The Effect of Quality of Work Life on Individual Job Performance in Healthcare Workers

Yıl 2023, Cilt: 12 Sayı: 4, 1623 - 1633, 26.12.2023

Altuğ Çağatay

https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1366396

Öz

This study aims to reveal the effect of healthcare professionals' perceptions of quality in their work life on individual performance. The data of the research was obtained from employees of a public hospital in Ankara. In this context, a survey was sent to the relevant subjects using the quality of work life and job performance scales, and they were asked to answer it. Analyzes were provided for 405 people who returned. The SPSS package program was used to obtain the research findings. Descriptive statistics, normality, reliability, ANOVA, and regression analyses were performed on the data, and the results were interpreted. According to the findings, it was determined that there was a significant difference in the quality of work life of the participants according to the variables of gender, education level, profession, years of working in the profession, and years of working in the institution (p <0.05). It has been observed that the difference in the gender variance is due to the fact that women's quality of work life is higher than men's. Quality of work life positively and significantly predicts individual job performance. Participants' monthly household total income positively and significantly predicts individual job performance. Participants' weekly working hours negatively and significantly predict individual job performance. Taking into account the quality of work-life problems of healthcare workers and resolving them has the potential to increase and improve the performance of this group. In this way, it will be possible to contribute to patients' satisfaction with the services provided.

Anahtar Kelimeler

Quality of Work Life, Work Performance, Healthcare Workers

Sağlık Çalışanlarında İş Yaşam Kalitesinin Bireysel İş Performansı Üzerindeki Etkisi

Öz

Bu çalışmanın amacı sağlık çalışanlarının içinde bulunduklarını iş yaşamındaki kalite algılarının bireysel performansa olan etkisini ortaya koymaktır. Araştırmanın verisi Ankara’daki bir kamu hastanesi çalışanlarından elde edilmiştir. Bu bağlamda iş yaşam kalitesi ve iş performansı ölçekleri kullanılarak ilgili deneklere anket ulaştırılıp cevaplamaları istenmiştir. Geri dönüşü sağlayan 405 kişi üzerinden analizler sağlanmıştır. Araştırma bulgularını elde etmek için SPSS paket programı kullanılmıştır. Veriler üzerinde tanımlayıcı istatistikler, normallik, güvenilirlik, anova ve regresyon analizleri yapılarak elde edilen bulgular yorumlanmıştır. Elde edilen bulgulara göre, katılımcıların iş yaşam kalitesinde cinsiyet, eğitim düzeyi, meslek, meslekteki çalışma yılı ve kurumdaki çalışma yılı değişkenlerine göre anlamlı düzeyde fark olduğu tespit edilmiştir (p<0.05). Cinsiyet değişkenindeki farkın kadınların iş yaşam kalitesinin erkeklere göre daha yüksek olmasından kaynaklandığı görülmüştür. İş yaşam kalitesi, bireysel iş performansını pozitif ve anlamlı olarak yordamaktadır. Katılımcıların aylık hane toplam geliri bireysel iş performansını pozitif ve anlamlı olarak yordamaktadır. Katılımcıların haftalık çalışma saati ise bireysel iş performansını negatif ve anlamlı olarak yordamaktadır. Sağlık çalışanlarının iş yaşam kalitesi sorunlarının dikkate alınarak çözüme kavuşturulması bu grubun performansını artırma ve geliştirme potansiyeline sahiptir. Bu sayede de hastaların verilen hizmetlerden memnuniyet duymasına katkı sunulabilecektir.

Anahtar Kelimeler

İş Performansı, İş Yaşam Kalitesi, Sağlık Çalışanları

Kaynakça

• 1. Almalki, M.J, FitzGerald, G. and Clark, M. (2012). “Quality of Work Life Among Primary Health Care Nurses in the Jazan Region, Saudi Arabia: A Cross-sectional Study”. Human Resources for Health, 10 (1), 1-13.
• 2. Walshe, K. (2011) “Managing Performance”. In: K. Walshe, and J. Smith, (Eds.) Healthcare Management (515). England/London: McGraw-Hill Education
• 3. Aba, G. (2009). İş Yaşam Kalitesi ve Motivasyon İlişkisi: Sağlık Sektöründe Bir Uygulama. Yüksek Lisans Tezi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Akdeniz Üniversitesi: Antalya.
• 4. Steenkamer, B.M, Drewes, H.W, Heijink, R, Baan, C.A. and Struijs, J.N. (2017). “Defining Population Health Management: a Scoping Review of The Literature”. Population Health Management, 20 (1), 74-85.
• 5. Kılıç, R. ve Keklik, B. (2012). “Sağlık Çalışanlarında İş Yaşam Kalitesi ve Motivasyona Etkisi Üzerine Bir Araştırma”. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14 (2), 147-160.
• 6. Özer, Ö, Saygılı, M. ve Uğurluoğlu, Ö. (2015). “Sağlık Çalışanlarının İşe Cezbolma Düzeylerinin Belirlenmesine İlişkin Bir Araştırma”. Business & Management Studies: An International Journal, 3 (3), 261-272.
• 7. Memişoğlu, D. ve Kalkan, B. (2016). “Sağlık Hizmetlerinde Yönetişim, İnovasyon ve Türkiye”. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21 (2), 645-665.
• 8. Öğüt, A. ve Kaplan, M. (2015). “Sağlık Sektöründe Psikolojik Sermayenin İş Performansı Üzerindeki Etkisi”. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 15(30), 86-99.
• 9. De Hert, S. (2020). “Burnout in Healthcare Workers: Prevalence, İmpact and Preventative Strategies”. Local and Regional Anesthesia, 171-183.
• 10. Çimen, M. (2010). “Sağlık Yönetimi ve Sağlık Yönetim Eğitimi”. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, (3), 136-139.
• 11. Şantaş, F, Uğurluoğlu, Ö, Kandemir, A. ve Çelik, Y. (2016). “Sağlık Çalışanlarında Örgütsel Sinizm, İş Performansı ve Örgütsel Özdeşleşme Düzeyleri̇ Arasındaki̇ İlişkilerin İncelenmesi̇”. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18 (3), 867-886.
• 12. Turunç, Ö. ve Çelik, M. (2010). “Çalışanların Algıladıkları Örgütsel Destek ve İş Stresinin Örgütsel Özdeşleşme ve İş Performansına Etkisi”. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 17 (2), 183-206.
• 13. Campbell, J.P. and Wiernik, B.M. (2015). “The Modeling and Assessment of Work Performance”. Annu. Rev. Organ. Psychol. Organ. Behav., 2 (1), 47-74.
• 14. Altaş, S.S. ve Kuzu, A. (2016). “Sağlık Çalışanlarında İş Tatmini ve Duygusal Bağlılığın Bireysel İş Performansı ve İşten Ayrılma Eğilimi Üzerindeki Etkileri”. International Journal of Academic Values Studies, (5), 23-32.
• 15. Tekingündüz, S, Top, M. ve Seçkin, M. (2015). “İş tatmini, Performans, İş Stresi ve İşten Ayrılma Niyeti Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi: Hastane Örneği”. Verimlilik Dergisi, (4), 39-64.
• 16. Kessler, R.C, Barber, C, Beck, A, Berglund, P, Cleary, P.D, McKenas, D., ... and Wang, P. (2003). “The World Health Organization Health and Work Performance Questionnaire (HPQ)”. Journal of Occupational and Environmental Medicine, 156-174.
• 17. Akan, B.B. (2022). “İç Girişimcilikte Yönetim ve Organizasyon Teşvikinin İş Performansına Etkisi: Sağlık Sektöründe Bir Uygulama”. Ardahan Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4 (1), 61-67.
• 18. Phan, G.T. and Vo, T.Q. (2016). “A Literature Review on Quality of Working Life: A Case of Healthcare Workers”. Journal of Applied Pharmaceutical Science, 6(7), 193-200.
• 19. Bakhshi, E. and Kalantari, R. (2017). “Investigation of Quality of Work Life and Its Relationship With Job Performance in Health Care Workers”. Journal of Occupational Hygiene Engineering, 3 (4), 31-37.
• 20. Altunışık, R, Coşkun, R, Bayraktaroğlu, S. and Yıldırım, E. (2017). “Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamalı (9. Baskı)”. Sakarya: Sakarya Kitabevi.
• 21. Çiçek, D. (2005). Örgütlerde Motivasyon ve İş Yaşam Kalitesi: Bir Kamu Kuruluşundaki Yönetici Personelin Motivasyon Seviyelerinin Tespit Edilerek İş Yaşam Kalitesinin Geliştirilmesi Üzerine Bir Araştırma. Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi: Adana.
• 22. Koopmans, L., Bernaards, C.M., Hildebrandt, V.H., Lerner, D., de Vet, H.C. and van der Beek, A. J. (2013). “Cross-cultural Adaptation of The Individual Work Performance Questionnaire”. Work, 53 (3), 609-619.
• 23. Köroğlu Kaba, N. ve Öztürk, H. (2021). “Bireysel İş Performansı Ölçeğinin Türkçe Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 8 (3), 293-302.
• 24. Plichta, S.B, and Kelvin, E.A. (2013). “Munro's Statistical Methods for Health Care Research”. Wolters Kluwer Health/Lippincott Williams & Wilkins.
• 25. Rahman, M.S, Ferdausy, S. and Karan, R. (2010). “Role of Quality of Work Life in Job Satisfaction, Job Performance and Turnover Intention: an Empirical Study”. The Chittagong University Journal of Business Administration, 25, 117-137.
• 26. Kamalı, M.N. and Chirayath, S. (2017). “Impact of Demographic Variables on Quality of Work Life: An Analysis on Police Personnel's of Tamil Nadu Police Department In Tirunelveli City”. International Journal of Research in Commerce & Management, 8 (3), 18-23.
• 27. Ghasemi, F, Rahmani, R, Behmaneshpour, F. and Fazli, B. (2021). “Quality of Work Life Among Surgeons and Its Association with Musculoskeletal Complaints”. Cogent Psychology, 8 (1), 1-16.
• 28. Srinivas, R. (2019). “Quality of Work Life–Evidence from Auto-Component İndustry in India”. International Research Journal of Social Sciences, 8 (4), 1-10.
• 29. Argentero, P, Miglioretti, M. and Angilletta, C. (2007). “Quality of Work Life in a Cohort of Italian Health Workers”. G Ital Med Lav Ergon, 29 (1 Suppl A), A50-4.
• 30. Lebni, J.Y, Toghroli, R, Abbas, J, Kianipour, N, NeJhaddadgar, N, Salahshoor, M.R. ... and Ziapour, A. (2021). “Nurses’ Work-Related Quality of Life and Its İnfluencing Demographic Factors at a Public Hospital in Western Iran: a Cross-Sectional Study”. International Quarterly of Community Health Education, 42 (1), 37-45.
• 31. Güzel, D. ve Aydın, G. (2021). “Covid-19 Döneminde Uzaktan Çalışma Sisteminde İş Performansını Etkileyen Faktörler: Banka Çalışanları Üzerine Bir Uygulama”. Ardahan Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3 (2), 128-133.
• 32. Nasir, R, Fatimah, O, Mohammadi, M.S, Shahrazad, W.W, Khairudin, R. and Halim, F.W. (2011). “Demographic Variables as Moderators in The Relationship Between Job Satisfaction and Task Performance”. Journal of Social Science and Humanities, 19, 33-40.
• 33. Rosman, M.R.M, Rosli, N.N.I.N, Shukry, A.I.M, Razlan, N.M. and Alimin, N.A. (2022). “Entangling the Interrelationship Between Demographics Profiles, Referencing Competencies and Individual Performance in The Digital Environments”. International Journal of Emerging Technologies in Learning (Online), 17 (9), 125.
• 34. Kalia, N. and Bhardwaj, B. (2019). “Contextual and Task Performance: Do Demographic and Organizational Variables Matter?”. Rajagiri Management Journal, 13(2), 30-42.
• 35. Ugwu, C.I. and Ugwu, M.E. (2017). “Demographic Variables and Job Performance of Librarians in University Libraries in South East Nigeria”. Library Philosophy & Practice. 1-23
• 36. Agustina, R, Yusuf, M, Sutiyan, O.S.J, Ardianto, R. and Norvadewi, N. (2022). “Employee Performance Mediated Quality of Work Life Relationship Satisfaction on The Job and Organizational Commitment. 30 (2), 589-605.
• 37. Perangin-Angin, M.R, Lumbanraja, P. and Absah, Y. (2020). “The Effect of Quality of Work Life and Work Engagement to Employee Performance With Job Satisfaction as an Intervening Variable in PT. Mopoly Raya Medan. International Journal of Research and Review, 7 (2), 72-78.
• 38. Beh, L. and Rose, R.C. (2007). “Linking QWL and Job Performance: Implications for Organizations”. Performance Improvement, 46 (6), 30-35.
• 39. Nayeri, N.D, Salehi, T. and Ali Asadi Noghabi, A. (2011). “Quality of Work Life and Productivity Among Iranian Nurses”. Contemporary Nurse, 39 (1), 106-118.
• 40. Pio, R.J. (2022). “The Mediation Effect of Quality of Worklife and Job Satisfaction in The Relationship Between Spiritual Leadership to Employee Performance”. International Journal of Law and Management, 64 (1), 1-17.