Investigation of Generation Y Individuals for Healthy Life Awareness Levels

Yıl 2021, Cilt: 10 Sayı: 4, 955 - 963, 29.12.2021

Necla Yılmaz Elif Özer

https://doi.org/10.37989/gumussagbil.889608

Cited By: 3

Öz

In this study, it was aimed to examine the healthy life awareness levels of generation y individuals living in Isparta city center in terms of various variables. The study included 382 individuals between the ages of 20-40, residing in Isparta, using the convenience sampling method. A questionnaire including socio-demographic characteristics and the Healthy Life Awareness Scale (PIFS) was applied to the participants. The data of the study were obtained by t test, ANOVA (F test) and Correlation analysis. Among the healthy life awareness sub-dimensions, it was observed that the change dimension was the highest (4.147 ± 0.661) and the socialization dimension (3.327 ± 0.937) was the lowest. As a result of the correlation analysis, significant positive relationships were found between health awareness sub-dimensions. A significant difference was found between the groups in age, marital status, education, smoking and chronic disease variables. It has been determined that individuals' awareness levels about healthy living are above the medium level.

Anahtar Kelimeler

Generation Y, Healthy Life, Awareness

Y Kuşağı Bireylerin Sağlıklı Yaşam Farkındalık Düzeylerinin İncelenmesi

Öz

Bu çalışmada Isparta il merkezinde ikamet eden Y kuşağı bireylerin sağlıklı yaşam farkındalık düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya kolayda örnekleme yöntemiyle Isparta ilinde ikamet eden 21-40 yaş aralığında 382 birey dahil edilmiştir. Katılımcılara sosyo-demografik özellikler ile Sağlıklı Yaşam Farkındalığı Ölçeği’ni (SYFÖ) içeren anket formu uygulanmıştır. Araştırmanın verileri t testi, ANOVA (F testi) ve Korelasyon analizi ile elde edilmiştir. Sağlıklı yaşam farkındalığı alt boyutları arasında en yüksek ortalamayı değişim (4,147±0,661) boyutunun ve en düşük ortalamayı ise, sosyalleşme (3,327±0,937) boyutunun aldığı görülmüştür. Yapılan korelasyon analizi sonucunda sağlıklı yaşam farkındalığı alt boyutları arasında anlamlı pozitif ilişkiler bulunmuştur. Gruplar arasında yaş, medeni durum, eğitim, sigara içme ve kronik hastalık değişkenlerinde anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir. Bireylerin sağlıklı yaşama dair farkındalık düzeylerinin orta düzeyin üzerinde olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Y Kuşağı, Sağlıklı Yaşam, Farkındalık

Kaynakça

• 1McCrindle, M. and Wolfinger, E. (2010). “Generations Defined”. Ethos, 18 (1), 8-13.
• Mannheim, K. (1952). “Essays on the Sociology of Knowledge”. Oxford: Oxford University Press.
• Zemke, R. Raines, C. and Filipczak, B. (1999). “Generations at Work: Managing the Clash of Veterans, Boomers, Xers and Nexters in your Workplace”. New York: American Management Association.
• Lower, J. (2008). “Brace Yourself Here Comes Generation Y”. Critical Care Nurse, 28 (5), 80-84.
• Zhang, K. and Bonk, C.J. (2010). “Generational Learners ve E-learning Technologies”. Handbook of Research on Practices and Outcomes in E-learning. USA: IGI-Global.
• Kampf, R. Lorincova, S. Hitka, M. and Stopka, O. (2017). “Generational Differences in the Perception of Corporate Culture in European Transport Enterprises”. Sustainability, 9, 1-14.
• Jain, V. and Pant S. (2012). “Navigating Generation Y For Effective Mobile Marketing In India: A Conceptual Framework”. Mobile Marketing Association IJMM Winter, 7 (3), 56-65.
• Twenge, J.M. (2010). “A Review of the Empirical Evidence on Generational Differences in Work Attitudes”. Journal of Business Psychology, 25, 201-210.
• Berkup, S.B. (2015). “Sosyal Ağlarda Bireysel Mahremiyet Paylaşımı: X ve Y Kuşakları Arasında Karşılaştırmalı Bir Analiz” (Doktora Tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Behrstock-Sherratt, E. and Coggshall, J. (2010). “Realizing the Promise of Generation Y”. Educational Leadership, 67 (8), 28-34.
• Buckley, R.M. Beu, D. S. Novicevic, M. M. and Sigerstad, T. (2001). “Managing Generation Next: Individual and Organizational Perspectives”. Review of Business, 22 (1), 81-85.
• Lovely, S. and Buffum, A. (2007). “Generations at School: Building an Agefriendly Learning Community”. California: Corwin Press.
• Göktaş, P. ve Çarıkçı, İ.H. (2015). “Kuşakların Siyasal İletişim Kültür ve Liderlik Açısından Değerlendirilmesi”. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2 (1), 7-33.
• T.C. Sağlık Bakanlığı. (2020). “Yeterli ve Dengeli Beslenme”. Erişim adresi: https://hsgm.saglik.gov.tr/tr/ beslenme/yeterli-ve-dengeli-beslenme.html. (Erişim Tarihi: 02.24.2020).
• Özkan, Ş. ve Aca, Z. (2020). “Akılcı İlaç Kullanımında Sağlıklı Yaşam Becerilerinin Etkisi”. Sosyal Güvenlik Dergisi, 10 (2), 273-288.
• Dökmen, Ü. (2000). “Farkına Varmak” Yarına Kim Kalacak Evrenle Uyumlaşma Sürecinde Varolmak Gelişmek Uzlaşmak. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Rohrer, J. (2002). “Abc of Awareness. Personal Development as The Meaning of Life”. Oberurnen: Utd Media Book Series.
• Özer, E. ve Yılmaz, N. (2020). “Sağlıklı Yaşam Farkındalığı: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması”. Geleneksel ve Tamamlayıcı Tıp Dergisi, 3 (1), 47-60.
• Fietkiewicz, K. J. Baran, K. S. and Stock, W. G. (2016). “Other Times, Other Manners: How Do Different Generations Use Social Media?”. ARTS. Humanities Social Sciences&Education January 8-11/Hawaii.
• Ünal, A.T. ve Deniz, L. (2020). “Sosyal Medya Kuşaklarının Sosyal Medya Kullanım Seviyeleri ve Tercihleri”. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 15 (22), 1291-1319.
• Ross, C.E. (1991). “Marriage and the Sense of Control”. Journal of Marriage and Family, 53, 831-838.
• Öz, M. Uyar, E. (2014). Sağlık Hizmetleri Pazarlamasında Algılanan Hizmet Kalitesi ve Müşteri Memnuniyeti Üzerinde Ağızdan Ağıza Pazarlamanın Etkisini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma”. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 16 (26), 123-132.
• Bozkurt Avcı, İ. ve Sönmez, M.F. (2013). “Sağlık İletişimi Bağlamında Bireylerin Televizyonda Yayınlanan Sağlık Programlarını İzleme Alışkanlıkları ve Motivasyonları: Elazığ Örneği”. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 2 (2), 120-138.
• Ayaz, S. Tezcan, S. ve Akıncı, F. (2005). ”Hemşirelik Yüksekokulu Öğrencilerinin Sağlığı Geliştirmeleri”. C.Ü. Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 9 (2), 26-34.
• Acar, S. Şaşman Kaylı, D. ve Yararbaş, G. (2019). Sigara Kullanan, “Sigara Bırakma Tedavisi Alan ve Sigara Kullanmayan Bireylerin Psikolojik Dayanıklılık ve Stresle Başa Çıkma Tutumları Bakımından Karşılaştırılması”. Addicta: The Turkish Journal on Addictions, 6, 539-566.
• Polat, Ü. ve Bayrak Kahraman, B. (2013). “Yaşlı Bireylerin Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları ve Algılanan Sosyal Destek Arasındaki İlişki”. Fırat Tıp Dergisi, 18 (4), 213-218.
• Can, M. (2021). “Üniversite Öğrencilerinde Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarının Sigara Kullanımına Etkisi” (Yüksek Lisans Tezi). İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
• Tengilimoğlu, E. Parıltı, N. ve Yar, C.E. (2015). “Hastane ve Hekim Seçiminde Sosyal Medyanın Kullanım Düzeyi: Ankara İli Örneği”. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17 (2), 76-96.