Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

JAPAN OMBUDSMAN: ASPECTS OF STRUCTURAL-INSTITUTIONAL AND FUNCTIONAL

Yıl 2015, Cilt: 4 Sayı: 8, 26 - 34, 14.01.2016

Öz

The Ombudsman is a concept belonging to the public administration in general and powers to the ombudsman
who has suffered a violation of citizens against state institutions operate advocacy and guardianship. In all
continents of the world find application in various state-level ombudsman is also implemented in Asia. At this
article is given about for the purpose of sampling Asia, Japan Ombudsman’s structural-institutional and
functional aspects related to information. In this way, in terms of public administration and democracy the
Japan to the ombudsman is required to focus on the benefits and importance.

Kaynakça

  • AKDEMİR, Tekin ve Serkan BENK (2010), “Japonya’da Yerel Yönetimlerin Yapısı Ve Finansmanında Yaşanan Gelişmeler”, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(11), 163–186.
  • AKIZUKI, Kengo (2010), “History and Context of Public Administration in Japan”, iç. Evan M. BERMAN, M. Jae MOON and Heungsuk CHOI (Ed.), Public Administration in East Asia: Mainland China, Japan, South Korea, and Taiwan, USA: CRC Press, 196-211.
  • APISITWASANA, Pornthip (2007), “Japanese Civil Society in Combating Corruption, Reflections on the Human Condition: Change, Conflict and Modernity”, The Work of the 2004/2005 API Fellows, The Nippon Foundation, Bangkok: Ldsk&Company Co., Ltd., 389-409.
  • AVŞAR, B. Zakir (2007), Ombudsman: İyi Yönetilen Türkiye İçin Kamu Hakemi, Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
  • AYENI, Victor (2000), “The Ombudsman araound the World: Essential Elements, Evolution and Contemporary Challenges”, iç. Victor AYENI, Linda C. REIF and Hayden THOMAS (Ed.), Strengthening Ombudsman and Human Rights Institutions in Commonwealth Small and Island States: The Caribbean Experience, United Kingdom: Commonwealth Secretariat, 1-28.
  • BHATT, V. V. and Hyung-Ki KIM (2000), “Japanese Civil Service System: Relevance for Developing Countries”, Economic and Political Weekly, 35(23) (Jun. 3-9), 1937-1943.
  • BLACK, William K. (2004), “The "Dango" Tango: Why Corruption Blocks Real Reform in Japan”, Business Ethics Quarterly, 14(4), Business Ethics in a Global Economy (Oct.), 603-623.
  • BÜYÜKAVCI, Mustafa (2008). “Ombudsmanlık Kurumu”, Ankara Barosu Dergisi, 4, 10-13.
  • BÜYÜKBAŞ, Hakkı (2013), “Japon Siyasal Sisteminin Gelişimi Üzerine Bir İnceleme (1868-2003)”, Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, Nisan, 28, 43-73.
  • CARMONA, George V. (2011), “Strengthening the Asian Ombudsman Association and the Ombudsman Institutions of Asia”, iç. Juan Miranda (Director General), Strengthening the Ombudsman Institution in Asia: Improving Accountability in Public Service Delivery through the Ombudsman, Public Management, Financial Sector, and Trade, the Philippines: Asian Development Bank, 1-56.
  • CARMONA, George V. (2015), Ensuring Accountability in Privatized and Decentralized Delivery of Public Services: The Role of the Asian Ombudsman, [Erişim Adresi: http://www.soumu.go.jp/main_content/000144322.pdf, Erişim Tarihi: 08.07.2015].
  • CHRISTENSEN, Mark J. (2015), Japanese Public Sector: Accounting and Managerialism, [Erişim Adresi: http://www.apira2013.org/past/apira1998/archives/pdfs/23.pdf, Erişim Tarihi: 04.06.2015].
  • DEMİR, Galip (2002), Ombudsman Aranıyor, İstanbul: Ahi Kültürünü Araştırma Yayınları.
  • DESA (2006), Japan: Public Administration Country Profile, USA: Department of Economic and Social Affairs (DESA) United Nations, January.
  • EL KAHAL, Sonia (2000), “Japan”, iç. J. A. Chandler (Ed.), Comparative Public Administration, USA: Routledge, 224-247.
  • EMRE, Cahit (1997), Karşılaştırmalı Kamu Yönetimi: Birleşik Krallık, ABD, Fransa, Almanya ve Japonya’da Kamu Yönetiminin Yapısı ve İşleyişi, Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • EREN, Hayrettin (2000), “Ombudsman Kurumu”, Atatürk Üniversitesi Erzincan Hukuk Fakültesi Dergisi, IV(1), 79-96.
  • EROĞLU, Hamza (1978), İdare Hukuku, Ankara: Ankara İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Yayını, Kalite Matbaası.
  • ERYILMAZ, Bilal ve M. Lütfi ŞEN (1994), 2000’li Yıllara Doğru Türkiye’de Yerel Yönetimler, MÜSİAD Araştırma Raporları: 5, İstanbul: MÜSİAD Yayınları, Anadolu Matbaacılık.
  • FENDOĞLU, H. Tahsin (2011), Kamu Denetçiliği (Ombudsmanlık), Ankara: Yetkin Yayınları.
  • GELLHORN, Walter (1966), Ombudsmen and Others: Citizen’s Protectors in Nine Countries, The United States of America: Harward University Press.
  • GÜNDÜZ, İsmail (2015), Japonya Yönetim Sistemi Üzerine Bir İnceleme, ekodialog.com, Özgün Ekonomi ve Makale Arşivi, [Erişim Adresi: https://www.ekodialog.com/Makaleler/japonya-yonetim-sistemi.html, Erişim Tarihi: 13.02.2015].
  • HAKTANKAÇMAZ, M. İlker (2006), “Japonya’da Yerel Personel Sistemi”, Çağdaş Yerel Yönetimler, 15(2), 61-74.
  • HIRAMATSU, T. (1983), “Japan”, iç. Gerald E. Caiden (Ed.), International Handbook of the Ombudsman: Country Surveys, Vol. II, United State of America: Greenwood Press, 131-133.
  • HONG, Seong-Pil (2011), A Comparative Study on Ombudsman Institutions in Asian Region, Anti-Corruption & Civil Rights Commission Korea Republic, 2011, [Erişim Adresi: file:///C:/Users/hpp/Downloads/A%20Comparative%20Study%20on%20Ombudsman%20Institutions%20in%20Asian%20Region%202011%20(1).pdf, Erişim Tarihi: 11.08.2015].
  • IMANAKA, Yasuyuki (2010), “Civil Service Reform in Japan”, iç. Evan M. BERMAN, M. Jae MOON and Heungsuk CHOI (Ed.), Public Administration in East Asia: Mainland China, Japan, South Korea, and Taiwan, USA: CRC Press, 291-303.
  • ISHIDA, Takeshi ve Ellis S. KRAUSS (1989), “Democracy in Japan: Issues and Questions”, iç. Takeshi ISHIDA ve Ellis S. Krauss (Ed.), Democracy in Japan, Pittsburgh: the University of Pittsburgh Press, 3-16.
  • KANEKO, Yuko (1999), “Government Reform in Japan”, July 1999, [Erişim Adresi: http://www.iam.or.jp/asia-pacific_panel/pdfdownloads/london99-paper2.pdf, Erişim Tarihi: 05.04.2015].
  • KAPUCU, Naim ve Muhammet KÖSECİK (2005), “Lessons From Best Practices: Japanese Administrative Reforms”, İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 33 (Ekim), 209-229.
  • KÖSE, H. Ömer (1999), “Denetim ve Demokrasi”, Sayıştay Dergisi, 33, 62-85.
  • MALIK, M. Salim (2007), A Comprehensive Analysis of the Law of the Ombudsman, the United States of America: Aberdeen University Press.
  • NAKAMURA, Akira (1999), “Reforming Government and Changing Styles of Japanese Governance: Public Administration at the Crossroads”, iç. Hoi-kwok WONG and Hon S. CHAN, Handbook of Comparative Public Administration in the Asia-Pacific Basin, the United States of America: Marcel Dekker, Inc., 123-140.
  • OOSTING, Marten (2015), Protecting the Integrity and Independence of the Ombudsman Institution: the Global Perspective, [Erişim Adresi: http://old.mevaker.gov.il/serve/site/docs/Protecting_the_Integrity.pdf, Erişim Tarihi: 02.03.2015].
  • OOSTING, Marten (2001). “Protecting the Integrity and Independence of the Ombudsman Institution: the Global Perspective”, L. C. REIF (Ed.), The International Ombudsman Yearbook, the Netherlands: Kluwer Law International, 1-23.
  • OSUKA, Akira (2015), “The “Ombudsman” in Japan”, Waseda Bulletin of Comparative Law, Vol. 9, 1-5, [Erişim Adresi: https://www.waseda.jp/flaw/icl/assets/uploads/2014/05/A02859211-00-000090001.pdf, Erişim Tarihi: 02.03.2015].
  • ÖRMECİ, Ozan (2015), Siyasal Sistemler: Japonya, Uluslararası Politika Akademisi-(UPA), [Erişim Adresi: http://politikaakademisi.org/siyasal-sistemler-japonya/, Erişim Tarihi: 23.06.2015].
  • ÖZDEN, Kemal (2010), Ombudsman: Türkiye’deki Tartışmalar, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • PARLAK, Bekir ve Cantürk CANER (2005), Karşılaştırmalı Siyasal ve Yönetsel Yapılar, Bursa: Alfa Aktüel.
  • PUSTU, Yusuf (2012), “Japonya”, iç. Burhan AYKAÇ ve Şenol DURGUN (Ed.), Çağdaş Siyasal Sistemler, Ankara: Binyıl Yayınevi, 303-338.
  • REIF, Linda C. (2004), The Ombudsman, Good Governance and the International Human Rights Systems, the Netherlands: Martinus Nijhoff Publishers.
  • ROSKIN, Michael G. (2012), Çağdaş Devlet Sistemleri: Siyaset, Coğrafya, Kültür, Çev. Bahattin Seçilmişoğlu, Ankara: Adres Yayınları.
  • SAKAMOTO, Masaru (2001), “Public Administration in Japan: Past and Present in the Higher Civil Service”, iç. Ali Farazmand (Ed.), Handbook of Comparative and Development Public Administration, the United States of America: Marcel Dekker, Inc., 249-301.
  • SHINDO, Mahito (2013), The Environmental Ombudsman and Administrative Decision Making: An Assessment of its Suitability for Japan, This thesis is presented for the degree of Doctor of Philosophy in Law, [Erişim Adresi: http://hdl.handle.net/1959.14/268477, Erişim Tarihi: 24.07.2015].
  • SHUN’ICHI, Furukawa, Decentralization in Japan, Japan’s Road to Pluralism: Transforming Local Communities in the Global Era, Shun'ichi FURKAWA and Toshihiro MENJU (Ed.), Tokyo: Japan Center for International Exchange, 2003, 21-45. [Erişim Adresi: http://www.jcie.org/researchpdfs/RoadPluralism/plu_furukawa.pdf, Erişim Tarihi: 11.03.2015].
  • SODERBERG, Marie (2002), The Japanese Citizens Increasing Participation in Civil Society; Implications For Foreign Aid, Working Paper 159 October 2002, [Erişim Adresi: http://www2.hhs.se/eijswp/159.pdf, Erişim Tarihi: 08.08.2015].
  • ŞENCAN, Hüdai (2015), “Japonya Hükümet Sistemi: Yarışan Partiler Değişmeyen İktidar”, iç. Havvana Yapıcı Kaya (Ed.), Karşılaştırmalı Hükümet Sistemleri: Parlamenter Sistem (Almanya, Güney Afrika, Hindistan, İngiltere, İtalya ve Japonya Örnekleri), Ankara: TBMM Araştırma Merkezi Yayın No: 8, 287-332.
  • TARAKCIOĞLU, Gülay B. (2011), Japonya Ülke Raporu, Ankara: T.C. Başbakanlık Dış Ticaret Müsteşarlığı İhracatı Geliştirme Etüd Merkezi.
  • TASHIRO, Ku (1988), “Japan”, iç. Donald C. ROWAT, Public Administration in Developed Democracies: A Comparative Study, Public Administration and Public Policy/32, New York: Marcel Dekker, Inc., 375-394.
  • TAYŞİ, İsmet (1997), “Ombudsman Kurumu ve Ülkemizde Uygulanabilirliği”, Sayıştay Dergisi, 25, 106-123.
  • WASEEM, Mohammad (2011), “Independence of Ombudsmen”, iç. Juan Miranda (Director General), Strengthening the Ombudsman Institution in Asia: Improving Accountability in Public Service Delivery through the Ombudsman, Public Management, Financial Sector, and Trade, the Philippines: Asian Development Bank, 57-88.
  • YAMAMOTO, H. (2003). New Public Management-Japan’s Practice, Institute for International Policy Studies, Japan, [Erişim Adresi: http://www.iips.org/en/research/data/bp293e.pdf, Erişim Tarihi: 01.04.2015].
  • YILDIZ, Nihat (1998), Türkiye’de Belediyelerin Dış Yönetsel Denetimi, Ankara: T.C. İçişleri Bakanlığı Mahalli İdareler Kontrolörleri Derneği Yayını, No: 4.

JAPONYA OMBUDSMANI: YAPISAL-KURUMSAL VE İŞLEVSEL YÖNLERİ

Yıl 2015, Cilt: 4 Sayı: 8, 26 - 34, 14.01.2016

Öz

Ombudsman, genel anlamıyla kamu yönetimine ait bir kavramdır ve hak ve yetki ihlaline uğrayan vatandaşların
devlet kurumları karşısında savunuculuğunu ve koruyuculuğunu yapmaktadır. Dünyanın tüm kıtalarında farklı
devlet düzeylerinde uygulama alanı bulan ombudsman, Asya’da da uygulanmaktadır. Bu makalenin amacı da
Asya’yı örneklemesi amacıyla Japonya Ombudsmanı’nın yapısal-kurumsal ve işlevsel yönlerine bağlı olarak
bilgi verilmesidir. Bu sayede de Japonya için ombudsmanlık kurumunun, kamu yönetimi ve demokrasi
açısından yararları ve önemi üzerinde durulmak istenmektedir.

Kaynakça

  • AKDEMİR, Tekin ve Serkan BENK (2010), “Japonya’da Yerel Yönetimlerin Yapısı Ve Finansmanında Yaşanan Gelişmeler”, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(11), 163–186.
  • AKIZUKI, Kengo (2010), “History and Context of Public Administration in Japan”, iç. Evan M. BERMAN, M. Jae MOON and Heungsuk CHOI (Ed.), Public Administration in East Asia: Mainland China, Japan, South Korea, and Taiwan, USA: CRC Press, 196-211.
  • APISITWASANA, Pornthip (2007), “Japanese Civil Society in Combating Corruption, Reflections on the Human Condition: Change, Conflict and Modernity”, The Work of the 2004/2005 API Fellows, The Nippon Foundation, Bangkok: Ldsk&Company Co., Ltd., 389-409.
  • AVŞAR, B. Zakir (2007), Ombudsman: İyi Yönetilen Türkiye İçin Kamu Hakemi, Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
  • AYENI, Victor (2000), “The Ombudsman araound the World: Essential Elements, Evolution and Contemporary Challenges”, iç. Victor AYENI, Linda C. REIF and Hayden THOMAS (Ed.), Strengthening Ombudsman and Human Rights Institutions in Commonwealth Small and Island States: The Caribbean Experience, United Kingdom: Commonwealth Secretariat, 1-28.
  • BHATT, V. V. and Hyung-Ki KIM (2000), “Japanese Civil Service System: Relevance for Developing Countries”, Economic and Political Weekly, 35(23) (Jun. 3-9), 1937-1943.
  • BLACK, William K. (2004), “The "Dango" Tango: Why Corruption Blocks Real Reform in Japan”, Business Ethics Quarterly, 14(4), Business Ethics in a Global Economy (Oct.), 603-623.
  • BÜYÜKAVCI, Mustafa (2008). “Ombudsmanlık Kurumu”, Ankara Barosu Dergisi, 4, 10-13.
  • BÜYÜKBAŞ, Hakkı (2013), “Japon Siyasal Sisteminin Gelişimi Üzerine Bir İnceleme (1868-2003)”, Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, Nisan, 28, 43-73.
  • CARMONA, George V. (2011), “Strengthening the Asian Ombudsman Association and the Ombudsman Institutions of Asia”, iç. Juan Miranda (Director General), Strengthening the Ombudsman Institution in Asia: Improving Accountability in Public Service Delivery through the Ombudsman, Public Management, Financial Sector, and Trade, the Philippines: Asian Development Bank, 1-56.
  • CARMONA, George V. (2015), Ensuring Accountability in Privatized and Decentralized Delivery of Public Services: The Role of the Asian Ombudsman, [Erişim Adresi: http://www.soumu.go.jp/main_content/000144322.pdf, Erişim Tarihi: 08.07.2015].
  • CHRISTENSEN, Mark J. (2015), Japanese Public Sector: Accounting and Managerialism, [Erişim Adresi: http://www.apira2013.org/past/apira1998/archives/pdfs/23.pdf, Erişim Tarihi: 04.06.2015].
  • DEMİR, Galip (2002), Ombudsman Aranıyor, İstanbul: Ahi Kültürünü Araştırma Yayınları.
  • DESA (2006), Japan: Public Administration Country Profile, USA: Department of Economic and Social Affairs (DESA) United Nations, January.
  • EL KAHAL, Sonia (2000), “Japan”, iç. J. A. Chandler (Ed.), Comparative Public Administration, USA: Routledge, 224-247.
  • EMRE, Cahit (1997), Karşılaştırmalı Kamu Yönetimi: Birleşik Krallık, ABD, Fransa, Almanya ve Japonya’da Kamu Yönetiminin Yapısı ve İşleyişi, Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • EREN, Hayrettin (2000), “Ombudsman Kurumu”, Atatürk Üniversitesi Erzincan Hukuk Fakültesi Dergisi, IV(1), 79-96.
  • EROĞLU, Hamza (1978), İdare Hukuku, Ankara: Ankara İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Yayını, Kalite Matbaası.
  • ERYILMAZ, Bilal ve M. Lütfi ŞEN (1994), 2000’li Yıllara Doğru Türkiye’de Yerel Yönetimler, MÜSİAD Araştırma Raporları: 5, İstanbul: MÜSİAD Yayınları, Anadolu Matbaacılık.
  • FENDOĞLU, H. Tahsin (2011), Kamu Denetçiliği (Ombudsmanlık), Ankara: Yetkin Yayınları.
  • GELLHORN, Walter (1966), Ombudsmen and Others: Citizen’s Protectors in Nine Countries, The United States of America: Harward University Press.
  • GÜNDÜZ, İsmail (2015), Japonya Yönetim Sistemi Üzerine Bir İnceleme, ekodialog.com, Özgün Ekonomi ve Makale Arşivi, [Erişim Adresi: https://www.ekodialog.com/Makaleler/japonya-yonetim-sistemi.html, Erişim Tarihi: 13.02.2015].
  • HAKTANKAÇMAZ, M. İlker (2006), “Japonya’da Yerel Personel Sistemi”, Çağdaş Yerel Yönetimler, 15(2), 61-74.
  • HIRAMATSU, T. (1983), “Japan”, iç. Gerald E. Caiden (Ed.), International Handbook of the Ombudsman: Country Surveys, Vol. II, United State of America: Greenwood Press, 131-133.
  • HONG, Seong-Pil (2011), A Comparative Study on Ombudsman Institutions in Asian Region, Anti-Corruption & Civil Rights Commission Korea Republic, 2011, [Erişim Adresi: file:///C:/Users/hpp/Downloads/A%20Comparative%20Study%20on%20Ombudsman%20Institutions%20in%20Asian%20Region%202011%20(1).pdf, Erişim Tarihi: 11.08.2015].
  • IMANAKA, Yasuyuki (2010), “Civil Service Reform in Japan”, iç. Evan M. BERMAN, M. Jae MOON and Heungsuk CHOI (Ed.), Public Administration in East Asia: Mainland China, Japan, South Korea, and Taiwan, USA: CRC Press, 291-303.
  • ISHIDA, Takeshi ve Ellis S. KRAUSS (1989), “Democracy in Japan: Issues and Questions”, iç. Takeshi ISHIDA ve Ellis S. Krauss (Ed.), Democracy in Japan, Pittsburgh: the University of Pittsburgh Press, 3-16.
  • KANEKO, Yuko (1999), “Government Reform in Japan”, July 1999, [Erişim Adresi: http://www.iam.or.jp/asia-pacific_panel/pdfdownloads/london99-paper2.pdf, Erişim Tarihi: 05.04.2015].
  • KAPUCU, Naim ve Muhammet KÖSECİK (2005), “Lessons From Best Practices: Japanese Administrative Reforms”, İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 33 (Ekim), 209-229.
  • KÖSE, H. Ömer (1999), “Denetim ve Demokrasi”, Sayıştay Dergisi, 33, 62-85.
  • MALIK, M. Salim (2007), A Comprehensive Analysis of the Law of the Ombudsman, the United States of America: Aberdeen University Press.
  • NAKAMURA, Akira (1999), “Reforming Government and Changing Styles of Japanese Governance: Public Administration at the Crossroads”, iç. Hoi-kwok WONG and Hon S. CHAN, Handbook of Comparative Public Administration in the Asia-Pacific Basin, the United States of America: Marcel Dekker, Inc., 123-140.
  • OOSTING, Marten (2015), Protecting the Integrity and Independence of the Ombudsman Institution: the Global Perspective, [Erişim Adresi: http://old.mevaker.gov.il/serve/site/docs/Protecting_the_Integrity.pdf, Erişim Tarihi: 02.03.2015].
  • OOSTING, Marten (2001). “Protecting the Integrity and Independence of the Ombudsman Institution: the Global Perspective”, L. C. REIF (Ed.), The International Ombudsman Yearbook, the Netherlands: Kluwer Law International, 1-23.
  • OSUKA, Akira (2015), “The “Ombudsman” in Japan”, Waseda Bulletin of Comparative Law, Vol. 9, 1-5, [Erişim Adresi: https://www.waseda.jp/flaw/icl/assets/uploads/2014/05/A02859211-00-000090001.pdf, Erişim Tarihi: 02.03.2015].
  • ÖRMECİ, Ozan (2015), Siyasal Sistemler: Japonya, Uluslararası Politika Akademisi-(UPA), [Erişim Adresi: http://politikaakademisi.org/siyasal-sistemler-japonya/, Erişim Tarihi: 23.06.2015].
  • ÖZDEN, Kemal (2010), Ombudsman: Türkiye’deki Tartışmalar, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • PARLAK, Bekir ve Cantürk CANER (2005), Karşılaştırmalı Siyasal ve Yönetsel Yapılar, Bursa: Alfa Aktüel.
  • PUSTU, Yusuf (2012), “Japonya”, iç. Burhan AYKAÇ ve Şenol DURGUN (Ed.), Çağdaş Siyasal Sistemler, Ankara: Binyıl Yayınevi, 303-338.
  • REIF, Linda C. (2004), The Ombudsman, Good Governance and the International Human Rights Systems, the Netherlands: Martinus Nijhoff Publishers.
  • ROSKIN, Michael G. (2012), Çağdaş Devlet Sistemleri: Siyaset, Coğrafya, Kültür, Çev. Bahattin Seçilmişoğlu, Ankara: Adres Yayınları.
  • SAKAMOTO, Masaru (2001), “Public Administration in Japan: Past and Present in the Higher Civil Service”, iç. Ali Farazmand (Ed.), Handbook of Comparative and Development Public Administration, the United States of America: Marcel Dekker, Inc., 249-301.
  • SHINDO, Mahito (2013), The Environmental Ombudsman and Administrative Decision Making: An Assessment of its Suitability for Japan, This thesis is presented for the degree of Doctor of Philosophy in Law, [Erişim Adresi: http://hdl.handle.net/1959.14/268477, Erişim Tarihi: 24.07.2015].
  • SHUN’ICHI, Furukawa, Decentralization in Japan, Japan’s Road to Pluralism: Transforming Local Communities in the Global Era, Shun'ichi FURKAWA and Toshihiro MENJU (Ed.), Tokyo: Japan Center for International Exchange, 2003, 21-45. [Erişim Adresi: http://www.jcie.org/researchpdfs/RoadPluralism/plu_furukawa.pdf, Erişim Tarihi: 11.03.2015].
  • SODERBERG, Marie (2002), The Japanese Citizens Increasing Participation in Civil Society; Implications For Foreign Aid, Working Paper 159 October 2002, [Erişim Adresi: http://www2.hhs.se/eijswp/159.pdf, Erişim Tarihi: 08.08.2015].
  • ŞENCAN, Hüdai (2015), “Japonya Hükümet Sistemi: Yarışan Partiler Değişmeyen İktidar”, iç. Havvana Yapıcı Kaya (Ed.), Karşılaştırmalı Hükümet Sistemleri: Parlamenter Sistem (Almanya, Güney Afrika, Hindistan, İngiltere, İtalya ve Japonya Örnekleri), Ankara: TBMM Araştırma Merkezi Yayın No: 8, 287-332.
  • TARAKCIOĞLU, Gülay B. (2011), Japonya Ülke Raporu, Ankara: T.C. Başbakanlık Dış Ticaret Müsteşarlığı İhracatı Geliştirme Etüd Merkezi.
  • TASHIRO, Ku (1988), “Japan”, iç. Donald C. ROWAT, Public Administration in Developed Democracies: A Comparative Study, Public Administration and Public Policy/32, New York: Marcel Dekker, Inc., 375-394.
  • TAYŞİ, İsmet (1997), “Ombudsman Kurumu ve Ülkemizde Uygulanabilirliği”, Sayıştay Dergisi, 25, 106-123.
  • WASEEM, Mohammad (2011), “Independence of Ombudsmen”, iç. Juan Miranda (Director General), Strengthening the Ombudsman Institution in Asia: Improving Accountability in Public Service Delivery through the Ombudsman, Public Management, Financial Sector, and Trade, the Philippines: Asian Development Bank, 57-88.
  • YAMAMOTO, H. (2003). New Public Management-Japan’s Practice, Institute for International Policy Studies, Japan, [Erişim Adresi: http://www.iips.org/en/research/data/bp293e.pdf, Erişim Tarihi: 01.04.2015].
  • YILDIZ, Nihat (1998), Türkiye’de Belediyelerin Dış Yönetsel Denetimi, Ankara: T.C. İçişleri Bakanlığı Mahalli İdareler Kontrolörleri Derneği Yayını, No: 4.
Toplam 52 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Kadir Caner Doğan

Yayımlanma Tarihi 14 Ocak 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 4 Sayı: 8

Kaynak Göster

APA Doğan, K. C. (2016). JAPONYA OMBUDSMANI: YAPISAL-KURUMSAL VE İŞLEVSEL YÖNLERİ. Global Journal of Economics and Business Studies, 4(8), 26-34.