Amaç: T- hücre aracılı otoimmün bir hastalık olan Alopesi areata (AA)’nın patogenezinde T helper 17 hücreleri (Th17) önemli bir rol oynamaktadır. Önceki çalışmalar AA’lı hastalarda, Th17 hücreleri tarafından üretilen interlökin (IL)–17’nin ekspresyonunun kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde yüksek olduğunu göstermiştir. Bu çalışmanın amacı IL–17 -152 G/A promotör polimorfizmi ile AA’nın ilişkisinin olup olmadığını değerlendirmekti.
Gereç ve Yöntem: Sunulan bu çalışmada, Polimeraz Zincir Reaksiyonu (PZR) ve Restriksiyon Enzim Analizi (REA) yöntemleri kullanılarak 188 AA hastasında ve 168 sağlıklı bireyde IL–17 geni -152 G/A polimorfizminin genotip ve allel dağılımı analiz edildi.
Bulgular: Hasta ve kontrol grupları arasında IL–17 geni -152 G/A promotör polimorfizminin genotip dağılımı istatistiksel olarak anlamlı derecede farklı bulundu (p=0.0300). Ancak IL–17 -152 G/A polimorfizminin allel frekanslarının dağılımı istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (p=0.160).
Sonuç: Bizim sonuçlarımız, IL–17 -152G/A promotör polimorfizminin AA ile ilişkili olabileceğini göstermektedir.
Objectives: T helper 17 cells (Th17) play an important role in the pathogenesis of Alopecia areata (AA), which is a T-cell mediated autoimmune disease. Previous studies showed significantly increased expression of interleukin (IL)–17, which product from Th17 cells, levels in AA patients compared to healthy controls. The aim of present study was to assess whether IL–17 -152 G/A promoter polymorphism is associated with AA.
Material and Methods: The present study analyzed the genotype distribution and allele frequency for the IL–17 -152 G/A promoter polymorphism using the polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP) technique in 188 AA patients and 168 healthy individuals.
Results: Genotype distribution of the IL–17 -152 G/A polymorphism was found to be significantly different between patients and controls (p=0.0300). However allele frequencies of the IL–17 -152 G/A polymorphism were not found to be significantly different between patients and controls (p=0.160).
Conclusion: Our results suggested that promoter region polymorphism -152G/A of IL–17 gene was associated with AA.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 10 Sayı: 4 |
-