Family Factor in Adaptation to Treatment of Individuals with Chronic Diseases: Review in Terms of Effects of Motivational Interview

Yıl 2022, Cilt: 11 Sayı: 4, 1392 - 1400, 22.12.2022

Esra Erikmen Gülseren Keskin

https://doi.org/10.37989/gumussagbil.945568

Cited By: 1

Öz

Chronic disease is a condition that progresses slowly and spreads over a long period of time and requires support in order to reduce the degree of the disease and enable the individual to perform self-care. Today, there is an increase in chronic diseases due to both genetic and environmental factors; With the development of medicine and technology, progress has been made in the diagnosis and treatment of these diseases. Individuals are sometimes insufficient alone to cope with the chronic disease conditions they encounter, and they experience different treatment methods in addition to pharmacological treatment. Motivational interview technique is one of these methods. In addition to the treatment of alcohol and substance addictions, it is also used in the treatment of many diseases such as cancers, obesity, epilepsy, diabetes, hypertension, cardiovascular diseases and schizophrenia. Motivational interviewing is a client-centered therapeutic approach to reveal behavior change by helping clients discover and resolve uncertainty. In therapy, it is aimed to provide the necessary motivation to individuals in order to change the behaviors that make it difficult to adapt to the disease in physical therapy. The support of family members/parents is important for individuals in the adaptation process to chronic illness. Motivational interviewing attaches importance to the involvement of family members/parents in the treatment process and emphasizes that individuals' motivation for behavioral changes may increase in this way. As a result, the motivational interview technique helps the individual to comply with the treatment in the chronic disease adjustment and treatment process, and also supports the family members to be active in the treatment in order to increase the effectiveness of the therapy.

Anahtar Kelimeler

Chronic Illness, Compliance with Treatment, Family Support, Motivational Interview

Kronik Hastalığı Olan Bireylerin Tedaviye Uyum Sürecinde Aile Faktörü: Motivasyonel Görüşmenin Etkileri Açısından Gözden Geçirme

Öz

Kronik hastalık, yavaş ilerleyen ve uzun bir süreye yayılan, hastalığın derecesini azaltmak ve bireyin kendi kendine bakımını yerine getirebilmesini sağlamak amacıyla destekleme gerektiren durumlardır. Günümüzde gerek genetik gerekse çevresel faktörlerin etkisiyle kronik hastalıklarda artışlar görülmekte; tıbbın ve teknolojinin gelişmesiyle beraber de bu hastalıkların tanı ve tedavi aşamasında ilerleme kaydedilmektedir. Bireyler karşılaştıkları kronik hastalık durumlarıyla baş etme konusunda bazen tek başlarına yetersiz kalmakta, farmakolojik tedaviye ek olarak farklı tedavi yöntemleri deneyimlemektedir. Motivasyonel görüşme tekniği de bu yöntemlerden biridir. Alkol ve madde bağımlılıklarının tedavisinin yanı sıra, kanserler, obezite, epilepsi, diyabet, hipertansiyon, kalp damar hastalıkları, şizofreni gibi pek çok hastalığın tedavisi aşamasında da kullanılmaktadır. Motivasyonel görüşme, danışanların belirsizliği keşfetmelerine ve çözmelerine yardımcı olarak davranış değişikliğini ortaya çıkarmak için danışan merkezli terapötik bir yaklaşımdır. Terapide, fiziksel tedavide hastalığa uyumu zorlaştıran davranışların değiştirilmesi için bireylere gerekli motivasyonun sağlanması amaçlanır. Bireylere, kronik hastalığa uyum sürecinde aile fertlerinin/ ebeveynlerinin desteği önemlidir. Motivasyonel görüşme, tedavi sürecinde aile üyelerinin/ ebeveynlerin tedavinin içinde olmalarını önemser ve bu şekilde bireylerin davranış değişiklikleri için motivasyonlarının artabileceğini vurgular. Sonuç olarak, Motivasyonel görüşme tekniği kronik hastalık uyum ve tedavi sürecinde, bireyin tedaviye uyumuna yardımcı olmakta ve aynı zamanda terapinin etkinliğinin artması için aile üyelerinin de tedavide etkin olmasını desteklemektedir.

Anahtar Kelimeler

Aile Desteği, Kronik Hastalık, Motivasyonel Görüşme, Tedaviye Uyum

Kaynakça

• 1. Özdemir, Ü. ve Taşçı, S. (2013). “Kronik Hastalıklarda Psi̇kososyal Sorunlar ve Bakım”. Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1 (1), 57–72.
• 2. Yağız, G. (2020). Emekli Bireylerde Kronik Hastalık Düzeylerinin Fiziksel Aktivite, Düşme ve Denge Üzerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• 3. Günler, E.O. (2019). “Kronik Hastalıkların Yol Açtığı Bazı Toplumsal Problemler”. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (42), 392–400.
• 4. Martire, L.M and Helgeson, V.S. (2017). “Close Relationships and The Management of Chronic İllness: Associations and İnterventions”. American Psychologist, 72 (6), 601–612.
• 5. Surís, J.C, Michaud, P.A, Akre, C. and Sawyer, S.M. (2008). “Health Risk Behaviors in Adolescents with Chronic Conditions”. Pediatrics, 122 (5), 1113-1118.
• 6. Mete, E.H. (2008). “Kronik Hastalık ve Depresyon”. Klinik Psikiyatri, (11), 3–18.
• 7. Buldan, Ö ve Kuzu, K.N. (2018). “Kronik Hastalığı Olan Olguların Anksiyete ve Depresyon Düzeyleri ile Hemşirelik Bakımı Algısı Arasındaki İlişki ve Etkileyen Faktörler”. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 11 (4), 274–82.
• 8. World Health Organization. Chronic diseases and health promotion. Avaliable from: http://www.who.int/chp/know ledge/publications/adherence_report/en (Avaliable date: 15.04.2021).
• 9. Axelsson, M, Brink, E, Lundgren, J. and Lötvall J. (2011). “The İnfluence of Personality Traits on Reported Adherence to Medication in İndividuals With Chronic Disease: An Epidemiological Study in West Sweden”. PLoS One, 6 (3), 1-7.
• 10. Rafii, F, Fatemi, S.M, Danielson, E, Johansson, M.C. and Modanloo, M. (2014). “Compliance to Treatment in Patients with Chronic İllness: A Concept Exploration”. Iranian Journal of Nursing and Midwifery Research, 19 (2), 159-167.
• 11. Danielson, E, Johansson C.M. and Modanloo, M. (2019). “Adherence to Treatment in Patients with Chronic Diseases: From Alertness to Persistence”. International Journal of Community Based Nursing and Midwifery, 7 (4), 248-257.
• 12. Lazaro, F.C, García-González, J.M, Adams, D.P, Mielgo-Ayuso, J, Caballero-Garcia, A, Racionero F.M, Córdova, A. and Miron-Canelo, J.A. (2019). “Adherence to Treatment and Related Factors Among Patients with Chronic Conditions in Primary Care: A Cross-Sectional Study”. BMC Family Practice, 20 (1), 1-12.
• 13. Conthe P, Contreras EM, Pérez AA, García BB, Martín MNF, Jurado MG, Baturone, M.O. and Pinto, J.L. (2014). “Treatment Compliance in Chronic İllness: Current Situation and Future Perspectives”. Rev Clin Esp, 214 (6), 336-344.
• 14. Arabacı, Z, Doğru, A. ve Yıldırım, J.G. (2018). “Transteoretik modele dayandırılarak motivasyonel görüşme tekniğinin kronik hastalıklarda kullanım örneklerinin incelenmesi”. Sağlık Akademisi Kastamonu, 3 (2), 136–47.
• 15. Köroğlu, A. ve Hocaoğlu, Ç. (2019). “Şizofrenide Aile Yükü, Aile İşlevleri ve Başa Çıkma Tutumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”. Ortadoğu Tıp Dergisi, 11 (3), 294-302.
• 16. Settineri, S, Frisone, F, Merlo, E.M, Geraci, D. and Martino, G. (2019). “Compliance, Adherence, Concordance, Empowerment and Self Management: Five Words to Manifest A Relational Maladjustment in Diabetes”. Journal of Multidiciplinary Healthcare, 12, 299-314.
• 17. Hançerlioğlu, S, Toygar, İ, Çıray, N, Polat, G, Özbey, Y, Yıldırım Şimşir, I. and Çetinkalp, Ş. (2020). “The Effect of Family Support and Family Conflict on Treatment Compliance in Type 2 Diabetes”. Prog Health Sci, 10 (2), 48-54. https://doi.org/10.5604/01.3001.0014.6588
• 18. Yıldırım, S. ve Gürkan, A. (2010). “Psikolojik Açıdan Kanser ve Psikiyatri Hemşiresinin Rolü”. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 26 (1), 87-97.
• 19. Candan Sönmez, M. (2019). Epilepsili Bireylerde Sosyal Destek Algısı ile Tedaviye Uyum ve Psikososyal Uyum İlişkisi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• 20. Peker, F. (2002). “Rehabilitasyon Sürecinde Aile”. Toplum ve Sosyal Hizmet, 13 (2), 54–59.
• 21. Dar, M. (2019). Madde Bağımlılığı Tedavi Sürecinde Aile İşlevselliğinin Rolünün İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Hasan Kalyoncu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
• 22. Moffat, A.K. and Redmond, G. (2017). “Is Having A Family Member with Chronic Health Concerns Bad for Young People's Health? Cross-Sectional Evidence From A National Survey of Young Australians”. BMJ Open, 7 (1), 1-10.
• 23. Ay Kaatsız, M.A. (2020). “Pediatrik Kanserlerde Aile Merkezli Psikososyal Bakımın Önemi”. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 7 (1), 78–85.
• 24. Stormshak, E.A, DeGarmo, D, Garbacz, A.S, Mcintyre, L.L. and Caruthers, A.(2020) “Using Motivational Interviewing to Improve Parenting Skills and Prevent Problem Behavior During The Transition to Kindergarten”. Prevention Science, 1-11. https://doi.org/10.1007//s11121-020-01102-w
• 25. Gray, R, Bressington, D, Ivanecka, A, Hardy, S, Jones, M, Schulz, M, Von Borman, S, White, J, Anderson, K.H. and Chien, W.T. (2016). “Is Adherence Therapy an Effective Adjunct Treatment for Patients with Schizophrenia Spectrum Disorders? A Systematic Review and Meta-Analysis”. BMC Psychiatry, 16 (90), 1-12. doi: 10.1186/s12888-016-0801-1.
• 26. Chien, W.T, Mui, J, Gray, R. and Cheung, E. (2016). “Adherence Therapy Versus Routine Psychiatric Care for People with Schizophrenia Spectrum Disorders: A Randomised Controlled Trial”. BMC Psychiatry, 16 (42), 1-14. https://doi.org/10.1186/s12888-016-0744-6
• 27. Staring AB, Van der Gaag M, Koopmans GT, Selten JP, Van Bevern JM, Hengeveld MW, Loonen, A.J.M. and Mulder, C.L. (2020). “Treatment Adherence Therapy in People with Psychotic Disorders: Randomised Controlled Trial”. British Journal of Psychiatry, 197 (6), 448–455.
• 28. Harmancı, P. (2020). Şizofreni Hastalarında Motivasyonel Görüşme Tekniklerine Temellendirilmiş Psikoeğitimin Tedaviye Uyum, Umut ve Psikolojik İyi Oluşa Etkisi. Doktora Tezi, İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
• 29. Williams, A.A. and Wright, K.S. (2014). “Engaging Families Through Motivational Interviewing”. Pediatric Clinics of North America, 61 (5), 907–21.
• 30. Yıldız, İ. ve Bayat, M. (2018). “Motivasyonel Görüşmenin Çocuk ve Adölesanlarda Kullanımı”. Online Türk Sağlık Bilimleri Dergisi, 3 (4), 249–57. https://doi.org/otjhs.351343
• 31. Cangöl, E. ve Hotun, Ş.N. (2017). “Emzirmenin Desteklenmesinde Bir Model: Pender'in Sağlığı Geliştirme Modeline Dayalı Motivasyonel Görüşmeler”. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 14 (1), 98–103.
• 32. Kızılırmak, M. ve Demir, S. (2018). “Motivasyonel Görüşme ve Hemşirelikte Kullanımı”. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 7 (4), 103–109.
• 33. Huang, F.F, Jiao, N.N, Zhang, L.Y, Lei, Y. and Zhang, J.P. (2015). “Effects Of A Family-Assisted Smoking Cessation Intervention Based On Motivational Interviewing Among Low-Motivated Smokers İn China”. Patient Education and Counseling, 98 (8), 984–90.
• 34. Belmontes, K.C. (2018). “When Family Gets in The Way Of Recovery: Motivational İnterviewing with Families”. Family Journal, 26 (1), 99–104.
• 35. O’Kane, C, Irwin, D.J, Morrow, D, Tang, L, Wong S, Buchholz, A.C, Ma D.W.L, Haines, J. and on behalf of the Guelph Family Health Study. (2019). “Motivational Interviewing with Families in The Home Environment”. Patient Education and Counseling, 102 (11), 2073–80.
• 36. Stewart, E.E. and Chester, F. (2011). “Encouraging Patients to Change Unhealthy Behaviors with Motivational Interviewing”. Avaliable From: http://www.aafp.org/fpm/ 2011/0500/p21.html. (Avaliable date: 31 March 2021)
• 37. Miller, W.R. and Rollnick, S. (2014). Motivational Interviewing in Family Settings. In: A. DOUAIHY, T.M. KELLY and M.A. GOLD (Ed.). Motivational Interviewing A Guide for Medical Trainees (158-168). New York: Oxford University Press.
• 38. Akçay, D. (2015). Annelerle Yapılan Moti̇vasyonel Görüşmeleri̇n Okul Öncesi̇ Dönemdeki̇ Çocuğun Medya Etki̇leşi̇mi̇ne ve Saldırganlık Davranışlarına Etki̇si̇. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• 39. Zolnierek, K.B.H. and DiMatteo, M.R. (2009). “Physician Communication And Patient Adherence To Treatment: A Meta-Analysis”. Med Care, 47 (8), 826–834.
• 40. Steinglass, P. (2008). “Family systems and motivational ınterviewing: a systemic-motivational model for treatment of alcohol and other drug problems”. Alcoholism Treatment Quarterly, 26 (1–2), 9-29.