Study aimed to investigate the relationship between social support and the level of hopelessness in diabetic patients. The study was carried out as descriptive research in the internal medicine clinic and polyclinics of a state hospital located in the southeast of Turkey. The population of the research consisted of adult patients diagnosed with Diabetes Mellitus who were followed up in the internal medicine clinics of the said hospital. The sample of the research was composed of 252 patients through power analysis with 0.05 error, 0.95 confidence interval and 0.95 representative power of the universe. In the collection of the data, Personal Information Form developed by the researchers, Multidimensional Scale of Perceived Social Support, and Beck Hopelessness Scale were employed. In the analysis of the data, descriptive statistics, t-test in independent groups, One-Way ANOVA, Mann-Whitney U test, correlation and Cronbach’s alpha reliability analysis were used. In the study, the patients’ mean scores obtained from Multidimensional Scale of Perceived Social Support and Beck Hopelessness Scale were found to be 65.2±15 and 11.2±1.8, respectively. It was determined that the patients had high levels of perceived social support and moderate levels of hopelessness. In the study, a negative and significant relationship was found between the mean scores obtained from Multidimensional Scale of Perceived Social Support and Beck Hopelessness Scale. It was also determined that as the patients’ perceived social support levels increase, their levels of hopelessness decrease.
Bu çalışma kapsamında diyabetik tanısı almış erişkin hastalarda sosyal destek ile umutsuzluk düzeyi arasındaki ilişki araştırılmaktadır. Tanımlayıcı araştırma olarak Türkiye’nin Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde yer alan bir devlet hastanesinin dahiliye klinik ve polikliniklerinde gerçekleştirilmiştir. Bu araştırmanın evrenini, söz konusu devlet hastanesinin dahiliye klinik ve polikliniklerinde takip edilen diyabet tanısı almış erişkin hastaları oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklem sayısı, 0,05 hata, 0.95 güven aralığı ve 0.95 evrenin temsil gücü ile güç analizi yapılarak 252 kişi olarak belirlenmiştir. Veri toplama aşamasında Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği, Beck Umutsuzluk Ölçeği ve bu çalışmanın araştırmacıları tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin analiz aşamasında ise tanımlayıcı istatistikler, bağımsız gruplarda t-testi, One-Way ANOVA, Mann-Whitney U testi, korelasyon analizi ve Cronbach alfa güvenirlik analizi kullanılmıştır. Araştırma kapsamında hastaların Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği ve Beck Umutsuzluk Ölçeği puan ortalamaları sırasıyla 65.2±15 ve 11.2±1.8 olarak bulunmuştur. Diyabet tanısı almış erişkin hastaların, algılanan sosyal destek düzeylerinin yüksek ve umutsuzluk düzeylerinin orta düzeyde olduğu belirlenmiştir. Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği ile Beck Umutsuzluk Ölçeği'nden alınan puan ortalamaları arasında negatif yönde ve anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Ayrıca diyabet tanısı almış erişkin hastaların algılanan sosyal destek düzeyleri arttıkça umutsuzluk düzeylerinin düştüğü belirlenmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 18 Haziran 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 12 Sayı: 2 |