The Role of Motivation for Recreational Exercise on Life Satisfaction: Higher Education Students Sample

Yıl 2023, Cilt: 12 Sayı: 1, 288 - 298, 25.03.2023

Üstün Türker

https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1230191

Öz

The aim of this study is to determine the effect of recreational exercise motivation on life satisfaction, to reveal the relationship between them and to compare university students according to some demographic characteristics. In this study, scanning technique, one of the quantitative research methods, was used and 1408 university students continuing their undergraduate education were included in the study. The Recreational Exercise Motivation Measure developed by Rogers (2000) and the Satisfaction with Life Satisfaction Scale developed by Diener et al. (1985) were used as data collection tools. SPSS (26.0) package program was used in data analysis, and Simple Regression, Correlation, Independent Sample T-test, One-Way Analysis of Variance (ANOVA) methods were applied in the analysis. It was concluded that motivation for recreational exercise was a 34.1% predictor of life satisfaction and the most effective motivation factor among motivational factors was the thought of a healthy life (47.4%) (p<.000). When a general description was made in terms of gender, age, field of study and grade level variables determined for the sub-objectives of the study; it was determined that male individuals had higher results in recreational exercise motivation and life satisfaction total scores, as well as health, competition, body and appearance, social and entertainment, and skill development factors compared to women and gender were found to be a determining factor in motivation to recreational exercise and life satisfaction (p<.05). It was observed that age and class variables were not a determining factor in life satisfaction according to recreational exercise motivation, however those with higher age and class level reached higher values. According to the academic unit variable in which the students continue their education life, it was concluded that sports science students made a statistically significant difference compared to students in other fields both in motivation for recreational exercise and in the majority of factors related to it, and in life satisfaction.

Anahtar Kelimeler

Exercise, Motivation, Recreational Exercise, Life Satisfaction

Rekreasyonel Egzersize Güdülenmenin Yaşam Doyumu Üzerindeki Rolü: Yükseköğretim Öğrencileri Örneği

Öz

Bu araştırmanın amacı, rekreasyonel egzersize güdülenmenin yaşam doyumuna etkisinin belirlenmesi, aralarındaki ilişkinin ortaya konulması ve üniversite öğrencilerinin bazı demografik özelliklerine göre karşılaştırılmasıdır. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden tarama tekniği kullanıldı. Çalışmaya lisans düzeyinde öğrenimlerine devam eden toplam 1408 gönüllü öğrenci dahil edildi. Araştırmada Rogers (2000) tarafından geliştirilen Rekreasyonel Egzersize Güdülenme Ölçeği ile Diener ve arkadaşları (1985) tarafından geliştirilen Yaşam Doyumu Ölçeği kullanıldı. Verilerin analizinde SPSS (26.0) paket programı kullanılmış olup, analizlerde Basit Regresyon, Korelasyon, Bağımsız Örneklem T-testi, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) yöntemleri uygulandı. Rekreasyonel egzersize güdülenmenin yaşam doyumunun %34,1 oranında yordayıcısı olduğu ve motivasyonel faktörler içerisinde en etkileyici güdülenme faktörünün sağlıklı yaşam (%47,4) düşüncesi olduğu sonucuna ulaşıldı (p<,000). Araştırmanın amaçlarına yönelik belirlenen cinsiyet, yaş, öğrenimin sürdürüldüğü alan ve sınıf düzeyi değişkenleri açısından genel bir betimleme yapıldığında ise; erkek bireylerin rekreasyonel egzersize güdülenme ve yaşam doyumu toplam puanlarında, bununla birlikte sağlık, rekabet, vücut ve dış görünüm, sosyal ve eğlence ile beceri gelişimi faktörlerinde kadınlara kıyasla daha yüksek sonuçlara ulaştığı ve cinsiyetin rekreasyonel egzersize güdülenmede ve yaşam doyumunda belirleyici bir faktör olduğu tespit edildi (p<,05). Yaş ve sınıf düzeylerinin rekreasyonel egzersize güdülenme yaşam doyumunda belirleyici bir faktör olmadığı (p>,05) ancak ileri yaş ve sınıf düzeyinde olanların daha yüksek değerlere ulaştığı görüldü. Öğrencilerin eğitim yaşantılarını sürdürdükleri akademik birim değişkenine göre spor bilimleri öğrencilerinin hem rekreasyonel egzersize güdülenmede ve buna bağlı faktörlerin büyük çoğunluğunda hem de yaşam doyumunda diğer alanlardaki öğrencilere göre istatistiksel olarak anlamlı fark oluşturduğu sonucuna ulaşıldı.

Anahtar Kelimeler

Egzersiz, Motivasyon, Rekreasyonel Egzersiz, Yaşam Doyumu

Kaynakça

• 1. Caspersen, C. J, Powell, K. E., and Christenson, G. M. (1985). Physical activity, exercise and physical fitness: Definitions and distinctions for health related research. Public Health Reports, 100, 126–131.
• 2. Montoye, H. (1975). Physical activity and health: An epidemiologic study of an entire com-munity. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
• 3. Folsom, A., Caspersen, C., Taylor, H., Jacobs, D., Luepker, R., Gomez-Marin, O., and Blackburn, H. (1985). Leisure time physical activity and its relationship to coronary risk factors in a population-based sample. American Journal of Epidemiology, 121, 570–579.
• 4. Warren, B., Bice, M., and Parry, T. (2014). Adults’ Motivation for Physical Activity: Differentiating Motives for Exercise, Sport, and Recreation. Recreational Sports Journal, (38), 130-142.
• 5. Türker, Ü. (2020). Olimpik Okçuluk ve Gelişim Psikolojisi Açısından İncelenmesi. Anatolia Sport Research, 1 (1), 5-24.
• 6. Kraus, R. (1978). Recreation and leisure in modern society. London: Jones and Bartlett Learning. 7. Smith, D. H., and Theberge, N. (1987). Why peoplerecreate: An overview of research. Champaign, Illinois: Human Kinetics Publishers.
• 8. Kueh, Y. C., Kuan, G., Morris T. and Naing, N. N. (2017). Confirmatory Factor Analysis of the Malay Version of the Recreational Exercise Motivation Measure. Socıal Scıences and Humanıtıes, 25 (2), 589-600.
• 9. Rogers, H. E. (2000). Development of a recreation alexercises motivation questionnaire Doctoral dissertation retrieved from Research Repository, Victoria University, Melbourne, Australia.
• 10. Hamer, M., Stamatakis, E., and Steptoe, A. (2009). Dose-response relationship between physical activity and mental health: The Scottish Health Survey. British Journal of Sports Medicine, 43 (14), 1111–1114.
• 11. Warburton, D. E., Nicol, C. W., and Bredin, S. S. (2006). Health benefits of physical activity: The evidence. Canadian Medical Association Journal, 174 (6), 801–809.
• 12. U.S. Department of Health and Human Services. (2000). Healthy People 2010. Washington, DC: Author.
• 13. Schacter, D. (2011). Psychology (pp. 324). United States of America: Catherine Woods.
• 14. Diener, E., Emmons, R. A., Larsen, R. J., & Griffin, S. (1985). The Satisfaction With Life Scale. Journal of personality assessment, 49 (1), 71–75.
• 15. Suldo, S. M. and Huebner, E. S. (2006). Is extremely high life satisfaction during adolescence advantageous? Social İndicators Research, 78, 179-203.
• 16. Vara, Ş. (1999). Yoğun bakım hemşirelerinde iş doyumu ve genel yaşam doyumu arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ege Üniversitesi, İzmir.
• 17. Küçükkılıç, S., Lakot Atasoy, K., Gürbüz, B. ve Öncü, E. (2016). Rekreasyonel Tatmin ve Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. İÜ Spor Bilimleri Dergisi, 3 (6), 56-70.
• 18. Bekar, Ö. (2019). Düzenli Egzersiz Yapan Bireyleri Rekreasyonel Egzersize Motive Eden Nedenler İle Algıladıkları Sağlık Çıktıları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Akdeniz Üniversitesi Antalya.
• 19. Ingledew, D., and Sullivan, G. (2002). Effects of body mass and body image on exercise motives in adolescence. Psychology of Sport and Exercise, 3, 323–338.
• 20. Karoly, P., Ruehlman, L. S., Okun, M. A., Lutz, R. S., Newton, C., and Fairholme, C. (2005). Perceived self-regulation of exercise goals and interfering goals among regular and irregular exercisers: A life space analysis. Psychology of Sport and Exercise, 6, 427–442.
• 21. Kilpatrick, M., Hebert, E., and Bartholomew, J. (2005). College students’ motivation for physical activity: Differentiating men’s and women’s motives for sport participation and exercise. Journal of American College Health, 54, 87–94.
• 22. Whaley, D. (2003). Future-oriented self-perceptions and exercise behavior in middle-aged women. Journal of Aging and Physical Activity, 11, 1–17.
• 23. Kolt, S., Driver, P., and Giles, C. (2004). Why older Australians participate in exercise and sport. Journal of Aging and Physical Activity, 12, 185–198.
• 24. Ulutaşdemir, N. , Sergek, E. , Bakır, E. and Deniz, E. (2017). Geleceğin Sağlık Profesyonellerinde İnternet Bağımlılığının Yaşam Kaliteleri Üzerine Etkisi . Zeynep Kamil Tıp Bülteni, 48 (2) , 44-48.
• 25. Mutz, M. Reimers, A. K. and Demetriou Y. (2021). Leisure Time Sports Activities and Life Satisfaction: Deeper Insights Based on a Representative Survey from Germany. Applied Research in Quality of Life, 16, 2155–2171.
• 26. Ardahan, F. ve Turgut, T. (2013). Motivational factors for recreational fishing, the profile and life satisfaction level of recreational fishers and nonparticipants of fishing in Turkey. Turkish Journal of Sport and Exercise, 1 (15), 58-72.
• 27. Karasar N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemleri. (Scientific Research Methods). 12. Basım, Ankara, Nobel Yayıncılık, 77-79.
• 28. Gürbüz, B., Aşçı, F. H., ve Çelebi, M. (2006). “The Reliability and Validity of the Turkish Version of The Recreational Exercise Motivation Measure”. In The 9th International Sports Sciences Congress, 3-5, 1044, Muğla.
• 29. Yetim, U. (1993) Life satisfaction: A study based on the organization of personal projects. Social Indicators Research, 29, 277-289.
• 30. Tabachnick, L.S. and Fidell, B.G. (2013). “Using Multivariate Statistics”. Boston: M. A.
• 31. Ardahan, F. ve Lapa, T. Y. (2011). Açık Alan Rekreasyonu: Bisiklet Kullanıcıları ve Yürüyüşçülerin Doğa Sporu Yapma Nedenleri ve Elde Ettikleri Faydalar. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8 (1), 1327-1341.
• 32. Ardahan, F. (2013). Ardahan, F. (2013). Rekreasyonel Egzersiz Güdüleme Ölçeğinin Rekreatif Spor Türüne Göre İncelenmesi: Antalya Örneği. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (4), 95-108
• 33. Çuhadar, A., Er, Y., Demirel, M. ve Harmandar Demirel, D. (2019). Bireyleri Rekreasyonel Amaçlı Egzersize Motive Eden Faktörlerin İncelenmesi. Spormetre, Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 17 (3), 153-161.
• 34. Sağıroğlu, İ., ve Ayar H. (2017). Fitness ve crossfit merkezlerine rekreatif egzersiz amaçlı katılımda etkili olan motivasyon faktörlerinin incelenmesi. Uluslararası Anadolu Spor Bilimleri Dergisi, 3, 1-13.
• 35. Ardahan, F. (2012). Duygusal Zekâ ve Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkinin Doğa Sporu Yapanlar Örneğinde İncelenmesi . Pamukkale Journal of Sport Sciences, 3 (3), 20-33.
• 36. Lapa, T. Y., Ağyar E., ve Bahadır Z. (2012). Yaşam tatmini, serbest zaman motivasyonu, serbest zaman katılımı: beden eğitimi ve spor öğretmenleri üzerine bir inceleme (Kayseri ili örneği). Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 10 (2), 53-59.
• 37. Efi, T., and Anastasia T. (2013). Does satisfaction affect a member's psychological commitment to a fitness center?. Journal of Physical Education and Sport, 13 (4), 522.
• 38. Rice, S. M., Fallon, B. J., Aucote, H. M., & Möller-Leimkühler, A. M. (2013). Development and preliminary validation of the male depression risk scale: furthering the assessment of depression in men. Journal of affective disorders, 151 (3), 950–958.
• 39. Türker, Ü., Yılmaz, A. K., Bostancı, Ö. ve Şebin, K. (2021). COVID-19 Pandemisinde Spor Bilimleri Alanlarındaki Yükseköğretim Öğrencilerinin Anksiyete Düzeyleri Ve Egzersiz Bağımlılığı. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 23 (4), 1-20.
• 40. Cicioğlu H. İ., Tekkurşun Demir G., Bulğay C. ve Çetin E. (2019). Elit Düzeyde Sporcular ile Spor Bilimleri Fakültesi Öğrencilerinin Egzersiz Bağımlılığı Düzeyleri. Bağımlılık Dergisi – Journal of Dependence, 20 (1), 12-20.