Is Intention of Forgiveness Susceptible to Tendency of Critical Thinking?

Yıl 2019, Cilt: 10 Sayı: 3, 522 - 532, 23.10.2019

Emine Şener

Öz

Individual,
group and organizational conflicts can affect as negatively to relations.
Forgiveness, which plays an important role in organizing relationships that are
damaged after living conflicts and adverse events, will not only be emotional
but also addressed on the rational side will enable us to rediscover the
process. In this study by movement from this point, it has been researched
whether the forgiveness has influenced without critical thinking. For this
purpose, during the 2017-2018 academic year to 400 students, which were
educated in a state university, was applied tendency to forgive and critical
thinking scale. Implementation was conducted by face-to-face and educated
interviewers. The data obtained after the application were analyzed according
to parametric using statistical package program. Correlation and regression
analyzes have performed to determine the relationship and effectiveness between
the variables. As a result of analysis, while the tendency to forgive according
to sex different, the tendency to critical thinking has been different only
according to class. In the study, while there has a weak positive relationship
between the tendency to forgiveness and the tendency to critical thinking, the
regression model for the influence of critical thinking on forgiveness has
considered significant. Recommendations have been developed to related this
study of results.

Anahtar Kelimeler

Forgiveness, Critical Thinking, Positive Psychology, Student of Faculty of Economics and Administrative Sciences.

Affetme Niyeti Eleştirel Düşünme Eğilimine Duyarlı Mıdır?

Öz

Birey, grup ve örgütsel düzeyde yaşanan
çatışmalar ilişkileri olumsuz etkileyebilmektedir. Yaşanan çatışma ve
istenmeyen olaylardan sonra zedelenen ilişkileri düzenlemede önemli bir rol
üstlenen affetmenin sadece duygusal değil aynı zamanda rasyonel tarafıyla da
ele alınması süreci yeniden keşfetmemizi sağlayacaktır. Bu çalışmada da bu
noktadan hareketle affetmenin eleştirel düşünmeden etkilenip etkilenmediği
araştırılmıştır. Bu amaçla 2017-2018 eğitim-öğretim yılında bir devlet
üniversitesinde öğrenim gören 400 öğrenciye, affetme eğilimi ve eleştirel
düşünme eğilimi ölçekleri uygulanmıştır. Uygulama, yüz yüze ve eğitimli
anketörler tarafından gerçekleştirilmiştir. Uygulama sonrası elde edilen
veriler, istatistik paket programı kullanılarak parametrik analizler
yapılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkiyi ve etkiyi tespit etmek amacıyla
korelasyon ve regresyon analizleri yapılmıştır. Analizler sonucunda,  cinsiyete göre affetme eğilimleri
farklılaşırken, eleştirel düşünme eğilimi sadece sınıfa göre değişmektedir.
Araştırmada, affetme eğilimi ile eleştirel düşünme eğilimi arasında pozitif
yönde zayıf bir ilişki varken, eleştirel düşünmenin affetme üzerindeki etkisine
ilişkin kurulan regresyon modeli anlamlı kabul edilmiştir. Sonuçlara uygun
öneriler geliştirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Eleştirel Düşünme, Pozitif Psikoloji, Affetme, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Öğrencisi.

Kaynakça

• Akın, M., Özdevecioğlu, M., Ünlü, O. (2012), Örgütlerde İntikam Niyeti ve Affetme Eğiliminin Çalışanların Ruh Sağlıkları İle İlişkisi. Amme İdaresi Dergisi, 45(1), s. 77-97.
• Ampuero, D., Miranda, C. E., Delgado, L. E., Goyen, S., Weaver, S. (2015), Empathy and critical thinking: primary students solving local environmental problems through outdoor learning. Journal of Adventure Education & Outdoor Learning, 15(1), s. 64-78.
• Araslantaş, H. (2016), Okul Öncesi Öğretmenlerinin Empatik Eğilim Düzeyleri ile Duygusal Zeka Düzeyleri Arasındaki İlişki. Sütçü İmam Üniversitesi Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş.
• Aydın, F. T. (2017). Pozitif bir Karakter Gücü Olarak Affedicilik. The Journal of Happiness & Well-Being, 5(1), s. 1-22.
• Ayten, A. (2009), Affedicilik ve Din: Affetme Eğilimi ve Dindarlıkla İlişkisi Üzerine Ampirik Bir Ara§tırma . M.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi, 37(2), s. 111-128.
• Ayten, A., Ferhan, H. (2016). Forgiveness, Religiousness, And Life Satisfaction: An Empirical Study On Turkish And Jordanian University Students. Spiritual Psychology and Counseling, 1, s. 79-84.
• Bugay, A., Demir, A. (2012), Affetme Arttırılabilinir mi?: Affetmeyi Geliştirme Grubu. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (37), s. 96-106.
• Büyüköztürk, Ş. (2002), Faktör Analizi: Temel Kavramlar Ve Ölçek Geliştirmede Kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32, s. 470-483.
• Dil, S. (2001), Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Öğrencilerinin Eleştirel Düşünme Düzeyleri. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Bilim Uzmanlığı Tezi, Ankara.
• Eğmir, E., Ocak, G. (2018), Eleştirel Düşünme Becerisi Öğretim Tasarımının Öğrencislerin Yansıtıcı Düşünme Becerilerine Etkisi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 11(3), s. 431-456.
• Eldekçioğlu, J., Özkılıç, R. (2008), Eleştirel Düşünme Eğitiminin Pdr Öğrencilerinin Eleştirel Düşünme Becerisine Etkisi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(29), s. 25-36.
• Enright. (2001), Forgiveness Is a Choice. Washington, D.C: APA Books.
• Ghaemmaghami, P., Allemand, M., Martin, M. (2011), Forgiveness in Younger, Middle-Aged and Older Adults: Age and Gender Matters. Journal of Adult Development, 18, s. 192–203.
• Hallich, O. (2013), Can the Paradox of Forgiveness Be Dissolved? Ethic Theory Moral Practice, 16, s. 999-1017.
• Kalkan, C., Şener, E., Demirel, Ö., Şarlak, K. (2009), Öğrenci Hemşirelerin Eleştirel Düşünme Düzeyleri ve Etkileyen Faktörler. Hastane ve Yaşam Akademik ve Aktüel Tıp Dergisi, 5(45), s. 73-82.
• Karakaş, A. C. (2017). Manevi Zekanın İç Yönelimli Dindarlık, Affetme Esnekliği ve Öznel İyi Oluşla İlişkisi, Türkiye İlahiyat Araştırmaları Dergisi, 1(1), s.53-63. Korur, E. N., Öncü, E., Kılıç, S. K. (2016), Eleştirel Düşünme ve Empatik Eğilim İlişkisi. Beden Eğitimi Öğretmeni Adayları Örneği. Journal of Computer and Education Research, 4, s. 179-204.
• Kurtuluş, K. (19989). Pazarlama Araştırmaları, Avcıol Basım Yayın, İstanbul.
• Lennon, R. E. (2013), A Meta-Analysis of Cultural Differences in Revenge and Forgiveness. North Florida: UNF Theses and Dissertations. http://digitalcommons.unf.edu/etd/476 (01.07.2018)
• Miller, A. J., Worthington, E. L., McDaniel, M. A. (2008), Gender and forgiveness: A metaanalytic review and research agenda. Journal of Social and Clinical Psychology, 27(8), s. 843-876.
• Öztürk, N. (2006), Hemşirelilik Öğrencilerinin Eleştirel Düşünme Düzeyleri ve Eleştirel Düşünmeyi Etkileyen Faktörler. Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sivas.
• Paul, R., & Elder, L. (2005), A Guide For Educators to Critical Thinking Competency Standards. The Foundation for Critical Thinking. www.criticalthinking.org (01.07.2018)
• Raj, M., & Wiltermuth, S. S. (2016), Barriers to Forgiveness. Social and Personality Psychology Compass, 10, s. 679–690. wileyonlinelibrary.com/journal/spc3 (01.07.2018)
• Rijavec, M., Jurčec, L., Mijočević, I. (2010), Gender Differences in the Relationship between Forgiveness and Depression/Happiness. Psihologijske Teme , 19 (1), s. 187-202.
• Şener, E., Çetinkaya, F. (2015), Bir Liderlik Özelliği Olarak Affetme Ve Örgütsel Düzeyde Etkileri Üzerine Bir İnceleme. Journal of Business Research-Türk, 7(4), s. 24-42.
• Şener, E. (2018). Örgütsel Teoriden Örgütsel Davranışa: Erdem, Savaş Yayınları, Ankara.
• Toussainti, L., & Webb, J. R. (2005), Gender Differences in the Relationship Between Empathy and Forgiveness. The Journal of Social Psychology, 145(6), s. 673-685.Ural, A., Kılıç, İ. (2006). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS İle Veri Analizi, Detay Yayıncılık, Ankara.
• Uysal, V, (2015). Genç Yetişkinlerde Affetme Eğilimleri ve Dinî Yönelim/Dindarlık, Marmara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, 48, s. 35-56.
• Worthington, E. L., & Scherer, M. (2004), Forgiveness is an Emotion-Focused Coping Strategy That Can Reduce Health Risks And Promote Health Resilience: Theory, Review, And Hypotheses. Psychology & Health, 19(3), s. 385-405.