Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Yeni Medyada Şiddetin Mizahi Temsili

Yıl 2025, Cilt: 16 Sayı: 3, 1118 - 1140, 29.09.2025

Öz

Bu çalışma, yeni medya platformlarında mizahın şiddeti nasıl temsil ettiğini ve bu temsillerin toplumsal algılar üzerindeki etkilerini analiz etmeyi amaçlamaktadır. Türkçe stand-up programlarında şiddet temsillerinin nasıl şekillendiği ve bu temsillerin toplumsal önyargıları nasıl etkilediği incelenmiştir. Tematik içerik analizi yöntemiyle yürütülen araştırmada, YouTube platformunda yayımlanan on farklı stand-up gösterisi analiz edilmiş, tematik kodlama uygulanmış ve elde edilen veriler tematik analiz matrisi ile organize edilmiştir. Analiz sonucunda toplam on üç farklı şiddet türüne ulaşılmış, en sık temsil edilen şiddet türlerinin sembolik şiddet (%12,29) ve toplumsal şiddet (%11,26) olduğu tespit edilmiştir. Çalışmada kadınlar (%20), alt sosyoekonomik gruplar (%18) ve köylülere (%15) yönelik yönelik mizahi anlatımların, toplumsal önyargı ve ayrımcı söylemleri yeniden üretmektedir. Çalışma, mizahın eleştirel bir araç olma potansiyeline sahip olmasına rağmen, çoğu zaman şiddeti normalleştirici bir işlev üstlendiğini ortaya koymaktadır. Tekrar, ironi ve abartı gibi tekniklerle şiddetin estetize edilmesi, izleyicilerin bu tür davranışları sorgulamadan içselleştirmesine neden olmaktadır. Sonuç olarak, mizahi içeriklerin toplumsal normları eleştirme kapasitesinin sınırlı kaldığı, aksine var olan önyargıları pekiştirdiği görülmüştür. Bu bağlamda çalışma, yeni medya ortamlarında şiddet temsillerinin daha bilinçli bir perspektifle ele alınması gerektiğine dikkat çekmektedir.

Etik Beyan

Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (GUSBID) kapsamında değerlendirilmesi üzere göndermiş olduğum “Yeni Medyada Şiddetin Mizahi Temsili” başlıklı bu çalışma etik kurul izni gerektirmemektedir.

Destekleyen Kurum

Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (GUSBID) kapsamında değerlendirilmesi üzere göndermiş olduğum “Yeni Medyada Şiddetin Mizahi Temsili” başlıklı makale herhangi bir kurum veya kuruluş tarafından maddi ya da manevi olarak desteklenmemiştir. Araştırma tamamen bağımsız bir şekilde yürütülmüş olup, çalışmada yer alan tüm analizler ve sonuçlar yazarların özgün katkılarıyla ortaya konmuştur.

Kaynakça

  • Anderson, J. (2022). Sexual violence in post-conflict societies. Journal of Peace and Conflict Studies, 18(2), 89-110.
  • Baltacı, A. (2017). Nitel veri analizinde Miles-Huberman modeli. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(1), 1-14.
  • Brown, K. (2022). Gender-based violence and war. Conflict and Society Review, 12(3), 88-95. Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri (s. 93). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Cuijpers, N., ve Brown, P. R. (2016). Symbolic and systemic violence in media representations of aggression towards ambulance personnel in the Netherlands. Society, Health & Vulnerability, 7(1), 1–18. https://doi.org/10.3402/shv.v7.28669
  • Çalık, M. ve Sözbilir, M. (2014). İçerik analizinin parametreleri. Eğitim ve Bilim, 39(174).
  • De Maio, F. ve Ansell, D. (2018). As natural as the air around us”: on the origin and development of the concept of structural violence in health research. International Journal of Health Services, 48(4), 749–759.
  • Erincik, S. (2018). “Fark Yaratma” Salgınının taşıyıcısı olarak komedi ya da az ağlamak çok gülmek. TYB Akademi Dil Edebiyat ve Sosyal Bilimler Dergisi, 24, 9-27.
  • Farmer, P. (2023). Structural violence and global health inequities. Health Equity Journal, 14(1), 21-36.
  • Fedorov, A., Levitskaya, A., ve Gorbatkova, O. (2018). The structural model of the contents of audiovisual media texts on school and university topic. Media Education, (1), 1–14. https://doi.org/10.2139/ssrn.3125731
  • Fitzpatrick, L. (2013). Performing gender, performing violence on the Northern Irish stage: ‘Spittin’ blood in a Belfast sink’. Contemporary Theatre Review, 23(3), 302–313. https://doi.org/10.1080/10486801.2013.806320
  • Güleç, H., Topaloğlu, M., Ünsal, D. ve Altıntaş, M. (2012). Bir kısır döngü olarak şiddet. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 4(1), 112-137.
  • Güreşci, D. (2021). Türkiye’de kadına yönelik şiddet algısının analitik incelemesi (Kocaeli Üniversitesi örneği) (Yüksek lisans tezi, Kocaeli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli).
  • Harris, L. ve Brown, R. (2024). Trauma therapy for violence victims. Clinical Psychology Review, 29(5), 67-89.
  • Hınız, G. ve Yavuz, A. (2023). Yansıtıcı tematik analiz: Bir doktora tez çalışması örneği. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 19(2), 388-408.
  • Koçak, A. ve Arun, Ö. (2006). İçerik analizi çalışmalarında örneklem sorunu. Selçuk İletişim, 4(3), 21-28. https://doi.org/10.18094/si.51496
  • Krug, E. G., Dahlberg, L. L., Mercy, J. A., Zwi, A. B. ve Lozano, R. (2002). World report on violence and health. World Health Organization.
  • Lamont, B. R. (2021). Amusing abusers and humourless survivors: Analysing the role of comedy in media representations of sexual violence. Galactica media: Journal of Media Studies, 3(3), 344–363. https://doi.org/10.46539/gmd.v3i3.134
  • Lee, S. ve Johnson, T. (2020). Psychological impacts of domestic violence. Psychological Science Quarterly, 11(4), 54-78.
  • Levent, F. (2025). Bu kadar gülünecek ne var? Sosyal bir sistem olarak mizah. Sosyal Bilimler ve Sağlık Bülteni, Kış(13), 3-17.
  • Miller, A. (2023). Anti-violence programs in schools. Educational Psychology Journal, 15(6), 103-122.
  • Morreall, J. (2009). Humor as cognitive play. Journal of Literary Theory, 3(2), 241–260. https://doi.org/10.1515/JLT.2009.014
  • Perry, B., ve Sutton, M. (2006). Seeing red over black and white: Popular and media representations of inter-racial relationships as precursors to racial violence. Canadian Journal of Criminology and Criminal Justice, 48(6), 867–904. https://doi.org/10.3138/cjccj.48.6.867
  • Polat, O. (2016). Şiddet. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 22(1), 15-34.
  • Santaemilia, J., ve Maruenda-Bataller, S. (2014). The linguistic representation of gender violence in (written) media discourse: The term ‘woman’ in Spanish contemporary newspapers. Journal of Language Aggression and Conflict, 2(2), 249–273. https://doi.org/10.1075/jlac.2.2.04san
  • Smith, J. (2025). Legal reforms for combating violence against women. International Law Review, 8(3), 145-167. Sondakika.com. (n.d.). Türkiye’de sosyal medya kullanım istatistikleri. Retrieved from https://www.sondakika.com/politika/haber-turkiye-de-sosyal-medya-kullanim-istatistikleri-18147904/?utm_source=chatgpt.com
  • Tatlıoğlu, S. S. (2020). Şiddet olgusu ve yeni nesil seyirci kalma etkisi: Sosyal medya ve gerçek hayat ikilemi (Yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul).
  • Valdivieso, L. (2023). Con faldas y a lo wilder. Impacto y superación del código hays en 'Some Like It Hot' (1959), de Billy Wilder. Revista de la Asociación Española de Semiótica, (28), 89–102. https://revistas.uned.es/index.php/rdtp/article/view/40888
  • Weaver, S., ve Lockyer, S. (2024). Intersectionality and the construction of humour in contemporary stand-up comedy. European Journal of Cultural Studies, 00(0) 1–19. https://doi.org/10.1177/13675494241294156
  • Wigger, I. (2019). Anti-Muslim racism and the racialisation of sexual violence: ‘Intersectional stereotyping’ in mass media representations of male Muslim migrants in Germany. Culture and Religion, 20(3), 248–271. https://doi.org/10.1080/14755610.2019.1658609
  • Yener, Ş. (2023). Şiddet, şiddet türleri ve okulda öğretmene yönelen şiddet. İçtimaiyat, 7(1), 273-289.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yılmaz, G. (2014). Medya şiddetinin çocuklar üzerine etkileri çocuk ve şiddet: Toplumsal şiddetin cenderesinde çocuklar. 5. Uluslararası Risk Altında ve Korunması Gereken Çocuklar Sempozyumu Seçilmiş Bildirileri, (3), 29-41.
  • Žižek, S. (2018). Şiddet: Altı yan düşünce. İstanbul: Encore Yayınları.

The Humorous Representation of Violence in New Media

Yıl 2025, Cilt: 16 Sayı: 3, 1118 - 1140, 29.09.2025

Öz

This study aims to analyze how humor represents violence on new media platforms and how these representations influence societal perceptions. It examines how violence is portrayed in Turkish stand-up programs and its impact on social prejudices. Using thematic content analysis, ten different stand-up performances published on YouTube were analyzed, thematic coding was applied, and the data were organized using a thematic analysis matrix. The analysis identified thirteen different types of violence, with symbolic violence (12.29%) and social violence (11.26%) being the most frequently represented forms. The study found that humorous narratives targeting women (20%), lower socioeconomic groups (18%), and rural populations (15%) contribute to the reproduction of social prejudices and discriminatory discourse. Although humor has the potential to be a critical tool, the study reveals that it often functions to normalize violence. Techniques such as repetition, irony, and exaggeration aestheticize violence, leading audiences to internalize these behaviors without questioning them. Consequently, the study concludes that humorous content has a limited capacity to critique social norms and instead reinforces existing biases. In this context, the research emphasizes the need for a more conscious approach to representations of violence in new media environments.

Etik Beyan

The study titled "The Humorous Representation of Violence in New Media," which I have submitted for evaluation within the scope of Gümüşhane University Journal of Social Sciences (GUSBID), does not require ethics committee approval.

Destekleyen Kurum

The article titled "The Humorous Representation of Violence in New Media," which I have submitted for evaluation within the scope of Gümüşhane University Journal of Social Sciences (GUSBID), has not been financially or morally supported by any institution or organization. The research has been conducted entirely independently, and all analyses and results presented in the study are the original contributions of the authors.

Kaynakça

  • Anderson, J. (2022). Sexual violence in post-conflict societies. Journal of Peace and Conflict Studies, 18(2), 89-110.
  • Baltacı, A. (2017). Nitel veri analizinde Miles-Huberman modeli. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(1), 1-14.
  • Brown, K. (2022). Gender-based violence and war. Conflict and Society Review, 12(3), 88-95. Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri (s. 93). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Cuijpers, N., ve Brown, P. R. (2016). Symbolic and systemic violence in media representations of aggression towards ambulance personnel in the Netherlands. Society, Health & Vulnerability, 7(1), 1–18. https://doi.org/10.3402/shv.v7.28669
  • Çalık, M. ve Sözbilir, M. (2014). İçerik analizinin parametreleri. Eğitim ve Bilim, 39(174).
  • De Maio, F. ve Ansell, D. (2018). As natural as the air around us”: on the origin and development of the concept of structural violence in health research. International Journal of Health Services, 48(4), 749–759.
  • Erincik, S. (2018). “Fark Yaratma” Salgınının taşıyıcısı olarak komedi ya da az ağlamak çok gülmek. TYB Akademi Dil Edebiyat ve Sosyal Bilimler Dergisi, 24, 9-27.
  • Farmer, P. (2023). Structural violence and global health inequities. Health Equity Journal, 14(1), 21-36.
  • Fedorov, A., Levitskaya, A., ve Gorbatkova, O. (2018). The structural model of the contents of audiovisual media texts on school and university topic. Media Education, (1), 1–14. https://doi.org/10.2139/ssrn.3125731
  • Fitzpatrick, L. (2013). Performing gender, performing violence on the Northern Irish stage: ‘Spittin’ blood in a Belfast sink’. Contemporary Theatre Review, 23(3), 302–313. https://doi.org/10.1080/10486801.2013.806320
  • Güleç, H., Topaloğlu, M., Ünsal, D. ve Altıntaş, M. (2012). Bir kısır döngü olarak şiddet. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 4(1), 112-137.
  • Güreşci, D. (2021). Türkiye’de kadına yönelik şiddet algısının analitik incelemesi (Kocaeli Üniversitesi örneği) (Yüksek lisans tezi, Kocaeli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli).
  • Harris, L. ve Brown, R. (2024). Trauma therapy for violence victims. Clinical Psychology Review, 29(5), 67-89.
  • Hınız, G. ve Yavuz, A. (2023). Yansıtıcı tematik analiz: Bir doktora tez çalışması örneği. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 19(2), 388-408.
  • Koçak, A. ve Arun, Ö. (2006). İçerik analizi çalışmalarında örneklem sorunu. Selçuk İletişim, 4(3), 21-28. https://doi.org/10.18094/si.51496
  • Krug, E. G., Dahlberg, L. L., Mercy, J. A., Zwi, A. B. ve Lozano, R. (2002). World report on violence and health. World Health Organization.
  • Lamont, B. R. (2021). Amusing abusers and humourless survivors: Analysing the role of comedy in media representations of sexual violence. Galactica media: Journal of Media Studies, 3(3), 344–363. https://doi.org/10.46539/gmd.v3i3.134
  • Lee, S. ve Johnson, T. (2020). Psychological impacts of domestic violence. Psychological Science Quarterly, 11(4), 54-78.
  • Levent, F. (2025). Bu kadar gülünecek ne var? Sosyal bir sistem olarak mizah. Sosyal Bilimler ve Sağlık Bülteni, Kış(13), 3-17.
  • Miller, A. (2023). Anti-violence programs in schools. Educational Psychology Journal, 15(6), 103-122.
  • Morreall, J. (2009). Humor as cognitive play. Journal of Literary Theory, 3(2), 241–260. https://doi.org/10.1515/JLT.2009.014
  • Perry, B., ve Sutton, M. (2006). Seeing red over black and white: Popular and media representations of inter-racial relationships as precursors to racial violence. Canadian Journal of Criminology and Criminal Justice, 48(6), 867–904. https://doi.org/10.3138/cjccj.48.6.867
  • Polat, O. (2016). Şiddet. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 22(1), 15-34.
  • Santaemilia, J., ve Maruenda-Bataller, S. (2014). The linguistic representation of gender violence in (written) media discourse: The term ‘woman’ in Spanish contemporary newspapers. Journal of Language Aggression and Conflict, 2(2), 249–273. https://doi.org/10.1075/jlac.2.2.04san
  • Smith, J. (2025). Legal reforms for combating violence against women. International Law Review, 8(3), 145-167. Sondakika.com. (n.d.). Türkiye’de sosyal medya kullanım istatistikleri. Retrieved from https://www.sondakika.com/politika/haber-turkiye-de-sosyal-medya-kullanim-istatistikleri-18147904/?utm_source=chatgpt.com
  • Tatlıoğlu, S. S. (2020). Şiddet olgusu ve yeni nesil seyirci kalma etkisi: Sosyal medya ve gerçek hayat ikilemi (Yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul).
  • Valdivieso, L. (2023). Con faldas y a lo wilder. Impacto y superación del código hays en 'Some Like It Hot' (1959), de Billy Wilder. Revista de la Asociación Española de Semiótica, (28), 89–102. https://revistas.uned.es/index.php/rdtp/article/view/40888
  • Weaver, S., ve Lockyer, S. (2024). Intersectionality and the construction of humour in contemporary stand-up comedy. European Journal of Cultural Studies, 00(0) 1–19. https://doi.org/10.1177/13675494241294156
  • Wigger, I. (2019). Anti-Muslim racism and the racialisation of sexual violence: ‘Intersectional stereotyping’ in mass media representations of male Muslim migrants in Germany. Culture and Religion, 20(3), 248–271. https://doi.org/10.1080/14755610.2019.1658609
  • Yener, Ş. (2023). Şiddet, şiddet türleri ve okulda öğretmene yönelen şiddet. İçtimaiyat, 7(1), 273-289.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yılmaz, G. (2014). Medya şiddetinin çocuklar üzerine etkileri çocuk ve şiddet: Toplumsal şiddetin cenderesinde çocuklar. 5. Uluslararası Risk Altında ve Korunması Gereken Çocuklar Sempozyumu Seçilmiş Bildirileri, (3), 29-41.
  • Žižek, S. (2018). Şiddet: Altı yan düşünce. İstanbul: Encore Yayınları.
Toplam 33 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İletişim Çalışmaları, Sosyal Medya Çalışmaları, Yeni Medya, Kültür, Temsil ve Kimlik
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Sermin Asıl 0000-0002-3450-5416

Yayımlanma Tarihi 29 Eylül 2025
Gönderilme Tarihi 9 Şubat 2025
Kabul Tarihi 23 Eylül 2025
Yayımlandığı Sayı Yıl 2025 Cilt: 16 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Asıl, S. (2025). Yeni Medyada Şiddetin Mizahi Temsili. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(3), 1118-1140.