Klinik Araştırma
BibTex RIS Kaynak Göster

Multiple Myelom (MM) Tanısı Alan Olgularda Kromozomal Değişimler

Yıl 2018, Cilt: 10 Sayı: 1, 8 - 19, 01.03.2018

Öz

Multipl
Myelom (plazma hücreli myelom, myelomatozis veya Kahler hastalığı) kemik
iliğinde monoklonal immünglobulin (M protein) yapan plazma hücrelerinin
kontrolsüz, klonal artışı ile karakterize kronik, progresif ve letal bir hastalıktır.
Son 10 yılda özellikle genetikteki teknolojik gelişmeler sonucu, myeloma
biyolojisinin ve tedavisinde dramatik ilerleme sağlanmıştır. Tablonun hücresel
ve moleküler detayının zenginleştirilmesiyle yeni girişim ve prensiplerin
özellikle tedavide belirlenmesinde yol gösterici olmuştur. Hastalık prognozu
hastalığı oluşturan hücrelerin, morfolojisi, biyolojisi, fonksiyonu ve genetik
özellikleri gibi değişkenler tarafından belirlenir. Günümüzde, prognoz
belirlenmesinde ve tedavi seçiminde genetik özellikler de dikkate alınmaktadır.
MM‟nin gelişimi; mutasyonları, kromozomal translokasyonları ve belki de belirli
viral enfeksiyonlar ile tetiklenen çeşitli genetik anormalliklerin etkisini de
içeren çok basamaklı bir olay olarak tanımlanmaktadır. Hastalığın ilerlemesiyle
karmaşık genetik anomalilerin arttığı gözlenmiştir. Genetik değişimlerin
saptanmasının sadece klinik prognoz açısından değil aynı zamanda tedaviye
alınacak cevabı belirleyip tedavi alternatiflerin seçiminde de yardımcı olacağı
belirtilmiştir.

Kaynakça

  • 1. Türk Hematoloji Derneği Multipl Myelom Tanı ve Tedavi Kılavuzu Sürüm 1.02 - Ekim 2016.
  • 2. Avet-Loiseau, H. Role of genetics in prognostication in myeloma. Best Practice&Research Clinical Haematology. 2007;20(4);625-35.
  • 3. Lonial S. et al. Elotuzumab Therapy for Relapsed or Refractory Multiple Myeloma. N Engl J Med 2015;373:621-31.
  • 4. Kuehl, WM, Bergsagel PL. Multiple myeloma: Evolving genetic events and host interactions. Nat. Rev. Cancer. 2002;2:175–87
  • 5. Lai JL, Zandecki M, Mary JY, Bernardi F, Izydorczyk V, Flactif M, Morel P, Jouet JP, Bauters F, Facon T. İmproved cytogenetics in multiple myeloma: a study of 151 patients including 117 patients at diagnosis. Blood. 1195:85; 2490-7.
  • 6. Seong C, Delasalle K, Hayes K, Weber D, Dimopoulos M, Swantkowski J, et al. Prognosticvalue of cytogenetics in multiple myeloma. Br J Haematol. 1998:101;189-94.
  • 7. Smadja NV, Bastard C, Brigaudeau, C, Leroux D, Fruchart C. Hypodiploidy is a major prognostic factor in multiple myeloma. Blood. 2001:98;2229-38.
  • 8. Fonseca R, Miguel SJ. Prognostic Factors and Staging in Multiple Myeloma, Hematol Oncol Clin N Am. 2007:21:1115–40.
  • 9. Sebastien Robioudu Pont, Alice Cleynen, Charlotte Fontan, Michel Attal, Nikhil Munshi, Jill Corre, and Hervé Avet-Loiseau, Genomics of Multiple Myeloma, Journal of Clinical Oncology. 2017;35:9, 963-67.
  • 10. Steven M. Prideaux, Emma Conway O'Brien, and Timothy J. Chevassut, “The Genetic Architecture of Multiple Myeloma,” Advances in Hematology, vol. 2014, Article ID 864058, 16 pages, 2014. https://doi.org/10.1155/2014/864058.
  • 11. Fonseca R, Blood E, Rue M et al., “Clinical and biologic implications of recurrent genomic aberrations in myeloma,” Blood, vol. 101, no. 11, pp. 4569–4575, 2003.
  • 12. Ross FM, Ibrahim AH, Vilain-Holmes A et al. “Age has a profound effect on the incidence and significance of chromosome abnormalities in myeloma,” Leukemia, vol. 19, no. 9, pp. 1634–1642, 2005.
  • 13. Ross FM, Chiecchio L, Dagrada G et al. “The t(14;20) is a poor prognosti cfactor in myeloma but is associated with long term stable disease in monoclonal gammopathies of undetermined significance,” Haematologica, vol. 95, no. 7, pp. 1221–5, 2010.
  • 14. Rettig MB, Ma HJ, Vescio RA, Põld M, Schiller G, Belson D, Savage A, Nishikubo C, Wu C, Fraser J, Said JW, Berenson JR. Kaposi‟s sarcoma-associated herpes virus infection of bone marrow dendritic cells from multiple myeloma patients. Science, 1997;276;1851-4.
  • 15. Mohamed AN, Bentley G, Bonnett ML, Zonder J, Al-Katib A. Chromosome aberrations in a series of 120 multiple myeloma cases with abnormal karyotypes. Am J Hematol, 2007;82; 1080-7.
  • 16. Chen L, Li J, Xu W, Qiu H, Zhu Y, Zhang Y, Duan L, Qian S, Lu H. Molecular cytogenetic aberrations in patients with multiple myeloma studied by interphase fluorescence in situ hybridization. Exp Oncol. 2007;29(2): 116-20.
  • 17. Talley PJ et al. Genetics in myeloma: genetic Technologies and their application to screening approaches in myeloma, British Medical Bulletin, 2015,113:15–30.

Chromosomal Changes in Patients with Multiple Myeloma (MM)

Yıl 2018, Cilt: 10 Sayı: 1, 8 - 19, 01.03.2018

Öz

Multiple
Myeloma (plasma cell myeloma, myelomatosis or Kahler's disease) is a chronic,
progressive, and lethal disease characterized with plasma cells was increased uncontrolled
that produced monoclonal immunoglobulin (M protein) in bone marrow. In the last
10 years, especially in genetics, technological developments have resulted in
dramatic progress in myeloma biology and treatment. Enrichment of cellular and
molecular details for disease has led to new initiatives and principles leading
to choice of treatment. The disease prognosis is determined by variables such
as the morphology, biology, function, and genetic characteristics of the cells
that make up the disease. Nowadays, genetic features are taken into account in
determining prognosis and selection of treatment. Development of MM; is defined
as a multi-step event triggered by mutations, chromosomal translocations,
certain viral infections and possibly the effects of various genetic
abnormalities. It has been observed that complex genetic anomalies increase
with the progression of the disease. Genetic changes will be helpful not only
in terms of clinical prognosis but also in choosing therapeutic alternatives by
anticipating the response to be taken from the treatment.

Kaynakça

  • 1. Türk Hematoloji Derneği Multipl Myelom Tanı ve Tedavi Kılavuzu Sürüm 1.02 - Ekim 2016.
  • 2. Avet-Loiseau, H. Role of genetics in prognostication in myeloma. Best Practice&Research Clinical Haematology. 2007;20(4);625-35.
  • 3. Lonial S. et al. Elotuzumab Therapy for Relapsed or Refractory Multiple Myeloma. N Engl J Med 2015;373:621-31.
  • 4. Kuehl, WM, Bergsagel PL. Multiple myeloma: Evolving genetic events and host interactions. Nat. Rev. Cancer. 2002;2:175–87
  • 5. Lai JL, Zandecki M, Mary JY, Bernardi F, Izydorczyk V, Flactif M, Morel P, Jouet JP, Bauters F, Facon T. İmproved cytogenetics in multiple myeloma: a study of 151 patients including 117 patients at diagnosis. Blood. 1195:85; 2490-7.
  • 6. Seong C, Delasalle K, Hayes K, Weber D, Dimopoulos M, Swantkowski J, et al. Prognosticvalue of cytogenetics in multiple myeloma. Br J Haematol. 1998:101;189-94.
  • 7. Smadja NV, Bastard C, Brigaudeau, C, Leroux D, Fruchart C. Hypodiploidy is a major prognostic factor in multiple myeloma. Blood. 2001:98;2229-38.
  • 8. Fonseca R, Miguel SJ. Prognostic Factors and Staging in Multiple Myeloma, Hematol Oncol Clin N Am. 2007:21:1115–40.
  • 9. Sebastien Robioudu Pont, Alice Cleynen, Charlotte Fontan, Michel Attal, Nikhil Munshi, Jill Corre, and Hervé Avet-Loiseau, Genomics of Multiple Myeloma, Journal of Clinical Oncology. 2017;35:9, 963-67.
  • 10. Steven M. Prideaux, Emma Conway O'Brien, and Timothy J. Chevassut, “The Genetic Architecture of Multiple Myeloma,” Advances in Hematology, vol. 2014, Article ID 864058, 16 pages, 2014. https://doi.org/10.1155/2014/864058.
  • 11. Fonseca R, Blood E, Rue M et al., “Clinical and biologic implications of recurrent genomic aberrations in myeloma,” Blood, vol. 101, no. 11, pp. 4569–4575, 2003.
  • 12. Ross FM, Ibrahim AH, Vilain-Holmes A et al. “Age has a profound effect on the incidence and significance of chromosome abnormalities in myeloma,” Leukemia, vol. 19, no. 9, pp. 1634–1642, 2005.
  • 13. Ross FM, Chiecchio L, Dagrada G et al. “The t(14;20) is a poor prognosti cfactor in myeloma but is associated with long term stable disease in monoclonal gammopathies of undetermined significance,” Haematologica, vol. 95, no. 7, pp. 1221–5, 2010.
  • 14. Rettig MB, Ma HJ, Vescio RA, Põld M, Schiller G, Belson D, Savage A, Nishikubo C, Wu C, Fraser J, Said JW, Berenson JR. Kaposi‟s sarcoma-associated herpes virus infection of bone marrow dendritic cells from multiple myeloma patients. Science, 1997;276;1851-4.
  • 15. Mohamed AN, Bentley G, Bonnett ML, Zonder J, Al-Katib A. Chromosome aberrations in a series of 120 multiple myeloma cases with abnormal karyotypes. Am J Hematol, 2007;82; 1080-7.
  • 16. Chen L, Li J, Xu W, Qiu H, Zhu Y, Zhang Y, Duan L, Qian S, Lu H. Molecular cytogenetic aberrations in patients with multiple myeloma studied by interphase fluorescence in situ hybridization. Exp Oncol. 2007;29(2): 116-20.
  • 17. Talley PJ et al. Genetics in myeloma: genetic Technologies and their application to screening approaches in myeloma, British Medical Bulletin, 2015,113:15–30.
Toplam 17 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Klinik Tıp Bilimleri
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Emine İkbal Atlı

Hakan Gürkan Bu kişi benim

Hilmi Tozkır Bu kişi benim

Elif Gülsüm Ümit Bu kişi benim

Selma Demir Bu kişi benim

Sinem Yalçıntepe Bu kişi benim

Engin Atlı Bu kişi benim

Ahmet Muzaffer Demir Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mart 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 10 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Atlı, E. İ., Gürkan, H., Tozkır, H., Ümit, E. G., vd. (2018). Multiple Myelom (MM) Tanısı Alan Olgularda Kromozomal Değişimler. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 10(1), 8-19.
AMA Atlı Eİ, Gürkan H, Tozkır H, Ümit EG, Demir S, Yalçıntepe S, Atlı E, Demir AM. Multiple Myelom (MM) Tanısı Alan Olgularda Kromozomal Değişimler. Gaziosmanpaşa Tıp Dergisi. Mart 2018;10(1):8-19.
Chicago Atlı, Emine İkbal, Hakan Gürkan, Hilmi Tozkır, Elif Gülsüm Ümit, Selma Demir, Sinem Yalçıntepe, Engin Atlı, ve Ahmet Muzaffer Demir. “Multiple Myelom (MM) Tanısı Alan Olgularda Kromozomal Değişimler”. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 10, sy. 1 (Mart 2018): 8-19.
EndNote Atlı Eİ, Gürkan H, Tozkır H, Ümit EG, Demir S, Yalçıntepe S, Atlı E, Demir AM (01 Mart 2018) Multiple Myelom (MM) Tanısı Alan Olgularda Kromozomal Değişimler. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 10 1 8–19.
IEEE E. İ. Atlı, H. Gürkan, H. Tozkır, E. G. Ümit, S. Demir, S. Yalçıntepe, E. Atlı, ve A. M. Demir, “Multiple Myelom (MM) Tanısı Alan Olgularda Kromozomal Değişimler”, Gaziosmanpaşa Tıp Dergisi, c. 10, sy. 1, ss. 8–19, 2018.
ISNAD Atlı, Emine İkbal vd. “Multiple Myelom (MM) Tanısı Alan Olgularda Kromozomal Değişimler”. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 10/1 (Mart 2018), 8-19.
JAMA Atlı Eİ, Gürkan H, Tozkır H, Ümit EG, Demir S, Yalçıntepe S, Atlı E, Demir AM. Multiple Myelom (MM) Tanısı Alan Olgularda Kromozomal Değişimler. Gaziosmanpaşa Tıp Dergisi. 2018;10:8–19.
MLA Atlı, Emine İkbal vd. “Multiple Myelom (MM) Tanısı Alan Olgularda Kromozomal Değişimler”. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, c. 10, sy. 1, 2018, ss. 8-19.
Vancouver Atlı Eİ, Gürkan H, Tozkır H, Ümit EG, Demir S, Yalçıntepe S, Atlı E, Demir AM. Multiple Myelom (MM) Tanısı Alan Olgularda Kromozomal Değişimler. Gaziosmanpaşa Tıp Dergisi. 2018;10(1):8-19.

-