Öz
İt is planned as illustravite with the purpose of investigating Type 2 diabetics attitudes and behaviours against care and treatment.
Study was conducted in the Ordu Fatsa State Hospital between January- March 2014. While population of the study consisted of 120 Type 2 Diabetes in patients who received treatment between specified dates in the Ordu Fatsa State Hospital, sample group of the study consisted of 110 Type 2 Diabetes patients who agreed to participate in the study. Personal information form and diabet scala have been used collecting of datas. The datas have been analized with the help of SPSS 16.0 pack programme. Descriptive statistics, Cronbach Alpha, t test in independent-sample, one way ANOVA, Mann-Whitney U test and Kruskal Wallis test were used in evaluating the data.
The point average of diabetic attitude scala is found as 3.67+0.36. It is confirmed that the patients present positive attitude towards the cure and the treatment. Considering the subgroups of the diabetic attitude scala, we observed that the highest positive attitude is demonstrated in Special Education Requirement subgroup and the lowest positive attitude is presented in Type 2 Diabetic Seriousness subgroup.
At the end of the examination, it has been thought that by means of finding out the patiente’s negative and positive manners, curing the negative manners, supporting the positive manners will contribute to assistance in the direction of the individual direction.
İt is planned as illustravite with the purpose of investigating
Type 2 diabetics attitudes and behaviours against care and treatment.
Study was conducted in the Ordu Fatsa State Hospital
between January-
March 2014. While population of the study consisted of 120 Type 2 Diabetes in
patients who received treatment between specified dates in the Ordu Fatsa State
Hospital, sample group of the study consisted of 110 Type 2 Diabetes patients
who agreed to participate in the study. Personal
information form and diabet scala have been used collecting of datas. The datas
have been analized with the help of SPSS 16.0 pack programme. Descriptive
statistics, Cronbach Alpha, t test in independent-sample, one way ANOVA,
Mann-Whitney U test and Kruskal Wallis test were used in evaluating the data.
The point average of diabetic attitude scala is found
as 3.67+0.36. It is confirmed that the patients present positive
attitude towards the cure and the treatment. Considering the subgroups of the
diabetic attitude scala, we observed that the highest positive attitude is
demonstrated in Special Education Requirement subgroup and the lowest positive
attitude is presented in Type 2 Diabetic Seriousness subgroup.
At the end of the examination, it has been thought
that by means of finding out the patiente’s negative and positive manners,
curing the negative manners, supporting the positive manners will contribute to
assistance in the direction of the individual direction.
Anahtar Kelimeler
Care Behaviour Manner in Diabetes Treatment Type 2 Diabetics
Kaynakça
- International Diabetes Federation. Diabetes Atlas. http://www.idf.org/diabetesatlas. 13 Kasım 2015.
- Gündoğdu, AS. Türkiye Endokrinoloji ve Metabolizma Derneği (TEMD). (2013). Diyabetes mellitüs ve komlikasyonlarının tanı, tedavi ve izlem klavuz, 6. Baskı. Ankara, Grafik Tasarım ve Yayın Hizmetleri.
- Brunner, LS., Suddarth, DS. (2004). Textbook of Medical Surgical Nursing, 10th ed. Tahran.
- Yanık, Y. (2011). Tip 2 diyabetlilerin öz-yeterlilik düzeylerinin değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Edirne.
- Çelik, S. (2002). Tip 2 diyabetli hastaların bakıma ve tedaviye yönelik tutumlarının ve iyilik hallerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Daniel, M., Messer, LC. (2002). Perception of disease severity and barriers to self care predict glysemic control in aboriginal persons with type 2 diabetes mellitus, Chronic Diseases in Canada, 23(5): 130-128.
- Özcan, Ş. (1999). Diyabetli hastalarda hastalığa uyumu etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Hjelm, K., Bard, K., Nyberg, P., Apelqvist, J. (2003). Religious and cultural distance in beliefs about health and illness in women with diabetes mellitus of different origin living in Sweden, International Journal of Nursing Studies, 40(1): 627-643.
- Javanshir, M. (2006). Tip 1 ve Tip 2 diyabetli hastaların diyabet tutumlarının değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Elkoca, A. (2010). Tip 2 diyabetli hastaların hastalığa karşı tutumları ve problem alanları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
- Mollaoğlu, M., Özkan, F., Fertelli, T., Çelik, Z. (2010). Diyabet eğitim programının, diyabetik hastaların tutumları üzerine etkisi, Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi 5(3): 95-105.
- Kartal, A., Çağırgan, G., Tığlı, H., Güngör, Y., Karakuş, N., Gelen, M. (2008). Tip 2 diyabetli hastaların bakım ve tedaviye yönelik tutumları ve tutumu etkileyen faktörler, TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 7(4): 223-230.
- Şahin, Z. (2015). Tip 2 diyabetli hastaların, hastalığa karşı tutumu ve problem alanları arasındaki ilişki, ODÜ Tıp Dergisi / ODU Journal of Medicine. 2:134-138
- Akaltun, H., Ersin, F. (2016). Evde Bakım Hizmeti Alan Diyabetli Hastaların Diyabet Tutum ve Davranışlarının Belirlenmesi, DEUHFED. 9(4): 126-133
- Mollaoğlu, M., Beyazıt, E. (2009). Influence of diabetic education on patient metabolic control, Applied Nurse Research. 22(4):183-190.
- Ubeyli, ED. (2009). Medical informatics: a model developed for diabetes education via telemedicine. Journal of Medical System. 33(2):113-119.
- İnkaya, B., Karadağ, E. (2011). Tip 2 diyabetli bireylerin hastalıkları ve tedavilerine yönelik tutumlarını etkileyen faktörler, Diyabet, Obezite ve Hipertansiyonda Hemşirelik Forumu Dergisi. 3(1):7-14
- Papadopoulos, A.A., Kontodimopoulos, N. (2007). Predictors of health-related quality of life in type 2 diabetic patients in Greece, BMC Public Health. 7(2).186-194.
- Anderson, RM., Fitzgerald, JT., Funnel, MM., Gruppen, LD. (1998). The third version of the diabetes attitude scale, Clinical Care, 21(8): 1403-1407.
- Peyrot, M., Rubın, RR., Lauritzen, T., Skorvlund, SE., Snoek, FJ., Matthews, DR., Landgraf, R. Kleinebreil, L. (2005). Ressistance to insulın therapy among patients and providers, Diabetes Care, 28(7): 2673-2679.
- Johnson, C. Whetstone, WR. (2005). Assessing transcultural attitudes towards diabetes in Trinidad, Journal of National Black Nurses Association,16(9): 15-9.
- Upadhyay, D., Palaian, S., Shankar, PR., Mishra, P. (2008). Knowledge, attitude and practice about diabetes among diabetes patients in western Nepal, Rawal Medical Journal, 33(8): 8-11.
- Sivrikaya, S., Ergüney, S. (2009). The effect of planned educationgiven to the patients with Type-2 diabetes mellitus on the attitudes, well-being and metabolic control variables of the patients. Diyabet, Obezite Ve Hipertansiyonda Hemşirelik Forumu Dergisi. 1(2): 40-45.
Öz
Bu araştırma Tip 2 Diyabetli hastaların bakım ve tedaviye yönelik tutum ve davranışlarını incelemek amacı ile tanımlayıcı olarak planlanmıştır.
Araştırma Ocak-Mart 2014 tarihleri arasında Ordu Fatsa Devlet Hastanesi’nde yapılmıştır. Araştırmanın evrenini Ordu Fatsa Devlet Hastanesi’nde belirtilen tarihler arasında yatarak tedavi gören 120 Tip 2 Diyabet hastası, araştırmanın örneklemini ise; araştırmaya katılmayı kabul eden 110 Tip 2 Diyabet hastası oluşturmuştur.
Verilerin toplanmasında kişisel bilgi formu ve diyabet tutum ölçeği kullanılmıştır. Veriler SPSS 16.0 paket programında analiz edilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler, Cronbach Alpha, bağımsız örneklemde t testi, tek yönlü ANOVA, Mann-Whitney U testi ve Kruskal Wallis testi kullanılmıştır.
Diyabet tutum ölçeği puan ortalaması 3.67+0.36 olarak bulunmuştur. Hastaların bakım ve tedaviye yönelik pozitif tutum sergilediği tespit edilmiştir. Diyabet tutum ölçeği alt gruplarına bakıldığında en yüksek pozitif tutumun gösterildiği Özel Eğitim Gereksinimi alt grubu, en düşük pozitif tutum ise Tip 2 Diyabetin Ciddiyeti alt grubu olarak belirlenmiştir. Çalışma sonucunda, hastaların sahip oldukları negatif ve pozitif tutumların belirlenmesi vasıtasıyla, negatif tutumların iyileştirilmesi, pozitif tutumların desteklenmesi, diyabette bireysel yönetimin sağlanabilmesi yönünde katkı sağlayacağı düşünülmüştür.
Bu araştırma Tip 2 Diyabetli hastaların bakım ve
tedaviye yönelik tutum ve davranışlarını
incelemek amacı ile tanımlayıcı olarak planlanmıştır.
Araştırma Ocak-Mart 2014 tarihleri arasında Ordu Fatsa
Devlet Hastanesi’nde yapılmıştır. Araştırmanın evrenini Ordu Fatsa Devlet
Hastanesi’nde belirtilen tarihler arasında yatarak tedavi gören 120 Tip 2 Diyabet hastası, araştırmanın örneklemini
ise; araştırmaya katılmayı kabul eden 110 Tip 2 Diyabet hastası oluşturmuştur.
Verilerin toplanmasında kişisel bilgi formu ve diyabet
tutum ölçeği kullanılmıştır. Veriler SPSS 16.0 paket programında analiz
edilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler, Cronbach
Alpha, bağımsız örneklemde t testi, tek
yönlü ANOVA, Mann-Whitney U testi ve Kruskal Wallis testi kullanılmıştır.
Diyabet tutum ölçeği puan ortalaması 3.67+0.36
olarak bulunmuştur. Hastaların bakım ve tedaviye yönelik pozitif tutum
sergilediği tespit edilmiştir. Diyabet tutum ölçeği alt gruplarına bakıldığında
en yüksek pozitif tutumun gösterildiği Özel Eğitim Gereksinimi alt grubu, en
düşük pozitif tutum ise Tip 2 Diyabetin Ciddiyeti alt grubu olarak
belirlenmiştir. Çalışma sonucunda,
hastaların sahip oldukları negatif ve pozitif tutumların belirlenmesi
vasıtasıyla, negatif tutumların iyileştirilmesi,
pozitif tutumların desteklenmesi, diyabette bireysel yönetimin sağlanabilmesi yönünde katkı sağlayacağı düşünülmüştür.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- International Diabetes Federation. Diabetes Atlas. http://www.idf.org/diabetesatlas. 13 Kasım 2015.
- Gündoğdu, AS. Türkiye Endokrinoloji ve Metabolizma Derneği (TEMD). (2013). Diyabetes mellitüs ve komlikasyonlarının tanı, tedavi ve izlem klavuz, 6. Baskı. Ankara, Grafik Tasarım ve Yayın Hizmetleri.
- Brunner, LS., Suddarth, DS. (2004). Textbook of Medical Surgical Nursing, 10th ed. Tahran.
- Yanık, Y. (2011). Tip 2 diyabetlilerin öz-yeterlilik düzeylerinin değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Edirne.
- Çelik, S. (2002). Tip 2 diyabetli hastaların bakıma ve tedaviye yönelik tutumlarının ve iyilik hallerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Daniel, M., Messer, LC. (2002). Perception of disease severity and barriers to self care predict glysemic control in aboriginal persons with type 2 diabetes mellitus, Chronic Diseases in Canada, 23(5): 130-128.
- Özcan, Ş. (1999). Diyabetli hastalarda hastalığa uyumu etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Hjelm, K., Bard, K., Nyberg, P., Apelqvist, J. (2003). Religious and cultural distance in beliefs about health and illness in women with diabetes mellitus of different origin living in Sweden, International Journal of Nursing Studies, 40(1): 627-643.
- Javanshir, M. (2006). Tip 1 ve Tip 2 diyabetli hastaların diyabet tutumlarının değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Elkoca, A. (2010). Tip 2 diyabetli hastaların hastalığa karşı tutumları ve problem alanları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
- Mollaoğlu, M., Özkan, F., Fertelli, T., Çelik, Z. (2010). Diyabet eğitim programının, diyabetik hastaların tutumları üzerine etkisi, Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi 5(3): 95-105.
- Kartal, A., Çağırgan, G., Tığlı, H., Güngör, Y., Karakuş, N., Gelen, M. (2008). Tip 2 diyabetli hastaların bakım ve tedaviye yönelik tutumları ve tutumu etkileyen faktörler, TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 7(4): 223-230.
- Şahin, Z. (2015). Tip 2 diyabetli hastaların, hastalığa karşı tutumu ve problem alanları arasındaki ilişki, ODÜ Tıp Dergisi / ODU Journal of Medicine. 2:134-138
- Akaltun, H., Ersin, F. (2016). Evde Bakım Hizmeti Alan Diyabetli Hastaların Diyabet Tutum ve Davranışlarının Belirlenmesi, DEUHFED. 9(4): 126-133
- Mollaoğlu, M., Beyazıt, E. (2009). Influence of diabetic education on patient metabolic control, Applied Nurse Research. 22(4):183-190.
- Ubeyli, ED. (2009). Medical informatics: a model developed for diabetes education via telemedicine. Journal of Medical System. 33(2):113-119.
- İnkaya, B., Karadağ, E. (2011). Tip 2 diyabetli bireylerin hastalıkları ve tedavilerine yönelik tutumlarını etkileyen faktörler, Diyabet, Obezite ve Hipertansiyonda Hemşirelik Forumu Dergisi. 3(1):7-14
- Papadopoulos, A.A., Kontodimopoulos, N. (2007). Predictors of health-related quality of life in type 2 diabetic patients in Greece, BMC Public Health. 7(2).186-194.
- Anderson, RM., Fitzgerald, JT., Funnel, MM., Gruppen, LD. (1998). The third version of the diabetes attitude scale, Clinical Care, 21(8): 1403-1407.
- Peyrot, M., Rubın, RR., Lauritzen, T., Skorvlund, SE., Snoek, FJ., Matthews, DR., Landgraf, R. Kleinebreil, L. (2005). Ressistance to insulın therapy among patients and providers, Diabetes Care, 28(7): 2673-2679.
- Johnson, C. Whetstone, WR. (2005). Assessing transcultural attitudes towards diabetes in Trinidad, Journal of National Black Nurses Association,16(9): 15-9.
- Upadhyay, D., Palaian, S., Shankar, PR., Mishra, P. (2008). Knowledge, attitude and practice about diabetes among diabetes patients in western Nepal, Rawal Medical Journal, 33(8): 8-11.
- Sivrikaya, S., Ergüney, S. (2009). The effect of planned educationgiven to the patients with Type-2 diabetes mellitus on the attitudes, well-being and metabolic control variables of the patients. Diyabet, Obezite Ve Hipertansiyonda Hemşirelik Forumu Dergisi. 1(2): 40-45.
Ayrıntılar
| Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 6 Sayı: 4 |
