Öz
Turizm sektörünün doğrudan ve dolaylı
yoldan ekonomiye olan katkısının yanında, turizm yatırımları normal koşullarda
geri dönüşü uzun yıllar alan, sermaye oranı yüksek, siyasal, sosyal, doğal ve
ekonomik olaylara son derece duyarlı ve kırılgan, dolayısıyla da girişimciler için
riskli yatırımlardır. Bu durum devletlerin turizm sektörünün sağladığı ekonomik
ve sosyal faydaların artarak devam etmesini sağlamak için sektörün ihtiyaç
duyduğu yasal düzenlemeleri uygulamaya koyma gerekliliklerini ortaya
çıkarmaktadır. Bu uygulamalar arasında girişimcileri turizm alanında yatırıma
yönlendirici teşvikler ve destekler önemli yer tutmaktadır. Bu çalışmanın amacı
paydaşların bakış açısıyla turizm teşviklerini ve desteklerini
değerlendirmektir. Özellikle farklı kurumların verdiği turizm teşvik ve
destekleri turizm paydaşlarının bakış açısıyla değerlendirilmiştir. Çalışmada
nitel araştırma yöntemi kullanılmış olup, 5 turizm sektör temsilcisi ve 5 kamu
kurumu yöneticisi ile görüşmeler yapılmıştır. Araştırma sonucunda
işletme/dernek yöneticilerinin bazıları turizm destek ve teşviklerinden
haberdarken, bazıları ise bu konuda yeteri kadar bilgi sahibi olmadıklarını
ifade etmişlerdir. Bu yüzden kamu kuruluşlarının daha fazla tanıtıcı faaliyette
bulunması isabetli olacaktır. Kamu kurumları sadece teşvik/destek vermekle
kalmayıp, işletmelere/derneklere danışmanlık hizmeti de vermelidir. Turizm
teşviklerine/desteklerine başvuru yapılırken başvuru adımları kısaltılmalı,
bürokratik işlemler azaltılmalıdır. Büyük yatırımlar gerektiren projelerde kamu
kurumları özel sektörle daha fazla işbirliği içine girmelidir.
Anahtar Kelimeler
Teşvik uygulamaları turizm destekleri turizm paydaşları Bartın
Kaynakça
- Ay, H.M., (2005). “Yatırım teşviklerinin sabit sermaye yatırımları üzerindeki etkisi”, Selçuk Üniversitesi Karaman İktisadi İdari Bilimler Dergisi, Sayı:2, Cilt:5, Aralık 2005, 176-184.Aydin, M. (2017). Türkiye’de islami turizmde teşvik yetersizliği. Ulakbilge Sosyal Bilimler Dergisi, 5(10), 421-435.Aydoğuş, İ., Soybali, H. H., ve Baytok, A. (2006). Yunanistan İle Türkiye’de Uygulanan Turizm Yatirim Teşviklerinin Karşilaştirilmasi. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(1), 1-22.Ataer, M. U., Erdemli, S., ve Varışlı, A. (2003). Turizm sektörüne sağlanan devlet yardımları. Hazine Dergisi, 16, 21-31.Bahar, O. (2007). Küreselleşme sürecinde Türkiye'de turizm sektörüne sağlanan teşvikler.Bayram, G. E., Bayram, A. T., ve Sürücü, Ö. (2016). Sürdürülebilir kalkınma için turizm: Şanlıurfa’da bulunan sivil toplum kuruluşlarının görüşleri. ÜNİDAP Uluslararası Bölgesel Kalkınma Konferansı, Muş.Fortier, A-M. (1998). Gender, ethnicity and fieldwork: a case study. İçinde C. Seale (Editör), Researching Society and Culture ( ss. 48–57). London: Sage Publications.Jennings, G. R. (2005). Interviewing: a focus on qualitative techniques. İçinde B. L. Ritchie, P. Burns ve C. Palmer (Editörler), Tourism Research Methods (ss. 99–117). Cambridge: Cabi Publishing.Kahveci, A. (2014). Dış ticaret kapsamında medikal turizm ve medikal turizm teşviklerinin etkinliğinin incelenmesi: Alanya örneği. Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.Kalkınma Bakanlığı (2018). Onuncu kalkınma planı. Ankara, Erişim: 05.02.2019 http://www.sbb.gov.tr/Lists/Kalknma%20Planlar/Attachments/12/Onuncu_Kalk%C4%B1nma_Plan%C4%B1.pdfKarataş, G., ve Tetik, N. Turizm işletmelerine sağlanan devlet teşviklerinin muhasebeleştirilmesinin tms-20 standardı ve tekdüzen muhasebe sistemi açısından karşılaştırılması. Muhasebe Ve Vergi Uygulamaları Dergisi, 11(1), 1-26.Küçükaltan, K., ve Eskin, İ. (2008). Türkiye’deki otel işletmelerine bir finansman modeli olarak teşvikler. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 158-172.Kümbetoğlu, B. (2005). Sosyolojide ve antropolojide niteliksel yöntem ve araştırma. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.Özcan, E. Ö. (2016). Türkiye’de uygulanan son dönem turizm teşvik politikalari üzerine bir değerlendirme. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Erciyes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: Kayseri.Paçacı, S. (2011). Devlet teşvikleri ve yardımları standardına göre şirketlere sağlanan devlet teşviklerinin muhasebeleştirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi: Sakarya.Pamukçu, H. (2014). Turizm sektöründe teşvik veren kurumların AHP ve ANP yöntemi ile belirlenmesi: Kastamonu örneği Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.Patton, M. Q. (2002). Two decades of developments in qualitative inquiry: A personal, experiential perspective. Qualitative social work, 1(3), 261-283.Seale, C. (1998). Qualitative interviewing. İçinde C. Seale (Editör), Researching Society and Culture (ss.202–216). London: Sage Publications.Toker, B. (2007). Türkiye’de turizm sektörü teşviklerinin değerlendirilmesi. Celal Bayar Üniversitesi İİBF Dergisi, 14(2), 82-92.TURSAB (2017). Turizm istatistikleri. https://www.tursab.org.tr/tr/turizm-verileri/istatistikler/turizmin-ekonomideki-yeri/gsmh-icindeki-payi-1963-_79.html. Erişim: 06.03.2017Yavuz, A. (2010). Bir maliye politikası aracı olarak yatırım teşviklerinin rekabet koşulları altında özel kesim yatırımları ve istihdam üzerine etkisi: Ekonometrik bir analiz. Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 15(1), 83-101.Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Öz
In addition to the direct and indirect contribution of the tourism
sector to the economy, tourism investments are normally fragile and highly
sensitive to political, social, natural and economic events, which take many
years of return and are risky for entrepreneurs. This situation necessitates
the requirement of states to implement the legal regulations required by the
sector in order to ensure the continued economic and social benefits of the
tourism sector. Among these implementations, incentives and supports that guide
entrepreneurs to investment in tourism are important. The aim of this study is
to evaluate tourism incentives and supports from the perspective of
stakeholders. Especially, tourism incentives and supports given by different
institutions were evaluated from the perspective of tourism stakeholders.
Qualitative research method was used in the study and interviews were conducted
with 5 tourism sector representatives and 5 public institutions managers. As a
result of the research, some of the business / association managers were aware
of tourism support and incentives, while others stated that they did not have
enough information about this issue. Therefore, it would be prudent for public
institutions to engage in more promotional activities. Public institutions
should not only provide incentives / support, but also advise businesses /
associations. When applying for tourism incentives / supports, application
steps should be shortened and bureaucratic procedures should be reduced. In
projects requiring large investments, public institutions should cooperate more
with the private sector
Kaynakça
- Ay, H.M., (2005). “Yatırım teşviklerinin sabit sermaye yatırımları üzerindeki etkisi”, Selçuk Üniversitesi Karaman İktisadi İdari Bilimler Dergisi, Sayı:2, Cilt:5, Aralık 2005, 176-184.Aydin, M. (2017). Türkiye’de islami turizmde teşvik yetersizliği. Ulakbilge Sosyal Bilimler Dergisi, 5(10), 421-435.Aydoğuş, İ., Soybali, H. H., ve Baytok, A. (2006). Yunanistan İle Türkiye’de Uygulanan Turizm Yatirim Teşviklerinin Karşilaştirilmasi. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(1), 1-22.Ataer, M. U., Erdemli, S., ve Varışlı, A. (2003). Turizm sektörüne sağlanan devlet yardımları. Hazine Dergisi, 16, 21-31.Bahar, O. (2007). Küreselleşme sürecinde Türkiye'de turizm sektörüne sağlanan teşvikler.Bayram, G. E., Bayram, A. T., ve Sürücü, Ö. (2016). Sürdürülebilir kalkınma için turizm: Şanlıurfa’da bulunan sivil toplum kuruluşlarının görüşleri. ÜNİDAP Uluslararası Bölgesel Kalkınma Konferansı, Muş.Fortier, A-M. (1998). Gender, ethnicity and fieldwork: a case study. İçinde C. Seale (Editör), Researching Society and Culture ( ss. 48–57). London: Sage Publications.Jennings, G. R. (2005). Interviewing: a focus on qualitative techniques. İçinde B. L. Ritchie, P. Burns ve C. Palmer (Editörler), Tourism Research Methods (ss. 99–117). Cambridge: Cabi Publishing.Kahveci, A. (2014). Dış ticaret kapsamında medikal turizm ve medikal turizm teşviklerinin etkinliğinin incelenmesi: Alanya örneği. Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.Kalkınma Bakanlığı (2018). Onuncu kalkınma planı. Ankara, Erişim: 05.02.2019 http://www.sbb.gov.tr/Lists/Kalknma%20Planlar/Attachments/12/Onuncu_Kalk%C4%B1nma_Plan%C4%B1.pdfKarataş, G., ve Tetik, N. Turizm işletmelerine sağlanan devlet teşviklerinin muhasebeleştirilmesinin tms-20 standardı ve tekdüzen muhasebe sistemi açısından karşılaştırılması. Muhasebe Ve Vergi Uygulamaları Dergisi, 11(1), 1-26.Küçükaltan, K., ve Eskin, İ. (2008). Türkiye’deki otel işletmelerine bir finansman modeli olarak teşvikler. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 158-172.Kümbetoğlu, B. (2005). Sosyolojide ve antropolojide niteliksel yöntem ve araştırma. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.Özcan, E. Ö. (2016). Türkiye’de uygulanan son dönem turizm teşvik politikalari üzerine bir değerlendirme. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Erciyes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: Kayseri.Paçacı, S. (2011). Devlet teşvikleri ve yardımları standardına göre şirketlere sağlanan devlet teşviklerinin muhasebeleştirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi: Sakarya.Pamukçu, H. (2014). Turizm sektöründe teşvik veren kurumların AHP ve ANP yöntemi ile belirlenmesi: Kastamonu örneği Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.Patton, M. Q. (2002). Two decades of developments in qualitative inquiry: A personal, experiential perspective. Qualitative social work, 1(3), 261-283.Seale, C. (1998). Qualitative interviewing. İçinde C. Seale (Editör), Researching Society and Culture (ss.202–216). London: Sage Publications.Toker, B. (2007). Türkiye’de turizm sektörü teşviklerinin değerlendirilmesi. Celal Bayar Üniversitesi İİBF Dergisi, 14(2), 82-92.TURSAB (2017). Turizm istatistikleri. https://www.tursab.org.tr/tr/turizm-verileri/istatistikler/turizmin-ekonomideki-yeri/gsmh-icindeki-payi-1963-_79.html. Erişim: 06.03.2017Yavuz, A. (2010). Bir maliye politikası aracı olarak yatırım teşviklerinin rekabet koşulları altında özel kesim yatırımları ve istihdam üzerine etkisi: Ekonometrik bir analiz. Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 15(1), 83-101.Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 27 Ekim 2019 |
| Gönderilme Tarihi | 20 Eylül 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 2019 Ek Sayı |
