Su Banyosu ve Mikrodalga Enerjisi ile Post-Polimerizasyon Uygulamalarının Protez Kaide Rezinlerinden Salınan Artık Monomer Miktarı Üzerine Etkisi

Yıl 2016, Cilt: 8 Sayı: 2, 77 - 89, 01.06.2016

Yeliz Hayran

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı farklı postpolimerizasyon yöntemlerinin, ısı ile polimerize olan protez kaide rezinlerinden salınan artık monomer miktarına etkisinin değerlendirilmesidir.  Gereç ve Yöntem: Çalışmada ısı ile polimerize olan QC-20 akrilik rezini ve yüksek çarpma direncine sahip olan ısı ile polimerize olan SR-Ivocap high impact enjeksiyon akrilik rezini kullanılmıştır. Her bir akril grubu kendi içerisinde postpolimerizasyon uygulanmayan kontrol grubu (G1), 550 W/5 dkmikrodalga enerjisi ile post-polimerizasyon uygulanan grup (G2) ve 55 ºC’de 1 saat su banyosu ile post-polimerizasyonuygulanan grup (G3) olmak üzere 3 gruba ayrılmıştır. Artık monomeranalizi için her akril grubundan 10’ar adet (n=10) olmak üzere toplam 60 adet 50 mm çapında 3 mm kalınlığında disk şeklinde örnekler hazırlanmıştır. Artık monomer analizi ultraviyole spektrofotometre yöntemi ile analiz edilmiştir. Elde edilen artık monomertest sonuçlarının istatistik değerlendirilmesi tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılarak yapılmıştır. Gruplar arası farklılıklar DUNCAN testi kullanılarak karşılaştırılmıştır.  Bulgular: Artık monomer miktarı bakımından akrilik rezin ve uygulanan post-polimerizasyon yöntemleri arasında istatistiksel olarak önemli interaksiyon saptanmıştır (p<0,05). Yani kaide rezinlerinden salınan artık monomer miktarı hem akril çeşitlerine göre hem de uygulanan post-polimerizasyon yöntemlerine göre istatistiksel olarak birbirinden farklılık göstermiştir. En düşük artık monomer miktarı QC-20 örneklerini içeren gruplarda gözlenmiştir. QC-20 örneklerine uygulanan post-polimerizasyon işlemleri için gruplar arasında istatistiksel bir fark gözlenmemiştir. SR-Ivocap high impact akrilik örneklerine uygulanan postpolimerizasyon işlemlerinden mikrodalga enerjisi ile post-polimerizasyon işlemi istatistiksel olarak farklılık göstermekle birlikte artık monomer miktarını azaltmamıştır.  Sonuç: Polimerizasyon sonrası 55ºC’de 1 saat su banyosuna daldırma ve550 W’da 5 dakika mikrodalga enerjisi ile uygulanan post-polimerizasyon yöntemlerinin, ısı ile polimerize olan QC-20 ve SR-Ivocap high impact enjeksiyon akriliklerinden salınan artık monomer miktarını azaltma da etkinliği gösterilememiştir.

Anahtar Kelimeler

Artık monomer, Kaide rezini, Post-polimerizasyon işlemi

The Effect of Water-Bath and Microwave Post-Polymerization Treatments on the Residual Monomer Content of Denture Base Resin

Öz

Objectives: The aim of this study was to
evaluate the effect of different postpolymerization
methods on the residual
monomer content of the heat cure dacrylic
resins.
Material and Methods: In this study QC20
heat cure dacrylic resin and SR-Ivocap
high impact heat cure dacrylic resin were
used. Each of acrylic resin material divided
into three groups. Group I specimens were
left untreated (GI- control). Specimens of
group II (GII) were given postpolymerization
treatment by microwave
irradiation at 550 W for 5 minute. In group
III (GIII), specimens were submitted to
immersion in water at 55 ºC for 1 hour.
Disc-shaped specimens of eachmaterial
(n=10), with dimensions of 50 diameter
and 3 mm in thickness were produced. The
residual methylmethacrylate content of the
test specimens was determined by
ultraviolet spectrophotometry. In this
study, the data on residual monomer were
analyzed by applying ANOVA. If
necessary, the differences between groups
were controlled using DUNCAN multiple
test.
Results: The result of ANOVA indicated
that there was a statistically significant
interaction between acrylic resins and the
applied processes in terms of residual
monomer (p<0.05). Therefore, the main
effect of the acrylic resins, and the applied
processes were compared with each other
separately. The lowest amount of residual
monomer was observed in the group
consisting of QC-20 samples. There were
nosignificiant differences between QC-20
acrylic resin groups. There was statistically
significant different for SR-Ivocap high
impact acrylic resin samples which treated
with microwave post-polimerization.
Although the microwave polymerization
didn’t reduce the amount of residual
monomer of SR-Ivocap high impact acrylic
resin samples.
Conclusion: The effectiveness of the water
bath (55 ºC for 1 hour) and microwave
(550 W for 5 minute) post-polymerization
treatments weren’t shown on the reduce
the amount of residual monomer of QC-20 heat cured acrylic resin and SR-Ivocap
high impact acrylic resin

Anahtar Kelimeler

Residual monomer, Denturebase resin, Post-polimerization treatment