastlanılmamıştır. Ayrıca, spora yönelik
tutum ile yaşam doyumu arasında düşük düzeyde pozitif yönde anlamlı ilişki
tespit edilmiştir

Anahtar Kelimeler

Yaşam doyumu, Spora yönelik tutum, Sosyal bilimler, öğrenci

Kaynakça

• Alemdağ, S., Öncü, E. ve Sakallıoğlu, F. (2014), “Sınıf öğretmeni adaylarının beden eğitimi dersine yönelik tutum ve öz-yeterlikleri”, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), s.45-60.
• Altay B. ve Avcı, İ. (2009), “Huzurevinde yaşayan yaşlılarda özbakım gücü ve yaşam doyumu arasındaki ilişki”, Dicle Tıp Dergisi, 36,s.275-282.
• Çeçen, A.R. (2008), “Üniversite öğrencilerinde yasam doyumunu yordamada bireysel bütünlük (tutarlılık) duygusu, aile bütünlük duygusu ve benlik saygısı”, Eğitimde Kuram ve Uygulama, 4(1),s.19-30.
• Demirhan, G. ve Altay, F. (2001), “Lise birinci sınıf öğrencilerinin beden eğitimi ve spora ilişkin tutum ölçeği”, Hacettepe Spor Bilimleri Dergisi, 12(2), s. 9-20.
• Dew, T. ve Huebner, E. S. (1994), “Adolescents’ Perceived Quality of Life: An Exploratory İnvestigation”, Journal of School Psychology, 32, s.185–199.
• Dilmaç B. ve Ekşi, H. (2008), “Meslek yüksekokullarında öğrenim gören öğrencilerin yaşam doyumları ve benlik saygılarının incelenmesi”, SUSBED, 20, s.279-288.
• Doydu, İ. ve Çelen, A. ve Çoknaz, H. (2013), “Spor eğitim modelinin öğrencilerin beden eğitimi ve spora karşı tutumuna etkisi”, E-International Journal of Educational Research, 4(2), s.99-110.
• Göksel, A.G. ve Caz, Ç. (2016), “Anadolu lisesi öğrencilerinin beden eğitimi dersine yönelik tutumlarının İncelenmesi”, Marmara Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), s.1-9.
• Göksel, A.G., Caz, Ç., Yazıcı, Ö.F. ve İkizler, H.C. (2017), “Farklı bölümlerdeki öğrencilerin spora yönelik tutumlarının karşılaştırılması: Marmara üniversitesi örneği”, Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 8(2), s. 123-134.
• Gürbüz, A. G. (2008), Öfke denetimi eğitiminin lise son sınıf öğrencilerinin öfkeyle başa çıkmaları, yaşam doyumları ve depresyon düzeylerine etkisinin incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Kangalgil, M., Hünük, D. ve Demirhan, G. (2006). “İlköğretim, lise ve üniversite öğrencilerinin beden eğitimi ve spora ilişkin tutumlarının karşılaştırılması”, Spor Bilimleri Dergisi, 17(2), s.48-57.
• Kat, H. (2009), Bireysel sporcularla takım sporcularının stres düzeyleri ve problem çözme becerilerinin Karşılaştırılması, Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
• Leung, J.P. ve Leung, K. (1992). “Life satisfaction, self-concept, and relationship with parents in adolescence”, Journal of Youth and Adolescence, 21, s.653-665.
• Önal, L., Yılmaz, H.H., Kaldırımcı, M. ve Ağduman, F. (2017). “Atatürk Üniversitesi öğrencilerinin spora karşı tutumları ile yaşam kaliteleri arasındaki ilişkinin incelenmesi”, Muş Alparslan Üniversitesi Uluslararası Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), s. 26-34.
• Özkara, A.B., Kalkavan, A. ve Çavdar, S. (2015). “Spor bilimleri alanında eğitim alan üniversite öğrencilerinin yaşam doyum düzeylerinin araştırılması”, International Journal of Science Culture And Sport. Special Issue 3, s.336-346.
• Recepoğlu, E. (2013). “Öğretmen adaylarının yaşam doyumları ile öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı 1, s.311- 326.
• Telef, B.B. (2011). “Öğretmenlerin öz-yeterlikleri, iş doyumları, yaşam doyumları ve tükenmişliklerinin İncelenmesi”, Elementary Education Online, 10(1), s. 91-108.
• Tümlü, G.Ü. ve Recepoğlu, E. (2013). “Üniversite akademik personelinin psikolojik dayanıklılık ve yaşam doyumu arasındaki ilişki”, Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 3(3), s.205-213.
• Türkmen, M., Abdurahimoğlu, Y.,Varol, S. ve Gökdağ, M. (2016). “İslami İlimler Fakültesi Öğrencilerinin Spora Yönelik Tutumlarının İncelenmesi (Bartın Üniversitesi Örneği)”, International Journal of Contemporary Educational Studies, 2(1), s.48-59.
• Ünal, S., Karlıdağ, R. ve Yoloğlu, S. (2001). “Hekimlerde tükenmişlik ve iş doyumu düzeylerinin yaşam doyumu düzeyleri ile ilişkisi”, Klinik Psikiyatri, 4, s.113-118.Varol, R., Varol, S. ve Türkmen, M. (2014). “Bartın üniversitesinde öğrenim gören öğrencilerin spora yönelik tutumlarının belirlenmesi”, International Journal of Cultural and Social Studies, 3(2), s.316-329.
• Yanık, M. ve Çamlıyer, H. (2015). “Ortaöğretim 9. sınıf öğrencilerinin beden eğitimi ve spora ilişkin tutumları ile okula yabancılaşma düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi”, Uluslararası Spor, Egzersiz ve Antrenman Bilimi Dergisi, 1(1), s. 9-19.
• Yetim, A. (2014). Sosyoloji ve Spor, 6. Baskı, Berikan Yayınevi, Ankara.
• Yıldız, A.B., Arı, Ç. ve Yılmaz, B. (2017). “Üniversite öğrencilerinin spora yönelik tutumlarının incelenmesi (Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi örneği)”, Muş Alparslan Üniversitesi Uluslararası Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), s.35-45.
• Yılmaz, E. ve Altınok, V. (2009). “Okul yöneticilerinin yalnızlık ve yaşam doyum düzeylerinin arasındaki ilişkinin incelenmesi”, Pegem Journal of Education ve Instruction, 3(3), s. 59-69.
• Yılmaz, E. ve Aslan, H. (2013). “Öğretmenlerin iş yerindeki yalnızlıkları ve yaşam doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi”, Pegem Journal Of Education ve Instruction, 3(3), s.59-69.