Hemşirelik Öğrencilerinde Dijital Oyun Bağımlılığı Düzeylerinin Farkındalığı ve Belirlenmesi

Yıl 2024, Cilt: 13 Sayı: 4, 1709 - 1720, 25.12.2024

Hümeyra Hançer Tok , Makbule Tokur Kesgin

https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1366535

Öz

Amaç: Bu çalışmada hemşirelik öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığı konusundaki farkındalıklarının ve bağımlılık düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Kesitsel tipteki bu çalışma 01.12.2022-01.03.2023 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın evreni bir üniversitenin hemşirelik bölümüydü. Örneklem büyüklüğü, bilinen örneklem seçim yöntemi kullanılarak n = 362 olarak hesaplanmıştır. Veriler kişisel bilgi formu, Üniversite Öğrencileri için Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği ve Dijital Oyun Bağımlılığı Farkındalık Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Analizlerde Mann-Whitney U testi, Kruskal-Wallis testi, Spearman'ın rho'su ve lojistik regresyon kullanılmıştır. Bulgular: Erkeklerin (7.136 kez), psikiyatrik hastalığı olanların (0.137 kez), dijital oyunlar konusunda eğitim alanların (0.278 kez) ve telefonunu uzun süre kullananların (1.228 kez) dijital oyun bağımlılığı riskinin daha yüksek olduğu belirlendi (p < 0.05). Dijital oyun bağımlılığı farkındalığı ile ilgili faktörler incelendiğinde, kadınlar (0.522 kat), yüksek gelire sahip olanlar (2.894 kat), dijital oyun bağımlılığı puanları düşük olanlar (0.901 kat) daha az risk altında bulunmuştur (p < 0.05). Sonuç: Dijital oyun bağımlılığı puanları, telefon-bilgisayar kullanımı ve telefon oyunu oynama süresi arttıkça artmaktadır. Dijital bağımlılık açısından erkekler, psikiyatrik hastalık öyküsü olanlar, dijital oyunlar aracılığıyla eğitim alanlar ve telefonlarını uzun süre kullananlar daha yüksek risk altındaydı. Kadınlar, yüksek gelir düzeyine sahip olanlar, düşük dijital oyun bağımlılığı puanlarına sahip olanlar ve dijital oyun bağımlılığı konusunda farkındalığı yüksek olanlar, dijital oyun bağımlılığının daha fazla farkındadır.

Anahtar Kelimeler

Farkındalık, Dijital Oyun Bağımlılığı, Hemşirelik Öğrencisi

Etik Beyan

Approval was obtained from the XXX Human Research Ethics Board in Social Sciences (Protocol No. 2022/449), and written permission was obtained from the nursing student participants.

Destekleyen Kurum

.

Teşekkür

Acknowledgements Thanks to all the students who agreed to participate in the study.

Awareness and Determination of Digital Game Addiction Levels among Nursing Students

Öz

Objective: This study aimed to determine nursing students’ awareness of digital game addiction and their addiction levels. Method: This cross-sectional study was conducted between 01.12.2022 and 01.03.2023. The study’s universe was the nursing department of a university. The sample size was calculated as n = 362 using the known sample selection method. Data were collected using a personal information form, the Digital Game Addiction Scale for University Students, and the Digital Game Addiction Awareness Scale. The Mann–Whitney U test, the Kruskal–Wallis test, Spearman’s rho, and logistic regression were used in the analyses. Results: It was determined that males (7.136 times), those with psychiatric illnesses (0.137 times), those who received education on digital games (0.278 times), and those who used their phone for extended periods (1.228 times) had a higher risk of digital game addiction (p < 0.05). When the factors related to digital game addiction awareness were examined, women (0.522 times), those with a high income (2.894 times), ad those with low digital game addiction scores (0.901) were less at risk (p < 0.05). Conclusion: Digital game addiction scores increase as phone-computer usage and phone game playing time increase. In terms of digital addiction, males, those with a history of psychiatric illness, those who received education through digital games, and those who used their phones for long periods were at a higher risk. Women, those with a high-income status, those with low digital game addiction scores, and those with a heightened awareness of digital game addiction are more aware of digital game addiction.

Anahtar Kelimeler

Awareness, Digital Game Addiction, Nursing Student

Kaynakça

• 1. Martinez-Garza, M.M, Clark, D.B, Killingsworth, S.S. and Adams, D.M. (2018). “Beyond Fun: Pintrich, Motivation to Learn, And Games for Learning. In: Gamification in Education: Breakthroughs in Research and Practice”. IGI Global:32-65. Doi: 10.4018/978-1-5225-5198-0.ch00
• 2. Irmak, A.Y. and Erdoğan, S. (2015). “Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği Türkçe Formunun Geçerliliği Ve Güvenilirliği”. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 16.Doi: 10.5455/apd.170337.
• 3. Anand, N, Thomas, C, Jain, P.A, Bhat, A, Thomas C, Prathyusha, P.V, Aiyappa, S, Bhat, S, Young, K. and Cherian, A.V. (2018). “Internet Use Behaviors, Internet Addiction and Psychological Distress among Medical College Students: A Multi Centre Study from South India”. Asian J Psychiatr. 37:71-77. doi:https://doi.org/10.1016/j.ajp.2018.07.020
• 4. Ji, Y, Yin, M.X.C, Zhang, A.Y. and Wong, D.F.K. (2022). “Risk and protective factors of Internet gaming disorder among Chinese people: A meta-analysis”. Australian & New Zealand Journal of Psychiatry. 2022;56(4):332-346. Doi: 10.1177/00048674211025703.
• 5. Lemmens, J.S, Valkenburg, P.M. and Peter, J. (2009) “Development and Validation of a Game Addiction Scale for Adolescents”. Media Psychol, 12(1):77-95. Doi: 10.1080/15213260802669458
• 6. American Psychiatric Association. (2013). “Ruhsal bozuklukların tanısal ve sayımsal elkitabı, Beşinci Baskı (DSM-5). Tanı Ölçütleri Başvuru Elkitabı”. Çeviri editörü: Köroğlu, E. Ankara: Hekimler Yayın Birliği. Published online.
• 7. Durkee, T, Kaess, M, Carli, V, Parzer, P, Wasserman, C, Floderus, B, Apter, A, Balazs, J, Barzilay, S, Bobes, J, Brunner, R, Corcoran, P, Cosman, D, Cotter, P, Despalins, R, Graber, N, Guillemin, F, Haring, C, Kahn, J.P, Mandelli, L, Marusiç, D, Mészáros, G, Musa, G.J, Postuvan, V, Resch, F,Saiz, P.A, Sisask, M, Sarchiapone, A.V.M, Hoven, C.W. and Wasserman, D.(2012). “Prevalence Of Pathological Internet Use Among Adolescents In E Urope: Demographic And Social Factors”. Addiction, 107(12):2210-2222. Doi: 10.1111/j.1360-0443.2012.03946.x
• 8. Dufour, M, Brunelle, N, Tremblay, J, Dufour, M. Leclerc D, Cousineau, M.M, Khazaal, Y, Légaré, A.A, Rousseau, M. and Berbiche, D. (2016). “Gender difference in internet use and internet problems among Quebec high school students”. The Canadian Journal of Psychiatry, 61(10):663-668. Doi: 10.1177/0706743716640755.
• 9. Kawabe, K, Horiuchi, F, Ochi, M, Oka, Y. and Ueno S. (2016). “Internet Addiction: Prevalence and Relation With Mental States in Adolescents”. Psychiatry Clin Neurosci, (9):405-412. Doi: 10.1111/pcn.12402.
• 10. Newport Academy. The Latest Research on Teenage Video Game Addiction. https://www.newportacademy.com/resources/treatment/teenage-video-game-addiction/.
• 11. Can, H.C. ve Demir, G,T. (2020). “Sporcuların ve e-Spor Oyuncularının Dijital Oyun Bağımlılığı ve Dijital Oyun Bağımlılığına Ilişkin Farkındalık Düzeyleri”. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 5(4):364-384. Doi: 10.31680/gaunjss.770600
• 12. Tırışkan, M, Onnar, N, Çetin, YA. ve Cömert, I.T. (2015) “Madde bağımlılığında nüksü önlemede bilinçli farkındalığın önemi: Bir derleme çalışması”. Addicta: The Turkish Journal on Addictions. Published online 2015.
• 13. Kibar, Ö,H. (2019). Gençlik ve Spor Bakanlığı “Farkındayız” projesiyle 40 bin gence ulaştı. AA. June 6, 2019. 14. Sezgin, E, Ekiz, M,A. ve Kır, S. (2021). “Genç ve Yetişkinlerde Dijital Oyun Bağımlılığına İlişkin Farkındalık Düzeyi”. Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi. 2021;2(3):87-97.
• 15. Son M.(2018). “Influence of Self-Awareness, Other-Aware,ness, and Interpersonal Relation Competence On Smartphone and Internet Addiction in Nursing Students”. Journal Of Korean Academy of Psychiatric and Mental Health Nursing, 27(1):74-84. Doi: 10.12934/jkpmhn.2018.27.1.74
• 16. Yang, S. And Kim, H. (2018). “Effects of a Prevention Program for Internet Addiction Among Middle School Students in South Korea”. Public Health Nurs. 2018;35(3):246-255. Doi: 10.1111/phn.12394.
• 17. Cemaloğlu, N. (2020). “Bilimsel Araştırma Teknikleri ve Etik”. Ankara: Published Online .
• 18. Demir, G.T. ve Cicioğlu H.İ. (2020). Dijital Oyun Bağımlılığına İlişkin Farkındalık Ölçeği (Dobifö): Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Avrasya Spor Bilimleri ve Eğitim Dergisi, 2(1):1-17.
• 19. Hazar, Z. ve Haza,r E. (2019). “Üniversite Öğrencileri Için Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği (Uyarlama çalışması)”. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi. 4(2):308-322. Doi: 10.25307/jssr.652854.
• 20. Winnie WY, Reichert, f, Hukuku, N, Fu, K.F, de la Torre, J, Rao, N, Leung, L.K, Wang,Y.L, Wong, V. and Patrick Ip, P. (2022). “Digital Competence As a Protective Factor Against Gaming Addiction in Children and Adolescents: A Cross-Sectional Study in Hong Kong”. The Lancet Regional Health-Western Pacific, 20:100382. Doi: 10.1016/j.lanwpc.2022.100382
• 21. Law, N, Woo, D. and Wong, G.A. (2018). “Global Framework of Reference on Digital Literacy Skills for Indicator 4.4.2.” . Canada: UNESCO Institute for Statistics.
• 22. Reichert, F, Lam, P, Loh, E.K.Y. and Law, N. (2020). “Hong Kong students’ digital citizenship development: Initial findings. Hong Kong”. Erişim adresi: https://ecitizen hk/publications/reports (Erişim tarihi: 28.05. 2022).
• 23. Keskin A.D (2019). Oyun Bağımlılığı Müdahale Programının Ergenlerin Oyun Bağımlılığı ve Oyun Motivasyonu ile Duygusal Davranışsal Sorunlarına ve Annelerinin Düşüncelerine Etkisinin Incelenmesi. Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Sağlik Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• 24. Özcan, K. ve Çelik SB.(2021). “Motivasyonel Görüşme Tekniğine Dayalı Psiko-Eğitim Programının Lise Öğrencilerinin Çevrimiçi Oyun Bağımlılığı Düzeylerine Etkisi”. Ondokuz Mayis University Journal of Education Faculty, 40(1):257-274. Doi: 10.7822/omuefd.759822
• 25. Hebebci, M.T, Bertiz, T. and Alan, S. (2022). “Investigation of University Students’ Awareness of Digital Game Addiction. Proceedings of ICSES”. Published online, 675-686.
• 26. King, D.L, Chamberlain, S.M, Carragher, N. Billieu, J, Stein, D, Mueller, K, Potenza, M.N, Rumpf, H.J, Saunders, J, Starcevi, V, Demetrovics, Z, Marka, M,Lee,H.K, Spada, M, Lindenberg, K, Anason M.S, Lemenager, T, Pallesen, S, Achab'ın, S, Kyrios,M, Higuchi, S, Fineberg, N.A. and Delfabbro, P.H. (2020). “Screening and Assessment Tools for Gaming Disorder: A Comprehensive Systematic Review”. Clin Psychol Rev, 77:101831. Doi: 10.1016/j.cpr.2020.101831.
• 27. Körpe, G. ve Küçük L. (2021). “Covid-19 Döneminde Hemşirelik Öğrencilerinde Teknoloji Bağımlılığı”. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, (15):581-592. Doi: 10.38079/igusabder.981591.
• 28. Azizi, S,M, Soroush, A. and Khatony A.(2019). “The Relationship Between Social Networking Addiction And Academic Performance in Iranian Students of Medical Sciences: A Cross-Sectional Study”. BMC Psychol, 7(1):1-8.Doi: 10.1186/s40359-019-0305-0
• 29. Johnson, J.. and Edwards, P,M. (2020). “Youth gaming addiction: Implications for school nurses”. NASN School Nurse, 35(5):284-289.Doi: 10.1177/1942602X198886.
• 30. Kanat, S.(2019). “The Relationship between Digital Game Addiction, Communication Skills and Loneliness Perception Levels of University Students”. International Education Studie, 12(11):80-93. Doi: 10.5539/ies.v12n11p80.
• 31. Kardaş, Ö. ve Kardaş B.(2023). “ Çocuk ve Ergen Madde Bağımlılığı Tedavi Merkezine Başvuran Olguların Sosyodemografik ve Madde Kullanım Özelliklerinin İncelenmesi”. Bağımlılık Dergisi. 24(2):174-185. Doi: 10.51982/bagimli.1112645.
• 32. Kaya, A, Karataş, N, Gürcan, M. and Dalgıç, A.İ.(2022). “A Grounded Theory Study to Explore the Digital Gameplay Experiences of Adolescents at Risk of Addiction in Turkey”. J Pediatr Nurs, 63:e36-e43. Doi: 10.1016/j.pedn.2021.10.019.
• 33. Saunders, J.B, Hao, W, Long J, King, D.L, Mann, K. and Buhler, F.M.(2017). “Gaming disorder: Its delineation as an important condition for diagnosis, management, and prevention”. J Behav Addict, 6(3):271-279. Doi: 10.1556/2006.6.2017.039.
• 34. Peker, A, Nebioğlu, M. ve Ödemiş, M,H. (2019). “Sanal Ortamda Bağımlılık: Bilinçli Farkındalığın Aracı Rolüne Ilişkin Bir Model Sınaması”. Anatolian Journal of Psychiatry/Anadolu Psikiyatri Dergisi. 2019;20(2).
• 35. Esen, S, Başer, S. ve Uslu, T.(2023). “Üniversite Öğrencilerinin Dijital Oyun Bağımlılıkları Ile Fiziksel Aktivite Düzeyleri ve MET Değerleri Arasındaki Ilişkinin Betimlenmesi”. ROL Spor Bilimleri Dergisi, Özel Sayı, (1), 301-326. Doi: 10.5281/zenodo.10027841
• 36. Şenormancı, Ö, Saraçlı, Ö, Atasoy, N, Şenormancı, G, Koktürk. and Atik, L.(2014). “Relationship Of Internet Addiction with Cognitive Style, Personality, and Depression In University Students”. Compr Psychiatry, 55(6):1385-1390. Doi: 10.1016/j.comppsych.2014.04.025.
• 37. Türkiye İstatistik Kurumu.(2022).” Hanehalkı Bilişim Teknolojileri (BT) Kullanım Araştırması”. Erişim adresi: https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Hanehalki-Bilisim-Teknolojileri-(BT)-Kullanim-Arastirmasi-2022-45587. (Erişim tarihi:29.5.2023)
• 38. Toker, S. and Baturay, M.H. (2016).”Antecedents and consequences of game addiction”. Comput Human Behav, 55:668-679. Doi: 10.1016/j.chb.2015.10.002.
• 39. Ko, C.H, Yen, J.Y, Chen, C.S, Chen, C.C. and Yen, C.F.(2008). Psychiatric comorbidity of internet addiction in college students: an interview study. CNS Spectr. 13(2):147-153. Doi: 10.1017/S1092852900016308.
• 40. Şimşek, E. ve Yilmaz T.K. (2020). Türkiye’de yürütülen dijital oyun bağımlılığı çalışmalarındaki yöntem ve sonuçların sistematik incelemesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 28(4):1851-1866. Doi: 10.24106/kefdergi.3920