This study aims to examine the relationship between exercise addiction levels and tranquality among students of the faculty of sports sciences, considering certain socio-demographic characteristics. A descriptive relational survey model was employed in the study. The sample consisted of 274 students randomly selected from the faculty of sports sciences. Data were collected using a personal information form, the Exercise Addiction Scale developed by Tekkurşun-Demir et al. (2018), and the Peace Scale developed by Demirci and Ekşi (2017). In data analysis, Student’s t-test and One-Way Analysis of Variance (ANOVA) were applied to examine differences in peace and exercise addiction scores across variables such as gender, national athlete status, and academic department; significant differences were further detailed using the Tukey test. Findings indicated that active athletes generally showed higher levels of peace, with students engaged in team sports exhibiting higher peace scores than those participating in individual sports. Analysis based on income level showed that students with moderate income levels had higher peace scores compared to those in the lower-income group. Additional findings, such as the increase in peace levels with age and the decrease in the tendency to postpone personal-social needs, suggest that peace may vary with age. The study concludes by recommending the promotion of sports activities that strengthen social bonds to enhance peace and implementing supportive programs for students with lower income levels.
1919B012336091
Bu çalışmanın amacı, spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin egzersiz bağımlılığı ile huzur düzeyleri arasındaki ilişkiyi, belirli sosyo-demografik özellikler açısından incelemektir. Araştırmada betimsel bir model olarak ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Örneklem, spor bilimleri fakültesinden tesadüfi olarak seçilen 274 öğrenciden oluşmaktadır. Veriler, katılımcıların demografik bilgilerini içeren kişisel bilgi formu, Tekkurşun-Demir ve arkadaşları (2018) tarafından geliştirilen Egzersiz Bağımlılığı Ölçeği ve Demirci ve Ekşi (2017) tarafından geliştirilen Huzur Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin analizinde, katılımcıların cinsiyet, milli sporcu olma durumu ve bölüm gibi değişkenlere göre huzur ve egzersiz bağımlılığı ölçek puanları arasındaki farkları incelemek amacıyla Student t testi ve Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Çalışmanın bulgularına göre, aktif sporcuların huzur düzeyleri genel olarak daha yüksek bulunurken, özellikle takım sporlarıyla uğraşan öğrencilerin bireysel sporculara göre daha yüksek huzur düzeyine sahip olduğu saptanmıştır. Gelir düzeyine göre yapılan analizlerde, orta gelir seviyesindeki öğrencilerin düşük gelir grubundaki öğrencilere kıyasla daha yüksek huzur düzeyine sahip oldukları belirlenmiştir. Yaş arttıkça huzur düzeyinin artması ve bireysel-sosyal ihtiyaçların ertelenmesi eğiliminin azalması gibi bulgular, huzurun yaşa bağlı olarak değişebileceğini göstermektedir. Çalışma sonucunda, huzuru artırmak amacıyla sosyal bağları güçlendiren spor aktivitelerinin teşvik edilmesi ve düşük gelirli öğrencilere yönelik destekleyici programların uygulanması önerilmektedir.
TÜBİTAK
1919B012336091
2209-A Üniversite Öğrencileri Araştirma Projeleri Desteği ile destek sağlayan TUBITAK Başkanlığına içtenlikle teşekkür ederiz
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Sağlık Politikası |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Proje Numarası | 1919B012336091 |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Mayıs 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 10 Kasım 2024 |
| Kabul Tarihi | 22 Mayıs 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 16 Sayı: 2 |